7 Podstawowe modele finansowania opieki zdrowotnej

PODSTAWOWE MODELE FINANSOWANIA OPIEKI ZDROWOTNEJ.

System zdrowotny (ochrony zdrowia) jest wyodrębnioną całością, złożoną z wielu różnorodnych elementów, między którymi zachodzą różnorodne relacje i który realizuje cel związany ze zdrowiem. System zdrowotny wyróżnia rzeczywistość ochrony zdrowia określonego kraju w stosunku do innych krajów. Systemy różnią się sposobem ich finansowania – wyróżniamy następujące systemy;

  1. System finansowania opieki zdrowotnej z funduszy pacjenta – pacjent płaci pieniądze świadczeniodawcy, świadczeniodawca świadczy usługi pacjentowi np.: w USA

  2. System refinansowania opłat – pacjent płaci pieniądze ubezpieczycielowi i świadczeniodawcy, świadczeniodawca świadczy usługi pacjentowi. Lekarz wystawia pacjentowi rachunek, na podstawie którego może otrzymać refundację kosztów leczenia.

  3. Finansowanie opieki zdrowotnej z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego - pacjent płaci składkę ubezpieczycielowi, ubezpieczyciel płaci świadczeniodawcy, a on z kolei wyświadcza usługi pacjentowi

  4. Finansowanie opieki zdrowotnej z budżetu państwa – pacjent płaci podatki, które odprowadzane są do budżetu państwa, z budżetu pieniądze trafiają do świadczeniodawcy, a on następnie wyświadcza usługi pacjentowi. W systemie tym nie występuje ubezpieczenie zdrowotne.

Generalnie wyróżniamy 2 systemy finansowania krajowego systemu zdrowotnego :

  1. Ubezpieczeniowy – oparty na ubezpieczeniu zdrowotnym obywateli

  2. Podatkowy – oparty na podatkach ogólnych

Podstawowe modele finansowania opieki zdrowotnej:

  1. Model Bismarcka – najstarszy; oparty jest na ubezpieczeniach, których celem jest ochrona ludzi przed nieprzewidywalnym zdarzeniem (chorobą) i wynikającą z niego utratą bezpieczeństwa materialnego rodziny. Cechy modelu:

- ubezpieczenie finansowane przez obowiązkowe składki płacone przez pracodawcę i pracownika

- ubezpieczyciel pokrywa koszty leczenia, a leczony koszty ubezpieczenia – opiera się na wzajemnych kosztach

- istnienie licznych autonomicznych kas chorych

- prowadzenie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej – głownie przez lekarzy prowadzących własną praktykę lekarską, z których większość posiada kontrakty z kasami chorych

- istnienie porozumienia między kasami chorych, a izbami lekarskimi – w zakresie wysokości honorariów, kategori świadczeń, zakresu odpowiedzialności

- tworzenie wspólnot ubezpieczeniowych, które łączy ze sobą wspólny czynnik, np.: wykonywanie tego samego zawodu

- zarządzanie funduszami przez zarządy niezależne od administracji pańtwowej

- model solidaryzmu – redystrybucja środków od grup lepiej sytuowanych do słabszych

Klasyczny model niemiecki opierał się następujących zasadach:

- pełna autonomia kas chorych

- obciążenie składką na fundusz ubezpieczeniowy pracodawcy i pracownika

- pokrywanie kosztów opieki zdrowotnej przez kasy chorych i świadczeniodawców

- negocjowanie cen usług medycznych

-kontraktowanie świadczeń przez kasę chorych

Występuje w : Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Belgi

- w ujęciu klasycznym ubezpieczenie jest obowiązkowe tylko dla osób o niższych dochodach, osoby o wyższych dochodach mogą uczestniczyć dowolnie w funduszach albo przystąpić do prywatnych programów ubezpieczeniowych

  1. Model Beveridge’a – model angielskiej państwowej służby zdrowia – państwo odpowiedzialne za powszechny dostęp do usług medycznych. Cechy modelu:

