STRUKTURY ALGEBRAICZNE
Definicja2.5
Niech x
X. Mówimy, że y jest elementem odwrotnym do X jeśli:
h(x,y)=h(y,x)=e
x
y=y
x=e
Element odwrotny do X oznaczamy x-1
Definicja 2.6
Parę (x,
) gdzie
jest działaniem wewnętrznym w X nazywamy grupą jeśli:
Działanie
jest łączne
Istnieje element neutralny działania
x
X istnieje element odwrotny
Jeśli dodatkowo
jest przemienne to grupę(x,
) nazywamy abelową lub przemienną.
Definicja 2.10
(X,
,
) zbiór z dwoma działaniami wewnętrznymi nazywamy pierścieniem, jeśli:
1)(X,
)- grupa abelowa
2)
jest łączne
3)
jest rozdzielne względem
jeśli ponadto
jest przemienne to pierścień nazywamy przemiennym
Jeśli w X istnieje element neutralny dla
to mówimy, że pierścień jest z jedynką
Definicja 2.12
Ciałem nazywamy(X,
,
) gdzie
,
są działaniami wewnętrznymi t.że:
1)(A,
) grupa abelowa
2) (A\{ea},
) grupa gdzie ea jest elementem neutralnym
3)
jest rozdzielne względem
Jeśli ponadto
jest przemienne to ciało nazywamy przemiennym.
Definicja 2.14
(G,
)(H,
) - grupy
f:G →H nazywamy homomorfizmem grup jeśli
a,b
A:f(a
b)=f(a)
f(b)
(A,
1,
1),(B,
2,
2)- pierścień
f:A →B jest homomorfizmem jeśli
a,b
A:f(a
1b)=f(a)
2f(b)
f(a
1b)=f(a)
2f(b)
Monomorfizmem nazywamy homomorfizm, który jest injekcją
Epimorfizmem nazywamy homomorfizm, który jest surjekcją
Izomorfizmem nazywamy homomorfizm, który jest bijekcją
Definicja2.15
f:G→H- homomorfizm
im f={h
H:
g
G:h=f(g)} ={f(g):g
G}
kerf={ g
G:f(g) =eH}=f-1(eH)
Twierdzenie 2.17
Z:f:(G,
) →(H
) homomorfizm
T: 1)f(a-1)=f(a)-1
2)f(eG)=eH
MACIERZE
Definicja 3.1
Macierzą wymiaru n×m nazywamy prostokątną tablicę liczb o n wierszach i m kolumnach
Mn×m- zbiór macierzy wymiaru n×m
Mn×m (R),Mn×m(F)-ciało
Definicja
A
Mn ×m
Wyznacznikiem macierzy A nazywamy liczbę określoną rekurencyjnie
jeśli n=1 tzn.a=[0] detA=a
jeśli n>1 i A=
to det A=
Twierdzenia Laplace'a
ajidetAji
Definicja:
A
Mn ×m(R)
Macierz odwrotną do macierzy A oznaczamy A-1 taką, że A-1 ∙A=
A ∙A-1=In
UKŁADY RÓWNAŃ
Definicja
Układ równań liniowych o n równaniach i n niewiadomych
x1,x2,….,xn (n,m
N) nazywamy układ postaci
aij
R 1<=i<=n
1<=j<=m
bj
R
Definicja
1)układ równań postaci Ax=Θ gdzie A
Mn ×m Θ
Rn nazywamy układem jednorodnym
2) układ równań postaci Ax=b gdzie b
Θ (tzn.
i:bi
0) nazywamy układem niejednorodnym.
