Xi | -2 | -1 | 0 | 1 |
---|---|---|---|---|
Pi | 0.3 | 0.1 | 0.4 | 0.2 |
Xi | 2 | 3 | 6 |
---|---|---|---|
Pi | 0.4 | 0.3 | 0.3 |
Zmienna losowa X ma rozkład przedstawiony w tablicy. Zmienna losowa Y=X2+2 ma rozkłar:
Jeśli zmienna losowa jest modelem czasu bezawaryjnej pracy badanego elementu, to ma rozkład:
Wykładniczy.
W dwóch szkołach wylosowano po 25 uczennic klas VI i zebrano wyniki testów kompetencji (w punktach). Aby porównać średni poziom wiedzy uczennic VI klasy w obu szkołach, należy przeprowadzić test:
Jeśli współczynnik asymetri wynosi 0.78, a kurtoza 2,13, to rozkład jest:
Prawostronnie asymetryczny i bardziej spłaszczony niż normalny.
Jeśli ze wzrostem liczebności próbki wzrasta dokładność szacowania nieznanego parametru 0 rozkładu cechy w populacji, to estymator jest:
Estymatorem najefektywniejszym.
Badając zbiorowość studentów w Polsce ze względu na wysokość otrzymywanego stypendium naukowego mamy do czynienia z cechą:
Typu skokowego.
W teście zgodność X3 porównujemy ze sobą:
Empiryczne i hipotetyczne wariancje.
Na rysunku zostały przedstawione wykresy funkcji.
I to one są funkcjami rozkładu zmiennej losowej
Współczynnik korelacji liniowej z próbki cech X i Y ma wartość bliską zera. Oznacza to, że:
Wartość oczekiwana i wariancja niezależnych zmiennych losowych Xi Y są skończone. Dla zmiennej losowej Z=5 X – 3Y +4 parametry te wynoszą:
EZ= 5EX-3EY+4 i D3Z=25D1Y+9D1Y
Jeśli zwiększymy poziom istotności, to obszar krytyczny się:
Zwiększy.
Dane są zdarzenia A – co najmniej jeden z 3 sprawnych wyrobów jest wybrakowany, B – wszystkie 3 wyroby są dobrej jakości. Prawdziwe jest zdarzenie:
Zdarzenie A’ B’ jest zdarzeniem pewnym.
Testem istotności weryfikujemy hipotezy H0:m=H1 H1:m<H na poziomie istotności 0,05. Dla próbki 150 elementowej otrzymaliśmy wartość statystyki testowej 1,9. Wniosek jest następujący:
Średnia wartość cechy w populacji nie różni suę od H w sposób statystycznie istotny.
Każdy podzbór zbioru zdarzeń elementarnych Ω jest zdarzeniem losowym, gdy:
Przestrzeń Ω zdarzeń elementarnych jest zbiorem co najwyżej przeliczalnym.
Prawdopodobieństwo tego, że losowo wybrany punkt kwadratu ((x,y)ЄR3: 0≤x≤15, 0≤y≤15) spełnia warunek |x-y|≤15 wynosi:
Gdy przeztrzeń Ω zdarzeń jest dowolnym zbiorem, funkcja X:R->Ω jest zmienną losową:
Jeśli zbiór (xЄR:X(x)<ω) jest zdarzeniem losowym dla ωЄΩ. (?)
Wektor losowy (X,Y) jest typu ciągłego o gęstości danej wzorem:
f(x,y)=
zmienne X i Y są:
Zależne.
