Jezioro - naturalny śródlądowy zbiornik wodny, którego występowanie uwarunkowane jest istnieniem zagłębienia (misy jeziornej), w którym mogą gromadzić się wody powierzchniowe, oraz zasilaniem przewyższającym straty wody wskutek parowania lub odpływu. Powstanie mis jeziornych wiąże się przede wszystkim z procesami geologicznymi. Zasilanie należy natomiast przede wszystkim od warunków klimatycznych.
Największe i najgłębsze są jeziora pochodzenia tektonicznego. Jest w nich zgromadzonych ponad 95% zasobów wód jeziornych. Wypełniają zagłębienie powstałe w wyniku ruchów tektonicznych. Największym pod względem powierzchni i zasobów jest Morze Kaspijskie (jest to jezioro wód słonych). Najniżej (około 400 m p.p.m.) położone jest lustro wody słonego Morza Martwego, najgłębiej - dno jeziora Bajkał (1620 m poniżej lustra wody i 1160 m p.p.m.), które jest również jeziorem gromadzącym najwięcej w świecie słodkiej wody - 23 tys. km³ (~20% zasobów światowych). Jednym z najwyżej położonych dużych jezior jest Titicaca w Andach (3812 m n.p.m.). Najliczniejsze są jeziora polodowcowe. Występują zarówno w górach, np. w Tatrach, jak i na nizinach, gdzie tworzą duże skupiska zwane pojezierzami.
Jeziora są młodym elementem krajobrazu, tylko nieliczne głębokie jeziora sięgają swym wiekiem trzeciorzędu (Bajkał - 20-30 mln lat). W klimacie suchym wysychają, a w klimacie wilgotnym ulegają zasypywaniu i zarastaniu roślinnością wodną przekształcając się w bagna.
Bagna i jeziora są naturalnymi zbiornikami wodnymi gromadzącymi wody wtedy, gdy jest ich nadmiar i oddającymi je w okresach bezopadowych. Regulują więc przepływ rzek i wyrównują go w czasie. Zapobiegają ponadto powodziom i nadmiernemu obniżeniu stanu wód w okresach suszy, co podnosi znaczenie rzek z nich wypływających. Duża powierzchnia wodna sprawia, że klimat pojezierzy jest wilgotniejszy niż na obszarach z nim sąsiadujących. Tworzą one swoiste ekosystemy z bogatą florą i fauną wodną.
Jeziora mają również znaczenie gospodarcze - stanowią obszary rekreacyjno-sportowe, są wodnymi drogami komunikacyjnymi, łatwo dostępnym źródłem wody, np. dla przemysłu. Ich wody o bogatym życiu organicznym są źródłem żywności.
Klasyfikacje jezior
Jeziora klasyfikuje się według sposobu powstania niecki, lub też według cech hydrologicznych, fizycznych, chemicznych i biologicznych. Oficjalnie nie stosuje się w klasyfikacji minimalnej powierzchni, chociaż często spotyka się zdanie, że jeziorem powinny być zbiorniki powyżej 1 hektara.
Jeziora mogą być odpływowe, przepływowe, bezodpływowe.
Rodzaje jezior ze względu na pochodzenie:
meteorytowe (kosmiczne) - powstałe wskutek uderzeń meteorytów, np. Pingualuit w Quebec w Kanadzie
tektoniczne (ryftowe) - wypełniają zagłębienia pochodzenia tektonicznego. Ich misy stanowią zapadnięte części skorupy ziemskiej w formie rowów lub rozległych zapadlisk, np. w rowie: Bajkał, Tanganika, Martwe, Malawi (Niasa); w płaskim zagłębieniu: Wiktorii, Ładoga, Górne
reliktowe - stanowią część dawnego morza, np. Kaspijskie, Aralskie, Ilmen
polodowcowe - wypełniają zagłębienia pozostawione przez lodowce
rynnowe - w rynnach polodowcowych. Wąskie, długie, o stromych brzegach, głębokie, np. Gopło, Jeziorak, Hańcza
morenowe - w zagłębieniach wśród wałów morenowych, np. Śniardwy, Mamry, charaktyzują się dużą powierzchnią, stosunkowo małą głębokością i urozmaiconą linią brzegową
wytopiskowe (oczka) - z wytopienia bryły martwego lodu np. Sasek Mały,
cyrkowe - w cyrkach (kotłach) lodowcowych, np. Czarny Staw, Morskie Oko
polodowcowe górskie:
cyrkowe
morenowe
wulkaniczne
kraterowe - w kraterach nieczynnych wulkanów,
zatamowane przez potoki lawy,
kalderowe - wypełniające kaldery nieczynnych wulkanów np. Jezioro Albano k. Rzymu
przybrzeżne - wskutek odcięcia zatoki przez narastającą mierzeję, Łebsko, Gardno, Resko Przymorskie,
deltowe - wskutek nierównomiernej akumulacji w delcie rzeki, np. Druzno, Dąbie,
osuwiskowe - na skutek zatamowania biegu rzeki przez osuwisko np. Sareskie (Tadżykistan), Duszatyńskie (Bieszczady),
krasowe - w zagłębieniach krasowych np. Jezioro Ochrydzkie (Półwysep Bałkański).
starorzecza - wskutek odcięcia meandru rzeki np. Jeziorko Czerniakowskie w Warszawie, Druzno.
jezioro deflacyjne (eoliczne) - w wyniku wypełnienia utworzonego przez wiatr zagłębienia np.Jezioro Teke (Kazachstan)
wytworzone przez ruchy masowe prowadzące do zatarasowania zagłębień terenowych przez osuwiska skalne
Rodzaje jezior ze względu na częstość cyrkulacji wody:
Nazwa |
Cyrkulacja wody |
Występowanie |
Termika |
amiktyczne |
brak cyrkulacji |
strefa polarna |
zbiorniki przez cały rok pokryte warstwą lodu |
monomiktyczne zimne |
raz w roku pełna cyrkulacja |
strefa polarna i obszary wysokogórskie |
temperatura wody zawsze poniżej 4°C |
dimiktyczne |
dwa razy w roku |
strefa umiarkowana |
temperatura wody latem powyżej 4°C, zimą poniżej 4°C |
monomiktyczne ciepłe |
raz w roku |
strefa równikowa i międzyzwrotnikowa |
temperatura wody zawsze powyżej 4°C |
oligomiktyczne |
słaba (głównie górnych warstw) |
strefa przyrównikowa |
ciepła woda w całym przekroju zbiornika |
polimiktyczne |
częsta (nawet codzienna) |
różne strefy - jeziora płytkie |
prawie jednakowa temperatura w całym przekroju jeziora |
Termiczna klasyfikacja jezior:
jeziora polarne - mają stale odwrócone uwarstwienie termiczne wody. Maksymalna temperatura wody nie przekracza +4 оC
jeziora subtropikalne - nie mają uwarstwienia odwróconego, cały rok występują w nich proste uwarstwienia. Charakterystyczną cechą tego uwarstwienia jest duża różnica temperatury pomiędzy wodą powierzchniową a denną, która jest zbliżona do +4 оC
jeziora tropikalne - cechuje je tylko uwarstwienie proste i małe różnice pomiędzy temperaturą epilimionu i hypolimnionu, którego wody są cieplejsze niż w subtropkalnych jeziorach.
jezioro oligotroficzne (zobacz także jezioro lobeliowe)
Badaniem jezior zajmuje się dział hydrologii - limnologia.