Balistyka jest to nauka o ruchu pocisku, a więc dotyczy wszystkich kwestii związanych z ruchem pocisku od momentu zwolnienia zaczepu tłoka we wiatrówce, otworzenia zaworu gazowego lub zbicia spłonki w naboju broni palnej do zakończenia się lotu pocisku. Rozróżnia się balistykę wewnętrzną, zewnętrzną i celu.

Balistyka :

Balistyka, jest to nauka o ruchu pocisku od wystrzelenia do uderzenia w cel (zakończenia lotu.)

I rozróżniamy ;

balistykę wewnętrzną – ruch pocisku w lufie ;

balistykę zewnętrzną – tor lotu pocisku, prędkość opad ;

balistykę celu – uderzenie w cel, tzn. drążenie ciała zwierzyny na co ma wpływ budowa pocisku

Balistyka wewnętrzna dotyczy ruchu pocisku w lufie, czego najbardziej widocznym skutkiem jest odrzut broni.
Balistyka zewnętrzna to zagadnięcie toru lotu pocisku, a więc prędkość pocisku i jego opad na drodze do celu. Współczesne konstrukcje broni i amunicji dążą do nadania pociskowi możliwie płaskiego toru przez zwiększenie prędkości lotu pocisku i zmniejszenie jego opadu.
Balistyka celu to zachowanie się pocisku po trafieniu w cel.
Najbardziej pozytywną cechą toru pocisku jest jego płaskość, a więc mały opad na drodze lotu, w przypadku wiatrówki o energii do 17J wystrzelonym z broni przystrzelonej na odległość np. 41 m tj w „punkt” daje na 25 m zgórowanie 3 cm, a na 50m 5 cm zdołowania

Elementy toru pocisku rozpatruje się w stosunku do płaszczyzny poziomej zwanej poziomem wylotu.
Tor balistyczny jest to tor pocisku w powietrzu na którym podlega działaniu siły bezwładności, oporu powietrza oraz siły ciężkości.. Prędkość lotu pocisku osiąga wartość najmniejszą za wierzchołkiem toru. Kształt toru balistycznego jest tym bardziej zbliżony do paraboli im pocisk ma mniejszy współczynnik balistyczny i mniejszą prędkość początkową.
Punkt wylotu jest to punkt, w którym oś lufy przecina płaszczyznę wylotu lufy.
Punktem upadku nazywamy punkt, w którym pocisk pada na płaszczyznę.
Wysokość toru pocisku jest to odległość pionowa od poziomu wylotu do wierzchołka toru pocisku.
Kąt podniesienia jest to kąt zawarty między poziomem wylotu a linią strzału, która jest przedłużeniem osi lufy bezpośrednio przed strzałem.
Kąt rzutu (podrzutu)jest to kąt między poziomem wylotu a linią rzutu, która jest przedłużeniem osi lufy w momencie wyrzucenia pocisku z lufy.
Kąt upadku, kąt między styczną do toru pocisku w punkcie upadku a płaszczyzną na którą pada pocisk.
Kąt położenia celu jest to kąt zawarty pomiędzy poziomem wylotu a linią celowania
Kąt wylotu jest zawarty pomiędzy linią rzutu a linią strzału.
Kąt uderzenia jest kąt zawarty między styczną do toru pocisku w punkcie uderzenia a styczną do powierzchni celu.
Kąt celowania jest zawarty między linią celowania a linią strzału.
Punkt celowania to punkt, do którego prowadzi linia celowania.

Początkiem toru pocisku jest punkt wylotu lufy, a końcem punkt upadku.
Linia strzału prosta stanowiąca przedłużenie osi przewodu lufy po wycelowaniu przed oddaniem strzału. Pocisk z lufy wylatuje nie po linii strzału a po linii rzutu.
Linia rzutu prosta stanowiąca przedłużenie osi przewodu lufy w chwili wylotu pocisku z lufy, wiatrówka w zasadzie strzela z bardzo małymi kątami rzutu, można by powiedzieć że po lini strzału oczywiście przy małych dystansach odległości
Linia celowania prosta przechodząca od oka strzelca przez środek szczerbinki, szczyt muszki do punktu celowania, lub w przepadku wyposażenia broni w przyrządy optyczne poprzez celownik.
Rozróżnia się linię celowania zwykłego i linię celowania optycznego.
Tor pocisku (tor balistyczny) jest to tor pocisku na którym pocisk podlega działaniu siły bezwładności, siły aerodynamicznej
i siły ciężkości. W próżni tor pocisku jest parabolą, w powietrzu na skutek działania siły aerodynamicznej znacznie odbiega od paraboli,
tak że część wznosząca jest dłuższa od części opadającej.
Donośność broni, odległość między punktem wylotu a punktem upadku, zależy od prędkości początkowej, kąta rzutu, oraz współczynnika balistycznego pocisku.
Dla broni małokalibrowej w tym i dla wiatrówek wynosi 8-12 stopni, dla pocisków karabinowych 28-30 stopni, a dla dział dalekosiężnych nawet 50 stopni. W próżni dla wszystkich rodzajów pocisków największą donośność osiąga się przy kącie rzutu 45 stopni.
Zboczenie pocisku (derywacja) odchylenie pocisku w czasie lotu w lewo lub w prawo od płaszczyzny strzału, wynikłe wskutek ruchu obrotowego pocisku. Jest ono zgodne z kierunkiem ruchu obrotowego pocisku nadanego przez gwint lufy. Zboczenie pocisku-odchylenie od toru lotu jest też wywoływane zjawiskami atmosferycznymi - wiatrem czyli tzw dryfem pocisku.
Dryf pocisku - odchylenie boczne toru pocisku, spowodowane wpływem bocznego wiatru. Może ono powodować duże boczne przesunięcia punktu trafienia względem punktu celowania.
Rozrzut pocisków zjawisko występujące podczas strzelania polegające na tym że ich punkty upadku ulegają "rozsianiu" na pewnej powierzchni mającej w przybliżeniu kształt elipsy zwanej polem rozrzutu. Przyczyną tego zjawiska są różnice w prędkości początkowej, różnice kształtów i mas pocisków, różne kąty rzutu i kierunki strzelania wywołane niejednolitością nastaw i celowania. Całkowite usunięcie przyczyn powodujących rozrzut pocisku jest w praktyce niemożliwe, ale można je ograniczyć poprzez np segregowanie amunicji, staranne składanie się do strzału itp.

`ps. Temat nie jest jeszcze zamknięty więc proszę o komentarze dotyczące tekstu oraz rysunków. Zamieszczone rysunki najlepiej rozpatrywać jest dla wiatrówki przy strzelaniu na ok 200 metrów, celownik optyczny z dużą kompensacją opadu i broni palnej np 7,62 mm kbk AK na ok 1000 m.
Tekst oraz rysunki na podstawie różnych źródeł dotyczących broni oraz balistyki.