Temat 8
ERGONOMIA I JEJ WPŁYW NA BEZPIECZEŃSTWO PRACY
podział ergonomii
układ człowiek - praca
elementy informacyjne i sterownicze
organizacja stanowiska pracy
fizjologiczny aspekt pracy
postawa zajmowana przy pracy
pomiary antropometryczne
PODZIAŁ ERGONOMII
Ergonomia to interdyscyplinarna dziedzina nauki. Łączy elementy biologii, medycyny i techniki. Zajmuje się przystosowaniem maszyn, narzędzi i środowiska do potrzeb pracownika (Wojciech, Bogumił Jarzębowski 1799-1882)
Podmiotem w ergonomii jest człowiek
Nauki wykorzystywane w ergonomii można podzielić na:
nauki społeczne i medyczne (zajmujące się człowiekiem)
nauki techniczne i ekonomiczno-organizacyjne (zajmujące się techniką)
Celem ergonomii jest uzyskanie maksimum korzyści z pracy przy minimum wysiłku pracownika
Najważniejsze dyscypliny nauki kształtujące dorobek współczesnej ergonomii to:
fizjologia pracy
psychologia pracy
antropologia
organizacja pracy
nauki techniczne
medycyna pracy
ochrona środowiska
bionika
pedagogika pracy
socjologia pracy
estetyka
prawo
inne
Zadania ergonomii to w szczególności:
opracowywanie planów i programów dla nauk technicznych, aby dostosować technikę do cech psychofizycznych człowieka
opracowywanie planów i programów działań dla nauk społecznych, aby przygotować człowieka do korzystania z dobrodziejstw techniki
Wdrażanie do praktyki efektów badań ergonomicznych pozwala:
zmniejszyć znaczenie różnic indywidualnych - im bardziej cechy maszyn i urządzeń są przeciętne tym więcej ludzi może je obsługiwać
zmniejszyć zmęczenia pracą
zwiększyć wydajność pracy
ograniczyć choroby zawodowe i pozazawodowe
zmniejszyć liczbę wypadków przy pracy spowodowanych z przyczyn ludzkich (ok. 85% wszystkich wypadków)
zwiększyć efektywność szkolenia zawodowego
Podział ergonomii:
ergonomia koncepcyjna - to takie projektowanie narzędzi, urządzeń, maszyn, obiektów przemysłowych, aby spełniały one wymagania ergonomii
ergonomia wyrobów - to dostosowanie wyrobu do cech antropometrycznych użytkownika (np. klawiatura komputera itp.)
ergonomia korekcyjna - dostosowuje już istniejące stanowiska pracy do psychofizycznych możliwości pracowników (korygują racjonalizatorzy, lekarze itp.)
Projektant, konstruktor i organizator pracy powinni znać cechy sprawności człowieka, jego odporność na zmęczenie i działanie czynników szkodliwych oraz charakterystyki antropometryczne
UKŁAD CZŁOWIEK - PRACA
Zwykle pracę wykonuje się przy pomocy określonych narzędzi
Używając narzędzi człowiek podejmuje „ukryte ryzyko”. Nie ma bowiem pewności, że używane właśnie urządzenie jest niezawodne (np. winda, samolot, statek, autobus). Nie może też sprawdzić tego.
Jeśli urządzenie zbudowane jest zgodnie z zasadami ergonomii można uznać, że „ukryte ryzyko” jest mniejsze. Ergonomia bowiem analizuje zagrożenia powstające w relacji człowiek - technika - otoczenie i optymalizuje te relacje.
Zasada ergonomii wymaga, aby przy niskiej jakości sprzętu był człowiek o wysokiej sprawności lub przy niskich kwalifikacjach człowieka sprzęt był niezawodny (np. aparat fotograficzny).
Ergonomia to wzrost poziomu bezpieczeństwa w zakładzie pracy i poza pracą.
Układ człowiek - praca ilustruje schemat
Proces pracy charakteryzuje się występowaniem trzech faz:
faza percepcji (wejście do układu). Informacja, instrukcja co i jak zrobić)
faza pracy układu - przetwarzanie danych wejściowych (instrukcji) w celu podjęcia decyzji
faza sterowania - oddziaływanie na urządzenia sterujące poprzez elementy sterownicze.