- brak ubezpieczeń

- świadczenia finansowane z budżetu państwa (podatków)

- państwowa organizacja udzielania świadczeń (publiczne zakłady opieki zdrowotnej)

- nadzór i kontrola administracji państwowej (rządowej i samorządowej) nad systemem ochrony zdrowia

- wszyscy obywatele i mieszkańcy kraju mają równy i bezpłatny dostęp do świadczeń – bez względu na status społeczny

- niewielki udział pacjentów w finansowaniu opieki zdrowotnej

- lekarze wynagradzani są za pomocą stałych pensji lub kapitacji (określona ilość pieniędzy za każdego pacjenta)

- niewielki udział sektora prywatnego; duży stopień centralizacji

- występuje w : Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwecji, Norwegii, Danii, Finlandii, Portugalii, Hiszpanii, Grecji, we Włoszech

  1. Model Siemaszki - scentralizowany model organizacji i finansowania ochrony zdrowia; wprowadzony przez kraje postkomunistyczne w okresie powojennym. Cechy modelu:

- finansowanie ochrony zdrowia z budżetu państwa, oparte na zasadzie centralnego planowania

- państwowa organizacja udzielania świadczeń (państwowe jednostki służby zdrowia, pracownicy urzędnikami państwowymi

- brak sektora prywatnego w ochronie zdrowia

- sektor zdrowia traktowany jako nieprodukcyjny, nie przynoszący dochodów dział gospodarki narodowej – obowiązywały słabe priorytety ekonomiczne; był niedofinansowany

- wolny wstęp do systemu dla wszystkich pracujących i ich rodzin

- opieką zdrowotną objęci wszyscy obywatele i obcokrajowcy przebywający na terenie kraju

- pomoc zdrowotna bezpłatna, w całości finansowana z budżetu państwa

- obowiązywał w: krajach postkomunistycznych, ZSRR, krajach III świata

  1. Model rezydualny – cechy:

- brak naczelnej idei

- państwo nie bierze odpowiedzialności za zapewnienie dostępu do świadczeń medycznych

- dominacja sektora prywatnego

- indywidualna odpowiedzialność za stan zdrowia

- system finansowany jest głównie z dobrowolnych składek opłacanych indywidualnie

- sektor zdrowia traktowany jako pole działalności ekonomicznej

- rynek kontrolowany jest przez organizacje profesjonalne (np.: organizacje lekarzy)

- stosowany w USA i Kanadzie

Bibliografia:

Notatki z zajęć

„Modele finansowania systemu zdrowotnego” – opracowanie dr Małgorzata Paszkowska- Katedra Prawa, Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie; Finansowy Kwartalnik Internetowy.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
finansowanie opieki zdrowotnej cz 1 (2)
Finansowanie opieki zdrowotnej
4.8 Przedstaw podstawowe zasady profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami, BRAKUJĄCE ZAGADNIENI
Finansowanie opieki zdrowotnej, Organizacja i zarządzanie
Finansowanie opieki zdrowotnej, Naukowe, ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE W SŁUŻBIE ZDROWIA, zarządzanie w
Finansowanie Opieki Zdrowotnej przez pracodawcę
11 Racjonalizacja finansowania opieki zdrowotnej
finansowanie opieki zdrowotnej cz 1 (2)
8. Finansowanie podstawowej opieki zdrowotnej, licencjat(1)
i zaczyk opieka pielegniarska w ramach podstawowej opieki zdrowotnej
ZAGADNIENIA Z PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ, Pielęgniarstwo
154 Ustawa o wiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze rodk w publicznych
Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej a problematyka uzależnień doniesienie z badań
DEKLARACJA WYBORU LEKARZA PIELEGNIARKI PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ FORMULARZ JPG
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, Medycyna ratunkowa, Medycyna rodzinna
Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, OPIEKUN MEDYCZNY, NOT
24. Ustawa o Zakładach Opieki zdrowotnej, Anatomia, Ekonomia, Podstawy prawa i ekonomiki

więcej podobnych podstron