1.Punkt miareczkowania, w którym oznaczany składnik przereagował ilościowo i stechiometrycznie titrantem nazywamy punkt równoważności, powinien on leżeć jak najbliżej punktu końcowego.
2. Nie można oznaczyć alkacymetrycznie kwasów i zasad, które stałe dysocjacji są większe od 10⁻⁸
3. Wskaźnik miareczkowania należy dobrać tak, aby punkt koncowy leżał jak najbliżej punktu równoważności, użyć tego samego wskaźnika do miana titranta.
4. Substancjami, które można oznaczać alkalimetrycznie w środowisku niewodnym są słabe kwasy, emole, fenole. Wymień rozpuszczalniki i titranty stosowane podczas tego miareczkowania: wodorotlenki (metanol sodu).
5. Zdefiniuj i podaj wzór na miano roztworu titranta- jest to roztwór odczynnika o znanym dokładnym stężeniu (mol/l) lub mianie.
6. Ustalenie miana titranta polega na: miareczkowanie odważek substancji podstawowych, i miareczkowanie roztworów wzorcowych
7. Kwas rozpuszczony w rozpuszczalniku protonogennym wykazuje mniejszą moc niż w wodzie.
8. Substancjami, które oznacza się acydymetrycznie w środowisku niewodnym są: słabe zasady, aminy, związki heterocykliczne. Rozpuszczalniki i titranty stosowane podczas tego miareczkowania: bezwodny kwas octowy, titr ant: kwas chlorowy VII
9.Podajprzykłady błędów w analizie objętościowej: źle odczytany wynik z biurety, w czasie obliczeń, pomieszanie roztworów, nieprzepłukanie pipety miarowej analizowanym roztworem
10. Wyjaśnij dlaczego niektóre substancje można oznaczyć alkacymetrycznie w rozpuszczalniku niewodnym a nie w wodzie: bardzo słabe zasady i kwasy, większa moc niż w wodzie.
11. Podczas miareczkowania wytrąceniowego roztworu zawierającego Cl mianowanym roztworem AgNO w PR steżenie jonów Cl i Ag : są sobie równe, są równe rozpuszczalności sodu
12. Przedstaw redukcje manganianiu VII potasu w środowisku kwaśnym, obojętnym i silnie zasadowym: kwaśny- redukcja do Mn2+, kolor bezbarwny, obojętny Mn4+, brunatny osad, zasadowy Mn6+, zielony roztwór.
13. Miareczkowanie kompleksometryczne nie może być przeprowadzone z wymaganą dokładnościa, gdy stała trwałość kompleksu jest mniejsza niż 10⁸.
14. W metodach wytrąceniowych pK wyznaczamy stosując wskaźnik, obserwacje czy następuje jeszcze strącenie osadu.
15. Podczas miareczkowania redoksymetrycznego w stanie równowagi potencjały utleniacza i reduktora są równe.
16. Jakie roztwory mianowane używa się podczas miareczkowania jodometrycznego: mianowanym roztworem jodu i tiosiarczanem VI sodu
17. Podczas miareczkowania kompleksometrycznego przekroczeniu PR w roztworze znajduje się: nadmiar ligandu
18. Selektywność oznaczania metalu w mieszanie kationów można zwiększyć przez: dobór właściwego pk środowiska, maskowanie przeszkadzających kationów, wstępne rozdzielenie grup pierwiastków przez np. ekstrakcje, destylacje
19. W przypadku miareczkowania słabego kwasu mocną zasadą punkt równoważności występuje w środowisku: słabo zasadowym.
20. Ustalenie miana titranta polega na: miareczkowanie odważek substancji podstawowych, miareczkowanie roztworów wzorcowych
21. Skok miareczkowania jest większy, gdy: stężenie roztworu miareczkowania jest większe i stężenie titranta jest większe
22. Działanie rozpuszczalników różnicujących polega na: różnicowaniu mocy kwasów i zasad
23. Określ sposoby wyznaczania punktu końcowego miareczkowania: badać przewodnictwo roztworów, mierzyć pH, mierzyć natężenie pradu, użycie wskaźnika
24. Przedstaw reakcje zachodzące podczas miareczkowania bromianometrycznego:
BrO + 6H +6e Br +3H O
Bro + 5Br + 6H 3Br +3H O