ANALIZA FINANSOWA

Analiza finansowa to prześwietlenie stanu majątkowo kapitałowego oraz osiągniętych wyników przedsiębiorstwa. Umożliwia ustalenie przeszłej i bieżącej sytuacji oraz wpływa na kształtowanie przyszłej działalności przedsiębiorstwa.

Jej praktyczne wykorzystanie umożliwia przedsiębiorstw lepsze przystosowanie do różnych i często zmieniających się warunków otoczenia

Współczesna analiza finansowa jest bardzo potrzebna przedsiębiorstwom. Nie tylko w zakresie podejmowania bieżących decyzji ale również przy budowaniu strategii.

Głównym zadaniem analizy finansowej jest finansowa ocena przedsiębiorstwa:

- w zakresie bieżącym

- w stosunku do przeszłych okresów

- co do przyszłych zadań

- na tle innych przedsiębiorstw konkurencyjnych (porównywać w branży )

Cele analizy finansowej są uzależnione od osoby (subiektywna) dla której lub która ja przeprowadza

Cele:

- przedstawienie stanu fin. Przed. Poprzez interpretacje danych liczbowych w sprawozdaniach finansowych

- określenie czynników, które wpływają na otrzymane wyniki oraz warunków w jakich powstały:

- określenie różnych zależności, tendencji i prawidłowości

- przygotowanie różnorodnych rozwiązań zmierzających do poprawy efektywności przed.

- przewidywanie zagrożeń

Poprawność przeprowadzonej analizy finansowej uwarunkowana jest w dużym zakresie od:

- wykorzystanych źródeł

- dostępność informacji

- stopnia szczegółowości danych

W niektórych przedsiębiorstwach Mogą się pojawić określone czynniki, wynikające ze specyfiki prowadzonej działalności utrudniające przeprowadzenie czynników ograniczających.

Do najważniejszych czynników ograniczających zalicza się:

- sezonowość sprzedaży

- zmienność struktury sprzedaży w zakresie produktów, towarów i usług,

- znaczący wpływ kapitału w trakcie badanego okresu

- znaczące y wpłaty zysku w trakcie badanego okresu.

W praktyce analiza finansowa przedsiębiorstwa obejmuje analizę wstępną oraz analizę wskaźnikową.

Analiza wstępna jest początkowym etapem analizy finansowej I nabiera szczegółowego znaczenia przy analizie finansowej przeprowadzonej po raz pierwszy.

W wyniku jej przeprowadzenia sformułowane zostają pierwsze wnioski, które mogą następnie zostać pogłębiane zweryfikowane w analizie wskaźnikowej.

Obejmuje ona w szczególności:

-wstępną analizę bilansu

- wstępną analizę Rachunku zysków i strat

- wstępną analizę rachunku przypływów pieniężnych i zestawienie zmian w kapitale własnym

Analiza wstępna polega na czytaniu elementów sprawozdania finansowego. Ze szczególnym zwróceniem uwagi

na strukturę i dynamikę podstawowych grup, zwłaszcza w bilansie i rzis.

Wskaźniki oparte o dodatnie przepływy nazywane są wskaźnikami dynamicznymi

Wskaźniki rentowności jeżeli jest zysk (nie strata)

Dzięki takiej analizie można wstępnie zidentyfikować pozytywnie i negatywne zjawiska w przedsiębiorstwie oraz ustalić obszary dział. , które należy poddać dalszej, bardziej szczegółowej analizie. Analiza wstępna odpowiada na pytanie:

- jakie są bardziej, jakie mniej znaczące?

- jak szybko rosną lub maleją różne wielkości liczbowe;

-jakie podstawowe powiązania zachodzą pomiędzy różnymi pozycjami poszczególnych części sprawozdania finansowego?

Działalność gosp. jest jednak na tyle nieprzewidywalna i skomplikowana, że czytanie elementów sprawozdania finansowego. może ulec zakłóceniu z powodu:

- znaczących dysproporcji zachodzących między wartościami pozycji sprawozdania finansowego

- występowanie wartości ujemnych lub zerowych

W analizie finansowej analiza wstępna może nie być przeprowadzona.

Aby przeprowadzić analizę wstępną należy przystosować sprawozdanie finansowe do badania -przekształcić poszczególne części sprawozdania finansowego z postaci syntetycznej w postać analityczną.

Przekształcenie sprawozdania finansowego do celów analitycznych ma charakter indywidualny, ponieważ zależy od potrzeb informacyjnych przedsiębiorstwa.

