MIKROBIOLOGIA PRZEMYSŁOWA
Wykład 01 22.02.2010r.
Metabolizm mikroorganizmów: C, O, N, P, N, H, S.
Schemat metabolizmu komórkowego:
Szybkość rozmnażania się mikroorganizmów:
Czas generacji (h) – czas niezbędny do podwojenia liczby lub masy komórki.
Czas generacji:
z reguły organizmów prokariotycznych jest krótszy niż eukariotycznych,
dla większości bakterii wynosi od 1 do 3 godzin,
dla najszybciej rosnących bakterii wynosi 10-45 minut (E. coli),
dla najwolniej rosnących może sięgać kilku, kilkunastu dni,
mikroorganizmy rosnące w środowisku naturalnym z reguły mają krótszy czas generacji niż rosnące w warunkach laboratoryjnych,
zależy od czynników abiotycznych (hodowlanych, środowiskowych).
Masa komórki bakterii wynosi średnio 10-12 g.
Gdyby pojedyncza komórka bakteryjna, dla której czas generacji wynosi 20 minut, rozmnażała się w nielimitowanych warunkach objętości pokarmu przez 48 godzin, to populacja bakterii osiągnęłaby masę 4000 razy większą od masy Ziemi (masa Ziemi
5,978 · 1024 kg).
Gdy genofor jest replikowany w czasie około 40 minut, to oznacza, że:
w ciągu 1 sekundy ponad 5000 nukleotydów jest dołączanych do tworzącego się łańcucha DNA
transkrypcja mRNA trwa ok. 2-3 sekundy
proces translacji (biosyntezy białka) trwa ok. 5 sekund
Intensywność procesów katabolicznych mierzona ilością CO2 uwalnianego z glukozy w czasie 1 godziny 1 g suchej masy komórek wynosi:
bakterie Azotobacter (oddychanie tlenowe): 2000 ml CO2/godz. 1 g s.m.
bakterie Lactobacillus (fermentacja): 300 ml CO2/godz. 1 g s.m.
komórki wątroby człowieka: 10-20 ml CO2/godz. 1 g s.m.
komórki roślinne: 0,4-05 ml CO2/godz. 1 g s.m.
Opis sposobu odżywiania się mikroorganizmów wymaga ustalenia:
co jest źródłem energii metabolicznej – energia jest niezbędna dla komórek do wykonania pracy chemicznej (np. fotosynteza – anabolizm), pracy osmotycznej (transport przez błony), pracy mechanicznej (ruch) czy pracy fizycznej (świecenie)
co jest źródłem węgla do syntezy składników komórkowych
co jest donorem elektronów i protonów w układzie przenośników np. transport przez błony, przemiany energetyczne w komórce
Podział mikroorganizmów:
a) chemotrofy:
- chemolitotrofy,
- chemoorganotrofy,
b) fototrofy.
Chemotrofy – mikroorganizmy, które uzyskują energię w wyniku przemian oksydacyjnych organicznych lub nieorganicznych związków chemicznych. Źródłem węgla dla tej grupy może być CO2 lub związki organiczne.
Chemotrofy dzielimy na:
a) Chemolitotrofy (chemoautotrofy) – organizmy korzystające z energii zawartej w zredukowanych związkach nieorganicznych np. azotu, siarki, żelaza lub energii zawartej w H2. Źródłem elektronów mogą być zredukowane związki takie jak NH3, CO, H2S, Fe2+. Źródłem węgla może być CO2 lub związki organiczne. Do tej grupy zaliczamy większość archeonów, bakterie nitryfikacyjne, bakterie wodorowe, żelaziste i wiele innych, szczególnie często występujących w środowisku wody i gleby.
b) Chemoorganotrofy (chemoorganoheterotrofy, organotrofy) – mikroorganizmy, które wykorzystują związki organiczne jako źródło węgla, energii i elektronów (donory wodoru). Należą tutaj wszystkie grzyby (pleśnie i drożdże), większość bakterii, pierwotniaki oraz zwierzęta.