Badanie dermatologiczne:

-wywiad

-badanie kliniczne (Bad. Przedmiotowe, dolegliwości)

-badania dodatkowe

-badanie innych narządów

-skóra gładka

-błony śluzowe

-Przydatki skóry

-obwodowe węzły chłonne

Cechy skóry określane badaniem:

-zabarwienie

-ukrwienie

-ucieplenie

-potliwość

-sprężystość

Kryteria badania dermatologicznego:

-lokalizacja zmian

-liczka wykwitu

-rodzaj wykwitu i ich właściwości

-układ (rozsiany, zgrupowany, zlewający się)

-Rozległość zmian (zlokalizowanie, uogólnienie)

-dolegliwości (np. Świąc, bolesność)

Cechy wykwitów skórnych:

-wielkość, barwa, konsystencja, kształt, powierzchnia, odgraniczenie, otoczenie.

Wykwity skórne pierwotne:

-plama, bąbel, grudka, guzek, pęcherzyk, pęcherz, krosta.

Wykwity skórne wtórne:

-nadżerka, rozpadlina, owrzodzenie, łuska, strup , blizna.

Stany narzucone:

-zliszajowacenie

-zliszajcowacenie

-spryszczenie

Zliszajowacenie:

-w przewlekłych chorobach skóry, zwłaszcza świądowych

-wynik drażnienia mechanicznego (drapanie) odpowiedzią naskórka na przewlekle działający czynnik uszkadzający jest przyspieszenie proliferacji komórek i zwiększenie wytwarzania keratyny.

-zgrubienie stwardnienie i przebarwienie skóry

-wzmożone poletkowanie skóry

-skóra staje się szorstka, sucha, naskórek złuszcza się

-obraz skóry zliżony jest do spotykanego w liszaju płaskim

Zliszajowacenie :

-wtórne nadważenie zmian chorobowych przez bakterie, najczęściej paciorkowce

-częste powikłanie zmian sączących i świądowych (wyprysk, ukąszenia owadów, świerzb)

-charakterystyczne miodowo żółte, miękkie strupy. Strupy upodobniają zmiany zmiany do liszajca zakaźnego.

Spryszczenie :

-stan narzucony, upodabniający skórę do wyprysku. Może być powikłaniem liszajca, świerzbu, łuszczycy.

-wielopostaciowość zmian skórych, gdzie dominuja pęcherzyki na rumieniowych podłożu.

Badanie dodatkowe:

-badanie mikroskopowe wycinków skóry (histologiia, histochemia, mikroskopia fluorescencyjna)

-wykrywanie drobnoustrojów (wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty)

-diagnostyka alergologiczna i immunologiczna

-próby czynnościowe skóry.

Przykłady badań:

-Badanie w lampie Wooda

- dermoskopia

Dermoskopia - badanie mikroskopowe powierzchni skóry, umożliwiające obserwację i ocenę struktur barwnikowych na poziomie naskórka, granicy skórno-naskórkowej oraz górnych warstw skóry właściwej.

-Zmiany obserwuje się w powiększeniu w świetle odbitym padającym pod kątem 20 stopni

-olejek immersyjny wygładza pow. Skóry zwiększając przejrzystość warstwy rogowej, a anty refleksyjne szkło zmniejsza ilość odbić światła, zakłócających obraz.

Reguła ABCD

-asymetria – względem żadnej, jednej lub obu osi (0-2)

-brzeg – ostre odgraniczenie wzoru barwnika (0-8)

-kolor – biały, czerwony, jasno -ciemnobrązowy czarny, szaro-niebieski (1-6)

-struktury różnicujące – siatka barwnika, obszary o zatartej strukturze, kropki, globule, smugi gałązkowa te (0-5)

Liczenie TDS

1. pkt x1.3+

2. pkt x0.1+

3. pkt x0.5+

4. pkt x0.5=

Wartości TDS

-1.0 – 4.75 zmiana łagodna

-4.75 – 5.45 obserwacja !

-5.45 – pow. zmiana złośliwa

ZAKAŻENIA BAKTERYJNE SKÓRY

Ropne choroby skóry

-Wywołane najczęściej przez gronkowce, paciorkowce lub florę mieszaną

-liszajec zakaźny, czyrak, czyraczność, zapalenie mieszków włosowych, róża, niesztowica.

1.Liszajec zakaźny

-wrotami zakażenia są mikrourazy skóry lub błon śluzowych

-znaczna zakaźność, szczególnie w zbiorowiskach dzieci

-wywołane przez florę mieszaną gronkowcowo-paciorkowcową

-czasami towarzyszy chorobom przebiegającym ze znacznym świądem- zliszajowacenie

-powierzchowne zakażenie z ropnymi pęcherzami i miodowozółte strupy

-najczęściej w otoczeniu szpary ust

-nie towarzyszą chorobie objawy ogólne

-choroba przeważnie trwa od kilkunastu dni do 3-4 tyg.

