Ustawa z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 2000 r. - nr 54, poz.654 ze zm

Ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2010 r. - nr 51, poz.307 ze zm.

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.

Podmioty opodatkowania

pdop

Art. 1.  1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej "podatnikami".

2. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

3.  Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Osoby prawne zdefiniowane zostały w art. 33 Kodeksu cywilnego. Są nimi Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

Powstanie, ustrój i ustanie osób prawnych określają właściwe przepisy. W przypadkach i w zakresie w przepisach tych przewidzianych organizację i sposób działania osoby prawnej reguluje także jej statut.

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej. jednostka organizacyjna staję się osobą prawną, jeżeli osobowość prawna nadana jej przez stosowne ustawy zostanie usankcjonowana wpisem do właściwego rejestru sądowego.

Spółka z o.o. w organizacji powstaje z chwilą zawarcia umowy spółki (art. 161 § 1 K.s.h.), natomiast spółka akcyjna w organizacji - art. 323 § 1 K.s.h. - z chwilą zawiązania spółki (w tym podpisania statutu w formie aktu notarialnego przez założycieli spółki oraz po spełnieniu warunków dotyczących objęcia akcji zgodnie z art. 310 K.s.h.).

W myśl art. 11 ust. 1 K.s.h. mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać lub być pozwane.

Zgłoszenie zawiązania spółki do rejestracji winno być dokonane przed upływem 6 miesięcy od daty zawarcia umowy spółki z o.o. (art. 169 K.s.h.) lub od daty sporządzenia statutu spółki akcyjnej (art. 325 K.s.h.); w przeciwnym wypadku umowa spółki z o.o. ulega rozwiązaniu, natomiast spółka akcyjna w organizacji ulega rozwiązaniu po przeprowadzeniu procesu likwidacji.

Z chwilą wpisu do rejestru sądowego, spółka w organizacji staje się odpowiednio spółką z o.o. lub spółką akcyjną, które od tego momentu są podmiotem praw i obowiązków spółek w organizacji (art.12 K.s.h.). W terminie 14 dni od daty rejestracji spółki zarząd spółki z o.o. zobowiązany jest do złożenia we właściwym urzędzie skarbowym poświadczonego przez siebie odpisu umowy spółki ze wskazaniem sądu, w którym została zarejestrowana oraz daty i numeru rejestracji (art. 171 K.s.h.). Natomiast zarząd spółki akcyjnej w terminie określonym wyżej - art. 324 K.s.h. - składa w w/w urzędzie poświadczony przez siebie statut spółki wraz z informacjami jak wyżej.

Cechy charakterystyczne jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej:

- forma organizacyjna, co do której brak ustawowego określenia, iż posiada osobowość prawną a jeżeli podlega wpisowi do rejestru, to wpis ten ma charakter deklaratoryjny i nie przesądza o jej bycie prawnym,

- wyodrębniony zespół środków organizacyjnych i majątkowych (np. statut, struktura organizacyjna, własność rzeczy i praw majątkowych, wykonywanie funkcji zakładu pracy),

- niezależność i samodzielność (możliwość podejmowania decyzji, wykonywanie zadań wynikających np. ze statutu jednostki).

Do jednostek tych zaliczyć należy między innymi:

1. samorządowe zakłady budżetowe,

2. Do 31.12.2010 r. ,- państwowe zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych,

3.szkoły niepubliczne i placówki oświatowe prowadzone przez osoby prawne, jeżeli posiadają cechy jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej np. majątek, strukturę organizacyjną.

W przypadku, gdy szkoła lub inna placówka oświatowo-wychowawcza jest założona i prowadzona przez kościelną osobę prawną i szkoła oraz ta placówka nie została przez tę osobę prawną organizacyjnie wyodrębniona, wówczas podatnikiem podatku dochodowego jest kościelna osoba prawna (w tym także z tytułu z prowadzenia szkół) a nie szkoła lub placówka. (por. pisma Min. Fin. z 12.09.2001 r. Nr PB3/843/8214-108/AS/01 i z 16.11.2001 r. Nr PB -3/843/8214-108g/AS/01),

4. wspólnoty mieszkaniowe utworzone na podstawie ustawy z 24.06.1994 r. o własności lokali (tekst jednolity- Dz. U. Nr 80, poz. 903 z 2000 r.),

5. komitety wyborcze działające na podstawie odrębnych ustaw, w celu przeprowadzenia wyborów na urząd Prezydenta RP, do Sejmu i do Senatu RP, do rad gmin i powiatów, sejmików województw oraz wójta, burmistrza i prezydenta miasta,

6. inne jednostki, jeżeli nie są jednostkami organizacyjnymi osób prawnych (np. przedstawicielstwa mieszkańców domów, osiedli).

2008.06.25 ILPB3/423-198/08-2/MM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Rada Rodziców działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Zgodnie z zapisami art. 53 powołanej ustawy w szkołach i placówkach działają rady rodziców, które reprezentują ogół rodziców. Zasady tworzenia rady rodziców uchwala ogół rodziców uczniów danej szkoły lub placówki. Rada rodziców uchwala regulamin swojej działalności, w którym określa wewnętrzną strukturę i tryb pracy rady. Regulamin nie może być sprzeczny ze statutem szkoły lub placówki. Zgodnie z art. 54 ust. 8 ww. ustawy w celu wspierania działalności statutowej szkoły lub placówki rada rodziców może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz z innych źródeł. Zasady wydatkowania funduszy rady rodziców określa regulamin, o którym mowa w art. 53 ust. 3 tejże ustawy.