Przekształcenie (na kartce)

Analiza wstępna dzieli się;

- analiza struktury, gdzie oblicza się Wskaźniki struktury (%)

- analiza czasowa, gdzie oblicza się Wskaźniki dynamik (próg 100)

Analiza struktury dziali się na analizę pionową i poziomą.

- analiza pionowa bada strukturę danego rodzaju wielkości finansowych

- analiza pozioma porównuje określone pozycje poszczególnych aktyw z pasywami

Przyrost a dynamika inaczej analizujemy lata.

STRUKTURA, RÓŻNICA I DYNAMIKA w bilansie po przekształceniu.

RZiS: PRZYCHODY, KOSZTY I WYNIK PRZEDSIĘBIORSTWA

KARTKI ZE WZORAMI (RZiS)

Wynik brutto tylko wariant kalkulacyjny

Wynik z działalności operacyjnej + amortyzacja

W analizie czasowej w szczególności stosuje się metody uproszczone, gdzie możemy wyróżnić:

- różnicę nazywaną zmianą stanu absolutną lub bezwzględną, gdzie od wielkości w okresie badanym odejmujemy wielkość w okresie bazowym

- przyrost nazywamy tempem zmian lub zmianą względną, gdzie obliczamy iloraz różnicy do wielkości w okresie bazowym

- dynamikę, gdzie obliczamy iloraz wielkości w okresie badanym do wielkości w okresie bazowym

ANALIZA CZASOWA - DYNAMIKA

Jeżeli wskaźnik dynamiki (dla przyrostu wartością graniczną będzie 0) jest:

- wyższy od 100% to dana wielkość z okresu na okres rośnie

- równa 100% to dana wielkość jest stała

- niższy niż 100% to dana wielkość z okresu na okres słabnie

PRZYKŁAD:

Wskaźniki dynamiki wyliczone dla aktywów trwałych w poszczególnych latach były następujące:

a)

2008 – 155%

2009 – 130%

2010 – 110%

Interpretacja:

W analizowanym okresie możemy zaobserwować wzrost aktywów trwałych, który z roku na rok jest coraz słabszy.

b)

2008 – 155%

2009 – 160%

2010 – 170%

Interpretacja:

W analizowanym okresie możemy zaobserwować wzrost aktywów trwałych, który z roku na rok jest coraz silniejszy.

c)

2008 – 75%

2009 – 89%

2010 – 95%

Interpretacja:

W analizowanym okresie możemy zaobserwować spadek aktywów trwałych, który z roku na rok jest coraz słabszy.

d)

2008 – 75%

2009 – 60%

2010 – 57%

Interpretacja:

W analizowanym okresie możemy zaobserwować spadek aktywów trwałych, który z roku na rok jest coraz silniejszy.

RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

Wyróżniamy:

- przepływy pieniężne z działalności operacyjnej

- przepływy pieniężne z działalności inwestycyjnej

- przepływy pieniężne z działalności finansowej

- przepływy pieniężne netto

- przypadki

- środki pieniężne na początek okresu

- środki pieniężne na koniec okresu

PRZYKŁAD:

Dynamika w latach 2008-2010 wynosiła w kolejności dla:

Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów: 90%, 113%, 125%, 130%

Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów: 80%, 113%, 115%, 145%

Zinterpretuj ten wynik.

W 2008 spadek przychodów i kosztów, w 2009 wzrost przychodów i kosztów, takie samo tempo wzrostu, 2010 wyższy koszt przychodów w stosunku do niższego poziomu kosztów.

Przychody rosną szybciej niż koszty – rośnie nam marżowość

-im wyższa jest wartość wskaźnika dynamiki tym silniej rośnie dynamika

Ocena poziomu kapitału pracującego

Kapitał pracujący to inaczej kapitał obrotowy netto zabezpiecza płynność w przedsiębiorstwie.

Analiza płynności to mówimy o krótkim okresie

Płynność długookresowa to zdolność pokrycia swoim majątkiem wszystkich swoich długów

Kapitał pracujący

-w krótkim okresie do oceny zmian płynności

- w długim okresie do oceny zmian w długoterminowym potencjale finansowym

Niewłaściwe zarządzanie kapitałem pracującym może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa, natomiast właściwe zarządzanie spowoduje wzrost efektywności działania , co przedłoży się ma wyższą dochodowość i konkurencyjność przedsiębiorstwa.

Chodzi o utrzymanie prawidłowej wielkości kapitału pracującego zależy od danego przedsiębiorstwa.