Wzrost (w cm) chłopców w wieku 5 lat jest zmienną losową o rozkładzie normalnym A’(110,4). Prawdopodobieństwo, że zmienna ta przyjmuje wartości różniące się od średniej o mniej niż 2 cm wynosi:
0,383
Obsługa działa artyleryjskiego ma 3 pociski. Prawdopodobieństwo trafienia do celu jednym pociskiem (przy 1 wystrzale) wynosi 0,7. Strzelanie kończy się z chwilą trafienia do celu albo wyczerpania pocisków. Prawdopodobieństwo oddania 3 starzałów jest równe:
0,32 (odp. c)
Dla dowolnej zmiennej losowej X z dystrybuantą F prawdopodobieństwo P(a≤X≤b), gdzie a,bЄR jest równe:
F(b)-F(a)+P(X=b)
Należy zweryfikować hipotezę, że dokładność pomiarów pewnej wielkości w dwóch populacjach jest większa dla próbki z populacji pierwszej. Hipotezy zerowa i alternatywna są sformułowane:
H0 : σ1 = σ2, H1 : σ1 < σ2
Wytrzymałość stalowych lin (w kg/cm2) pochodzących z produkcji masowej jest zmienną losową o rozkładzie N(1000,50). Jaki procent lin charakteryzuje się wytrzymałością różniącą się od średniej o nie więcej niż 25 kg/cm2?
38,3%
Statystyka Tn jest estymatorem najefektywniejszym parametru Ѳ, jeśli:
Ma najmniejszą wariancję ze wszystkich nieobciążonych estymatorów parametru Ѳ.
Niech (Ω,Z,P) będzie dowolną przestrzenią probabilistyczną. Funkcja X:Ω->R jest zmienną losową, gdy:
Zbiór {ω Є Ω : X(ω) < x} jest zdarzeniem losowym dla xЄR.
Jeśli zmniejszymy poziom istotności, to obszar krytyczny się:
Zmniejszy || nie można określić (?).
Obszar krytyczny jest podzbiorem prostej, który zawiera wartości statystyki testowej, gdy:
Prawie na pewno prawdziwa jest hipoteza alternatywna.
Dane są funkcje określone wzorami: c(x)=$\frac{1}{\pi}arctg( - x)$
$s\left( x \right) = \left\{ \begin{matrix} 0\ \ \ dla\ x < 0 \\ 0,5\ dla\ \ \& x = 0 \\ 1\ \ dla\ \ \ \ x > 0 \\ \end{matrix} \right.\ $ , $l\left( x \right) = \left\{ \begin{matrix} 0\ \ \ \ \ \ \ \ \ dla\ \ \ \ x < 0,5 \\ \operatorname{}x\ \ \ \ \ \ dla\ \ \ \ 0,5 \leq x \leq 2 \\ 1\ \ \ \ \ \ \ dla\ \ \ \ x > 2 \\ \end{matrix} \right.\ $
Dystrybuantą zmiennej losowej:
Jest funkcja c.
Jeśli interpretacją wartości zmiennej losowej jest ilość wybrakowanych towarów w kontroli jakości dużej partii produkcyji renomowanej firmy, to zmienna ma rozkład:
Poissona.
Pobrano niezależnie dwie próby losowe noworodków obojga urodzonych w pewnym mieście w ciągu miesiąca (n1=20 dziewczynek i n2 30 chłopców), obserwując wagę urodzeniową w g. stwierdzono m.in., że średnie arytmetyczne kształtują się na poziomach 3200g (dziewczynki) i 3700g (Rawicz), przy identycznych odchyleniach standardowych (780 g). Na jakim poziomie istotności można uznać różnice poziomów średnich arytmetycznych za statystycznie nieistotne:
0.05 lub mniejszy (?).
Wektor losowy (X,Y) jest typu ciągłego o gęstości danej wzorem: $f\left( x,y \right) = \left\{ \begin{matrix} 2x\ \ \ \ \ \ dla\ xIe < 0,1 > i\ yIe < 1,2 > \\ 0\ \ \ \ dla\ x\ \sim Ie < 0,1 > lub\ y\sim < 1,2 > \\ \end{matrix} \right.\ $ Zmienne X i Y są:
Niezależne.
Doświadczenie polega na rzucie kostką i krązkiem, na którego jednej stronie są dwa, a drugiej cztery oczka. Dane są zdarzenia A- suma wyrzuconych oczek, jest równa co najmniej 6, B- iloczyn wyrzuconych oczek jest liczbą podzielną przez cztery. Prawdziwe jest zdanie:
Zdarzenia (A ∩ B)′ ∪ A jest zdarzeniem pewnym.
Jeśli współczynnik korelacji liniowej cech Xi Y z próbki r≠0, to można przypuszczać, że:
Cechy są zależne.