Zatem, Rada Rodziców, utworzona przez rodziców uczniów szkoły, jako ich reprezentant (w myśl art. 53 ust. 1 ustawy o systemie oświaty), jest wyłącznie wewnętrznym organem w systemie oświaty. Rada Rodziców, jako wewnętrzny organ szkoły, nie może samodzielnie występować w obrocie prawnym, nie ma bowiem osobowości prawnej i nie jest samodzielną, odrębną od szkoły jednostką organizacyjną. Nie może więc być uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w rozumieniu powołanego wyżej art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy2008.04.02 ITPP1/443-12/08/MN

Samorząd utworzony przez uczniów szkoły (placówki), jako ich reprezentant, na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy o systemie oświaty jest wyłącznie wewnętrznym organem w systemie oświaty. W kontekście powyższego samorząd, jako wewnętrzny organ szkoły, nie może samodzielnie występować w obrocie prawnym, nie ma osobowości prawnej i nie jest odrębną od szkoły jednostką organizacyjną.

II FSK 978/07  wyrok NSA W-wa2008.10.08 M.Podat. 2009/2/37 

Sąd I instancji trafnie przyjął, że niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez osobę prawną, posiadający zdolność prawną, odrębną strukturę organizacyjną, odrębny przedmiot działania, odrębną gospodarkę finansową, odrębny majątek jest jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 1 ust. 2 PDOPrU.

Art. 1a.  1. Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami kapitałowymi".

2. Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

a) przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w art. 16 ust. 7, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 1.000.000 zł,

b) jedna ze spółek, zwana dalej "spółką dominującą", posiada bezpośredni 95 % udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej "spółkami zależnymi", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,

c) spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę,

d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa,

2) spółka dominująca i spółki zależne zawarły, w formie aktu notarialnego, umowę o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej i umowa ta, zwana dalej "umową", została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego,

3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a)-c), a ponadto:

a) nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,

b) nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 11, z podatnikami podatku dochodowego nie wchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej,

• podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach, określony zgodnie z art. 7a ust. 1, w wysokości co najmniej 3 %.

-podmioty postawione w stan likwidacji lub w stan upadłości.

Osobowość prawną traci się z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o wykreśleniu z rejestru sądowego (np. art. 272 i art. 289 K.s.h. dotyczący spółek z o.o. i art. 477 § 1 i 478 K.s.h. dotyczący spółek akcyjnych),

- tzw. „ uśpione „ spółki,

- stowarzyszenia, fundacje, związki zawodowe, organizacje społeczno-zawodowe, organizacje pracodawców będące osobami prawnymi są podatnikami podatku dochodowego również wtedy, gdy ich celem jest wyłącznie działalność statutowa

-INSTYTUCJA ZAWIESZENIA - 20.09.2008 R.

Dz.U.08.141.888

pdof

Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Art. 8. § 1 Kodeksu cywilnego

Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.

pdopArt. 6. 1. Zwalnia się od podatku:

1) Skarb Państwa,

2) Narodowy Bank Polski,

3) jednostki budżetowe,

4) państwowe fundusze celowe, o których mowa w ustawie z 27.08.2009 r. o finansach publicznych,

Od 01.01.2010 r.

4a)   Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,

³⁸⁾ Art. 6 ust. 1 pkt 4a dodany przez art. 2 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.09.215.1664) z dniem 1 stycznia 2010 r.

  4b)  wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej,

³⁹⁾ Art. 6 ust. 1 pkt 4b dodany przez art. 2 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.09.215.1664) z dniem 1 stycznia 2010 r.

5) przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki gospodarcze utworzone przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub umowy, chyba że porozumienia te lub umowy stanowią inaczej,

6) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,

7) Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,

8)

9) Agencję Rynku Rolnego,

10) fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546).

11) fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,

12) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

13) Agencję Nieruchomości Rolnych.

Art..6 ust. 2. -nie obowiązuje od o1.01.2010 r.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, z wyjątkiem gospodarstw pomocniczych tworzonych przy szkołach, przedszkolach, zespołach ekonomiczno-administracyjnych szkół, ochotniczych hufcach pracy, jednostkach: wojskowych, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, organizacyjnych Służby Więziennej, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, zakładach dla nieletnich, internatach, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, zakładach opieki zdrowotnej, zakładach pomocy społecznej i parkach narodowych, jeżeli środki z tego zwolnienia zostaną przekazane na:

2) zwiększenie środków obrotowych gospodarstw pomocniczych,

3) finansowanie inwestycji jednostki budżetowej w zakresie inwestycji dla gospodarstwa pomocniczego tej jednostki.

Ze zwolnienia podmiotowego korzystają jednostki działające na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych .

Art. 40 ust.2 pkt 8 ustawy pdop

Przepisów ustaw nie stosuje się:

pdof

Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,

2) przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia,

3) przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn,

Art. 888. Kc § 1. Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

1. przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,

2. przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

0d 01.01.2007

6) przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1353), z zastrzeżeniem art. 24a ust. 1a,

7) świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Art. 27. Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

pdop

Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e,

2) przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,

3) przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

4)    przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1353), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a.