Optymalny kap. Pracujący +/- nie ma znaczenia zależy od przedsiębiorstwa

KP (kapitał pracujący)ujemny placówki handlowe (długie terminy płatności )

KP dodatni (krótkie terminy płatności)

KP dodatni może być:

- wyłącznie kapitałem własnym

- wyłącznie kapitałem obcym długoterminowym

- suma kap. Obcego długoterminowego i części kapitału własnego

KP ujemny, który dla przedsiębiorstwo charakteryzuje się:

- szybką rotacją składników aktywów bieżących jest prawidłowy (NP. HANDLOWE)

- wolną rotację składników aktywów br. (o mniejszych lub większych ) w zależności od poziomu ) problemach z płynnością (regulowanie płatności br)

Bardzo ważnym elementem w ocenie poziomu KP jest ustalenie zapotrzebowania na KP

Porównując KP z zapotrzebowaniem na KP

Poziom KP w przedsiębiorstwie ulega naturalnym wahaniom. Wzrost/ spadek jest warunkiem:

- zmniejszenia aktywów stałych/ zwiększenie akt, ST.

- zwiększenie kapitału ST/zmniejsz kap. ST

W praktyce prawidłowym poziom kapitału pracującego / dla danego

Porównując KP z zapotrzebowaniem na KP jesteśmy w stanie określić charakter i wielkość różnicy.

Zapotrzebowanie na KP zmienia się pod wpływem zmian i warunków w jakiejprzedsiębiorstwo funkcjonuje:

- wzrost zapotrzebowania:

- wydłużenie terminów płatności należności (zwiększa się wielkość udzielonego kredytu kupieckiego)

- skracanie terminów regulowani zobowiązań (zmniejsza się wielkość otrzymanego kredytu kupieckiego)

- wzrost wielkości sprzedaży, co przełoży się na zwiększenie poziomu należności

Analiza wskaźnikowa

- w czasie porównuje się wskaźniki dotyczące tego samego przedsiębiorstwie w rosnących czasie

- w przestrzeni: wskaźnik konkurencyjnych przedsiębiorstw, wskaźniki branżowe

- z danymi postulowanymi: wskaźnikami wzorcowymi, (normatywnymi), wskaźnikami planowanymi wynikającymi

Analiza wskaźnikowa obszary:

- wskaźniki płynności finansowej

- wskaźniki sprawności działania

- wskaźniki zadłużenia

W gospodarce rynkowej szczególnego znaczenia nabierają porównania wskaźników w przestrzeni. Pozwalają one ocenić pozycję rynkowa przedsiębiorstwa.

Analiza statyczna płynności fin. opiera się na trzech wskaźnikach (kartka)

Niski wskaźnik płynności

Brak płynności

Zagrożenie dla zdolności płatniczych

Wysokie wskaźnik płynności

Nadpłynność

Zagrożenie dla rentowności

Skutki utraty płynności:

- utrata elastyczności w podejmowaniu decyzji

- pogorszenie relacji z kontrahentami

-pogorszenie pozycji rynkowej

- spadek poziomu sprzedaży

Pogorszenie wyniku finansowego

- upadłość

Nadpłynność oznacza nieuzasadnione zamrożenie środków pieniężnych w aktywach obrotowych, prowadzące do powstania kosztów utraconych możliwości.

Wskaźniki obrotowości (kartka)

- wskaźniki oparte na kosztach

- wskaźniki rotacji (obrotowości)

- wskaźniki gospodarowania zasobami (wewnętrzna analiza)

Najlepszym porównaniem wskaźników rentowności jest porównywanie tych wskaźników na tle podobnych przedsiębiorstw branżowych.

W ramach analizy rentowności można wyróżnić:

- rentowność sprzedaży (rentowność handlowa) (ROS)

- rentowność aktywów, majątku (rentowność ekonomiczna) (ROA)

- rentowność finansowa (rentowność zaangażowanych kapitałów własnych) sporządzana dla inwestorów (ROE)

Rentowność sprzedaży

Analiza rentowności określa poziom marży na sprzedaży. Wielkość poszczególnych wskaźników w dużej mierze zależy od rodzaju i specyfiki branży przedsiębiorstwa.

Wskaźniki rentowności (wskaźniki efektywności, zyskowności) – liczymy je jeśli przedsiębiorstwo ma zysk, ale jeśli firma nie ma zysku i powtarza się to w kilku latach to liczymy wskaźniki deficytowości.

