Kwasy stosowane w kosmetyce

Dominika Andrys | 2014-02-26

Tagi: kwas salicylowy, kwas azelainowy, kwas cytrynowy, kwas glikolowy, kwasy kosmetyczne

W ostatnim czasie modne stało się stosowanie kwasów. Stosuje się je w różnej postaci, albo pojedynczo w rożnym stężeniu, albo połączenie kilku kwasów. Kwasy są też dodawane do kremów, w niewielkim stężeniu, w celu stopniowego złuszczania naskórka i poprawy struktury i wyglądu skóry.

Kwasy dzielone są na α-hydroksykwasy (ang. Alpha hydroxy acid, AHA) oraz β-hydroksykwasy (ang. Beta hydroxy acid, BHA). Do kwasów BHA zaliczany jest wyłącznie kwas salicylowy, natomiast wśród kwasów AHA wyróżnia się:

- kwas azelainowy,

- kwas cytrusowy,

- kwas glikolowy,

- kwas jabłkowy,

- kwas migdałowy,

- kwas mlekowy,

- kwas pirogronowy,

- kwas winowy.

Kwas mlekowy i glikolowy mają w swojej budowie najmniejsze cząsteczki, dzięki czemu najlepiej są absorbowane przez skórę oraz najlepiej i najskuteczniej działają. α-hydroksykwasy są rozpuszczalne w wodzie, w związku z tym nie mogą przekroczyć bariery sebum, natomiast  β-hydroksykwasy dzięki temu, że są rozpuszczalne w tłuszczach pokonują tą barierę.

Dodatkowo wyróżnia się jeszcze polihydroksykwasy in. polihydroksyalkanolany (ang. Polyhydroxyalkanoates, PHA) , do których zaliczany jest: glukonolakton oraz kwas laktobionowy.

 

Kwas salicylowy

INCI: Salicylic acid

-to naturalny składnik izolowany z kory wierzby. Ma działanie przeciwzapalne, a także przyspiesza procesy gojenia wyprysków i podrażnień. Jest pomocny w walce z trądzikiem pospolitym. Stosowany jest głównie w kosmetykach do pielęgnacji cery trądzikowej, w niewielkim stężeniu. Rozpuszcza się w tłuszczach, dzięki czemu doskonale oczyszcza ujścia gruczołów łojowych. Dodatkowe jego właściwości to usuwanie zaskórników. Stosowany jest w pielęgnacji głównie cery mieszanej i tłustej, natomiast może być stosowany również w pielęgnacji zanieczyszczonej cery suchej.

 

Kwas azelainowy

INCI: Azelaic acid

-to alfa-ketokwas o wielokierunkowym działaniu, w przyrodzie odnajduje się go w ziarnach zbóż. Stosowany w leczeniu trądziku pospolitego, różowatego, zaskórnikowego, grudkowo-krostkowego, oraz łojotokowego zapalenia skóry. Przede wszystkim działa  przeciwzapalnie oraz keratolityczne. Dodatkowe jego działanie to blokowanie powstawania melaniny w skórze, dzięki czemu rozjaśnia przebarwienia. Poprzez redukcję wolnych rodników zapobiega starzeniu się skóry.

 

Kwas cytrusowy

INCI: Citric acid

- to bezbarwne, rozpuszczalne w wodzie kryształki. Został wyizolowany z soku cytrynowego w 1784 roku. W naturze występuje w niewielkich ilościach u większości organizmów żywych, natomiast w większym stężeniu występuje w owocach. Najwięcej jest go w cytrusach np. w cytrynie, gdzie stanowi 8% suchej masy. Stosowany jest głównie do rozjaśniania przebarwień różnego pochodzenia. W przemyśle kosmetycznym stosowany jest zwykle jako składnik peelingów rozjaśniających.

 

Kwas glikolowy

INCI: Glycolic acid

- to kwas, który można znaleźć w agreście, winogronach, jabłkach i trzcinie cukrowej. Jest najprostszym z kwasów hydroksylowych. Kwas glikolowy jest używany w kosmetyce od ponad 25 lat. Jego działanie jest zależne od stężenia. W mniejszym stężeniu np. 15% ma działanie nawilżające, niewielkie złuszczające, a także przyspiesza regenerację skóry. Natomiast w wysokim stężeniu do 70% mocniej złuszcza naskórek, a także pobudza procesy regeneracyjne ostatnie warstwy skory, czyli skóry właściwej. Kwas glikolowy najczęściej stosuje się w leczeniu trądziku, usuwania zaskórników, ale także do nawilżenie i zmiękczenia skóry. Gdy na skórze występują drobne blizny, czy przebarwienia kwas glikolowy spłyci je i rozjaśni.

Wkrótce kolejna część na temat kwasów stosowanych w kosmetyce i leczeniu różnych chorób skórnych.

Żródła - kliknij, aby zwinąć

Arct J., Pytkowska K. „Leksykon surowców kosmetycznych”. Warszawa 2010.

Barel A.O., Paye M., Maibach H.I. „Handbook of Cosmetic Science and Technology”, 2001.

Glinka R., Glinka M. „Receptura kosmetyczna z elementami kosmetologii” tom I, Łódź 2008.

Marzec A. „Chemia kosmetyków. Surowce, półprodukty, preparatyka wyrobów”, Toruń 2005.

Mrukot M. „Kosmetologia receptariusz”, Kraków 2006.