Definicja
Układem Cramera nazywamy układ równań postaci Ax=b gdzie A jest macierzą kwadratową nieosobliwą A
Rn×m nieosobliwa(det A
0 )(
A-1)
Twierdzenie: Wzór Cramera
Rozwiązanie układu Ax=b gdzie A
Mn×m nieosobliwa jest postaci x=
gdzie Ai jest macierzą powstałą z macierzy A przez zastąpienie tej kolumny wektorem wyrazów wolnych
Definicja
A
Mn ×m
Rzędem macierzy nazywamy wymiar największego kwadratowego minora niezerowego wyznacznika rzA(rank A)
Twierdzenie (Kronekera-Capellego)
Ax=b ma rozwiązanie
rzA=rz[A\b]
Jeśli A
Mn×m i rzA=rz[A\b]=m
to układ ma dokładnie jedno rozwiązanie i nazywamy go układem oznaczonym
jeśli A
Mn×m i rzA=rz[A\b] =r<m to układ ma nieskończenie wiele rozwiązań (nazywamy go nieoznaczonym)
PRZESTRZENIE WEKTOROWE
Definicja:
v
(K,+,∙) ciało
: V×V→V działanie wewnętrzne
:K×V→V działanie zewnętrzne
(V,K,
,
) przestrzeń wektorowa nad ciałem K jeśli:
1)(V,
) jest grupą abelową
2)
α
K x,y
V α
(x
y)=( α
x)
( α
y)
3)
α, β
K x
X (α+β)
x=( α
x)
(β
x)
4)
α, β
K x
X ( α
β)
x =α
(β
x)
5)
x
V 1
x=x (gdzie 1
K jest elementem neutralnym)
Definicja
(V,K ,+, ∙) przestrzeń wektorowa
v1 nazywamy podprzestrzenią wektorową V jeśli (v1,k,+, ∙) przestrzeń wektorowa
Definicja
V-przestrzeń wektorowa
V1…Vk
V jest kombinacją liniową wektorów V1…Vk jeśli
α1….. αk
K takie że
v= α1v1+ α2v2+… αkvk=
A
V
Definicja
v- przestrzeń wektorowa A
V
Podprzestrzenią generowaną przez A nazywamy najmniejszą w sensie inkluzji podprzestrzeń V zawierającą A i oznaczamy lin(A) lub <A
Twierdzenie
Definicja jest poprawna tzn. istnieje dokładnie jedna podprzestrzeń generowana przez dowolny zbiór A
V
Definicja
v- przestrzeń wektorowa
V1,V2,…,Vk-podprzestrzeń wektorowa w V
Mówimy, że jest sumą prostą podprzestrzeni V1,V2,…,Vk(piszemy V=V1
V2
…,Vk) jeśli:
1) v=V1,V2,…,Vk
2)
i=1,2,…,k
Definicja
v- przestrzeń wektorowa
1) wektory v1…vk
V nazywamy liniowymi zależnymi, jeśli
α1….αk
K nie wszystkie równe 0(tzn.
i0
{1,…,k}αi0
0)
α1v1+α2v2+…+αkvk=Θ
2)układ wektorów
(vt)t
T
V jest liniowo zależny, jeśli można z niego wybrać skończoną ilość wektorów liniowo zależnych
3)wektory v1…vk
V (lub układ (vt)t
T) są /jest liniowa niezależny jeśli nie jest liniowo zależny
Twierdzenie
v - prz. wektorowa , v1…vk
V\{Θ}
1) lin(v1…vk)=lin(v1)+…+lin(vk)
2) v1…vk są liniowo niezależne
lin(v1…vk)=lin(v1)
…
lin(vk)
BAZA, WYMIAR
Definicja
Ж=2x=P(x)
Rodziny Ж nazywamy łańcuchem, jeśli jest liniowo uporządkowana, ze względu na relację ikluzji ”
” tzn:
x1,x2
X, x1
x2 lub x2
x1
Definicja
v- przestrzeń wektorowa nad K
układ A=(at)t
T
V nazywamy bazą przestrzeni vi jeśli:
1) układ A jest liniowo niezależny
2) A jest maksymalnym (w sensie) inkluzji zbiorem wektorów liniowo niezależnych
Definicja
v- przestrzeń wektorowa nad K
A=(at)t
T- baza ,v
V
(z tw.
