http://kobieta.onet.pl/dziecko/male-dziecko/superniania-w-co-sie-bawic/84k0d

SUPERNIANIA: W co się bawić?

Zabawa jest niezbędnym elementem rozwoju. Przynosi korzyść dziecku w każdym wieku. Może być rezultatem własnej inwencji dziecka bądź też współpracy z osobami dorosłymi, które dostarczają w zabawie ważnych treści społecznych i wzorców zachowania.

Podczas gdy małym dzieciom to raczej my staramy się organizować zabawę, dzieci w wieku przedszkolnym bawią się często same, bez udziału dorosłych.

Pierwsze sześć lat życia każdego dziecka to czas zabawy, nie należy więc lekceważyć jej znaczenia. Spędzając czas na zabawie z dzieckiem, zachęcamy je do samodzielnego rozwiązywania problemów. Obserwując zabawę, dowiadujemy się, jaki jest tok jego rozumowania. Warto więc zainwestować trochę czasu w obserwację, jak nasz malec bawi się sam bądź też z innymi dziećmi. Czasem dobrze jest, gdy przyjaciel lub ktoś z rodziny przygląda się naszej zabawie z dzieckiem. Zwykle łatwiej jest wówczas odnaleźć elementy, które można zmienić lub poprawić.

Najczęściej, jak to możliwe, pozwalajmy dziecku całkowicie kierować zabawą. Niech wybierze, w co i jak długo się bawimy, w ramach wyznaczonego wcześniej konkretnego czasu. Starajmy się codziennie, choć przez chwilę, bawić z dzieckiem według jego zasad.

Zasady dobrej zabawy w zależności od wieku dziecka. Nie ma żelaznych reguł, według których powinna przebiegać zabawa w konkretnym okresie życia dziecka. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli dziecko dobrze się bawi, to znaczy, że gra czy zabawa jest dla niego właściwa.

Oto kilka prawidłowości:

- Najmłodsze dzieci lubią rysować kredkami i układać puzzle, bawić się zabawkami przypominającymi przedmioty codziennego użytku oraz

- Wraz z wiekiem nadal lubią układanki i zabawy muzyczne. Ponieważ mają dużo większe możliwości, zabawy te są bardziej złożone.

- Wraz z rozwojem wyobraźni dziecko będzie coraz chętniej fantazjowało oraz bawiło się w przebieranki.

- Jeżeli chcemy się dowiedzieć, w co lubi się bawić nasze dziecko, najlepiej jest je o to zapytać. Na ogół zostaniemy zaproszeni do zabawy, jeśli się nią zainteresujemy. Zawsze pytajmy, czy możemy przyłączyć się do zabawy.

Nasza wspólna zabawa z dzieckiem jest potrzebna zarówno jemu, jak i nam. Dziecku - ponieważ wspomaga jego rozwój, nam - ponieważ dostarcza wielu informacji na jego temat.

Współczesna psychologia wskazuje wiele różnorodnych funkcji zabaw dziecięcych, podkreśla też ich ogromne znaczenie dla rozwoju wszystkich sfer osobowości dziecka. Jest to działalność zaspokajająca istotne potrzeby dziecka, przede wszystkim potrzebę aktywnego poznawania i przekształcania rzeczywistości.

Dzięki zabawie dziecko lepiej orientuje się w świecie przyrody i życiu społecznym, uczy się rozumieć rzeczywistość i odróżniać świat realny od fikcji.

Zabawy sprzyjają rozwojowi funkcji psychomotorycznych dziecka, doskonalą jego sprawności fizyczne, ćwiczą ruchy rąk, podnoszą na wyższy poziom procesy analizy i syntezy, rozwijają umiejętność obserwacji, stwarzają okazję do przyswojenia nowych słów, określeń i pojęć, doskonalą mowę, rozwijają myślenie i wszystkie operacje umysłowe.

Dzięki zabawie rozwija się, tak niezbędna w intencjonalnym uczeniu się, zdolność do podporządkowania własnej aktywności i impulsywnych dążeń wymaganiom społecznym.

Szczególnie ważne jest to, że w zabawie - o wiele wcześniej niż w rzeczywistych sytuacjach - kształtuje się umiejętność kierowania własnym zachowaniem.

