Modelem cyklu życia stosowanym przy realizacji bardzo dużych projektów jest: kaskadowy
Modelem cyklu życia polegający na wielokrotnej modyfikacji kolejnych wersji, aż do spełnienia wymagań użytkownika jest odkrywcze
Model przyrostowy polega na realizacji kolejnych fragmentów systemu i dodawaniu ich do już działającecj części.
Model cyklu życia składający się z czterech faz (analiza ryzyka, konstrukcja, atestowanie, planowanie), to model spiralny
Określenie celów przedsięwzięcia z punktu widzenia klienta odbywa się w fazie strategicznej
Szacowaniem kosztów przedsięwzięcia zajmujemy się w fazie strategicznej
Faza określania wymagań odpowiada na pytanie co i przy jakich ograniczeniach system ma robić
Faza analizy odpowiada na pytanie jak system ma działać
Wymień główne składniki kosztu produkcji oprogramowania: koszt sprzętu, koszt wyjazdów i szkoleń, koszt zakupu narzędzi, nakład pracy
Komunikacja użytkownika z systemem polega na: wydawaniu poleceń, wpisywaniu danych, odczytywaniu wyników
Przedsięwzięcie realizowane przez zespół niedoświadczonych specjalistów, w nieznanej dziedzinie, z użyciem nowych narzędzi nazywamy: osadzonym
Testowanie zgodności systemu z potrzebami użytkownika to atestowanie (walidacja)
Testy dynamiczne niewymagające znajomości struktury systemu to testy funkcjonalne
Trzy główne klasy modyfikacji wprowadzanych w fazie konserwacji to: poprawiające, ulepszające, dostosowujące
Odtworzenie dokumentacji technicznej na podstawie kodu programu to: inżynieria odwrotna
Wymagania wobec oprogramowania dzielą się na: funkcjonalne, niefunkcjonalne
Tolerancja błędów wymaga wykonywania przez program następujących zadań: wykrycie błędu, wyjście z błędu, ewentualna naprawa błędu
Typowe sposoby przekazywania danych użytkownikowi to: graficzna prezentacja, raport, okno dialogowe
Testy dynamiczne polegają na wykonaniu programu i ocenie uzyskanych wyników.
"White-box tests" to testy strukturalne
Modyfikacje poprawiające polegają na usuwaniu błędów oprogramowania
Modyfikacja oprogramowania na podstawie odtworzonej dokumentacji to: inżynieria powtórna
Wymagania niefunkcjonalne dzielimy na: dot. produktu, dot. procesu, zewnętrzne
Szkolenie użytkowników odbywa się w fazie instalacji systemu
Przedsięwzięcie realizowane przez mały zespół dobrych specjalistów, w znanej dziedzinie, z użyciem znanych narzędzi nazywamy organicznym
Typowe sposoby wprowadzania danych to: parametry linii poleceń, okna dialogowe, odpowiedzi na zapytania systemu
Testowanie zgodności systemu ze specyfikacją wymagań to weryfikacja
Testy dynamiczne wymagające znajomości struktury systemu to testy strukturalne
Modyfikacje ulepszające polegają na poprawie jakości oprogramowania.
Poza składową dziedziny problemu w projekcie wyróżnia się dodatkowe składowe, są to: interfejs użytkownika, zarządzanie danymi, zarządzanie pamięcia, zarządzanie zadaniami
Ocena niezawodności systemu jest głównym celem testów statycznych
Wymień techniki szacowania nakładu pracy na produkcję oprogramowania: Modele algorytmiczne, ocena przez eksperta, ocena przez analogię, prawo Parkinsona, wycena dla wygranej, szacowanie wstępujące
Wymień sposoby wydawania poleceń systemowi: wpisywanie w linii komend, wybór opcji w menu, wciśnięcie skrótu klawiszowego, korzystanie z ikons w paskach narzędziowych, wybór przycisku w dialogu, korzystanie z przycisków myszy
Testy statyczne polegają na analizie kodu programu.
"Black-box tests" to testy funkcjonalne.
Uwzględnienie zmian w środowisku pracy systemu to modyfikacje dostosowujące
Wymień poziomy spójności składowych systemu: przypadkowa,logiczna,czasowa,proceduralna,komunikacyjna,sekwencyjna,funkcjonalna
Wymień zadania fazy instalacji: szkolenie użytkowników i administratorów, instalacja sprzętu i przeniesienie oprogramowania, wypełenieni bazy danych, eksploatacja wstępna, usuwanie błędów w oprogramowaniu i dokumentacji, przekazanie systemu użytkownikowi
(c) PELE 2007 PiO