Wzór P(A)=P(A|B1)P(B1)+P(A|B2)P(B2) zachodzi:
Gdy rozłączne zdarzenia B1 i B2 dają w sumie zdarzenie pewne.
Przy weryfikacji hipotez statystycznych można popełnić błąd I-go rodzaju. Polega on na tym, że:
Odrzucamy hipotezę H0, gdy jest ona prawdziwa.
Wartość oczekiwana i wariancja niezależnych zmiennych losowych X i Y wynoszą: EX=2, D2X=3 oraz EY=-1, D2Y=2. Dla zmiennej losowej Z=2X-3Y+1 parametry te wynoszą:
EZ=8 i D2Z=30
Dokonujemy serii pomiarów przyrządem mierzącym beż błędu systematycznego, z podaną przez producenta dokładnością pomiarów. Średnią wielkość pomiaru możemy szacować przedziłąem ufności przy założeniach:
Rozkład wielkości pomiaru jest normalny, lecz parametry rozkładu nie są znane, musimy ustalić wielkość próby.
Jeśli dla pewnego aЄR i zmiennej losowej X zachodzi P(X=a)>0, to:
Zmienna losowa X musi być typu skokowego.
Pewne urządzenie musi być zasilane jednocześnie z baterii i z sieci. Oba źródła zasilania pracują niezależnie. Prawdopodobieństwo awarii baterii jest równe 0,03, a awarii sieci 0,07. Jakie jest prawdopodobieństwo przestoju urządzenia z powodu braku zasilanie?
0,03*0,07+0,97*0,07+0,03*0,97
Jeśli zmniejszymy poziom ufności, to przedział ufności się:
Zmniejszy.
W pewnym doświadczeniu fizycznym bada się zależność między kątem obrotu wektora namagnesowania pewnej próbki (cecha X), a wielkością ziaren (cecha Y). Na podstawie próbki oszacowanego współczynnik korelacji r=-0,93 oraz odchylenia standardowego sx= 14,14 sy=1,07. Wynika stąd że:
Zwiększenie kąta obrotu o jednostke, powoduje zmniejszenie wielkości ziaren o 0,07 jednostki.
W celu oszacowania wartości oczekiwanej dla szeregu rozdzielczego przedziałowego o nieograniczonych klasach skrajnych, najlepiej obliczyć:
Medianę.
Geometryczna definicja prawdopodobieństwa jest poprawna, gdy:
Przestrzeń Ω zdarzeń elementarnych jest zbiorem nieprzeliczalnym, ograniczonym i borelowskim.
Y | |
---|---|
X | 1 |
0 | 0,3 |
1 | 0,2 |
Dany jest rozkład wektora losowego typu skokowego. Współczynnik korelacji zmiennych X i Y wynosi:
P=0,05
Na rysunku zostały przestawione wykresy funkcji:
I to one są funkcjami gęstości rozkładu zmiennej losowej.
Fundusz socjalny Politechniki Szczecińskiej wypłaca pracownikom dofinansowanie za wczasy ustalając cztery progi, w zależności od średniego dochodu netto na osobę w rodzinie. Wielkość wypłacanego zasiłku jest cechą:
Skokową.
Rysunek składa się z czterech koncentrycznych kół o promieniach r1<r2<r3<r4. Niech Ai ozncza zdarzenie polegające na losowym wyborze punktu z koła o promieniu ri , i Є {1,2,3,4}. Prawdopodobieństwo zajścia zdarzenia (A4-A2)/A3, wynosi:
$$\frac{\mathbf{r}_{\mathbf{3}}^{\mathbf{2}}\mathbf{-}\mathbf{r}_{\mathbf{2}}^{\mathbf{2}}}{\mathbf{r}_{\mathbf{3}}^{\mathbf{2}}}$$
Opis statystyczny jest badaniem wystarczającym, gdy:
Populacja próbna stanowiła dobrą reprezentację poprulacji generalnej.
Zdarzenie losowe jest:
Elementem σ-ciała zdarzeń.
Statystyka S2=$\frac{1}{n - 1}\sum_{i - 1}^{n}{(X_{i} - \overline{X)}}$2 jest:
Zgodnym i nieobciążonym estymatorem wariancji.