Właściwość miejscowa organów podatkowych w sprawach podatku dochodowego

Ordynacja podatkowa

Art. 17. § 1. Jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r.w sprawie właściwości organów podatkowych.

Dz. U Nr165, poz.1371ze zm.

§ 2. W sprawach podatku dochodowego od osób prawnych właściwy miejscowo jest organ podatkowy według adresu siedziby wynikającej:

1) z odpowiedniego rejestru lub

2) ze statutu lub umowy, jeżeli adres siedziby nie został ujawniony w odpowiednim rejestrze.

§ 3. Właściwym w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podatkowej grupy kapitałowej jest organ podatkowy właściwy w sprawach tego podatku dla spółki reprezentującej taką grupę, wskazanej w umowie o jej utworzeniu.

§ 4. 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się według miejsca pobytu osoby fizycznej, jeżeli nie ma ona miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca zamieszkania, jeżeli na ich wniosek podlegają oni łącznemu opodatkowaniu, właściwość miejscową ustala się według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, wskazanego we wspólnym rocznym zeznaniu podatkowym.

Właściwość miejscowa organów podatkowych w przypadku zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego

§ 11. 1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach należnego za dany rok podatkowy podatku dochodowego:

1) od osób fizycznych dla podatników, którzy zmienili miejsce zamieszkania lub pobytu, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu roku podatkowego, a gdy zamieszkanie lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu na jej terytorium;

2) od osób prawnych dla podatników, którzy zmienili adres siedziby, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według adresu siedziby w ostatnim dniu roku podatkowego, za który jest składane zeznanie.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podatnik jest obowiązany do ujawnienia adresu siedziby w odpowiednim rejestrze, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, gdy nowy adres siedziby został ujawniony w tym rejestrze do końca roku podatkowego, za który jest składane zeznanie.

§ 12. 

1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach zaliczek na podatek dochodowy:

1) od osób fizycznych dla podatników, którzy w trakcie roku podatkowego zmienili miejsce zamieszkania lub pobytu, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu tego okresu rozliczeniowego, a gdy zamieszkanie lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym dniem - według ostatniego miejsca zamieszkania lub pobytu na jej terytorium;

2) od osób prawnych dla podatników, którzy w trakcie roku podatkowego zmienili adres siedziby, wskutek czego właściwy stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy - jest organ podatkowy właściwy według adresu siedziby w ostatnim dniu tego okresu rozliczeniowego.

2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podatnik jest obowiązany do ujawnienia adresu siedziby w odpowiednim rejestrze, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, gdy nowy adres siedziby został ujawniony w tym rejestrze do końca okresu rozliczeniowego.

Ustawa o izbach i urzędach skarbowych

art.9b. Wyznaczenie terytorialnego zasięgu działania określonego urzędu skarbowego zgodnie z ust. 9a następuje w przepisach określonych na podstawie ust. 9c i może dotyczyć w szczególności:

1) podatkowych grup kapitałowych;

2) banków;

3) zakładów ubezpieczeń;

4) jednostek działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538) oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych;

5) jednostek działających na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

6) oddziałów lub przedstawicielstw przedsiębiorstw zagranicznych;

7) osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które:

a) w ostatnim roku podatkowym osiągnęły przychód netto, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług o równowartości co najmniej 5 mln euro według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na koniec roku podatkowego albo

b) jako rezydenci w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, biorą udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwami położonymi za granicą lub w ich kontroli, albo posiadają udział w kapitale takich przedsiębiorstw albo

c) są zarządzane bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego lub nierezydent dysponuje co najmniej 5 % głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, albo

d) jako rezydenci w rozumieniu przepisów prawa dewizowego jednocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym w rozumieniu innych ustaw lub w jego kontroli albo posiadają jednocześnie udział w kapitale takich podmiotów.

Art. 5a. 1. Dla podatników, o których mowa w art. 5 ust. 9b, zmiana właściwości naczelnika urzędu skarbowego na właściwego wyłącznie w zakresie określonych kategorii podatników następuje:

1) z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym nastąpiło ich włączenie do danej kategorii podatników - w przypadku podatników wymienionych w art. 5 ust. 9b pkt 1-6 oraz w pkt 7 lit. b-d;

2) nastąpiło przekroczenie kwoty, o której z dniem 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a (5 000 000 Euro) - w przypadku podatników wymienionych w tym przepisie.

2. Spełnienie warunku, o którym mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a, stwierdza się na podstawie danych wynikających z zatwierdzonego sprawozdania finansowego za ostatni rok podatkowy. Naczelnik urzędu skarbowego może stwierdzić z urzędu w trakcie czynności sprawdzających, kontroli podatkowej albo postępowania podatkowego spełnienie warunku, o którym mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a, i poinformować o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Pismo z dnia 3 grudnia 2003 r. Ministerstwo Finansów OS-1-WKS/66/AP/2003/OS4599

Pojęcie zarządzania bezpośredniego i pośredniego zostało wprowadzone konwencją ramową OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

….. o zarządzaniu bezpośrednim i pośrednim podmiotem przez inny podmiot można mówić wówczas, kiedy ze względu na związki o charakterze majątkowym, organizacyjnym lub kapitałowym, jeden podmiot ma bezpośredni lub pośredni wpływ na decyzje podejmowane przez drugi podmiot. W przypadku polskich spółek handlowych należałoby przyjąć, iż podmiotami zarządzającymi bezpośrednio lub pośrednio tymi spółkami są:

1) podmioty wchodzące w skład organów decyzyjnych (zarządzających) takich spółek,

2) podmioty powołujące i odwołujące osoby, o których mowa wyżej,

3) wspólnicy spółki, a jeżeli wspólnicy tacy są podmiotami instytucjonalnymi również wspólnicy tych podmiotów.