Zabawka to przedmiot do zabawy, który daje możliwość zdobywania wiedzy i doświadczenia, kształtuje umiejętności i sprawności, pobudza aktywność poznawczą, twórczą, ruchową, wspomagając społeczny i emocjonalny rozwój dziecka.

Prawidłowo dobrana zabawka pozwala dziecku rozwijać te zdolności, które na danym etapie jego rozwoju są najważniejsze - począwszy od odkrywania własnego ciała, postrzegania tego, co je otacza, rozróżniania głosów innych niż głos mamy, a skończywszy na naśladowaniu czynności dorosłych i pierwszych zabawach ćwiczących umysł. W przypadku najmłodszych dzieci dobra zabawka powinna wspomagać rozwój ruchowy, a więc motorykę, manipulację i korzystnie wpływać na emocje. Docenić trzeba tak zwane "przytulanki". Uczą one dziecko wyrażać emocje i uczucia, zarówno pozytywne, jak i negatywne, są cenną pomocą w odkrywaniu świata, dają poczucie bezpieczeństwa.

Najprostsze pomysły na zabawę w każdym wieku

Im bardziej my, rodzice, jesteśmy zaangażowani w zabawę, tym bardziej kształtuje ona rozwój dziecka. Nasze aktywne uczestnictwo, a także zachęcanie dziecka do działania, nie tylko wydłużają czas zabawy, ale również podnoszą jej poziom. Zabawa wzmacnia więź pomiędzy rodzicami a dziećmi. Bawiąc się razem, stwarzamy poczucie bezpieczeństwa, dostarczamy coraz to nowych bodźców, uczymy, jak się bawić.

DO 2 LAT

- Zabawy dużą piłką (turlanie, rzucanie, nauka łapania)

- Zabawa przed lustrem

- Pacynki, przytulanki

- Budowanie z klocków

- Proste układanki

- Zabawy manipulacyjne

2-4 LATA

- Piłka, kręgle, różnorodne pudełka i pojemniki

- Zabawa lalkami i samochodzikami

- Pociąg, telefon

- Wkładanie mniejszych elementów w większe

- Dopasowywanie kształtów

- Rysowanie i malowanie

- Gry typu memory

- Piaskownica, robienie i burzenie babek

POWYŻEJ 4 LAT

- Budowanie z klocków

- Układanie puzzli

- Kolorowanki

- Zabawy farbami

- Zabawy wodą

- Domino

- Gry słowne

- Proste gry planszowe

DZIECKO STARSZE

- Zabawy ruchowe

- Jazda na rowerku

- Zabawy piłką

- Zabawy w dom, sklep, szkołę

- Gry logiczne, matematyczne

- Nauka i zabawa w literki

- Bardziej skomplikowane gry planszowe

Jak odciągnąć dziecko od telewizora?

Trudno jest sprawić, aby dziecko w ogóle nie oglądało telewizji. Najważniejsze jest więc, aby czas spędzony przed telewizorem był jak najbardziej produktywny. Może oczy naszego dziecka nie staną się kwadratowe, jeśli będzie oglądało zbyt dużo telewizji, jednakże straci ono okazję do robienia czegoś innego, na przykład zabawy na powietrzu czy rozmowy.

Zawsze starajmy się wytłumaczyć dziecku, że postacie z kreskówek to nie prawdziwi ludzie i robią rzeczy, których ludzie nie mogą robić. Unikajmy programów, w których pokazywana jest przemoc. Starajmy się, aby nasze dziecko nie oglądało audycji, w których używa się wulgarnego języka.

Uważnie szukajmy odpowiedniego programu dla naszego dziecka. Nie zawsze polegajmy na opinii innych dzieci lub reklamie. Zgromadźmy zbiór ulubionych filmów naszego dziecka, w ten sposób będziemy mieć wpływ na to, co ogląda.

Decydujmy, czy dziecko może oglądać dany program. Włączmy telewizor tuż przed projekcją i wyłączmy po zakończeniu programu. Oglądajmy telewizję wraz z dzieckiem, aby móc potem rozmawiać o obejrzanych programach. Nigdy nie pozostawiajmy włączonego telewizora, jeśli nie oglądamy konkretnego programu.