15 lipca 1952 roku, meksykański archeolog Alberto Ruz Lhuillier wkroczył do grobowca króla, którego pełne imię brzmiało: K'inich Janaab'Pakal (żył on w latach 603 - 683 n.e.). Ruz Lhuiller prowadził swoje prace archeologiczne w słynnym mieście Majów - Palenque (w prowincji Chiapas) od 1949 roku.
Sam grobowiec był przykryty olbrzymią kamienną płytą, na której wyrzeźbiono zdumiewającą scenę, przedstawiającą władcę, który manipuluje jakimiś niewiadomego przeznaczenia dźwigniami, w niewielkim, za to bardzo wysokim pomieszczeniu. Nie wiemy co dokładnie przedstawia ta scena, ale nie trzeba zbyt wiele wyobraźni aby dostrzec w niej astronautę siedzącego w gotowym do startu pojeździe kosmicznym. “Astronautą z Paleque” nazwał Pakala rosyjski pisarz Aleksander Kazancew, w swoim artykule na ten temat napisanym w 1962 roku, ale pojęcie to nabrało wielkiej popularności kilka lat później, w roku 1968, po tym jak książka Ericha von Dänikena - “Rydwany Bogów” - osiągnęła swą oszałamiającą popularność. Słynny Szwajcar napisał wówczas, że patrząc na płytę z Palenque, nawet dziecko bez trudu powiedziałoby, że przedstawia ona astronautę. Od tamtego czasu płyta z Palenque jest jednym z najpopularniejszych symboli przedstawiających ewentualne związki prehistorycznych kultur z odwiedzającymi Ziemię kosmitami.
Pakal jest także jedną z centralnych postaci w pracach Jose Arguellesa, ojca chrzestnego ruchu związanego z Kalendarzem Majów i rokiem 2012. Nazywa on tam Pakala - Pacal Votan - od miejsc w którym pojawił się on na Ziemi. W swojej książce “The Mayan Factor” (“Współczynnik Majów”), Arguelles nazywa Pakala “Galaktyczntm Agentem 13 66 56”. Pakal sam siebie określał jako posiadacza wiedzy tajemnej, który przeszedł próbę inicjacji. Miał pochodzić z tajemniczego królestwa Valum Chivim, skąd przybył na Półwysep Jukatan. Nazwa Valum Chivim oznacza “Miasto Trzynastu Węży” i może dlatego Pakal sam siebie również nazywał wężem. Lądując na Ziemi zatrzymał się w miejscu Valum Votan nad rzeką Susamacinta, niedaleko Palenque, którego został założycielem. Pakal często powracał do swojego kosmicznego miasta, przywożąc ze sobą rozmaite wynalazki. Wśród nich była wieża, którą jednak trzeba było zniszczyć bo (uwaga!) pomieszała ludziom języki. Zbudowano także sieć podziemnych tuneli dzięki którym Pakal mógł dotrzeć z wieży wprost do “Kamienie niebieskiego”. Arguelles doszedł do wniosku, że tajemnicze Valum Chivam jest nazwą planety w gromadzie Plejad lub Arcturusa. To dlatego uważa on Pakala za galaktycznego agenta, który był emisariuszem kontynuującym projekt i eksperyment “Dziewięciu Panów Czasu”, którzy stworzyli życie na Ziemi.
Oczywiście archeolodzy i wielu ekspertów w kwestiach kultury Majów nie akceptują takiego wytłumaczenia. W 2009 roku, meksykański historyk Enrique Florescano w swojej książce “Los Origenes del Poder en Mesoamerica” (“Początki władzy w Mezoameryce”) napisał: “ Pełne połączenie ziemskich ajawów (władców Majów) z nieśmiertelnym bogiem było uosabiane poprzez Janaaba Pakala na doskonale znanym wieku, które przykrywało jego sarkofag, gdzie miał się odrodzić we wnętrzu podziemia, przemieniając się w zielonego boga kukurydzy, olśniewająco i wiecznie młodego”. Według Florescano, większość napisów na pokrywie jest związana z jego królewskim pochodzeniem, co było typową procedurą w oznaczonych glifami budowlach Majów.
Czy w takim razie Pakal pochodził - jak chce Arguelles i von Däniken z innej planety? Czy może raczej był błyskotliwym władcą, który stworzył złotą erę Palenque? Nie ma w tej chwili możliwości, aby mieć 100% pewność co do tego jak było z nim naprawdę. Oznacza to jednak, że obie teorie powinny być serio brane pod uwagę w rozmyślaniach i historycznych badaniach nad niezwykłym władcą Palenque, jakim był niewątpliwie Pakal.
http://nowaatlantyda.com/