Rentowność sprzedaży – określa poziom marży na sprzedaży, należy je porównywać w branży. Wielkość poszczególnych wskaźników zależy od branży przedsiębiorstwa.

Najczęściej stosowane wskaźniki rentowności sprzedaży:

- wskaźnik rentowności sprzedaży na poziomie marży brutto

Przychody ze sprzedaży

Wynik brutto ze sprzedaży

Wynik ze sprzedaży (wynik z podstawowej działalności operacyjnej)

Przychody z pozostałej działalności operacyjnej

Wynik z pozostałej działalności operacyjnej – wynik cząstkowy i odnosimy do tylko do tych przychodów których dotyczy (liczymy dla danej części działalności), czyli przychodów z pozostałej działalności operacyjnej.

Wynik z działalności operacyjnej (licznik, a przychody powyżej w mianowniku – czyli jest to suma wyniku ze sprzedaży + przychody z pozostałej działalności operacyjnej) (wynik pokazuje nam całą działalność operacyjną)

Wynik z działalności operacyjnej + amortyzacja (odnosimy do wyniku ze sprzedaży)

Te dwa wskaźniki są w szczególności wykorzystywane do porównań przedsiębiorstw w tej samej branży.

Przychody z działalności finansowej

Wynik z działalności gospodarczej (wskaźnik działalności gospodarczej – licznik wynik z działalności gospodarczej, mianownik – przychody z działalności finansowej + przychody z pozostałej działalności operacyjnej + przychody ze sprzedaży)

Zyski nadzwyczajne

Wynik brutto

Wynik netto (najczęściej stosowany wskaźnik rentowności sprzedaży netto) (przychody z działalności finansowej + przychody z pozostałej działalności operacyjnej + przychody ze sprzedaży + zyski nadzwyczajne = przychody z działalności ogółem)

Wskaźniki deficytowości są skonstruowane podobnie jak wskaźniki rentowności. Zamiast wyników (zysków) podstawiana jest strata.

Jeżeli analizujemy nasze przedsiębiorstwo, musimy określić jakie wskaźniki chcemy interpretować, aby otrzymać jakąś wiedzę i wyciągnąć wnioski i podjąć działania w przedsiębiorstwie.

Wynik neutralny – (wynik stworzony dodatkowo z działalności finansowej) licznik – (wynik z działalności finansowej + wynik zdarzeń nadzwyczajnych), mianownik – (przychody z działalności finansowej + zyski nadzwyczajne)

Rentowność aktywów – określa efektywność zarządzania aktywami w przedsiębiorstwie. Analizujemy sobie jak wygląda ten wskaźnik w stosunku do aktywów ogółem lub możemy podzielić na aktywa trwałe i aktywa obrotowe. Jeżeli mamy zrobiony bilans analityczny bierzemy pod uwagę aktywa stałe i bieżące.

Poziom wskaźnika rentowności aktywów ustalamy według formuły:

Jak jest strata to go nie liczymy, liczymy tylko wtedy kiedy jest zysk w przedsiębiorstwie. Inaczej liczymy wskaźnik deficytowości.

Zysk netto odnosimy do aktywów ogółem lub uśrednionego stanu aktywów, jeśli na przestrzeni lat był on uśredniany Analizę rentowności aktywów można uszczegółowić dzieląc wskaźnik rentowności aktywów na wskaźnik rentowności aktywów trwałych i wskaźnik rentowności aktywów obrotowych – jeżeli mamy bilans analityczny to możemy go uszczegółowić na aktywa stałe i bieżące. Wtedy wskaźnik taki wygląda następująco:

Zysk netto/ aktywa stał lub zysk netto/aktywa bieżące

Analiza rentowności kapitałów własnych – jest ważna dla właścicieli lub potencjalnych inwestorów, jeśli przedsiębiorstwo chciałoby pozyskać potencjalnego inwestora, skupia się na tym aby ten wskaźnik był jak najwyższy.

Poziom wskaźnika rentowności kapitałów własnych ustalamy następująco:

Dla celów analitycznych stopę zwrotu z kapitału własnego można przedstawić w oparciu o Modelu Du Ponta, który pokazuje zależności przyczynowo-skutkowe, jakie zachodzą pomiędzy określonymi wskaźnikami, dając możliwość bardziej efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem.

