Gliwice, 02.III.2009r.
Laboratorium podstaw automatyki i sterowania
Temat: Sterowniki programowalne
Grupa magisterska KSS
Sekcja 8:
Matyja Norbert
Kotyczka Bartosz
Ibrom Marcin
Gregulski Tomasz
Cel ćwiczenia:
Podstawowym, a zarazem głównym celem tego ćwiczenia było zapoznanie się ze sterownikami programowalnymi, ich zastosowaniem i podstawowym językiem do tworzenia programu sterownika.
Przebieg ćwiczenia:
W ramach ćwiczenia należało napisać w program w języku drabinkowym realizujący funkcję dekodera kodu BCD na 1 z n, gdzie w realizowanym przypadku n=6. Modyfikując odpowiednio program zrobiono by przy aktywnych wszystkich używanych wejściach, wszystkie wyjścia były aktywne.
Tablica prawdy realizowanego dekodera wygląda następująco:
Kod BCD |
Kod 1 z n |
||
C („2”) |
B („1”) |
A („0”) |
1 z 6 |
0 |
0 |
0 |
Wszystkie wyjścia nieaktywne |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
2 |
0 |
1 |
1 |
3 |
1 |
0 |
0 |
4 |
1 |
0 |
1 |
5 |
1 |
1 |
0 |
6 |
1 |
1 |
1 |
Wszystkie wyjścia aktywne |
Strukturę logiczną realizowanego dekodera przedstawiono poniżej:
Program realizujący funkcję dekodera umieszczono poniżej:
Przebiegi czasowe dekodera:
gdzie:
A, B, C - poszczególne wejścia,
0 - oznacza przedział w którym wszystkie wyjścia są nieaktywne,
1, 2 … 6 - oznaczają przedziały w których aktywne są poszczególne wyjścia,
7 - oznacza przedział w którym wszystkie wyjścia są aktywne.
Wnioski:
Niewątpliwą zaletą sterowników programowalnych jest ich prostota obsługi. Wykorzystując układy sterowania tworzone przez łączenie różnych modułów zawierających takie elementy jak: styczniki, przekaźniki czy człony czasowe inżynier musiał się dużo napracować, a ciężko zestawione połączenie realizowało tylko jeden określony program. Wykorzystując sterowniki programowalne można w prosty sposób zmieniać program sterowania siedząc przed komputerem połączonym z programatorem.