ŚWIERZB – choroba skóry, której objawem jest trudny do opanowania ŚWIĄD
Autor: Małgorzata Pindera
Wbrew powszechnej opinii świerzb, będący zakaźną chorobą skóry, nie jest tylko skutkiem brudu. Możesz się nim zarazić nawet wtedy, gdy mieszkasz w czystych warunkach i dbasz o higienę osobistą. Tę chorobę skóry wywołują pasożyty świerzbowca ludzkiego. Jakie są objawy świerzbu i jak się go leczy?
Świerzb wywołuje pasożyt - świerzbowiec ludzki. Są one bardzo małe, a więc dostrzeżenie ich gołym okiem jest niemożliwe. Widoczne i odczuwalne są natomiast skutki działania świerzbowców. W naskórku skóry, tam gdzie się zagnieżdżą, tworzą system kanalików i jamek. W nich samice składają jaja. Z tych jaj wylęgają się larwy, które również drążą w naskórku kanaliki i jamki. Pasożyty lubią szczególnie miejsca ciepłe i ukryte. Najczęściej świerzbowce bytują między palcami u rąk, w pachwinach, w okolicach narządów rodnych, pępka, pod piersiami, na linii pasa.
Świerzb: objawy
W miejscach bytowania pasożyty pozostawiają swoje odchody, które wywołują silną reakcję alergiczną, objawiającą się głównie swędzącą wysypką. Objawy te występują zazwyczaj 3-4 tygodnie od przedostania się świerzbowca na ciało człowieka. Typowym odruchem każdego zarażonego świerzbem jest przymus drapania. Oprócz grudkowo-pęchęrzykowatej wysypki na skórze występują więc charakterystyczne linie po drapaniu zwane przeczosami. Potrzeba drapania jest szczególnie silna w czasie snu, po kąpieli lub po powrocie do domu z chłodnego dworu, gdyż ciepło wpływa pobudzająco na żyjące w skórze pasożyty. Na skutek drapania roznoszą się one na zdrowe okolice, a po pewnym czasie świąd może objąć całą powierzchnię ciała osoby zarażonej, omijając jedynie okolice twarzy. Wystarczy zaledwie 10 dorosłych samic składających jaja w skórze, aby świerzb się rozprzestrzenił.
Jak można zarazić się świerzbem
Do zarażenia świerzbem dochodzi najczęściej poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowaną skórą. Rzadko wystarczy podanie ręki czy szybki uścisk, aby zarazić się świerzbem. Zarażają się natomiast osoby pozostające ze sobą w dłuższym kontakcie (np. podczas stosunków intymnych) bądź mieszkające w jednym domu. Można się też zarazić poprzez spanie w pościeli osoby chorej, pożyczanie od niej ubrania, ale też np. w wagonie sypialnym pociągu. W grupie ryzyka znajdują się dzieci, u których stosunkowo łatwo może dojść do zarażenia np. podczas wspólnych zabaw i nie przestrzegania zasad higieny intymnej. U maluchów zmiany najpierw pojawiają się na dłoniach i i podeszwach stóp, a grudkowata wysypka może nawet utrudniać chodzenie.
Ważne
Ze świerzbem walczyć powinna nie tylko osoba zarażona, ale wszystkie osoby z nią mieszkające. Na 2-3 dni przed rozpoczęciem terapii w wysokiej temperaturze trzeba uprać wszystkie ubrania oraz pościel. Warto też porządnie umyć wszystko, z czego korzystamy w domu, wannę, umywalkę, muszlę klozetową, naczynia, garnki, zabawki dzieci.
Jak leczyć świerzb?
Ponieważ objawy świerzbu przypominają inne choroby skóry - świerzb jest często mylnie diagnozowany. Sprzyja temu również późne pojawienie się objawów, co sprawia, że wiele osób nie wiąże momentu zarażenia z chorobą. Z kolei na skutek drapania powstają rany, które ulegają zakażeniu bakteriami takimi jak gronkowce i paciorkowce, co również może zaciemniać leżącą u podstaw choroby przyczynę. Tymczasem, aby nie dopuścić do jej rozprzestrzeniania się, leczenie należy podjąć jak najszybciej czyli tuż po pojawienia się pierwszych oznak. Nasilony świąd skóry, zwłaszcza jeśli dokucza on także innym domownikom powinien zawsze nasuwać podejrzenie wystąpienia świerzbu. W przypadku wystąpienia podejrzanych objawów należy zgłosić się doi lekarza dermatologa, który zleci odpowiednie leczenie.
Polega ono najczęściej na smarowaniu całego ciała preparatami z permetryną, maścią siarkową lub środkami zawierającymi lindan. Mogą one występować w postaci żelu, maści, nalewek. Aby zmniejszyć świąd stosuje się leki przeciwhistaminowe oraz kalaminę.
Nakładanie preparatów najlepiej zacząć od szyi, następnie kierując się w dół, posmarować pozostałe części ciała, zwłaszcza te, na których występują zmiany chorobowe. Preparat powinien pozostać na skórze przynajmniej osiem godzin, a więc najlepiej nakładać go na noc.
Zrób to koniecznie
W leczeniu pomocne są olejki: lawendowy, herbaciany, cynamonowy. Możesz je dodawać do kąpieli, a także wymieszać z niewielką ilością wody i miodu i taką papką smarować dotknięte świerzbem miejsca.
Zakażoną skórę możesz przemywać naparami z ziół np.:tymianku, babki wąskolistnej, kminku zwyczajnego, piołunu pospolitego, wrotycza.
Babcinym sposobem są okłady z octem na zainfekowane miejsca.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/choroby-pasozytnicze/swierzb-choroba-skory-ktorej-objawem-jest-trudny-do-opanowania-swiad_38723.html