Budowa korzenia, łodygi i liścia
BUDOWA KORZENIA… Korzeń (łac. radix) – część sporofitu, która dostarcza roślinom wodę i substancje odżywcze (sole mineralne), utrzymuje rośliny na podłożu i służy do gromadzenia substancji zapasowych.
Budowa anatomiczna korzenia:
1. czapeczka - jest zrośnięta ze stożkiem wzrostu, stale narasta o jego strony, złuszcza się od wewnętrznej strony.
2. Stożek wzrostu - występuje w nim skrobia statolityczna odpowiadająca za to że korzeń rośnie zgodnie z ciążeniem ziemski.
3. Strefa elongacyjna - zachodzą w niej procesy wzrostu komórek oraz różnicowanie się tkanek budujących korzeń.
4. Wiązki przewodzące (drewno i łyko ) powstają z prokambium, którym początkowo wypełniony jest walec osiowy korzenia.
5. Strefa włośnikowa - odpowiada za pobieranie wody i soli mineralnych z gleby.
BUDOWA PIERWOTNA KORZENIA
1. Walec osiowy- składa się z tkanek przewodzących(łyka i drewna) ułożonych w wiązce radialnej (promienistej). Jest otoczony perycyklem - tkanką miękiszową o właściwościach merystematycznych.
2. Kora pierwotna - jest to miękisz chłonny, przewodzi roztwory wodne z epiblemy(skórki) do walca osiowego. Dzieli się na dwie warstwy : endodermę(wewnętrzną) i egzodermę(zewnętrzną).
Endoderma - komórki silnie zwarte. Dużo komórek zgrubiałych w kształcie litery "U", komórki te nie przepuszczają wody do walca osiowego lecz niektóre z nich są miękiszowe i przepuszczają wodę (komórki przepustowe).
Egzoderma - leży tuż pod epiblemą, składa się z 2-3 warstw komórek ściśle do siebie przylegających. Po zaniku skórki , egzoderma korkowacieje i tworzy warstwę ochronną okrywającą roślinę.
3. Epiblema - skórka korzenia, jednowarstwowa z charakterystycznymi włośnikami. Łuszczy się po ok. dwóch tygodniach, ale jeśli się nie złuszczy może ulec skorkowaceniu albo kutynizacji.
BUDOWA WTÓRNA KORZENIA
1. Prokambium zostaje zastąpione miazgą twórczą - kambium.
2. Perycykl staje się regularnym pierścieniem i wytwarza drewno i łyko wtórne.
3. Kambium - powoduje przyrost korzenia na grubość, wypychając pierwotne tkanki przewodzące
4. Wiązki radialne przekształcają się w wiązki kolateralne.
5. Felogen - występuje tylko w pierwotnej budowie korzenia. Wytwarza korkownicę (perydermę) dookoła walca osiowego. Powstaje korek i miękisz podkorkowy (feloderma).
6. Korkownica oddziela korę pierwotną od walca osiowego, uniemożliwiając wymianę asymilatów co powoduje często obumieranie i odpadnięcie kory pierwotnej
OBRAZEK !!!!!!!!!!!!
BUDOWA ŁODYGI.
Łodyga, główna, osiowa część pędu rośliny, podtrzymująca liście, kwiaty i owoce. Łodyga pośredniczy w przewodzeniu substancji pokarmowych i wody między korzeniem a liśćmi, niekiedy pełni też funkcje asymilacyjne (u roślin zielnych), spichrzowe (np. bulwy, kłącza), może być przekształcona w organ czepny (wąsy) lub obronne ciernie. Miejsca, z których wyrastają liście, nazywają się węzłami. Dzielą one łodygę na odcinki - międzywęźla.
Budowa pierwotna łodygi-
Młoda, niezdrewniała łodyga charakteryzuje się tzw. budową pierwotną, można w niej wyróżnić trzy warstwy: skórkę, korę pierwotną, zbudowaną głównie z tkanek miękiszowych i wzmacniających (tkanki roślinne), oraz walec osiowy, w którym zlokalizowane są wiązki przewodzące, u roślin jednoliściennych zwykle rozrzucone na całym jego przekroju, u roślin dwuliściennych ułożone w regularny pierścień.
Budowa wtórna łodygi-
Łodygi starsze, mające zdolność przyrostu wtórnego na grubość, mają tzw. budowę wtórną, charakteryzującą się obecnością w wiązkach przewodzących tkanki twórczej (miazgi), której działalność powoduje odkładanie się drewna (do wewnątrz łodygi) i łyka (na zewnątrz łodygi). Wtórny przyrost na grubość nie zachodzi u roślin jednoliściennych. Zdrewniałe pnie pokryte są korą, powstającą dzięki działalności miazgi korkotwórczej(korek).
BUDOWA LIŚCIA.
Budowa liścia
1.Blaszka liściowa
2.Ogonek liściowy
3.Budowa wewnętrzna liścia
- skórka górna (brak aparatów szparkowych), pokryta kutykulą, nie przepuszczalna ani dla gazów ani dla cieczy.
- miękisz palisadowy, komórki cylindryczne, dużo ciałek zieleni, miejsce fotosyntezy
- miękisz gąbczasty, komórki owalne, mało chloroplastów, miejsce oddychania
- wiązki łykowo- drewniane, przewodzą wodę z solami mineralnymi, produkty fotosyntezy
- skórka dolna - miejsce wyparowywania wody z liści
Budowa zewnętrzna: Liść posiada blaszkę liściową o zielonym zabarwieniu - kolor ten pochodzi od barwy chlorofilu- zielonego barwnika używanego do fotosyntezy. U nasady liścia znajduje się tzw. ogonek. Przez całą blaszkę przebiega nerwacja liścia - jednak nie ma ona nic wspólnego z nerwami, są to wiązki przewodzące. Od dołu liścia znajdują się aparaty szparkowe( nie widoczne gołym okiem tylko pod mikroskopem)