Geodezja spr1

Politechnika Krakowska

Wydział Inżynierii Lądowej

SPRAWOZDANIE NR 1

TEMAT: Budowa i warunki niwelatora.

Autorzy:

Król Michał

Zawadzki Roman

Grupa 5

Rok Ak. 2011/2012

20 października 2011 r.

Zadanie 1.Wstęp teoretyczny.

Niwelator jest instrumentem geodezyjnym, umożliwiającym pomiar różnicy wysokości pomiędzy punktami terenowymi. Jest przyrządem stosowanym w metodzie pomiarów wysokościowych zwanej metodą niwelacji geometrycznej, czyli pomiaru liniowego, realizującego wyłącznie kierunki poziome, przy założeniu, że pomiar jest przeprowadzany w niedalekiej odległości.

W pomiarach geodezyjnych możemy wyróżnić dwa typy niwelatorów:

Budowa niwelatora.

Schemat osiowy niwelatora z ze śrubą elewacyjną.

1 – spodarka

2 – alidada

3 – luneta geodezyjna

4 – libella niwelacyjna

5 – libella okrągła

6 – pozioma oś obrotu zespołu luneta-libella niwelacyjna

7 – śruba elewacyjna

cc – oś celowa lunety

vv – pionowa oś główna instrumentu (oś obrotu alidady)

ll – oś libelli niwelacyjnej

pg – płaszczyzna główna libelli okrągłej

Cały korpus instrumentu spoczywa na spodarce, z którą połączone są 3 śruby poziomujące, służące do poziomowania instrumentu. Aby określić czy instrument jest spoziomowany, należy sprawdzić położenie pęcherzyka libeli okrągłej, którą możemy także obserwować za pomocą lusterka. W niwelatorze samopoziomującym wyróżniamy także obiektyw i okular lunety. Obserwator spoglądając do okularu lunety widzi siatkę celowniczą w kształcie krzyża kresek. Aby można było dokonać precyzyjnego odczytu z łaty, należy doprowadzić do odpowiedniej ostrości siatki celowniczej. Wykonujemy to za pomocą okularu lunety. Również niezbędną czynnością przed wykonaniem pomiaru jest ustawienie ostrości obrazu łaty niwelacyjnej za pomocą śruby ogniskującej. Do precyzyjnego wycelowania lunety niwelatora na łatę służy leniwka pozioma.

Oś celowa lunety to prosta przechodząca przez środek obiektywu i punkt przecięcia kresek siatki celowniczej.

Niwelator powinien spełniać następujące warunki geometryczne(osiowe):

  1. Płaszczyzna główna libeli sferycznej powinna być prostopadła do osi głównej niwelatora.

  2. Pozioma kreska siatki celowniczej powinna być prostopadła do osi głównej instrumentu.

  3. Oś celowa powinna być pozioma.

Sprawdzenie warunku poziomu osi celowej.

W pierwszej kolejności należy wykonać tzw. niwelację ze środka. W tym celu niwelator ustawiany jest pośrodku między łatami, które są oddalone od niwelatora ok. po 40m. Po spoziomowaniu niwelatora należy wykonać odczyt na łatę wstecz. Następnie niwelator zostaje wycelowany na łatę wprzód, a oba odczyty zapisane w dzienniku pomiarowym. Kolejną czynnością jest zmiana wysokości osi celowej niwelatora (np. przez jego niewielkie obniżenie i ponowne spoziomowanie). Po czym następuje powtórzenie czynności związanych z odczytem wysokości na łatę wstecz i wprzód. Po dokonaniu pomiaru ze środka wyznacza się różnicę wysokości ∆h1’ i ∆h1’’.Jeżeli różnica między przewyższeniami nie przekracza 2mm należy uśrednić wartość przewyższenia (zaokrąglając wynik do milimetra).

Kolejnym krokiem jest ustawienie niwelatora w odległości ok. 2÷5m od łaty wstecz i wykonanie opisanych powyżej czynności powtórnie, włącznie z obliczeniem różnic wysokości i uśrednieniem wyniku. Jeżeli różnica między przewyższeniami otrzymanymi z niwelacji ze środka i niwelacji wprzód nie przekracza 2-3mm to warunek poziomej osi celowej niwelatora jest spełniony. W przeciwnym razie należy wykonać rektyfikację, czyli usunąć błąd niepoziomości osi celowej niwelatora.

  1. Obliczenia i wyniki.

  1. wstecz t1 = 1518; wprzód p1 =1260

  2. wstecz t2 =1582; wprzód p2 =1325

  1. wstecz t1’ = 1446; wprzód p1’ =1191

  2. wstecz t2’ = 1274; wprzód p2’=1020

∆h1 = p1 - t1 =1260-1518= -0258

∆h2 = p2 - t2 =1325-1582= -0257

0258-0257=0001 ≤ 2mm

∆h1=1/2(258+257)=257,5≈258

∆h1’= p1’- t1’=1191-1446= -0255

∆h2’= p2’- t2’=1020-1274= -0254

0253-0251=0002 ≤ 2mm

∆h2=1/2(255+254)=254,5≈255

∆h1-∆h2= 0258-0255=0003 ≤ 3mm

  1. Wnioski.

Zadanie 2

Wstęp teoretyczny

Pomiar różnicy wysokości dwóch punktów ze stanowiska nazywany jest pomiarem przęsła niwelacyjnego, a szereg związanych ze sobą przęseł nazywamy ciągiem niwelacyjnym.

