Urządzenia techniki komputerowej
Karty graficzne
cd.
Złącza kart graficznych
ISA (
Industry standard architecture - standardowa architektura przemysłu) to
standard
dla
wprowadzony w roku 1984,
jako rozszerzenie architektury
do postaci szesnastobitowej. Służy do
przyłączania kart rozszerzeń do
.
Typowe parametry złącz ISA
•
16-bitowa
•
24-bitowa
•brak sygnałów związanych z
•teoretyczna szybkość 8 MB/s (efektywna w granicach od 1,6 MB/s do 1,8 MB/s)
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych
dwudziestego wieku znaczenie tej architektury
zaczęło maleć, a jej funkcje przejmował
standard
.
PCI (
Peripheral Component Interconnect) -
służąca
do przyłączania urządzeń do
. Po raz pierwszy została publicznie
zaprezentowana w czerwcu 1992r. Przedstawione rozwiązanie umożliwia znacznie
szybszą komunikację niż stosowane dotychczas
, pomiędzy procesorem i kartami
w gniazdach rozszerzeń PCI. Dodatkowo nie ma znaczenia czy w gnieździe jest karta
sterownika dysków (np.
),
czy
(choć ta ostatnio w ostatnich
latach jest umieszczana w bardziej zaawansowanych złączach typu
). Każda
karta, pasująca do gniazda PCI, będzie w nim pracować bez jakichkolwiek problemów
związanych z kompatybilnością, gdyż nie tylko sygnały ale i przeznaczenie
poszczególnych styków
są znormalizowane.
W przeciwieństwie do innych magistrali, przykładowo
, która
początkowo była stosowana tylko do przyspieszenia operacji graficznych, szyna PCI
stanowi kompleksowe rozwiązanie, przyspieszające współpracę z dowolnym
urządzeniem zewnętrznym. Przy częstotliwości taktowania 33 MHz i szerokości 32
ów magistrala PCI osiąga szybkość transmisji 132 MB/s. Nawet jeśli szerokość szyny
adresowej i danych nowych
zmiany nie wpływają na
architekturę PCI. Jedynie podwaja się
do 264 MB/s, ale
kompatybilność 32 i 64-
standartu PCI pozostanie
zapewniona. Ponieważ karty dołączone do szyny PCI mogą się komunikować nawet
bez udziału
, ma on więcej czasu na przeprowadzenie
skomplikowanych obliczeń, przez co może być o wiele ekonomiczniej wykorzystywany.
Przy ładowaniu systemu
odczytuje zapisane w nich dane i rozpoznaje, jaka
karta jest umieszczona w
. Instalacja i inicjacja karty następuje potem w pełni
automatycznie.
Kolejną istotną cechą PCI jest wysoka zgodność pomiędzy poszczególnymi wersjami
PCI, jak i rozwiązań pochodnych (np.
) przejawiająca się tym że pod warunkiem
dopasowania napięciowego (warianty 3.3V i popularniejszy 5V) urządzenia mogą
pracować zarówno w starszych jak i nowszych gniazdach (spotyka się także
urządzenia mogące pracować zarówno w magistralach 3.3V jak i 5V). Zgodność ta
nie jest jednak zachowana w stosunku co do
, która to ma zastąpić PCI
wersje PCI
PCI 2.0 PCI 2.1 PCI 2.2 PCI 3.0
Rok wprowadzenia
1993
1994
1999
2002
Maksymalna szerokość szyny
danych
32 bity
64 bity
64 bity
64 bity
Maksymalna częstotliwość
taktowania
33 MHz 66 MHz 66 MHz 66 MHz
Maksymalna przepustowość
133
MB/s
533
MB/s
533
MB/s
533
MB/s
Napięcie
5 V
5V
5V /
3.3V
3.3V
Accelerated Graphics Port (AGP czasem nazywany Advanced Graphics Port)
to rodzaj zmodyfikowanej
opracowanej przez firmę
. Jest to
32-
magistrala PCI zoptymalizowana do szybkiego przesyłania dużych ilości
pomiędzy
. Niektórzy nie uważają jej
za magistralę ponieważ umożliwia połączenie jedynie dwóch elementów: karty
graficznej i
. Niektóre płyty główne posiadają więcej niż jeden
Pierwsza wersja AGP, dziś nazywana AGP 1.0 lub AGP 1x, używa 32-
szerokości magistrali przy taktowaniu 66
lub 3.3 V. Maksymalny
transfer jest ograniczony do 266
/
AGP 2x używa wciąż magistrali o szerokości 32 bitów i taktowania 66 MHz lecz
transfer odbywa się tu na obu zboczach sygnału zegarowego (efektywna
133 MHz) co umożliwia transfer na poziomie 533 MB/s. Napięcie jest
identyczne jak w AGP 1x.
AGP 4x posługuje się taktowaniem 133 MHz i transferem na obu zboczach
i w rezultacie maksymalny transfer 1066 MB/s. Napięcie zredukowano do 1.5
AGP 8x to transfer na obu zboczach ale przy
266 MHz; transfer 2133
PCI-Express (PCIe), znana również jako 3GIO (od 3rd Generation I/O) jest szeregową
magistralą służącą do przyłączania urządzeń do płyty głównej. Ma ona zastąpić
magistralę
równoległy zastąpiony został tu szeregowym.
