Majowie, Egipcjanie i fenicki łącznik

Jakiś czas temu, donosiłem na NA o znalezieniu cegły w starożytnym kompleksie Majów w Camalcalco, która miała na sobie inskrypcję potwierdzającą wydarzenie zapowiedziane na 2012r. w słynnym kalendarzu. Wiadomość zapowiadała powrót boga wojny i stworzenia - Bolon Yokte, ale nie mówiła konkretnie czy 2012 ma się zakończyć destrukcją naszej planety, czy też jakimś bardziej pozytywnym Nowym Wiekiem.

Świat widziany przez Majów to nieustanne okresy kreacji i zniszczenia, i czasami trudno jest odgadnąć prawdziwe znaczenie zapisanej hieroglifami inskrypcji. Np. w zapisie Majów słowo “temo” oznacza “być narodzonym” lub “zejść z nieba”. Zaskakująco to samo słowo zapisane hieroglifami używanym w starożytnym Egipcie oznacza “zakończyć” lub “wypełnić”. Wiele takich podobieństw ze Starym Światem, każe uważniej patrzeć na moment, w którym narodziła się cywilizacja Majów, bo można w niej znaleźć wiele śladów wskazującej na tajemniczy związek z kulturami Afryki i Azji.

Matematyczne umiejętności Majów są wręcz legendarne. Kiedy starożytni Grecy uważali liczbę 10 tys. za “niepoliczalną”, Majowie sięgali swoją historią kreacji o 400 mln lat wstecz. Gdy ci sam Grecy wierzyli, że Wenus jest podwójną gwiazdą zwaną: Lucyfer i Hesperus - Majowie wiedzieli, że jest to pojedyncza planeta. Majowie obliczyli, że rok słoneczny trwa 365.242198 dni. Współczesna nauka poprawiła obliczenia Majów i dziś długość roku określa się jako 365.242129 dni. Majowie rozumieli znaczenie “0” używając go w obliczeniach tysiące lat wcześniej, niż hinduscy czy arabscy matematycy.

Tradycyjnie uważa się, że Majowie wyłonili się ze starszej cywilizacji Olmeków, którzy żyli na terenach dzisiejszego Vera Cruz. Szczytowy moment kultury Olmeków przypada na lata pomiędzy 1500 r. p.n.e, a 400 r. p.n.e. Tymczasem archeolodzy odnaleźli w Belize w miejscowości Cuello, starożytne miasto Majów datowane na 2600 r. p.n.e. Tak więc obie kultury rozwijały się równolegle.

Kalendarz Majów, zwany Długą Rachubą zaczyna się 12 sierpnia 3113 r. p.n.e. Nie wiemy jakie wydarzenie miało wówczas miejsce, bo wszelkie ślady na ten temat zostały zniszczone przez konkwistadorów. Wiadomo jednak, że w tym samym mniej więcej czasie, w starożytnym Egipcie rozpoczęła panowanie Pierwsza Dynastia. To także moment, w którym być może powstał kamienny krąg Stonehenge i cywilizacja iberyjska.

Kultury te jednak zaczęły przygasać mniej więcej w tym samym czasie, oprócz jednej - fenickiej. Fenicjanie stworzyli imperium morskie i zbudowali wiele miast w basenie Morza Śródziemnego. Uważali że ocean jest raczej autostradą niż barierą i swobodnie przekraczali cieśninę Gibraltarską odkrywając Wyspy Zielonego Przylądka, a także Karaiby i Florydę. Fenicjanie rozumieli znaczenie stałych wiatrów takich jak pasat i prądów morskich, które potrafili doskonale wykorzystywać do poruszania się po morzu. Dzięki Golfsztromowi mogli szybko i sprawnie wracać z transatlantyckich wojaży.

Miasta Lixis i Safi - leżące w dzisiejszym Maroku - zostały zbudowane przez Fenicjan na długo przed powstaniem starożytnego Rzymu. Thor Heyerdahl wybrał Safi jako punkt startu w rejsie trzcinowego statku Ra, z Afryki do Ameryki. Grecki historyk, geograf i podróżnik Strabon pisał, że Homer o zamorskich krajach dowiedział się właśnie z opowieści Fenicjan, którzy zamieszkiwali wybrzeża dzisiejszego Półwyspu Iberyjskiego i którzy nauczyli Greków używać pisma.

Majowie potrafili wytwarzać papier z trzciny, dzięki zastosowaniu dość skomplikowanego procesu obróbki. W ten sam sposób papier wytwarzali Fenicjanie a jego produkcję do mistrzostwa doprowadzili Egipcjanie, używając do tego celu papirusu. Tak Majowie jak i Egipcjanie dokonywali z wielkim znawstwem trepanacji czaszek, byli ekspertami w irygacji, umieli łapać ryby za pomocą sieci, grali w gry planszowe i ubierali się w zależności od zajmowanej pozycji. Czy można założyć, że łącznikiem pomiędzy obiema kulturami byli Fenicjanie? Bo jak inaczej wytłumaczyć, że konstrukcja mezopotamskich zigguratów przypomina mezoamerykańskie piramidy schodkowe? W kulturze Egiptu i Majów nawet religie były podobne. Egipski bóg Horus, wyobrażany w postaci ptaka, odpowiadał Quetzalcoatlowi również kojarzonemu z ptakiem. W obu kulturach oznakami władzy były wąż i kadzidło, w obu czczono bogów Słońca i Księżyca. Fenicki bóg deszczu Hadad dokładnie odpowiada Tlalocowi u Majów. Obaj byli brodaci i dzierżyli w swoich dłoniach pioruny. Quetzalcoatl również był brodaczem mimo, że mężczyźni Majów takich bród nie byli w stanie zapuścić. Majowie zakładali swoim bogom sztuczne brody i to samo robili Egipcjanie. Fenicjanie i Majowie dzielili także pasję do składanie ofiar z ludzi i do samookaleczania się.

W świętej księdze Majów - Popol Vuh wiele historii jest niezwykle podobna do tych znanych na Bliskim Wschodzie. Można tam znaleźć historię podobną do tej o Ogrodach Edenu. W wersji Majów dziewica zjada owoc z zakazanego drzewa i zostaje wyrzucona za to z raju. Majowie i Aztekowi znali też historię potopu a ich Noe zamiast gołębicy wypuścił sępa. Aztekowie w swojej religii polewali się wodą, co nawiązuje do ceremonii chrztu a hostia upieczona z kukurydziane mąki symbolizowała u nich ciało boga.

Zdumiewająca liczba podobieństw pomiędzy obiema kulturami wskazuje, że mogły one dzięki Fenicjanom mieć na siebie wpływ. Nie musiały być to więc kontakty intensywne, ale były one wystarczające, aby obie kultury stymulowały się nawzajem, mimo dzielącego ich oceanu.

2

---