Uwzględniając powyższe okoliczności przyjąć należy, że spółkę handlową, w której inny podmiot posiada jakikolwiek udział, uznać należy za zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez ten inny podmiot. Podobnie w przypadku gdy nierezydent posiada udział w spółce, która z kolei posiada udział w innej spółce, należy uznać, że ten nierezydent zarządza bezpośrednio lub pośrednio również tą inną spółką.

• 5 000 000 Euro

Za 2002 r. na 2004 r. - 20 101 000 zł,

Za 2003 r. na 2005 r. - 23 585 000 zł,

Za 2004 r. na 2006 r. - 20 395 000 zł,

Za 2005 r. na 2007 r. - 19 299 000 zł,

Za 2006 r. na 2008 r. - 19 156 000 zł.

Za 2007r. na 2009 r. - 17 910 000 zł.

Za 2008r. na 2010 r. - 20 862 000 zł.

Za 2009r. na 2011 r. - 20 541 000 zł.

Za 2010 r. na 2012 r. - 19 801 000 zł

Rachunek strat i zysków (spr. fin. zatw.):

Wariant kalkulacyjny - poz. A

Wariant porównawczy - A.I + A.IV

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW

z dnia 23 września 2003 r. w sprawie wzoru zawiadomienia o zmianie właściwości naczelnika urzędu skarbowego Dz.U.03.175.1698

Termin - do 15.10 a w okresie od 16.10 - 31.12 - 7 dni od dnia włączenia

Ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy

pdop

Art. 3. 1. Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

2. Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę jej organ zarządzający ( jeżeli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowi inaczej) - art. 41. Kodeksu cywilnego,

siedziba i adres podmiotu podlegającego wpisowi do KRS jest ujawniana w tym rejestrze - art. 38 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym,

pdof

Art. 3. 1.  Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

0d 01.01.2007

1a.  Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

2a.  Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

2b.  Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

3. Od podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą wolni są członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 4a.  Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Do 31.12.2006 r.  Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu (art. 25 Kodeksu cywilnego).

Miejsce zamieszkania można mieć tylko jedno (art. 28 Kc).

O miejscu zamieszkania decydują:

• faktyczne przebywanie (czynnik zewnętrzny)

• zamiar stałego pobytu (czynnik wewnętrzny - określony na podstawie obiektywnych, możliwych do stwierdzenia okoliczności)

• Miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania czy z miejscem czasowego pobytu

• O miejsce zamieszkania nie decyduje obywatelstwo podatnika.

Miejsce zamieszkania to miejscowość, która dla podatnika stanowi centrum (ośrodek) jej interesów życiowych.Jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w dwóch umawiających się państwach rozwiązanie tej kolizji następuje wg zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Decydują faktyczne okoliczności, w tym m.in:- stałe miejsce zamieszkania (dotyczy sytuacji gdy nieograniczony obowiązek podatkowy związany jest z okresem pobytu w kraju powyżej 183 dni w roku podatkowym),

- stałe ognisko domowe (trwałość), - powiązania osobiste i gospodarcze,

- powiązania rodzinne i towarzyskie, - wykonywane zajęcia,

• miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, związki z danym państwem (majątek).

Miejsce zamieszkania pdof - rozwiązywanie kolizji miejsca zamieszkania na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

IPPB2/415-25/08-2/AZ 2008.04.07 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Zgodnie z art. 1 ust. 2 umowy z dnia 22 maja 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu, miejsce zarejestrowania osoby prawnej albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie wzajemnego porozumienia.

Stan faktyczny

Od 15 czerwca 2004 r. roku przebywa w Rosji, gdzie wykonuje pracę na rzecz rosyjskiej spółki.

1 listopada 2004 r. zawarł umowę ze spółką rosyjską, na rzecz której świadczy pracę w Rosji. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Jest również zatrudniony przez spółkę polską (Z sp. z o.o.), przy czym miejscem wykonywania pracy jest Moskwa. Tak więc całość wypłacanego wynagrodzenia Wnioskodawcy (zarówno przez spółkę polską jak i rosyjską) dotyczy pracy na terytorium Rosji.

Z uwagi na fakt, iż pobyt Wnioskodawcy w roku 2007 przekroczył 183 dni, został uznany za rezydenta podatkowego w Rosji w roku podatkowym 2007, podobnie jak w latach 2004 -2006 zarówno na mocy przepisów lokalnego ustawodawstwa dotyczącego opodatkowania osób fizycznych, jak i umowy z 22 maja 1992 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Rosją .

Wnioskodawca w Polsce posiada nieruchomość, która jest stałym miejscem zamieszkania jego żony. Żona Wnioskodawcy mająca rosyjską narodowość zamierza dołączyć do męża w Rosji w najbliższej przyszłości. Wnioskodawca obecnie nadal uczestniczy w polskim systemie ubezpieczeń społecznych na zasadach obowiązkowych.

należy uznać, iż Wnioskodawca spełnia przesłanki pozwalające uznać go w 2007 r. za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i w Rosji. W Rosji mieszka i pracuje, przy czym jednocześnie jego rodzina (żona) przebywa w Polsce.

