PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI |
|||
Laboratorium Podstaw Elektrotechniki
Ćwiczenie nr 2
Temat: Twierdzenie Thevenina i Nortona |
|||
Rok akademicki: 2004/2005 Studia dzienne/zaoczne dzienne Nr grupy: Ib |
Wykonawcy:
1. 2. 3. 4. 5. 6. |
Data |
|
|
|
Wykonania ćwiczenia |
Oddania sprawozdania |
|
|
18-10-2004 |
|
|
|
Ocena: |
|
Uwagi:
|
1. Wiadomości teoretyczne.
(Dwójnik, przykłady dwójników pasywnych i aktywnych, twierdzenie Thevenina i Nortona, charakterystyka napięciowo-prądowa, przedstawić cel przeprowadzanego ćwiczenia).
2. Przebieg ćwiczenia.
2.1. Wyznaczanie charakterystyki napięciowo-prądowej złożonego dwójnika aktywnego dla wybranej pary zacisków (1-2, 1-3 lub 2-3).
2.1.1. Schemat połączeń:
a) b)
E = 6 V , I = 0.1 A , R1 = 40 , R2 = 30 , R3 = 60 , R4 = 60 , R5 = 90 , Rz = (0 Ⴘ 2600)
2.1.2. Przebieg pomiarów.
Połączyć układ wg schematu podanego w punkcie 2.1.1. a). Do wybranych zacisków (1-2, 1-3 lub 2-3) podłączyć układ pomiarowy (pkt. 2.1.1 b). Gałęzie z rezystancjami R2, R4, i R5, są odpowiednio wydzielonymi gałęziami badanymi. Wykonać pomiary napięcia i prądu przy różnych wartościach rezystancji Rz. Wyniki zestawić w tabeli w pkt. 2.1.3.
2.1.3. Tabela wyników pomiarów:
Charakterystyki napięciowo-prądowe dla złożonego dwójnika aktywnego
Lp. |
I |
U |
|
[mA] |
[V] |
1 |
9,1 |
0,96 |
2 |
1,02 |
0,93 |
3 |
11,9 |
0,89 |
4 |
13,9 |
0,84 |
5 |
20,1 |
0,68 |
6 |
30 |
0,44 |
7 |
32,3 |
0,38 |
8 |
37,5 |
0,25 |
Odczytane z wykresu
Iz=48[mA]
U1=1,2[V]
R=Uj/Iz=1,2/0,048=25Ω
2.1.4. Zestawienie wyników pomiarów.
Na podstawie pomiarów wykreślić charakterystyki napięciowo-prądowe U = f(I) i wyznaczyć z nich U0 (napięcie w stanie jałowym), Iz (prąd zwarcia) oraz Rw (rezystancję wewnętrzną) dla wybranej pary zacisków, a wyniki zamieścić w tabeli 2.1.5.
2.1.5. Tabela wyników obliczeń.
Zaciski |
U0 |
Iz |
Rw |
|
[V] |
[mA] |
[] |
1-2 |
1,2 |
48,9 |
24,53 |
2.2. Wyznaczenie rezystancji wewnętrznej Rw złożonego dwójnika aktywnego, widzianej z wybranej pary zacisków (omomierzem).
2.2.1. Schemat połączeń (pkt. 2.1.1).
2.2.2. Przebieg pomiarów.
Wyłączyć z układu pomiarowego źródła napięcia i prądu (wg określonych zasad) pozostawiając w układzie ich rezystancje wewnętrzne. Omomierzem dokonać pomiaru rezystancji widzianej z wybranej pary zacisków.
2.2.3. Tabela wyników pomiarów.
Zaciski |
Rw |
- |
|
1-2 |
25,4 |
2.3. Wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej dla dwójnika zastępczego wg twierdzenia Thevenina.
2.3.1 Schemat połączeń.
Rz = (0 Ⴘ 2600)
2.3.2. Przebieg pomiarów.
Połączyć układ zastępczy przedstawiony w pkt. 2.3.1 i dokonać pomiarów napięcia i prądu przy różnych wartościach rezystancji Rz. Wyniki pomiarów zamieścić w tabeli pkt. 2.3.3