Analiza dyskryminacyjna jest najpopularniejszą metodą prognozowania upadłości przedsiębiorstw. Działać będziemy na podstawie metod dyskryminacyjnych, czy przedsiębiorstwo jest zagrożone upadłością, czy nie. Istota jej polega, przy wykorzystaniu określonego modelu prognozowania upadłości, na zakwalifikowaniu danego przedsiębiorstwa do:

- przedsiębiorstw niezagrożonych upadłością, przedsiębiorstw wypłacalnych,

- przedsiębiorstw zagrożonych upadłością, przedsiębiorstw niewypłacalnych.

W niektórych modelach rozróżnia się jeszcze jedną grupę, do której zalicza się przypadki trudne do jednoznacznej klasyfikacji.

W Polsce wzrost zainteresowania metodami predykcji upadłości nastąpił po roku 1989. Na początku stosowano modele zagraniczne, ale z czasem, zaczęto stosować modele polskie, których parametry lepiej odzwierciedlają polską rzeczywistość gospodarczą.

Model dyskryminacyjny to wielowymiarowa, liniowa funkcja dyskryminacyjna, która ma następującą postać:

Nie zawsze jednak wskaźniki, które wykazują samodzielnie bardzo dużą zdolność do predykcji bankructwa (np. wskaźniki płynności, wskaźniki rentowności) znajdują zastosowanie w modelach. Modele należy rozpatrywać jako całość i badać sprawność modelu, a nie poszczególnych wskaźników wchodzących w jego skład.

Wyznaczona w modelu wartość graniczna po porównaniu jej z wartością Z pozwala na zakwalifikowanie danego przedsiębiorstwa do określonej grupy. W większości modeli stosuje się następujące zasady:

Z < Z graniczne – obiekt zaliczany jest do podmiotów zagrożonych upadłością

Z > Z graniczne – obiekt zaliczony do przedsiębiorstw niezagrożonych upadłością.

Przy wyborze modelu do analizy dyskryminacyjnej trzeba uwzględnić jego sprawność oraz występowanie błędu (tabela). Uwzględniamy dla kogo był to model robiony, dla jakiej branży, jak była wartość aktywów lub innych wielkości branych pod uwagę przy obliczaniu tego modelu. Jaka jest sprawność tego modelu i występowanie błędu. Im wyższa sprawność modelu tym lepsza predykcja upadłości. Najlepiej, jeżeli sprawność danego modelu jest dodatkowo zweryfikowana przez zbadanie przedsiębiorstw spoza modelu.

Większość modeli dyskryminacyjnych, które zostały oszacowane w Polsce, to modele do oceny zagrożenia upadłością przedsiębiorstw produkcyjnych. Trzeba poszukać modeli dla innych przedsiębiorstw np. handlowych, usługowych. Nie ma modeli uniwersalnych, takich które pozwoliłyby na predykcję upadłości zarówno w przedsiębiorstwach małych, jak i dużych oraz wszystkich branż. Im dane przedsiębiorstwo będzie bardziej podobne do próby wykorzystanej w budowie modelu, tym rezultaty analizy dyskryminacyjnej będą bardziej trafne.

Kto stosuje metody oceny zagrożenia upadłości:

- banki i instytucje finansowe

- instytucje ratingowe, które na podstawie prognoz nadają poszczególnym przedsiębiorstwom oceny, świadczące o ich wiarygodności

- inwestorzy

- osoby odpowiedzialne za zarządzanie przedsiębiorstwem

- w krajach zachodnich – audytorzy

- odbiorcy i dostawcy

- władze lokalne

- inne w tym firmy handlujące długami, organizacje ubezpieczeniowe, pracownicy przedsiębiorstw, rząd itp.

Do oceny zagrożenia przedsiębiorstwa upadłością najlepiej zastosować kilka modeli, nie ma modeli uniwersalnych (modeli dyskryminacyjnych), należy poszukać kilka odpowiednich dla naszego przedsiębiorstwa.

Altman – prekursor analizy dyskryminacyjnej

Z-score należy odnieść do jakiejś wielkości, która pomoże nam ustalić czy nasze przedsiębiorstwo jest zagrożone upadłością, czy nie jest zagrożone upadłością.

Z-score < 1,81 due zagrożenie upadłością,

Z-score < ń,8ń; 2,9> strefa pośrednia

REWIZJA SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH

BADANIE SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO

Badanie sprawozdania finansowego – jest to obiektywne ustalenie prawdziwości i określenie stopnia zgodności z przyjętymi kryteriami oceny informacji przedstawionych w sprawozdaniu finansowym oraz stanowiących podstawę jego sporządzenia w księgach rachunkowych.