w dowolnym procesie pracy problem ergonomiczny sprowadza się do optymalnego skojarzenia człowieka z maszyną
ELEMENTY INFORMACYJNE I STEROWNICZE
układ człowiek - maszyna dla swej sprawności posługuje się sygnałami przekazywanymi w obie strony
do przekazywania sygnałów służą urządzenia sygnalizacyjne
zasady konstrukcji urządzeń sygnalizacyjnych:
sygnały silniejsze dostrzegane są łatwiej
wartości progowe powinny być wyraźnie sygnalizowane
wartości istotne powinny kontrastować z tłem
najczęściej wykorzystywany jest analizator wzrokowy
należy zachować zasadę, że im krótszy sygnał tym bardziej intensywny
rozróżnianie sygnałów
zależy od czułości zmysłów człowieka (bywa różna)
różnice pomiędzy sygnałami powinny przekraczać granicę czułości przeciętnego człowieka
w przypadku konieczności przekazania informacji o charakterze ilościowym - należy stosować:
przyrządy wychyłkowe (elementy analogowe) na tle skali
łatwość rozróżniania wartości na przyrządach wychyłkowych zależy od:
kształtu tarczy
wielkości tarczy
wielkości działek
wielkości kresek dzielących
wielkości i rozmieszczenia liter (cyfr) na tarczy
elementy cyfrowe - przekazywanie informacji w postaci liczbowej
elementy alfanumeryczne, przekazujące informacje w postaci liter i cyfr
zasady rozmieszczania urządzeń sygnalizacyjnych na stanowisku pracy:
zasada optymalnego umiejscowienia z punktu widzenia przyjętych kryteriów
zasada ważności - urządzenia grupuje się zgodnie z ich znaczeniem dla danego działania
zasada spełnianej funkcji - grupuje się urządzenia, których działanie podporządkowane jest wspólnej funkcji
zasada kolejności używania - urządzenia używane po sobie umieszcza się jedne po drugich
zasada częstotliwości użycia - urządzenia używane najczęściej należy umieszczać w najlepszych z punktu widzenia obsługi miejscach
urządzenia sterownicze - wytyczne projektowania elementów sterowniczych
gałki sterownicze są najdokładniej ustawione jeśli odpowiadają położeniom godzin 9,12, 3 na tarczy zegara
zwiększenie dokładności uzyskuje się ustawiając dźwignie w położeniach pośrednich
przyciski ręczne powinny mieć:
elastyczny opór, początkowo słaby, potem rosnący i nagle ustępujący z sygnalizacją „zaskoczenia” przycisku
wierzch przycisku powinien być lekko wklęsły lub o rowkowanej powierzchni przycisku
wskazany jest sygnał dźwiękowy potwierdzający uruchomienie przycisku
hipoteza „U” - mówi, że są czynności ruchowe, dla których istnieją optymalne przedziały ustawienia dźwigni urządzenia sterowniczego
rozróżnianie elementów urządzeń sterowniczych następuje zwykle na podstawie:
kształtu
rozmiaru
umiejscowienia
barwy.
ORGANIZACJA STANOWISKA PRACY
podstawowym zadaniem organizacji pracy w procesie produkcji jest:
wybór optymalnych metod pracy
zapewnienie bezpieczeństwa pracy
zapewnienie odpowiednich warunków środowiska naturalnego pracy
właściwy dobór pracowników
zapewnienie najdogodniejszej organizacji czasu pracy
zapewnienie właściwej przemienności wysiłku i odpoczynku
Aby zapewnić optymalną organizację pracy, należy przestrzegać następujących zasad:
stanowisko robocze musi zapewniać wygodny i bezpieczny dostęp obsługującym pracownikom
należy ustalić stałe miejsce na materiały i narzędzia
materiały i urządzenia powinny być „pod ręką”, na wysokości powierzchni roboczej
materiały i urządzenia muszą być tak rozmieszczone, aby zapewniały ustaloną kolejność ruchów
odległości między przedmiotami na stanowisku roboczym winny być jak najmniejsze
ułożenie przedmiotu powinno pozwalać na szybkie i łatwe uchwycenie
należy używać pojemników stołowych, przenośników grawitacyjnych, uchwytów itp. w celu ułatwienia pracy i odciążenia rąk
długość dnia i tygodnia roboczego, a także godziny pracy w ciągu dnia oraz stosowane przerwy w pracy powinny być dostosowane do charakteru i ciężkości pracy (oprócz KP)
wg badań wypoczynek przebiega w kształcie krzywej wykładniczej. Największy efekt jest na początku przerwy. Należy stosować przerwy krótkie i często.
FIZJOLOGICZNY ASPEKT PRACY
Fizjologia to nauka o funkcjach zachodzących w żywych organizmach
Najistotniejszą cechą żywych organizmów jest ich zdolność do przystosowywania się do zmieniających się warunków otoczenia
Fizjologia pracy jest częścią fizjologii człowieka - zajmuje się wpływem pracy na organizm człowieka i jego funkcje (bioenergetyka)
Człowiek stanowi psychofizyczna jedność - psychologia i fizjologia wzajemnie się uzupełniają
Metody stosowane do badania fizjologii człowieka polegają głównie na pomiarze dynamiki zmian różnych parametrów organizmu w trakcie wykonywania pracy
Najczęściej badane parametry to:
układ krążenia (EKG)
układ mięśniowy (EMG)
praca mózgu - elektroencefalogram (EEG)
w organizmie ludzkim zachodzi ciągła przemiana materii
przemiana podstawowa to najmniejsza ilość energii zużywana przez organizm ludzki w stanie spoczynku
stan spoczynku - to całkowite odprężenie mięśni, na czczo, po 12 godzinach od posiłku, w porze rannej przy temperaturze 20°C
zapotrzebowanie na energię w stanie spoczynku u osób dorosłych wynosi 1.400 - 1.700 kcal/dobę
zapotrzebowanie na energię jest wyższe u mężczyzn niż u kobiet i obniża się z wiekiem dla obojga płci
klasyfikacja rodzajów pracy fizycznej ze względu na wydatek energetyczny (doba):
praca lekka - 2.300 - 2.800 kcal/dobę
praca umiarkowana - 2.801 - 3.300 kcal/dobę
praca średnia - 3.301 - 3.800 kcal/dobę
praca ciężka - 3.801 - 4.300 kcal/dobę
praca bardzo ciężka - 4.301 - 4.800 kcal/dobę
na dobowy wydatek energii składają się:
podstawowa przemiana materii
wydatek energii na pracę zawodową - w ciągu 8 godz.