2.3.3. Tabela wyników pomiarów.
Lp |
I |
U |
Uwagi |
|
[mA] |
[V] |
|
1 |
42,1 |
0,2 |
|
2 |
35,8 |
0,36 |
|
3 |
30,2 |
0,5 |
|
4 |
20,5 |
0,74 |
|
5 |
16,5 |
0,84 |
|
6 |
11,6 |
0,96 |
|
7 |
7,7 |
1,06 |
|
8 |
4,2 |
1,15 |
|
Odczytane z wykresu
Iz=50[mA]
Uj=1,25[V]
R=Uj/Iz=1,25/0,05=25Ω
2.3.4. Zestawienie wyników.
Na podstawie wyników pomiarów wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową U = f(I).
2.4. Wyznaczania charakterystyki napięciowo-prądowej dla dwójnika zastępczego wg twierdzenia Nortona.
2.4.1 Schemat połączeń.
Rz = (0 Ⴘ 2600)
2.4.2. Przebieg pomiarów.
Połączyć układ zastępczy przedstawiony w pkt. 2.4.1. i dokonać pomiarów napięcia i prądu przy różnych wartościach rezystancji Rz. Wyniki pomiarów zamieścić w tabeli pkt. 2.4.3
2.4.3. Tabela wyników pomiarów.
Lp |
I |
U |
Uwagi |
|
[mA] |
[V] |
|
1 |
37 |
0,04 |
|
2 |
22 |
0,37 |
|
3 |
19 |
0,52 |
|
4 |
15 |
0,64 |
|
5 |
11 |
0,77 |
|
6 |
5 |
0,9 |
|
7 |
2 |
0,99 |
|
8 |
|
|
|
Odczytane z wykresu
Iz=37,5[mA]
Uj=1,05[V]
R=Uj/Iz=1,05/0,0375=28Ω
2.4.4. Zestawienie wyników.
Na podstawie wyników pomiarów wykreślić charakterystykę napięciowo-prądową U=f(I).
Ad. 3
Obliczenie rezystancji Rw
Obliczenie napięcia Uo metodą prądów oczkowych
J1*R11+J2*R12+J3*R13=E11
J1*R21+J2*R22+J3*R23=E22
J1*R31+J2*R32+J3*R33=E33
R11=R1+R2+R3=40+30+60=130Ω
R22=R3+R4=60+60=120 Ω
R33=R2+R4+R5=30+60+90=180 Ω
R12=R21=-R3=-60 Ω
R23=R32=-R4=-60 Ω
R13=R31=-R2=-30 Ω
E11=Ux=?
E22=E=6V
E33=0
J1*130+J2*(-60)+J3*(-30)=Ux
J1*(-60)+J2*120+J3*(-60)=6
J1*(-30)+J2*(-60)+J3*180=0
I=J1=0,1A
0,1*130-60*J2-30*J3=Ux
0,1*(-60)+120*J2-60*J3=6
0,1*(-30)-60*J2+180*J3=0
13-60*J2-30*J3=Ux
-6+120*J2-60*J3=6
-3-60*J2+180*J3=0
-60*J2+180*J3=3 (/3)
-20*J2+60*J3=1
20*J2=60*J3-1 (/20)
I2=J1-J3=0,1-0,06=0,04A
Napięcie źródłowe Uo jest to napięcie, które odkłada się na rezystancji R2:
Uo=U2=I2*R2=0,04*30=1,2V
Uo=1,2V
Obliczenie prądu Io metodą prądów oczkowych:
Prąd Io jest prądem zwarcia rezystora R2, a zatem:
R11=R1+R3=100 Ω
R22=120 Ω
R33=R4+R5=150 Ω
R12=R21= - 60 Ω
R23=R32= - 60 Ω
R13=R31=0
E11=Ux=?
E22=E=6V
E33=0
J1=I=0,1A
J1*R11+J2*R12+J3*R13=E11
J1*R21+J2*R22+J3*R23=E22
J1*R31+J2*R32+J3*R33=E33
0,1*100-60*J2=Ux
0,1*(-60)+120*J2-60*J3=6
-60*J2+150*J3=0 (/30)
-2*J2+5*J3=0
Io=J1-J3=0,1-0,05=0,05A=0,05A
Io=0,05A
Wnioski:
6