-leczenie miejscowe, rzadko ogólne (antybiotyki, środki odkażające, eliminacja endemicznego zakażenia

2.Niesztowica

-wykwit pęcherzowo-ropny, przekształcający się w owrzodzenie pokryte uwarstwionym strupie

-czynniki usposabiające – zaniedbania higieniczne, niedożywienie, ogólne wyniszczenie

- lokalizacja- kończyny dolne (podudzia), tułów, pośladki

-wywołane przez florę mieszaną gronkowcowo-paciorkowcową

3.Zapalenie mieszków włosowych:

-zakażenie gronkowcowe

-zakażeniu sprzyja maceracja skóry, wilgotność, okluzja mieszków włosowych

-stan zapalny ujścia mieszka, przechodzącym w dalszym przebiegu na cały mieszek i otoczenie.

-wykwitem pierwotnym jest żółtawy pęcherzyk ropny o trwałej, napiętej pokrywie często przebity włosem i otoczonym rąbkiem zapalnym

-u mężczyzn najczęstszą lokalizacją jest twarz u kobiet miejsca depilowane

-wykwity tworzą się w ciągu kilkunastu godzin

-stan ogólny b. dobry, leczenie tylko miejscowe.

Przewlekłe ropne zapalenie mieszków włosowych –FIGÓWKA

-lokalizacja – owłosiona skóra twarzy

-wykwity krostkowe, grudkowe lub rozmiękające guzy ropne

-okres trwania wielomiesięczny lub wieloletni

-możliwe zanikowe blizny – w wyniku zniszczenia brodawek włosów.

4.Czyrak

-początkowo sino czerwony guzek na szczycie zakończony krostą i przebity włosem

-w późniejszym etapie część centralna ulega martwicy z wytworzeniem czopa i ew. pozostawieniem blizny

-najbardziej niebezpieczne jest występowanie czyraków na twarzy w obrębie wargi górnej, oczodołu i skroni (może dojść do zakażenia zatoki jamistej i opon m-r)

-leczenie polega na usunięciu chirurgicznym czopa oraz miejscowym lub ogólnym podaniu antybiotyków.

CZYRAK, CZYRACZNOŚĆ, CZYRAK GROMADNY

-CZYRAK-pojedynczy guz zapalny dotyczący mieszka włosowego

-CZYRACZNOŚĆ-kilka czyraków w różnym stadium rozwoju

-CZYRAK GROMADNY-skupianie i zlewanie się pojedynczych czyraków

Czynniki sprzyjające-choroby przemiany materii-cukrzyca, choroby nerek. Niedobory immunologiczne. Ogólne wyniszczenie

5.Róża

-choroba bakteryjna skóry wywołana przez paciorkowce

-zakażenie rozwija się na skutek mikrourazów i otarć naskórka

-zakażenie szybko szerzy się w głąb tkanek miękkich

-jest to choroba zakaźna

Obraz kliniczny

-choroba rozpoczyna się wysoką gorączką i dreszczami

-ostry stan zapalny skóry i tkanki podskórnej pod postacią obrzęku i rumienia

-ogniska lśniące, wyraźnie odgraniczone od otoczenia, może tworzyć się martwica

- najczęściej występującym umiejscowieniem jest twarz i kończyny dolne, głównie podudzia

-powikłaniem róży nawrotowej jest słoniowacizna

6.Łupież rumieniowy

-dobrze odgraniczone, złuszczające się ogniska rumieniowe koloru żółtobrunatnego

-lokalizacja – najczęściej pachwina

-czynniki – wilgotność i drażnienie

-okres trwania może być wielomiesięczny lub wieloletni

-objawy podmiotowe nie występują

Czynniki etiologiczny- maczugowiec

7. Rumień przewlekły pełzający

-powstaje w miejscu ukąszenia kleszcza i szerzy się obwodowo

-lokalizacja dowolna- często kończyny dolne, pachwiny

-charakterystyczne obrączkowate ogniska w poziomie skóry lub nieznacznie wyniosłe

8.Boreliozy

-grupa schorzeń wywołanych przez bakterie należące do rodzaju krętków

-występuje w wielu częściach świata, głównie USA, Europie i Japonii

-borelioza = choroba z Lyme

ZMIANY SKÓRNE W CUKRZYCY

choroby ropne

-najczęstsze skórne stany chorobowe u osób z cukrzycą

-pogłębiają znacznie zaburzenia węglowodanowe oraz zwiększają zapotrzebowanie na insulinę

-ich obecność jest ściśle związana ze stanem wyrównania glikemii

-mogą stać się przyczyną posocznicy

Jeżeli choroby ropne nawracają jest to związane z cukrzycą (róża, ropowica)

Czynniki predyspujące do wystąpienia zakażeń

-upośledzenie trofiki skóry (mikroangiopatia)

-neuropatia obwodowa

-upośledzenie odporności humoralnej i komórkowej

-zaburzenie wydzielania potu

-uszkodzenie skóry

1.obumieranie tłuszczowate

-dobrze odgraniczone plackowate ogniska

-rozwijają się promieniście w ostro zarysowanie czerwono- lub żółtobrunatne ogniska

-w centrum ognisk widoczny woskowy, zanikowy, środek z teleangiektazjami

-rozwój zmian jest powolny mogą zajmować całą powierzchnię goleni

-ognisko starsze chrząstkowato twarde czasem z rozpadem na powierzchni

-występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn

-rozwija się zwykle w 3 lub 4 dekadzie życia

-w większości przypadków towarzyszy cukrzycy już istniejącej, u ok. 15 % pacjentów może poprzedzać wystąpienie schorzenia na średnio 2 lata, u 25% osób pojawia się jednocześnie z cukrzycą.