Żona Wnioskodawcy mająca rosyjską narodowość zamierza dołączyć do męża w Rosji w najbliższej przyszłości.

państwo rezydencji Wnioskodawcy należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 1 ust. 4 ww. umowy. Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt a) umowy, analizując stopień powiązań osobistych i gospodarczych Podatnika w 2007 r., należy stwierdzić, ściślejsze związki gospodarcze i osobiste łączą Wnioskodawcę z Polską. Sam wyjazd za granicę, uzyskiwanie tam dochodów i posiadanie certyfikatu rezydencji, nie oznacza automatycznie, że przestał być polskim rezydentem podatkowym. Zmiana miejsca zamieszkania powinna być równoznaczna z przeniesieniem za granicę tzw. ośrodka interesów życiowych.

należy stwierdzić, iż podlega opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zarówno w 2007 r. jak i latach następnych (o ile nie ulegnie zamianie stan faktyczny) posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski, a zatem zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, iż uzyskany przez Podatnika dochód na terytorium Federacji Rosyjskiej w ww. okresie podlega opodatkowaniu także w Polsce zgodnie z metodą zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu określoną w art. 21 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (metoda proporcjonalnego odliczenia podatku) w związku z art. 27 ust. 9 ww. ustawy.

Rok podatkowy w pdop

Art. 8. 1. Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

4. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać najpóźniej w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego.

5. Osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

2. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

a)rok podatkowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym:

• rok podatkowy trwa od 01 stycznia do 31 grudnia,

- w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego,

Przykład- podatnik rozpoczął działalność 14.03.2010 r.

Rok podatkowy trwa od 14.03.2010 r. do 31.12.2010r.

b)rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym:

Przykład - podatnik rozpoczął działalność 17.07.2010r.

Rok podatkowy wynikający np. z umowy spółki obejmuje okres od 01.07 do 30.06.

Pierwszy rok podatkowy trwać będzie od 17.07.2010r.do 30.06.2011 r.

Termin złożenia zawiadomienia o wyborze roku podatkowego najpóźniej - 16.08.2010 r.

2a. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Ponieważ w tym przypadku rok podatkowy nie jest zgodny z rokiem kalendarzowym (jest przedłużony do końca następnego roku kalendarzowego), podatnik jest zobowiązany do zawiadomienia o tym fakcie urzędu skarbowego w ciągu 30 dni od daty rozpoczęcia działalności i postanowienie to powinno wynikać z dokumentu regulującego zasady ustrojowe podatnika,

Wyrok  b z dnia 25 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu I SA/Wr 1312/08

 

Obowiązek powiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zasadach określania roku podatkowego dotyczy jedynie sytuacji rezygnacji przez stronę z obowiązujących w tym zakresie zasad ogólnych i wyboru innego roku podatkowego, niż kalendarzowy.

Przykład - podatnik rozpoczął działalność 25.10.2010 r.

Rok podatkowy trwa od 25.10.2010 r. do 31.12.2011 r.

Zawiadomienie do urzędu skarbowego należy złożyć najpóźniej 24.11.2010 r.

3. W razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Przykład - dotychczasowy rok podatkowy pokrywał się z rokiem kalendarzowym.

Ostatni rok podatkowy -01.01.2010r.-31.12.2010 r.

W umowie spółki postanowiono zmienić rok podatkowy na okres 01.05 - 30.04.

Pierwszy po zmianie rok podatkowy obejmuje okres od 01.01.2011 r. do 30.04.2012 r.

Ostateczny termin zawiadomienia do urzędu skarbowego upływa z dniem 30.01.2011 r.

6. Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

c) zmiana roku podatkowego wynika z odrębnych przepisów:

Ustawa o rachunkowości

Art. 12. 1. Księgi rachunkowe otwiera się:

1) na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym,

2) na początek każdego następnego roku obrotowego,

3) na dzień zmiany formy prawnej, z zastrzeżeniem ust. 3,

4) na dzień wpisu do rejestru połączenia jednostek lub podziału jednostki, powodujących powstanie nowej jednostki (jednostek),

5) na dzień rozpoczęcia likwidacji lub wszczęcia postępowania upadłościowego

- w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

2. Księgi rachunkowe zamyka się:

1) na dzień kończący rok obrotowy,

2) na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży i zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego,

3) na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, z zastrzeżeniem ust. 3,

4) w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, w szczególności na dzień wpisu do rejestru tego połączenia,

5) na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, w szczególności na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału.

6) na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub upadłości,

7) na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami

- nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Od 01.01.2009 r.

3. Można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku:

  1)   przekształcenia spółki osobowej oraz spółki cywilnej w inną spółkę osobową, a także spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową,

  2)   połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki,

  3)   ogłoszenia upadłości jednostki z możliwością zawarcia układu

Przykład - w dniu 12.02.2010 r. ogłoszona została upadłość spółki z o.o. obejmująca likwidację majątku. Rok podatkowy spółki pokrywał się z rokiem kalendarzowym.

Postępowanie upadłościowe zakończono 18.06.2010 r. (dzień prawomocnego wykreślenia z rejestru przedsiębiorców ).

W tym przypadku wystąpią następujące lata podatkowe:

- w spółce z o.o. - 01.01.2010-11.02.2010 r.,

- w spółce z o.o. w upadłości - 12.02.2010- 18.06.2010 r.