Pierwszy punkt A ciągu albo jest reperem państwowym o znanej wysokości, albo przypisuje się mu dowolną wysokość w przyjętym lokalnym układzie odniesienia. Znając wysokość punktu A i pomierzoną różnicę wysokości na pierwszym przęśle, można obliczyć wysokość punktu B. Punkt B dla drugiego przęsła staje się punktem o wysokości znanej, co pozwala obliczyć punkt C itd. Mierząc różnice wysokości na poszczególnych przęsłach można liczyć wysokość kolejnych punktów. Opisany ciąg niwelacyjny jest ciągiem jednostronnie dowiązanym do punktu A.

Cel i przebieg ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest obliczenie wysokości punktu znajdującego się na schodach restauracji (sch). Wykorzystujemy znaną wysokość repera znajdującego się na budynku WIEK – reper państwowy (Rp=218,399m). W związku ze zbyt dużą odległością pomiędzy tymi punktami, należy utworzyć ciąg niwelacyjny. W tym celu wyznaczamy punkty stabilne, dobrze określone, w których postawiona będzie łata. Następnie łącząc odległe punkty wyznaczamy różnice wysokości pomiędzy punktami sąsiednimi, ostatecznie obliczając wysokość punktu znajdującego się na schodach restauracji. Dla sprawdzenia poprawności obliczeń, dokonujemy pomiarów w odwrotną stronę, przyjmując inne stabilne punkty.

Sposób wykonania ćwiczenia

Za pomocą łaty i niwelatora wykonujemy pomiary, rozpoczynając od ustawienia łaty na reperze państwowym znajdującym się na budynku WIEK. Dobieramy odpowiednie punkty pomiędzy reperami i dokonujemy odczytów.

Obliczenia:

Reper WIEK HRp =0598+218399 = 218997mm

ΔhRp=Ow–Op= 598–1453= –855 mm

Δh1=Ow–Op= 1371–1441= –70 mm

Δh2=Ow–Op= 1890–1403= 487 mm

ΔhRp+Δh1+Δh2= –0438 mm

Punkt sch:

Hsch= HRp+ΔhRp+ Δh1+ Δh2=218997 – 438= 218559mm

Sprawdzenie:

Δh'sch=Ow–Op=1168– 1700= – 532mm

Δh'2=Ow–Op=1333– 1263= 70mm

Δh'1= Ow–Op=1326– 428= 898mm

Hsch= HRp– (Δh'sch+ Δh'2+ Δh'1)= 218997 – 436= 218561mm

Błąd w pomiarach wyniósł 0,002 m

Zadanie 3

Przebieg ćwiczenia:

Zadanie polega na określeniu wysokości charakterystycznych punktów rzeźby terenu i punktów sytuacyjnych niwelacją geometryczną. Badany teren przecinamy płaszczyzną pionową, której ślad tworzy linie przekroju w terenie.

Przed przystąpieniem do niwelacji przekroju należy: wytyczyć i zaznaczyć w terenie linię przekroju podłużnego. Znaczymy punkty charakterystyczne: miejsca załamania terenu, pochylenia; nawiązać przekrój podłużny do sytuacyjnej osnowy geodezyjnej.

N punktów Odległość [m] Ow [mm] Op [mm] Ow – Op+ Reper [mm]
1 0 1267 1289 –22
2 1,70 1267 1330 –63
3 3,00 1267 1297 –30
4 3,95 1267 1331 –64
5 6,20 1267 1329 –62
6 8,90 1267 1305 –38
7 10,50 1267 1988 –721
8 12,20 1267 2257 –990
9 12,40 1267 2301 –1034
10 12,60 1267 2268 –1001
11 13,70 1267 2218 –951

Wysokość reperu państwowego =218,399m

Reper WIEK HRp =0576+218399 = 218975mm

ΔhRp=Ow–Op= 576–1537= –961 mm

Reper roboczy HRrob = HRp + ΔhRp = 218399–961 = 218014mm

Odczyt niwelatora z łaty, ustawionej na reperze roboczym (HRrob ) =1267mm

Obliczenia wysokości punktów:

  1. H1=218014mm+(1267-1289)mm= 217992mm

  2. H2=218014mm +(1267-1330)mm =217951mm

  3. H3=218014mm +(1267-1297)mm =217984mm

  4. H4=218014mm +(1267-1331)mm =217950mm

  5. H5=218014mm +(1267-1329)mm =217952mm

  6. H6=218014mm +(1267-1305)mm =217976mm

  7. H7=218014mm +(1267-1988)mm =217293mm

  8. H8=218014mm +(1267-2257)mm =217024mm

  9. H9=218014mm +(1267-2301)mm =216980mm

  10. H10=218014mm +(1267-2268)mm =217013mm

  11. H11=218014mm +(1267-2218)mm =217063mm

Sprawdzenie:

HRrob=218014mm +(1267-1268)mm =218015mm

Błąd w pomiarach wyniósł 0,001 m

Zadanie 4

Prace poprzedza zaprojektowanie i wytyczenie siatki kwadratów. Najpierw projektuje się i nawiązuje do osnowy geodezyjnej ( figury podstawowej obejmującą cały mierzony teren. Jest to zwykle prostokąt, który można podzielić na całkowitą liczbę figur wypełniających wypełniających figury te można wytyczyć można za pomocą przetyczeń przetyczek pomiarów liniowych bez użycia teodolitu. Figurę podstawową orientujemy zwykle do najdłuższej linii granicznej mierzonego obszaru lub do osi drogi. Wierzchołki figury markuje się palikami.

W celu określenia wysokości wierzchołków należy je zniwelować w nawiązaniu do punktów istniejących wysokościowej osnowy geodezyjnej. Po wyznaczeniu figury podstawowej przystępujemy do wytyczenia figur zapełniających, zwykle kwadratów. Długości boków figury zapełniającej zależy od ukształtowania terenu oraz przeznaczenia terenu i wynosi od 5 do 100 m. Zasadą jest, aby powierzchnia jednej figury mogła być uznana za płaszczyznę. Wierzchołki tych figur markuje się palikami osadzonymi równo z ziemią. Niwelację wierzchołkową wykonuj się w nawiązaniu do istniejących punktów osnowy wysokościowej lub wierzchołków figury podstawowej, pamiętając o tym, aby ciągi były nawiązane obustronnie celowe nie przekraczały 80 m i pamiętając aby w pierwszej kolejności były zniwelowane punkty nawiązań wysokościowych wysokościowych pozostałe punkty figury podstawowej.

Obliczenia wysokości punktów:

Reper WIEK HRp =0508+218399 = 218907mm

ΔhRp=Ow–Op= 508–1210= –702 mm

Δh1=Ow–Op= 1407–1540= –133 mm

ΔhRp+Δh1+= –835 mm

Wysokość Repera roboczego (HRrob):

HRrob = HRp+ΔhRp+ Δh1=218907 – 835= 218072mm

Sprawdzenie:

Δh'Rrob=Ow–Op=1505– 1400= 105mm

Δh'1=Ow–Op=1126– 397= 729mm

ΔhRrob+Δh'1+= 834 mm

HRrob= HRp– (Δh'Rrob+ Δh'1)= 218907 – 834= 218073mm

Błąd w pomiarach wyniósł 0,001 m

Odczyt wstecz z niwelatora reperu roboczego (HRrob) = 1506

  1. H1=218073mm +(1506-1325)mm= 218254mm

  2. H2=218073mm +(1506-1249)mm= 218330mm

  3. H3=218073mm +(1506-1219)mm= 218360mm

  4. H4=218073mm +(1506-1229)mm= 218350mm

  5. H5=218073mm +(1506-1391)mm= 218188mm

  6. H6=218073mm +(1506-1404)mm= 218175mm

  7. H7=218073mm +(1506-1270)mm= 218309mm

  8. H8=218073mm +(1506-1132)mm= 218447mm

  9. H9=218073mm +(1506-1431)mm= 218148mm

  10. H10=218073mm +(1506-1477)mm= 218102mm

  11. H11=218073mm +(1506-1382)mm= 218197mm

  12. H12=218073mm +(1506-1275)mm= 218304mm


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
spr1, Budownictwo Studia, Rok 1, Geodezja
spr1 SOW, Geodezja i szacowanie nieruchomości niestacjonarne Olszyn, Rok IV, sem.VI, Szacowanie obsz
SPR1, Gepdezja nst KPSW - Bydgoszcz, Semestr 5, GW, gw, GW, wyższa, geodezja wyższa, sprawozdanie 1
4 6 Organizacja geodezji w Polsce ppt
2 1 Podstawowe czynności pomiarowe w geodezji
geodezja satelitarna skrypt 2 ppt
ETP wyklad 5 optyka w instrumentach geodezyjnych
ZGŁOSZENIE PRACY GEODEZYJNEJ
geodezja czesc 40003
inzynieryjna, Geodezja, Geodezja Inżynieryjna, materialy
Wyznaczenie długości pionowego odcinka niedostępnego - obliczenia, Studia, AGH, Rok II, geodezja II,
Dziennik ćwiczeń z geodezji, geodezja, dzienniki
ustny cz2, GEODEZJA, !!!Do uprawnien
Niwelatory precyzyjne, Geodezja2
1, Inżynieria Środowiska, semestr 2 UR, Geodezja, wykłady, ściąga
inzynieryjna egz.inz gospodarka, geodezja testy różne

więcej podobnych podstron