Sygnał przekazywany jest za pomocą dwóch linii, po jednej w każdym kierunku.
taktowania wynosi 2.5GHz. Protokół transmisji wprowadza dwa
dodatkowe bity, do każdych ośmiu bitów danych. Zatem
jednej linii
wynosi 250MB/s. W związku z tym, że urządzenia mogą jednocześnie przekazywać
sygnał w obydwu kierunkach (full-duplex) to można ewentualnie przyjąć, że w
przypadku takiego wykorzystania złącza, transfer może sięgać 500MB/s. Należy
również zwrócić uwagę na fakt, że w odróżnieniu od wcześniejszych szyn, odbiorniki
danych nie muszą się dzielić pasmem. Każdy ma całą przepustowość tylko dla siebie.
Możliwe jest kilka wariantów tej magistrali - z 1, 2, 4, 8, 12, 16, 24 lub 32 liniami
(każda składająca się z dwóch 2 pinowych części - nadawczej i odbiorczej). Wraz ze
wzrostem liczby linii wydłużeniu ulega gniazdo, jego konstrukcja (poprzez wspólna
część początkową i jedynie dodawanie na końcu nowych linii) umożliwia włożenie
wolniejszej karty do szybszego gniazda (w drugą stronę jest niemożliwe).
prędkości
wariant
PCIe
(w każdą
stronę)
x1
250 MB/s
x2
500 MB/s
x4
1000 MB/s
x8
2000 MB/s
x16
4000 MB/s
x32
8000 MB/s
Jedną z najważniejszych zalet nowej
magistrali
jest jej skalowalność. W związku
z niezależnością
pasma
, w jednym
slocie
możemy jednocześnie wykorzystać więcej
dwukierunkowych złączy PCI Express, dzięki czemu możemy zwielokrotnić
przepustowość dla pojedynczego urządzenia (karty). Ze względu na to,
w oznaczeniach nazw gniazd pojawiły się dodatkowe wyróżniki cyfrowe.
Uwzględniając urządzenia w pełni wykorzystujące full-duplex można więc, dla takiego
gniazda, pisać o łącznej przepustowości 1GB/s.
Dobór monitora do parametrów karty graficznej
Monitor tylko w połowie decyduje o wyświetlanym obrazie. Drugą połowę sta-nowi karta
graficzna, która zawiera elektronikę odpowiedzialną za wygląd ekranu. Jak już wiemy,
do karty graficznej jest podłączony monitor. Aby wyświetlić obraz, procesor komputera
wysyła informację do karty graficznej, która z kolei przesyła dane do monitora. Zatem
warto wiedzieć, jakie parametry winny posiadać monitory współpracujące z różnymi
typami kart graficznych, ponieważ monitor i karta muszą być wzajemnie „dopasowane”,
co nie zawsze jest sprawą oczywistą. Musimy przestrzegać zasady pełnej
kompatybilności tych urządzeń.
Bardzo ważnym parametrem, na który należy zwrócić uwagę, przy doborze monitora
jest częstotliwość odchylenia poziomego i pionowego. Eksploatacja komputera będzie
niemożliwa w przypadku różnych częstotliwości w monitorze i w karcie graficznej.
Poniższe dane prezentują częstotliwości odchylenia poziomego fHS dla różnych typów
kart.
Hercules 18,52 kHz
CGA 15,75 kHz
EGA 21,85 kHz
VGA 31,5 kHz
Wynika z tego, że każda karta wymaga współpracy z monitorem o innej
częstotliwości odchylenia poziomego.
Drugim istotnym parametrem monitora jest pasmo przepustowe toru wizji. Szerokość
pasma ma wpływ na ostrość obrazu zwłaszcza dla wyższych rozdzielczości. Karta
CGA winna współpracować z monitorem o szerokości pasma co najmniej 14 MHz,
karta Hercules 18 MHz, natomiast karta VGA 30 MHz.
Obecnie produkowane są monitory, mogące współpracować z każdą kartą graficzną,
które automatycznie dostrajają częstotliwości odchylenia do wymagań karty. Należą
do nich monitory MULTISYNC, których częstotliwość odchylenia poziomego może
zmieniać się w zakresie od kilkunastu do kilkudziesięciu kHz.
Częstotliwość odchylania pionowego fvs, zwana też częstotliwością odświeżania obrazu,
ma wpływ na zjawisko migotania obrazu. Im wyższa częstotliwość odchylenia
pionowego, tym słabszy efekt migotania, ale z kolei im wyższa częstotliwość
odchylenia pionowego, tym wyższa musi być częstotliwość odchylenia poziomego
-uzyskanie której sprawia wiele problemów producentom monitorów.
Częstotliwość odchylania poziomego monitorów wzrasta wraz z rozdzielczością, dla
której monitor może wyświetlać dane. Dla rozdzielczości 800x600 i częstotliwości
odchylania pionowego 72 Hz, wymagana częstotliwość odchylania poziomego wynosi
48 kHz. Aby zapewnić rozdzielczość 1024x768 (przy fVS=72 Hz), częstotliwość fHS
musi mieć wartość 58 kHz. Monitory z tak wysokimi częstotliwościami odchylania
poziomego są bardziej skomplikowane i kosztowne, dlatego też przy dużych
rozdzielczościach stosowane jest wybieranie międzyliniowe, które pozwala stosować
monitory o dwukrotnie niższej częstotliwości odchylania poziomego.
Obecnie monitory są już produkowane w bardzo zaawansowanej technologii (zresztą nie
ma już takiego zamieszania z wieloma standardami), w trybie zgodności z karta SVGA,
gdzie użytkownik nie musi się zastanawiać nad tym, jaki monitor kupić do nawet
najbardziej nowoczesnej karty graficznej.