INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI |
---|
Anteny i Propagacja Fal |
Grupa: E2 |
SPRAWOZDANIE |
Temat: BADANIE ANTENY Z REFLEKTOREM PARABOLICZNYM |
1) Sprawdzenie warunków strefy dalekiej:
Kryterium fazowe:
$$R \geq \frac{2*{(D1 + D2)}^{2}}{\gamma}$$
$$R \geq \frac{{2*\left( 0,82 + 1,51 \right)}^{2}}{0,1} = 108,3\ m$$
Kryterium amplitudowe:
R ≥ 1, 19 * (D1 + D2)
R ≥ 1, 19 * (0,82+1,51) = 2, 77 m
brak przeszkód w granicach I strefy propagacyjnej Fresnela:
$$R_{F1MAX} \geq \frac{\sqrt{\gamma R}}{2}$$
$$R_{F1MAX} \geq \frac{\sqrt{0,1*4,01}}{2} = 0,32\ m$$
2) Normowanie poszczególnych charakterystyk promieniowania w poziomie sygnału oraz w kącie obrotu.
|
|
---|
Kontynuacja w tabeli obok |
|
---|
3) Obliczenie ogniskowej reflektora:
$$f = \frac{{A2}^{2}}{16*Z_{0}}$$
$$f = \ \frac{{1,48}^{2}}{16*0,35} = 0,39\ m$$
Obliczenie kąta aperturowego:
$$\tau = \frac{4f}{A2}$$
$$\tau = \frac{4*0,3911}{1,48} = 1,06$$
$$\vartheta_{0} = 2*\arcsin\left( \frac{2*\tau}{\left( 1 + \tau^{2} \right)} \right)$$
$$\vartheta_{0} = 2*\arcsin\left( \frac{2*1,0571}{\left( 1 + {1,0571}^{2} \right)} \right) = 3,03\ rad$$
4) Rozwartości wiązki charakterystyki na poziomie zerowym i połowy mocy przy założeniu równomiernego, cosinusoidalnego i cos2 rozkładu amplitudy pola na apreturze badanej anteny.
Rozkład: | 0 dB | "-3 dB |
---|---|---|
rad | ° | |
Równomierny | 0,135 | 7,74 |
cos | 0,203 | 11,61 |
cos2 | 0,270 | 15,49 |
Pomiary: | Odległość elementu oświetlającego | |
37 cm | 39 cm | |
Połowa mocy | 5,75° | 5,9° |
Poziom zerowy | 19,4° | 19,8° |
Rys. 1 Rodziny unormowanych w amplitudzie i unormowanych w kącie obrotu charakterystyk promieniowania anteny z reflektorem parabolicznym we współrzędnych prostokątnych.
Rys. 2 rodziny unormowanych w amplitudzie i unormowanych w kącie obrotu charakterystyk promieniowania anteny z reflektorem parabolicznym we współrzędnych biegunowych.
Rys. 3 rodziny unormowanych w amplitudzie i nieunormowanych w kącie obrotu charakterystyk promieniowania anteny z reflektorem parabolicznym we współrzędnych prostokątnych.
Rys. 4 rodziny unormowanych w amplitudzie i nieunormowanych w kącie obrotu charakterystyk promieniowania anteny z reflektorem parabolicznym we współrzędnych biegunowych.
Wnioski:
Podczas pomiarów nie zostały spełnione wszystkie warunki strefy dalekiej, nie zostało spełnione kryterium fazowe podczas, gdy kryterium amplitudowe zostało spełnione.
Pomiary wykazały, że charakterystyki anteny parabolicznej dla różnych odległości elementu oświetlającego po unormowaniu posiadają zbliżone kształty. Występują odchyłki między wartościami każdej z charakterystyk, jednak wynikają one z błędu pomiaru. Szerokości użyteczne wiązek dla poszczególnych przypadków są niemalże takie same i mieszczą się w przedziale 5,6° - 5,9°. Szerokości wiązek na poziomie zerowym są podobne w dwóch przypadkach, natomiast dla przypadku ustawienia oświetlacza w odległości 41 cm szerokość wzrasta. Poza „pierwszymi zerami” antena charakteryzuje się znikomymi listkami bocznymi.
Najbardziej zbliżoną wartością szerokości wiązki na poziomie połowy mocy do wartości teoretycznej obliczonej dla rozkładu cos2 wyróżnia się antena z elementem oświetlającym wysuniętym na odległość 41 cm, pozostałe rozkłady różnią się znacząco Na poziomie zerowym każdy z przypadków żaden z rozkładów nie był w stanie wskazać przybliżonej wartości rozwartości wiązki.
Z nieunormowanych w kącie charakterystyk promieniowania wynika, że w każdym pomiarze antena odbiorcza była obrócona względem anteny nadawczej. Z każdym kolejnym ustawieniem elementu oświetlającego przesunięcie zmniejsza się. Prawdopodobnie miało na to wpływ przypadkowe obrócenie anteny lub samo ustawienie oświetlacza.
Celem zwiększenia dokładności pomiaru należałoby zastosować miernik o lepszej dokładności, ustalić położenie anten względem siebie na 0° oraz ustawić je tak, by spełniały wszystkie warunki strefy dalekiej.