|
||||
Laboratorium maszyn elektrycznych |
||||
Ćwicenie nr
2. |
Temat: Badanie indukcyjnego silnika pierścieniowego.
|
Zespół: 1)Celiński Rafał 2)Chycki Grzegorz 3)Dąbek Arkadiusz 4)Furmanek Magdalena
|
||
Data wykonania ćwiczenia:
29.03.2000r. |
Data oddania sprawozdania:
29.05.2000r. |
Ocena: |
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było dobranie rozrusznika dla indukcyjnego silnika pierścieniowego, dobór nastaw przekaźników czasowych oraz rejestracja przebiegów prądu silnika w funkcji czasu podczas rozruchu silnika .
2.Działanie układu .
Uruchomienie następuje z chwilą naciśnięcia przycisku R. (wyłącznik 1WR zamknięty ). Zadziała wtedy stycznik liniowy SL , silnik rozpoczyna rozruch na pierwszym stopniu, a przekaźnik czasowy 1PC odmierza czas t1 rozruchu na tym stopniu. Po upływie czasu t1 zostaje uruchomiony stycznik 1SR
(zadziałanie 1PC ), który powoduje zwarcie sekcji rezystorów Rd1-Rd2 i załącza przekaźnik czasowy 2PC Po odmierzonym czasie t2 zwarta zostaje sekcja Rd2-Rd3
( zadziałanie przekaźnika 2PC powoduje uruchomienie stycznika 2SR )
i załączono przekaźnik 3PC na trzecim stopniu rozruchowym. Po odmierzonym czasie rozruchu na trzecim stopniu zostaje zwarty wirnik silnika i rozruch kończy się. Układ można wyłączyć wyłącznikiem W.
W celu skrócenia oczekiwania na ponowne przeprowadzenie rozruchu napęd można hamować dynamicznie naciskając przycisk H . Silnik zostaje wówczas zasilany jednofazowo prądem stały ze źródła o regulowanym napięciu.
3.Układ sterowania.
Dobór rozrusznika.
Parametry znamionowe silnika :
Pn = 3 kW b = 3
U20 = 80 V J=2.5 kg/m2
Un = 380 V I2R=0.8 I2n=20.8A
I2n = 26 A I2st=0.1 I2n=2.6A
nn = 1420 obr/min
no = 1500 obr/min
cosϕ = 0.81
p=2
ωn = = 148.6 s-1
ωo = = 157 s-1
sn = = 0.053
R2 =
Mn =
Wyznaczanie czasów rozruchów i wartości rezystorów na stopniach rozruchowych w zależności od ich liczby.
a) dwa stopnie rozruchowe k=2
R I =
=
= 2,22Ω.
Wyznaczenie prądu przełączenia :
I2p = I2R =4.02 A
Wyznaczenie rezystancji stopnia drugiego :
RΙΙ = RΙ =0.43 Ω
Wyznaczenie wartości rezystorów dodatkowych :
r1 = RΙ - RΙΙ r1 = 1.79Ω
r2 = RΙΙ - R2 r2 =0.347Ω
Wyznaczenie czasów przełączeń :
=
s
=
s
tΙ = TMΙ ln =70.2 s
=5.33 s
tΙΙ = TMΙΙ ln tII = 13.59 s
Całkowity czas rozruchu :
tΣ = t1 + t2 + 3TM tΣ = 86.88 s
b) trzy stopnie rozruchowe -k = 3
dla tego przypadku była realizacja praktyczna
Wyznaczenie rezystancji stopnia pierwszego :
=
=
= 2,22Ω.
Wyznaczenie prądu przełączenia :
I2p = I2R =
A
Wyznaczenie rezystancji stopnia drugiego :
RΙΙ = RΙ =
Ω
Wyznaczenie rezystancji stopnia trzeciego:
RΙΙΙ = RΙΙ =
Ω
Jeżeli rezystory są prawidłowo dobrane, powinna zachodzić równość
:
RIV=R2
widzimy że RIV jest równe co do wartości z rezystorem R2 więc wartości rezystorów zostały poprawnie dobrane
Wyznaczenie wartości rezystorów dodatkowych :
r1 = RΙ - RΙΙ r1 = 1.478Ω r1 = 1.57Ω
r2 = RΙΙ - RΙΙΙ r2 =0.494 Ω rezystory zastosowane : r2 = 0.51Ω
r3 = RΙΙΙ - R2 r3 =0.165 Ω r3 = 0.16Ω
Wyznaczenie czasów przełączeń :
=
s
=
s
tΙ = TMΙ ln =39.4 s
=
s
tΙΙ = TMΙΙ ln t2 = 13.15 s
=
s
tΙΙΙ = TMΙΙΙ ln t3 = 4.4 s
Całkowity czas rozruchu :
tΣ = t1 + t2 + t3 + 3TM tΣ = 60.046 s
c) cztery stopnie rozruchowe k = 4
RΙ = 2.2 Ω
Wyznaczenie prądu przełączenia :
I2p = 9.15 A
Wyznaczenie rezystancji stopnia drugiego :
RΙΙ = 0.96 Ω
Wyznaczenie rezystancji stopnia trzeciego :
RΙΙΙ = 0.42 Ω
Wyznaczenie rezystancji stopnia czwartego:
RΙV = 0.18 Ω
Wyznaczenie rezystorów dodatkowych :
r1 = 1.24 Ω
r2 = 0.54 Ω
r3 = 0.24 Ω
r4 = 0.1 Ω
Wyznaczenie czasów przełączeń ;
TM =1.03s
TMΙ = 27.55 s t1 = 28.15s
TMΙΙ = 11.9 s t2 = 12.15s
TMΙΙΙ = 5.2 s t3 = 5.3s
TMΙV = 2.23 s t4 = 2.27s
Całkowity czas rozruchu :
tΣ = 50.96 s
d) cztery stopnie rozruchowe k =4
dla prądu
I2st=0.3I2n=7.8
Wyznaczenie rezystancji stopnia pierwszego :
=
=
= 2,22Ω.