Badanie sprawozdania finansowego odpowiada nam na pytanie - Czy sprawozdanie finansowe jest sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości.

(pojęcie węższe od rewizji sprawozdania finansowego)

Rewizja sprawozdania finansowego – obejmuje jego badanie, ale również propozycje niezbędnych korekt informacji w nim zawartych oraz wydanie opinii o jego wiarygodności wraz z uzupełniającym ją raportem. Tego raportu nie ma w monitorze B. Opinia jest. Opinia jest krótka, raport jest o wiele dłuższy.

Rewizja sprawozdań finansowych określana jest jako systemowe badanie polegające na:

a) obiektywnym ustaleniu prawdziwości i ocenie danych o wynikach działalności gospodarczej oraz stanie finansowym i majątkowym badanej jednostki

b) określeniu stopnia zgodności zachodzącej między tymi stwierdzeniami, a przyjętymi kryteriami ich oceny

c) zakomunikowaniu wyników tych badań zainteresowanym czytelnikom sprawozdania finansowego w postaci opinii i raportu

Cel – wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym czy badane sprawozdanie jest prawidłowe oraz rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy badanej jednostki.

Przedmiotem badania są:

- sprawozdanie finansowe

- księgi rachunkowe

- dowody księgowe

- inwentaryzacja

- system księgowości i sprzężona z nim kontrola wewnętrzna

- przyszłe zobowiązania

- pewien zakres informacji sprawozdania finansowego za rok poprzedni oraz ksiąg rachunkowych za rok poprzedni i roku następny po roku badanym

- późniejsze zdarzenia/zdarzenia po dacie bilansu.

Podstawy prawne www.kibr.org.pl

Badaniu i ogłaszaniu podlegają roczne sprawozdania finansowe:

1) banków oraz zakładów ubezpieczeń

2) jednostki akcyjne

3) ….. ustawa o rachunkowości

WIDZIEĆ DLA SIEBIE

Badanie sprawozdania finansowego przeprowadza biegły rewident spełniający warunki do wyrażenia bezstronnej i niezależnej opinii o tym sprawozdaniu.

Bezstronność i niezależność nie jest zachowana, jeżeli biegły rewident:

a) Posiada udziały, akcje i inne tytuły własności w jednostce lub w powiązanej

b) Jest lub był w ostatnich trzech latach przedstawicielem prawnym, członkiem organów nadzorczych, bądź zarządzających lub pracownikiem jednostki

c) W ostatnich trzech latach uczestniczył w prowadzenie ksiąg rachunkowych i sprawozdania

d) Osiągnął chociażby w jednym roku w ciągu ostatnich 5 lat co najmniej 50% przychodu rocznego

Wyboru biegłego jednostka dokonuje organ zatwierdzający sprawozdanie. Koszty badania ponosi jednostka.

Kierownik badanej jednostki zapewnia biegłemu – księgi rachunkowe i inne dokumenty stanowiące podstawę dokonanych w ich zapisów oraz wszelkich innych dokumentów i udziela niezbędnych wyczerpujących informacji, wyjaśnień i oświadczeń niezbędnych do wydania opinii o badanym sprawozdaniu finansowym.

Opinia powinna w szczególności stwierdzać, czy badane sprawozdanie:

1) Zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg,

2) Zgodnie z ustawą o rachunkowości,

3) Jest zgodne co do formy i treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem lub umową,

4) Przedstawia rzetelnie i jasno wszystkie istotne dla oceny jednostki informacje,

5) Wskazać stwierdzone podczas badania poważne zagrożenia dla kontynuacji działalności przez jednostkę.

Raport powinien przedstawiać:

1) Ogólną charakterystykę jednostki,

2) Stwierdzenie uzyskania od jednostki żądanych informacji, wyjaśnień i oświadczeń,

3) Ocenę prawidłowości stosowanego systemu rachunkowości,

4) Charakterystykę pozycji lub grupę pozycji sprawozdania finansowego, jeżeli zdaniem biegłego rewidenta wymagają one omówienia,

5) Przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki ze wskazaniem na zjawiska, które w porównaniu z poprzednimi okresami sprawozdawczymi w istotny sposób wpływają negatywnie na tę sytuację, a zwłaszcza zagrażają kontynuowaniu działalności przez jednostkę.

Czy się różni opinia od raportu, czy rozumiemy czym się różni – EGAZMIN, CO TO JEST

BADANIE, REWIZJA, KTO PRZEPROWADZA.

UCZYMY SIĘ LOGICZNIE !!!!