Karmienie i pojenie:

• Pokarm przed dzieckiem.

• Łyżeczka, którą karmimy – wchodzi do ust środkiem, nigdy z boku.

• Ręka karmiącego powinna być utrzymywana w pionie, ewentualnie lekko pochylona do przodu.

• Łyżeczką można uciskać język, co zapobiegać będzie przysunięciu się języka do przodu oraz spowoduje odruchowe używanie warg i języka.

• Ważne jest symetralne ułożenie głowy, brak nadmiernego wyprostowania i nadmiernego pochylenia głowy. Ważne jest też również, aby ruchy gardła i ust były jak najbardziej swobodne.

• Osoba karmiona siedzi albo na kolanach osoby karmiącej z nogami zgiętymi w stawie biodrowym i rozchylonymi kolanami albo w takiej samej pozycji (+ stopy dotykają podłoża) na specjalnym foteliku lub siedzisku.

• Palec wskazujący i środkowy układamy tak, aby pomiędzy nimi były wargi dziecka.

Usprawnianie jedzenia:

• Pomiędzy zęby trzonowe wkładamy kawałek biszkopta i prowadzimy ręką żuchwę w górę i w dół, aż biszkopt zostanie rozkruszony.

• Kawałek surowej, lekko posolonej wołowiny najlepszego gatunku wkładamy do ust dziecka trzymając go za drugi koniec. Druga ręka – PALEC WSKAZUJĄCY kładziemy pod wargę, zaś PALEC ŚRODKOWY znajdował się pod podbródkiem nacisk.

• Jeżeli dziecko, nie posiada odruchu żucia – musimy pokazać poprzez dotyk i przesadne nasze żucie, jak prawidłowo dziecko powinno żuć (kładziemy rączkę dziecka na własnym policzku, dziecko czuje sposób gryzienia oraz widzi jak porusza się nam żuchwa).

• Można korzystać z łyżeczek/widelców, które ułatwiają podawanie pokarmów – albo odpowiednia rączka albo odpowiednio wygięta łyżeczka (żeby móc podawać jedzenie siedząc obok dziecka).

Pojenie:

• Nie należy podawać płynów w butelce i w naczyniach z dzióbkiem utrwalenie odruchu ssania.

• Głowa wyraźnie wysunięta do przodu.

• Naczynie podawane z przodu.

• Można korzystać ze specjalnego kubeczka, który ułatwia oddychanie (ma wycięte miejsce na nos).

Wg Lovaasa – ważne jest, aby opisywać wykonywane czynności z dzieckiem – jedzenie, picie, siedzenie, ubieranie itd. Dzięki temu staramy się utrzymać i ukierunkować uwagę dziecka na to co robi w danej chwili