"Kordian" - Juliusz Słowacki
Autorem "Kordiana" jest jeden z wybitniejszych przedstawicieli polskiego romantyzmu Juliusz Słowacki. Jednym z jego największych dzieł jest dramat "Kordian". Osią dramatyczną tego utworu są losy młodego poety Kordiana. Jego imię pochodzi z języka łacińskiego i oznacza serce. Ale to nie Słowacki pierwszy stworzył bohatera romantycznego. Przed nim zrobił to już Adam Mickiewicz. I zauważamy tutaj pewne podobieństwo pomiędzy Konradem i Kordianem, pomiędzy Wielką Improwizacją a monologiem na szczycie góry Mont Blanc. Kordian jako typowy bohater romantyczny cierpi na "chorobę wieku' a wiec myśli na przemian o wielkich czynach i o samobójczej śmierci. Chciałby dokonać jakiś wielkich czynów, ale nie ma zdolności działania dlatego prosi Boga "Zdejmij z serca jaskółczy niepokój Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj". Wierzy, że jakiś wielki cel mógłby nadać sens jego życiu.
Jest marzycielem beznadziejnie zakochanym w Laurze. Pod tą miłością Kordiana ukrywa się autentyczna miłość Słowackiego do Ludwiki Śniadeckiej. I dlatego w II akcie podróżuje po Europie Zachodniej. Jest to jakby konfrontacja jego marzeń z rzeczywistością. Był wiek żem ja w dziecinnych marzeniach budował stolice świata ziemskie dziś je widzę różne". Ale rzeczywistość przynosi same rozczarowania. W Londynie przekonał się, że za pieniądze można kupić, stanowisko, urzędy, sławę. We Włoszech po incydencie z Wiolettą przekonał się, że nawet można kupić miłość. Po rozmowie w Rzymie z papieżem dowiedział się, że papież stoi po stronie despotycznego caratu przeciwko walczącej o wolność Polsce. Te wszystkie rozczarowania wywołują w nim bunt, a bunt rodzi w nim myśl o rewolucyjnej walce, która przeciwstawiałaby się temu wszelkiemu co w ówczesnej rzeczywistości hamowało wolność jednostek i narodów. I tutaj następuje przełom w życiu wewnętrznym Kordiana - monolog na górze Monte Blanc. Jest tu pewne podobieństwo do Wielkiej Improwizacji. Monolog ten ma charakterystyczny rewolucyjno - republikański charakter. Świadczą o tym : "trony - obalić" " pójdą ludzie zawołam obudzę". Kordian bierze za wzór bohatera walk wyzwoleńczych w Szwajcarii Winkerlieda. Odnalazł swój cel w życiu jest nim walka o wolność narodu. Jednak Kordian popełnił tu największy swój grzech w przeciwieństwie do Konrada nie kochał ludzi, myślał tylko o sobie.