Politechnika Wroc³awska Instytut Techniki Cieplnej i Mechaniki P³ynów	Temat: P³aski osiowo symetryczny op³yw kuli		nr æw: 4.21
Aneta Radek In¿. Œrod. rok II gr IV sekcja II	Data wykonania æwiczenia: 12.04.95	Data i ocena:
Uwagi prowadz¹cego:

1. Cel æwiczenia:

Doœwiadczalne i teoretyczne wyznaczenie rozk³adu ciœnieñ na powierzchni kuli op³ywanej równoleg³¹ strug¹ p³ynu;

2. Podstawy teoretyczne:

Wspó³czynnik ciœnienia kuli okreœlony jest zale¿noœci¹:

Punkty spiêtrzenia w tym rozk³adzie ( p = 1 ) odpowiadaj¹ k¹tom  = 0^O oraz  = 180^O, natomiast minimaln¹ wartoœæ p osi¹ga w punktach o wspó³rzêdnych k¹towych  = 90^O oraz  = 270^O.

W op³ywie doœwiadczalnym wystêpuj¹ pewne zaburzenia wywo³ane oddzia³ywaniem p³ynu z powierzchni¹ kuli. Nastêpuje tzw. oderwanie elementu p³ynu przy warstwie przyœciennej na skutek utraty energii. Po³o¿enie punkty oderwania zale¿y od charakteru przep³ywu.

Rozk³ad teoretyczny ciœnienia wyznaczamy ze wzoru:

3. Schemat stanowiska:

4. Przebieg doœwiadczenia i wyniki pomiarów:

Warunki pocz¹tkowe:

• zmiana temperatury: t_p = 21,8^OC t_k = 25,8^OC;

• maksymalne wychylenie mikromanometru: l_max = 96 mm;

• _m = 843 kg/m³;

• l_max = 96 mm odpowiada wartoœci k¹ta  = 0^O;

Przyk³adowe obliczenia dla pomiaru pi¹tego:

A. Wartoœæ ciœnienia ca³kowitego p:

Wyszukiwarka