Wyznaczenie prądu przełączenia :
I2p = I2R = 9.15A
Wyznaczenie rezystancji stopnia drugiego :
RΙΙ = R = 0.96
Wyznaczenie rezystancji stopnia trzeciego:
RIII = RII =0.42Ω
Wyznaczenie rezystancji stopnia czwartego:
RΙV = RIII = 0.18Ω
Wyznaczenie wartości rezystorów dodatkowych :
r1 = RΙ - RΙΙ r1 = 1.24Ω
r2 = RΙΙ - RΙΙΙ r2 =0.54 Ω
r3 = RΙΙΙ - RΙV r3 =0.24 Ω
r4 = RΙV -R2 r4 = 0.1 Ω
Wyznaczenie czasów przełączeń :
=
s
s
tΙ = TMΙ ln =62.3s
s
tΙΙ = TMΙΙ ln t2 = 26.9 s
s
tΙΙΙ = TMΙΙΙ ln t3 = 11.7s
t4=5.04s
Całkowity czas rozruchu :
tΣ = t1 + t2 + t3 +t4+ 3TM tΣ = 109.03 s
Wnioski.
4.Wnioski.
Najkorzystniejszym rozruchem silnika pierścieniowego pod względem czasu rozruchu byłby rozruch przy
. Czas rozruchu w tym przypadku byłby najkrótszy, ponieważ prąd przełączenia byłby równy prądowi rozruchowemu.
Rozruch taki można przedstawić za pomocą następującej charakterystyki:
Jednak rozruch taki jest niepraktyczny, bo wymaga dużej ilości rezystorów i styczników.
Porównując obliczenia przeprowadzone podczas ćwiczeń i powyższą charakterystykę można dojść do następujących wniosków:
Zmniejszenie wartości prądu rozruchowego I2R powoduje zwiększenie czasu
rozruchu. W naszym ćwiczeniu nie badaliśmy takiego przypadku.
Zwiększenie prądu statycznego obciążenia także powoduje wydłużenie czasu
rozruchu. Potwierdzają to obliczenia w punktach c) i d). Przy obciążeniu
, natomiast przy Ist = 0.3I2n => t =109.03 s widzimy że dość nieznaczny wzrost prądu Ist powoduje dwukrotne zwiększenie czasu .
Zgodnie z wcześniejszymi rozważaniami zwiększanie ilości stopni
rozruchowych powoduje skrócenie czasu rozruchu. Obrazują to obliczenia z punktów a), b) i c), gdzie k wynosi odpowiednio 2, 3 i 4. Jednak należy podkreślić, że jest to słuszne, gdy mamy zadany prąd rozruchowy, a zmienia się prąd przełączenia. Wynika to z faktu, że zwiększając k przy ustalonym I2R zwiększamy moment dynamiczny silnika. Przedstawia to poniższa charakterystyka:
- moment dynamiczny silnika przy k = 2
- moment dynamiczny silnika przy k = 3
Odwrotnie się dzieje jeżeli zwiększymy liczbę stopni rozruchowych przy ustalonym prądzie przełączenia I2P.Zmniejsza się wtedy moment dynamiczny rozwijany przez silnik i rozruch trwa dłużej. Widać to na następującej charakterystyce:
- moment dynamiczny silnika przy k = 3
- moment dynamiczny silnika przy k = 2
Aby uprościć obliczenia zakłada się, że rozruch odbywa się w prostoliniowej części charakterystyki.
Na rejestratorze zapisano rozruch z obliczeń w punkcie a), czyli k = 3, I2R = 0.8I2n, I2ST = 0,1I2N. Jak widać na oscylogramie prądy rozruchowe na poszczególnych stopniach nieznacznie różnią się od siebie. Jest to wynikiem tego, że rezystory załączone w obwód wirnika miały rezystancję różniącą się od obliczeniowej (
). Na oscylogramie tym można też zaobserwować jak zmienia się częstotliwość prądu wirnika podczas rozruchu. Wiadomo, że częstotliwość prądu wirnika wynosi
, gdzie f1 jest częstotliwością prądu stojana. Na pierwszym stopniu rozruchowym, w chwili załączenia silnika częstotliwość prądu wirnika jest duża (równa częstotliwości prądu stojana), ponieważ gdy ω = 0, to s = 1. W dalszej fazie rozruchu silnik nabiera prędkości, maleje poślizg i częstotliwość prądu wirnika nieco spada. Jednak jest ona nadal stosunkowo duża (drugi stopień). Dopiero pod koniec rozruchu następuje widoczne zmiana częstotliwości prądu wirnika. Prędkość osiąga wartość znamionową, poślizg jest rzędu setnych części jedności, a co za tym idzie częstotliwość obniża się.
I2p
k
I2R
π nn
30
π no
30
no
no
nn
= 0.083 Ω
1.005 Pn
3 J2n2
sn
1
sn
Pn
ωn
= 20.18 N*m
R2
RΙ
R2
RΙ
k
I2p
I2R
I2p
I2R
I2R - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2p - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2R - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2p - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2p - IST
I2R - IST
I2R
I2p
I2R
I2p
k
RΙ
R2
I2p
I2R