!at1….atk
A
αt1…. αtk: v=
αkiaki)
Układ αik… αtk nazywamy współczynnikami wektora v w bazie A
Definicja
Wymiarem przestrzeni wektorowej V nazywamy ilość elementów bazy i oznaczamy dim V
ODWZOROWANIA LINIOWE
Definicja:
v,w- przestrzeń wektorowa nad ciałem K
Odwzorowanie
f: v→w nazywamy liniowym jeśli
v1v2
V α1 α2
K:f(α1v1+ α2v2)= α1f(v1)+ α2f(v2)
Definicja
φ=v→w liniowe
ker φ= φ-1(Θw)={v
V: φ(v)= Θw}
ker φ- jądro φ
In φ= φ(v)={v
w:
v
V: φ(v)=w}={φ(v):v
V}
Twierdzenie
φ:v→w liniowe
1) φ: epimorfizm
in φ=w
2) φ- monomorfizm
ker φ={Θv}
Twierdzenie
δ
0 to homotetia φδ(v)= δv jest automorfizmem
Definicja (macierz przekształcenia liniowego)
niech U:u1…um- baza Rm
v:v1….vn- baza Rn
φ:Rm→Rn liniowe
macierz przekształcenia liniowego φ w bazach u i v nazywamy macierz, której kolumny są współrzędnymi wektorów:
φ(u1), φ(u2),… φ(um) zapisanymi w bazie V
Twierdzenie (o postaci odwzorowania liniowego)
Z: φ:Rm→Rn liniowe
U:u1…um- baza Rm
V:v1….vn- baza Rn
A φ- macierz φ w bazie u iv
niech u ma w bazie u współżędne [α1…. αm] (tzn. w=
αiui) oraz niech φ(u) ma w bazie V współrzędne [β1…βm](tzn. φ(u)=
βjvj)
T: Aφ
Definicja
w Rn mamy następujące bazy:
U:u1…un
V:v1….vm
vj=
aijuj ;
j=1,…,n
P=(aij)=
macierz przejścia ob. Bazy U do bazy V
Macierz przejścia od bazy U do bazy V nazywamy macierz, w której kolumnach stoją współrzędne przedstawienia wektorów bazy V w bazie U
Twierdzenie
U:u1…un baza Rn
V:v1….vm baza Rn
P macierz przejścia z U do V
w
Rn w= α1u1+ α2u2+…+ αnun
w=β1v1+β2v2+…+βnvn (tzn. w ma współrzędne α1… αn w bazie U oraz współrzędne β1… βn w bazie V)
T:
Twierdzenie (o zmianie macierzy odwzorowania liniowego przy zmianie baz)
Z: φ: Rm→Rn
U:u1…um baza w Rm
V:v1….vm baza w Rn
A- macierz φ w bazie U i V
U`:u1`…um` baza w Rm
V`:v1`….vm` baza w Rn
A`- macierz φ w bazie U` i V`
T: A`=Q-1AP
gdzie:
P- macierz przejścia z U do U`
Q- macierz przejścia z V do V`
(bazy U,V- stare bazy; U`,V`- nowe bazy)
Wniosek
Z: φ: Rm→Rn
A- macierz φ w bazie U
A`- macierz φ w bazie U`
T: A`=P-1AP
gdzie: P- macierz przejścia z U do U`
Definicja
A
Rn×m
λ
R nazywamy wartością własną macierzy A jeśli
x
Rn\{Θ}:Ax= λx
taki wektor λ nazywamy wektorem
Definicja
1) Krotność wartości własnej λ jako pierwiastka wielomianu charakterystycznego nazywamy krotnością algebraiczną
2) krotnością geometryczną wartości własnej λ nazywamy wymiar podprzestrzeni własnej tzn. dim L(λ)
Krotność geometryczna ≤ krotność algebraiczna
Definicja
φ:Rn→Rn endomorfizm
λ nazywamy wartością własną endomorfizmu φ jeśli jest wartością własną macierzy φ w dowolnej bazie.
Twierdzenie (Cayley-Hamilton)
Dowolna macierz kwadratowa jest pierwiastkiem swojego wielomianu charakterystycznego.