Podatnicy małżonkowie

Art. 6. 1. Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

2.  Małżonkowie

- podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1,

- między którymi istnieje przez cały rok wspólność majątkowa,

-pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, -

- mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a,

opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c;

w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

3. Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

8.  Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c (podatek liniowy) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawie o podatku tonażowym.

.

9.  Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych na zasadach określonych w art. 30c, albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo ustawie o podatku tonażowym.

(Art. 1.  Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1) prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,

2) osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,)

10.Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Od 01.01.2009 r. ale ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od 01.01.od 2008 r.

Art.6 ust.3a.Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

  1)   małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

  2)   małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepisy ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

11.Za całkowite przychody, o których mowa w ust. 3a i 4a, uważa się przychody osiągnięte ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1, bez względu na miejsce położenia tych źródeł przychodów.

12.Przepisy ust. 3a i 4a stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

13.Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy, o których mowa w ust. 3a i 4a, są obowiązani udokumentować wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, przedstawiając zaświadczenie wydane przez właściwy organ podatkowy innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych lub inny dokument potwierdzający wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym

Art. 6a.  1. Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między którymi istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, może być także złożony przez podatnika, który:

1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego,

2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego.

2. Do podatników, którzy złożyli wniosek, o którym mowa w ust. 1:

  1)   stosuje się sposób opodatkowania określony w art. 6 ust. 2,

  2)  stosuje się przepisy art. 6 ust. 3, 3a i 8-13,

  3)   nie stosuje się przepisu art. 6 ust. 4.

Osoby samotnie wychowujące dzieci

art.6 ust.4. 

Od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1) małoletnie,

2) bez względu na ich wiek, które, zgodnie z odrębnymi przepisami, otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,

3)do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym (1) lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej, (zm. od 01.01.2008),(było do końca 2007 r. z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku)

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

(1) Do końca 2007 r. było „na podstawie przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym” tj.

Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r Prawo o szkolnictwie wyższym

Art. 1. 1. Ustawę stosuje się do publicznych i niepublicznych szkół wyższych.

2. Ustawy nie stosuje się do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych prowadzonych przez kościoły i związki wyznaniowe, z wyjątkiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, chyba że ustawa lub umowa między rządem a władzami kościołów lub związków wyznaniowych stanowi inaczej.

5. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.

Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę

-pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub

-odbywa karę pozbawienia wolności.

• II FSK 1474/05  wyrok NSA W-wa2006.11.24
   LEX nr 263561 

• Aby skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnik musi nie tylko mieć określony stan cywilny, ale też wychowywać samotnie dziecko. Uzasadnienie wprowadzenia tej ulgi (wykładnia celowościowa) świadczy wyraźnie o tym, iż ustawodawca kierował ją tylko do tych osób, które samotnie troszczyły się o codzienne zaspokajanie potrzeb dziecka, nie zaś do każdego rodzica, który miał władzę rodzicielską i jednocześnie był stanu wolnego, ale nie pełnił codziennej pieczy nad dzieckiem.

ITPB1/415-443/09/MM  pismo IS2009.07.23
 

Mężczyzna rozwiedziony, pozostający w nieformalnym związku (konkubinacie) z matką dziecka, z którą razem zamieszkuje i wspólnie wychowuje małoletnie dziecko, nad którym władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, nie ma możliwości rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób preferencyjny przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Wyrok

 

z dnia 24 marca 2010 r.

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

 

I SA/Wr 1627/09

 

Status osoby samotnie wychowując dziecko został powiązany ze stanem cywilnym osoby, który stanowi jedyne kryterium dla takiej kwalifikacji rodzica bądź opiekuna prawnego.

 

Z uwagi na charakter kryteriów tworzących definicję osoby samotnie wychowującej dziecko, bez znaczenia pozostają takie okoliczności jak wspólne zamieszkiwanie rodziców czy pomoc w wychowywaniu dziecka.

8.  Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawie o podatku tonażowym..

9.  Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych na zasadach określonych w art. 30c, albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawie o podatku tonażowym..

10.  Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Art.6 ust.4a i 4b obowiązuje od 01.01.2009 r. ale ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od 01.01.od 2008 r.

4a. Zasada i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 4, mają zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki:

  1)   mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

  2)   osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym,

  3)   udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

4b.  Do podatników, o których mowa w ust. 4a, przepisy ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

11.Za całkowite przychody, o których mowa w ust. 3a i 4a, uważa się przychody osiągnięte ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1, bez względu na miejsce położenia tych źródeł przychodów.

12.Przepisy ust. 3a i 4a stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

13.Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy, o których mowa w ust. 3a i 4a, są obowiązani udokumentować wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, przedstawiając zaświadczenie wydane przez właściwy organ podatkowy innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych lub inny dokument potwierdzający wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dochody małoletnich dzieci

Art. 7. 1. Dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem

dochodów z ich pracy,

stypendiów oraz

dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (od 2008 r.) dolicza się do dochodów rodziców lub dochodów osób, o których mowa w art. 6 ust. 4, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Podstawa opodatkowania pdof

Źródła przychodów pdof

Art. 10.  1. Źródłami przychodów są:

1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,

2) działalność wykonywana osobiście,

3) pozarolnicza działalność gospodarcza,

4. działy specjalne produkcji rolnej,

5) (uchylony od 01.01.2009 r.) nieruchomości lub ich części),

6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),

8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany,

9. inne źródła.

2. Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy,

2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki (od 01.01.2011 r. -majacej osobowość prawną) lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

3) składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

3.  Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Art. 9.  1.  Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

1a. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30, art. 30a-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

2. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

3. O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

3a. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1) z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz

2) ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

6.  Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka) i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Podstawa opodatkowania pdop

Art. 7. 1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

3. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

2) przychodów wymienionych w art. 21 i 22, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli związane są z działalnością zakładu,

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład,

4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową,

5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.

4.  Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

4a.  Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.

5. O wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Sposób odliczenia straty ilustruje poniższy przykład:

Podatnik będący osobą fizyczną poniósł z działalności gospodarczej stratę w rozumieniu art. 9 ust. 2 pdof w wysokości -za 2005 r. - 60.000 zł, za 2006 r. - 40.000 zł.

Za rok 2009 osiągnął dochód w kwocie 60.000 zł.

Strata za rok 2005 i 2006 może być odliczona w ciągu następnych 5 lat podatkowych z tym, że wysokość obniżenia dochodu w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 % kwoty tej straty

tj. w latach 2006, 2007, 2008 ,2009 i 2010( strata z 2005 r.) oraz w latach 2007, 2008, 2009 , 2010 i 2011 ( strata z 2006 r. ). W zeznaniu za rok 2007 i 2008 r. dochód podatnika wynosił 0.

W zeznaniu podatkowym za 2009 r. podatnik może zatem obniżyć dochód o 50 % z kwoty straty za 2005 r.( 50 % x 60.000) oraz 50 % z kwoty straty za 2006 r. ( 50 % x 40.000 ) tj. o kwotę 50.000 zł ( suma kwot 30.000 zł i 20.000 zł ).

Dochód do opodatkowania za 2009 r. po odliczeniu straty wyniesie 10.000 zł.

Kilka uwag praktycznych dotyczących odliczenia strat z lat ubiegłych:

1. strata podlegająca odliczeniu od dochodu w latach następnych powinna być ustalona z uwzględnieniem zasad określonych w art. 7 ust. 4 i 4a pdop.

- bez przychodów i odpowiadających im kosztom uzyskania:

1. co do których przepisów ustawy nie stosuje się,

2. których ustawa nie zalicza do przychodów opodatkowanych,

3. których dochody są zwolnione z podatku (tzw. dochody wolne),

4. opodatkowanych w sposób zryczałtowany,

- bez uwzględnienia przez następcę prawnego strat przedsiębiorstw przekształconych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, lub przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych,

- w rachunku straty uwzględniamy stratę spółki kapitałowej przekształconej w inną spółkę kapitałową (stratę poniesioną przez podmiot przed przekształceniem następca prawny uwzględnia bezpośrednio przy obliczeniu straty lub dochodu),

2. straty poniesione ze źródeł przychodów, z których dochód jest wolny od podatku powiększają dochód do opodatkowania lub pomniejszają stratę. Jeżeli strata ze źródła przychodu, z którego dochód jest wolny od podatku jest wyższa od straty jako różnicy przychodów i odpowiadających im kosztów uzyskania przychodu to różnica tych kwot stanowi dochód.

Przykład - Osoba prawna za lata poprzednie (do 2008 r. włącznie) osiągała dochody podatkowe i z uwagi na spełnienie warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 1a - ust.1c pdop dochody te jako dochody wolne podlegały odliczeniu od dochodu.

Za rok 2010 podatnik poniósł stratę w kwocie 100.000 zł. Przy założeniu, że strata w całości związana jest ze źródłem przychodu, z którego dochód jest wolny, strata podatkowa za rok 2010 wynosi „0” (100.000-100.000 = 0)

3. nie podlegają odliczeniu w latach następnych straty poniesione przez podatnika za okres, w którym korzystał ze zwolnienia od podatku lub w tej części, z której dochód był zwolniony od opodatkowania, wyrok NSA sygn. akt I SA/Gd 1519/97 z 12.05.1999r. „Do kosztów uzyskania przychodów w okresie objętym obowiązkiem podatkowym nie jest dopuszczalne wliczenie (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) strat powstałych w okresie, w którym podatnik korzystał ze zwolnienia dochodu od podatku”,

4.strata podlega odliczeniu od dochodu w ciągu najbliższych, kolejnych po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Ustawodawca użył terminu „lata podatkowe”, co przy możliwości wyboru, zmiany lub obowiązku skrócenia roku podatkowego u osób opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych może mieć istotne znaczenie (na temat roku podatkowego w dalszej części opracowania).

Przykład - Podatnik będący osobą prawną poniósł stratę za 2009 r.

Rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W dniu 15.02.2010 r. podmiot postawiono w stan likwidacji. Następnie postanowieniem z dnia 15.06.2010 r. z datą uprawomocnienia się postanowienia w dniu 20.06.2010r. przedsiębiorstwo w likwidacji zostało wykreślone z rejestru przedsiębiorców.

