Tekst 10 Pedagogika i edukacja wobec nowych wsp贸lnot i r贸偶nic w jednocz膮cej si臋 Europie.
Ka偶dy ma prawo od dziecka po p贸藕n膮 staro艣膰 wybra膰 drog臋 kszta艂cenia i realizowa膰 to bez ogranicze艅 ze strony pa艅stwa. Idea edukacji bez granic jest wa偶na, poniewa偶 przez stulecia mai艂a ona swoje granice i zwi膮zana by艂a np. z dost臋pem do wiedzy. Polska po okresie transformacji zmieni艂a nastawienie do edukacji, otwar艂a si臋 na ni膮. Dzia艂ania te zawdzi臋czamy paradoksalnie strategii edukacyjnej pa艅stwa i jego polityki w tym zakresie. Druga po艂owa XXw. to czas przy艣pieszenia edukacyjnego - upowszechnienie w艣r贸d Polak贸w czytania i pisania by艂o duzym osi膮gni臋ciem oraz dost臋p do matury i start na studia rzeszy ludzi. Edukacja na samym pocz膮tku mia艂a form臋 cenzury, studenci po odbytych studiach przez 3 lata musieli odpracowa膰 koszty jakie pa艅stwo ponios艂o za ich edukacje, ograniczony by艂 dost臋p do ksi膮偶ek i literatury, dlatego tak wazna jest teraz edukacja bez granic.
Nowe mo偶liwo艣ci do wiedzy i edukacji stanowi艂o \zastosowanie telefonu, radia, telewizji i Internetu. Daje to wi臋ksze mo偶liwo艣ci i dost臋pno艣膰 do wszelkiego rodzaju informacji bez 偶adnej cenzury.
Filozofia nowej edukacji bez granic:
- uczy膰 si臋 偶eby: wiedzie膰, dzia艂a膰, wsp贸lnie 偶y膰 i by膰.
Pa艅stwo nie jest w stanie skutecznie dba膰 o rozw贸j kapita艂u ludzkiego. W reformie edukacyjnej g艂贸wnym celem powinno by膰 podwy偶szenie kapita艂u ludzkiego.
Edukacja bez granic w UE:
- powszechna d膮偶no艣膰 do osi膮gni臋cia dyplomu studi贸w wy偶szych,
- kszta艂cenie ustawiczne- dost臋p do studi贸w przez ca艂e 偶ycie,
- studia i uczelnia jako miejsce drugiej szansy edukacyjnej,
- upowszechnienie kszta艂cenia otwartego i na dystans,
Polska jako cz艂onek UE musi przyst膮pi膰 do programu edukacji bez granic. Wa偶ne jest nastawienie na wielokulturowo艣膰. Jest to spos贸b na ucieczk臋 od bezrobocia, marginalizacji, daje szanse na pozyskanie wy偶szego statusu materialnego. Sa to wszelkie dzia艂ania na rzecz powszechnego dost臋pu do wiedzy, nie tylko potwierdzonego uniwersyteckim dyplomem. W Polsce powinno by膰 prawo do r贸wnorz臋dnego kszta艂cenia m艂odych i starszych, czyli na r贸偶nych etapach rozwoju ludzkiego. Brak wykszta艂cenia jest nie tylko problemem ludzi starych, kt贸rzy nie potrafi膮 czyta膰, ale tak偶e jest powszechnym problemem wyr贸wnywania rodzinom niepe艂nym szans edukacyjnych i zawodowych w 艣rodowisku lokalnym.
Konteksty wsp贸艂czesnych przemian o艣wiatowych:
Reformy mo偶emy podzieli膰 na :
- mikrotechniczne - dotycz膮ce niewielkiej zmiany w strukturach szkolnictwa np. dodanie nowego przedmiotu do programu nauczania,
- makrotechniczne - zmiana funkcjonowania struktur i uk艂ad贸w edukacyjnych jako ca艂o艣ci,
- mikropolityczne - kontrola proces贸w o艣wiatowych
- makropolityczne - zewn臋trzne zarz膮dzanie i kontrola nad systemem szkolnictwa