Wynik finansowy (w piśmiennictwie z zakresu rachunkowości używa się pojęć zamiennych: wynik księgowy, wynik działalności) - ogólnie można go zdefiniować jako porównanie dwóch strumieni zasobów wyrażonych w jednostkach pieniężnych: wpływających do firmy, które są zużywane w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (koszty) oraz wypływających z niej, zazwyczaj w formie sprzedawanych produktów (materialnych i niematerialnych) i otrzymywanych za nie aktywów pieniężnych lub wierzytelność (przychody) w okresie sprawozdawczym.
Według FASB wynik finansowy jest dobrą miarą sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa, a także może być wykorzystywany do prognozowania przyszłych przepływów pieniężnych. Może on być wielkością dodatnią (zysk - odzwierciedlenie skali przyrostu wartości kapitału) lub ujemną (strata).
Wynik finansowy w świetle terminologii to zysk brutto, a gdy jest on pomniejszony o obciążenia z tytułu podatku dochodowego to mamy doczynienia z zyskiem netto, wynikiem finansowym netto bądź zyskiem do podziału dla właścicieli kapitału.
Wyróżniamy różne rodzaje wyniku finansowego:
wynik finansowy ze sprzedaży ? różnica pomiędzy wielkością przychodów ze sprzedaży i kosztami osiągnięcia tych przychodów:
jeżeli suma przychodów przewyższa koszty ich uzyskania to mamy doczynienia z zyskiem ze sprzedaży,
jeżeli suma przychodów jest niższa od kosztów ich uzyskania to mamy doczynienia ze stratą ze sprzedaży;
wynik finansowy z działalności operacyjnej - wynik finansowy ze sprzedaży skorygowany o pozostałe przychody i koszty operacyjne, które nie wynikały z podstawowej działalności jednostki gospodarczej:
jeżeli przychody operacyjne przewyższają koszty operacyjne to mamy doczynienia z zyskiem z działalności operacyjnej,
jeżeli przychody operacyjne są niższe od kosztów operacyjnych to mamy doczynienia ze stratą z działalności operacyjnej;
wynik finansowy z działalności gospodarczej brutto - uwzględnia skutki operacji finansowych jednostki gospodarczej odzwierciedlone w przychodach (w szczególności z tytułu dywidend, odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi) i kosztach finansowych (w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi):
jeżeli wynik finansowy z działalności operacyjnej skorygowany o przychody i koszty finansowe jest dodatni to mamy doczynienia z zyskiem brutto z działalności gospodarczej,
jeżeli wynik finansowy na działalności operacyjnej skorygowany o przychody i koszty finansowe jest ujemny to mamy doczynienia ze stratą brutto z działalności gospodarczej;
wynik finansowy brutto ? wynik finansowy z działalności gospodarczej brutto po uwzględnieniu nadzwyczajnych wyników: działających dodatnio zysków i ujemnie strat
jeżeli wynik finansowy z działalności gospodarczej brutto skorygowany o straty i zyski nadzwyczajne stanowi wielkość dodatnią to mamy doczynienia z zyskiem brutto,
jeżeli wynik finansowy z działalności gospodarczej brutto skorygowany o straty i zyski nadzwyczajne stanowi wielkość ujemną to mamy doczynienia ze stratą brutto;
wynik finansowy netto ? wynik finansowy brutto i odliczone od niego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego uznawanego w rachunkowości za koszt działalności gospodarczej, jaki ponosi jednostka w związku z świadczonymi przez rząd usługami na jej rzecz.
W nauce istnieją dwie koncepcje dotyczące formułowania wyniku finansowego:
podejście księgowe związane z zachowaniem kapitału,
podejście ekonomiczne związana z maksymalizacją wartości ekonomicznej.
Kluczowy, problemem związanym z wynikiem finansowym (zyskiem księgowym) jest jego pomiar. Można wyznaczyć go na dwa sposoby:
zarejestrować zmiany w aktywach i zobowiązaniach, ale tylko wtedy gdy są one rezultatem transakcji gospodarczych wewnętrznych (transferowych) i zewnętrznych,
zarejestrować i brać pod uwagę wszystkie formy działalności firmy, natomiast nie księgować transakcji.
Pierwsze podejście jest przydatne w rachunkowości finansowej, natomiast drugie w rachunkowości zarządczej jako zbiór procedur wspomagających procesy decyzyjne w organizacji.
|