Ponieważ w okresie od 1.01.2010 r. do 20.06.2010 r. w firmie wystąpiły 2 lata podatkowe (01.01-14.02.2010 r. i 15.02.2010 r. - 20.06.2010 r.), to gdyby dochód podatnika w każdym z tych lat był wyższy niż 50 % straty za rok 2009, istnieje możliwość odliczenia tej straty w całości,

5.przepisy art. 7 ust. 5 pdop i art. 9 ust. 3 pdof nie regulują wprost sposobu odliczania strat przy ustalaniu zaliczek miesięcznych. Zgodnie z pismem Min. Fin. z 17.05.2000 r. Nr PB 3-1321-IP-722-176/2000 treść w/w artykułów „nie wyklucza możliwości uwzględnienia straty przypadającej do odliczenia w danym roku podatkowym od dochodu już przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy” jednakże pod warunkiem, że zeznanie podatkowe, w którym stratę wykazujemy złożone zostało w urzędzie skarbowym.

Dopóki strata nie jest ujawniona poprzez fakt wykazania jej w złożonym zeznaniu, dopóty nie może wywoływać skutków podatkowych (np. stratę za rok 2009 podatnik chce odliczyć w wysokości nie przekraczającej 50 % kwoty tej straty przy obliczaniu zaliczki za m-c marzec 2010 r. Termin wpłaty upływa 20.04.2010 r. i najpóźniej w tym samym terminie powinien złożyć zeznanie roczne za 2009 r., w którym wykaże poniesioną stratą z działalności gospodarczej. Jeżeli zeznanie roczne podatnik złoży 30.04.2010 r., po raz pierwszy stratę za rok 2009 odliczy ustalając zaliczkę miesięczną za miesiąc kwiecień 2010 r.),

pdof

Art. 27.  1.  Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 28-30, art. 30a-30e oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

2006 r.

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
P ponad	do
	37.024	19 % minus kwota zmniejszająca podatek 530 zł 08 gr
3 37.024	74.048	6.504 zł 48 gr + 30 % nadwyżki ponad 37.024 zł
74.048	600.000	17.611 zł 68 gr + 40 % nadwyżki ponad 74.048 zł
600.000		227.992 zł 48 gr + 50 % nadwyżki ponad 600.000 zł

Art. 10. ustawy z 16.11.2006 r.

1. Do obliczenia podatku dochodowego za lata 2007-2008, o którym mowa w art. 27 ustawy wymienionej w art. 1, nie ma zastosowania skala podatkowa, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1.

2. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1, od dochodów uzyskanych w 2007 r. pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	43.405	19 % minus kwota zmniejszająca podatek 572 zł 54 gr
43.405	85.528	7.674 zł 41 gr + 30 % nadwyżki ponad 43.405 zł
85.528		20.311 zł 31 gr + 40 % nadwyżki ponad 85.528 zł

3. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1, od dochodów uzyskanych w 2008 r. pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	44.490	19 % minus kwota zmniejszająca podatek 586 zł 85 gr
44.490	85.528	7.866 zł 25 gr + 30 % nadwyżki ponad 44.490 zł
85.528		20.177 zł 65 gr + 40 % nadwyżki ponad 85.528 zł

Od 01.01.2009 r.

Art. 27.  1.  Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	85.528	18 % minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr
85.528		14.839 zł 02 gr + 32 % nadwyżki ponad 85.528 zł

Art. 27 ust. 8. 

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1) do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3) ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

23 lipca 2010 r. została ogłoszona Konwencja między Polską a Norwegią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji (Dz. U. Nr 134, poz. 899). Konwencja oraz protokół weszły w życie 25 maja 2010 r.

Konwencja określa zakres i zasady opodatkowania podatkami dochodowymi (w Polsce podatek PIT i CIT) podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu umawiających się państwach. Przedmiotowa Konwencja zastąpiła dotychczasową umowę między Polską a Norwegią o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Oslo w dniu 24 maja 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157).

Zgodnie z nową umową podstawową metodą unikania podwójnego opodatkowania jest metoda wyłączenia z progresją. Znajduje ona zastosowanie m. in. do dochodów z pracy najemnej, uzyskiwanych przez rezydentów polskich świadczących pracę w Norwegii. Druga z metod unikania podwójnego opodatkowania, metoda proporcjonalnego zaliczenia, znajduje zastosowanie w odniesieniu do dochodów z dywidend, odsetek, należności licencyjnych i zysków majątkowych.

Przypomnijmy, że metodę wyłączenia z progresją do dochodów z pracy najemnej stosują już polscy rezydenci świadczący pracę w Finlandii, Wielkiej Brytanii, Austrii. Z Danią z kolei został podpisany Protokół o zmianie Konwencji. 8 czerwca 2010 r. do Sejmu wpłynął projekt ustawy o ratyfikacji tego Protokołu. Planowana jest też renegocjacja umowy z Belgią.

Art. 27 ust. 9. 

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, ,(od.01.2007 r.) lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,

dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

9a. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zasadę określoną w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Od 01.01.2007 r.

9a. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

pdop

Art. 19. 1. Podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi 19 % podstawy opodatkowania.

4. ⁽³⁹¹⁾ Jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Definicja przychodów w pdof

Art. 11.  1. Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

2. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

2a. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

2b. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

3. Przychody w walutach obcych z zastrzeżeniem art. 14 i art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut.

Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (od 01.01.2009 r.), z zastrzeżeniem ust. 4. (było kurs średni z dnia uzyskania przychodu)

4.  Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu .

Art. 11a.  Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do wyrażonych w walutach obcych kwot uprawniających do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku i obniżenia podatku oraz do podatku wyrażonego w walutach obcych.

---