wydatek energetyczny zużyty na przetworzenie pożywienia
wydatek na czynności poza pracą
ocena wydatku energetycznego na pracę zawodową:
Lp. |
Wydatek energetyczny w kcal/8 godz. |
Ocena |
|
|
|
słowna |
punktowa |
1. |
do 300 |
b. mały |
0 |
2, |
301 - 800 |
mały |
1 - 25 |
3, |
801 - 1.500 |
średni |
26 - 50 |
4, |
1.501 - 2.000 |
duży |
51 - 75 |
5. |
powyżej 2.000 |
b. duży |
76 - 100 |
wysiłek fizyczny równomiernie rozłożony w czasie, wykonywany w warunkach normalnych (temeratura, wilgotność, zapylenie) jest pozytywny z punktu widzenia fizjologii organizmu człowieka (nawet o wydatku energetycznym 2.000 - 2.500 kcal/dobę)
oprócz energii zużytej na pracę efektywną (produkt) pracownik zużywa energię na
obciążenie statyczne
powtarzalność ruchów
ergonomia zaleca eliminowanie zbędnego wysiłku podczas pracy (np. noszenie ciężarów, chodzenie itp.)
POSTAWA ZAJMOWANA PRZY PRACY
należy unikać pracy statycznej
bardziej męczą się mięśnie, które przy pracy były unieruchomione w stanie napięcia
człowiek stojąc i nie wykonując żadnej pracy zużywa o 11-12% energii więcej niż siedząc
wykonując pracę na stojąco pracownik zużywa energię na:
podtrzymywanie, przenoszenie ciężarów (narzędzi)
zachowanie równowagi ciała w pozycji pionowej (środek ciężkości 57% od podstawy)
podnoszenie ciężaru z ziemi, pochylanie się i prostowanie
zastosowanie zasad ergonomii w organizacji pracy pozwala zmniejszyć straty energii
korzystniejszą pozycją przy pracy ze względu na wydatek energetyczny jest pozycja siedząca
ale również w pozycji siedzącej występują straty energii
krzesła powinny być odpowiednio dopasowane do pracownika (jego cech) i rodzaju pracy (podpórki dla przedramion, nóg, inne)
najkorzystniejsze są krzesła nastawiane (np. samochód), ważny jest kąt nachylenia oparcia (100 - 120°) kąt odchylenia siedziska od poziomu (3 - 5°), głębokość siedziska (350 - 400 mm), szerokość siedziska (380 - 400 mm)
wysokość robocza powinna być dostosowana do charakteru pracy i cech człowieka
dla pracy stojącej zaleca się następujące wysokości:
50 - 100 mm powyżej dolnej powierzchni łokcia przy pracy dokładnej i precyzyjnej
50 - 150 mm poniżej dolnej powierzchni łokcia przy pracy lekkiej
150 - 400 mm poniżej dolnej powierzchni łokcia przy pracy ciężkiej
wysokość robocza odnoszona jest do pracowników wysokich (95.centyla); niźsi stosują podesty
szczegółowo wysokości robocze dla pozycji stojącej i siedzącej reguluje PN-91/N-08018
POMIARY ANTROPOMETRYCZNE
dane zbiera Komisja Antropometrii PAN we Wrocławiu
badania obejmują próby reprezentatywne wszystkich grup ludności kraju w przedziale wieku 0 - 65 lat
pojęcie osoby przeciętnej jest mylne - niski człowiek nie jest kopią w skali człowieka wysokiego
wprowadzono do antropologii pojęcie wartości progowych (centyli):
maksymalnych
minimalnych
odrzucając 5% najwyższych i 5% najniższych osobników można zaspokoić 90% potrzeb ludności
maszyny i urządzenia projektowane są dla grupy ludzi mieszczących się od 5 - 95% wartości progowych (samochody)
1
Czynniki naturalnego środowiska pracy
informacje, instrukcje
oświetlenie
hałas, drgania
mikro-klimat
zanieczy-szczenie powietrza
promienio-wanie elektro-energetyczne
MASZYNA
ST
SYG
zasilanie
CZŁOWIEK
uwaga
pamięć
stresy
R
E
przerwy w pracy
rytm i tempo pracy
postawa przy pracy
wyrób
Czynnik antropotechniczny i organizatorski stanowiska roboczego
urządzenia sygnalizujące
SYG
urządzenia sterujące
ST
receptory
R
efektory
E