Pytania z chemii analitycznej II (prof. Wróblewski) 03.02.2009

1. Czym różnią się widma atomowe od widm cząsteczkowych, wyjaśnić z czego wynikają te różnice

Widma atomowe

Widmo liniowe lub dyskretne - widmo emisyjne składające się z oddzielnych linii widmowych. Widmo takie jest typowe dla nieoddziałujących ze sobą atomów, czyli pierwiastków w stanie gazowym, jeżeli gaz ten pozostaje pod niezbyt dużym ciśnieniem. Dlatego widmo tego typu nazywane jest również widmem atomowym. Układ linii widmowych zależy od układu poziomów energetycznych elektronów w atomie, który jest różny dla atomów różnych pierwiastków. Z tego powodu również układ linii widmowych jest niepowtarzalny i charakterystyczny dla danego pierwiastka. Dzięki temu analiza widmowa światła pochodzącego nawet z bardzo odległych źródeł pozwala na identyfikację pierwiastków wchodzących w skład świecącego gazu.

Widma cząsteczkowe

Widma cząsteczkowe różnią się znacznie od widm atomowych. Są zbiorem pasm, składających się z wielu leżących blisko siebie linii widmowych i dlatego nazywane są widmami pasmowymi. Przyczyną bardziej złożonych widm cząsteczkowych jest fakt, że całkowita energia cząsteczki jest sumą trzech składników: energii: elektronowej Ee, energii oscylacyjnej Eo i energii rotacyjnej Er. Każda z tych energii jest skwantowana, tzn. może zmieniać się tylko skokowo, podczas absorpcji lub emisji odpowiedniego kwantu energii. Widma cząsteczkowe mogą odzwierciedlać przejścia energetyczne pomiędzy wszystkimi, wymienionymi wyżej, poziomami energetycznym cząsteczki.

1. Wyjaśnić pojęcia czułość i precyzja

Czułość – stosunek przyrostu sygnału analitycznego do odpowiadającego mu przyrostu stężenia (lub zawartości) oznaczanego składnika.

Czułością metody analitycznej nazywamy nachylenie krzywej kalibracyjnej. Im większa zmiana sygnału przy małej zmianie stężenia analitu, tym większa czułość.

Precyzja – przez to pojęcie rozumiemy stopień zgodności między wynikami uzyskanymi tą samą metodą i na tej samej próbce przy wielokrotnym powtarzaniu oznaczeń. Jest to rozrzut poszczególnych wyników x_i przy powtarzanych oznaczeniach n w stosunku do średniej x_śr. Im większa precyzja tym mniejszy rozrzut. Najlepszą miarą precyzji jest odchylenie standardowe σ lub jego przybliżenie s. Dla wyrażenia precyzji posługujemy się także względnym odchyleniem standardowym RSD lub współczynnikiem zmienności CV%.

1. Co to jest chromatogram i jaka wielkość pozwala na identyfikację składników rozdzielanej mieszaniny

Chromatogram – krzywa elucji, przez którą wykreślany jest efekt rozdzielania chromatograficznego. Chromatogram przedstawia wykres zależności wskazań detektora od czasu lub objętości fazy ruchomej. Typowy chromatograf mieszaniny dwuskładnikowej:

Identyfikację składników rozdzielanej mieszaniny prowadzi się porównując całkowity czas retencji – czas liczony od momentu wprowadzenia próbki do momentu pojawienia się na chromatogramie maksimum piku, tzn. do momentu pojawienia się na wyjściu z kolumny maksymalnego stężenia wymywanego związku.

1. W jaki sposób prowadzi się pomiar potencjometryczny

Wykonuje się pomiar siły elektromotorycznej ogniwa, którego jednym półogniwem jest elektroda wskaźnikowa, której potencjał zależy od stężenia oznaczanego jonu, a drugim – elektroda porównawcza, której potencjał ma wartość stałą. Obie elektrody są w kontakcie z badanym roztworem. Metody potencjometryczne polegają więc na pomiarze SEM ogniwa złożonego z deu elektrod zanurzonych do badanego roztworu. Mierzona SEM zależy w określony sposób od stężenia w roztworze oznaczanego składnika. Za zmianę SEM odpowiedzialna jest jedna z elektrod, elektroda wskaźnikowa.

1. Co jest podstawą analizy jakościowej w emisyjnej spektometrii atomowej

Analiza jakościowa opiera się na wykrywaniu obecności pierwiastków na podstawie długości fali linii emitowanych przez badaną próbkę. Linie analityczne oznaczanych pierwiastków winny znajdować się w zakresie widma o długości fali od 200-1000 nm.

W celu ustalenia jakie pierwiastki znajdują się w badanej próbce należy po wykonaniu spektrogramu zidentyfikować długości fali linii w nim występujących, a następnie odczytać z odpowiednich atlasów lub tablic jakim pierwiastkom odpowiadają znalezione fale.

1. Co to jest prąd faradajowski w woltoamperometrii? Co to jest prąd pojemnościowy

Prąd pojemnościowy jest czynnikiem przeszkadzającym. Na granicy zetknięcia się dwóch faz: elektrody i elektrolitu, powstaje podwójna warstwa elektryczna utworzona z ładunków na elektrodzie i jonów o przeciwnym znaku w roztworze bezpośrednio sąsiadującym z powierzchnią elektrody. Konsekwencją ładowania warstwy podwójnej jest prąd pojemnościowy, który jest mierzony łącznie z prądem Faradajowskim.

Prądy faradajowskie -to prądy będące wynikiem zachodzących na elektrodzie wskaźnikowej procesów przeniesienia ładunku (heterogeniczne procesy redoks).

Nazywane tak przez analogię do opisujących tego typu procesy praw Faradaya, wiążących ilość substancji konwertowanej w reakcji redoks z ilością doprowadzonego do elektrody ładunku elektrycznego

1. Narysuj przykładowy woltoamperogram, zaznacz i zdefiniuj prąd graniczny, potencjał półfali

1. Do czego służy układ rozdzielczy (np. monochraomator) w spektrofotometrze

Promieniowanie po przejściu przez próbkę musi ulec rozszczepieniu. Monochromator rozszczepia promieniowanie.

1. podwójna warstwa elektryczna co to i po co

Jest to rozkład ładunków elektrycznych w warstwach przylegających do granicy faz. Rozkład taki tworzy się na skutek transportu ładunku przez granicę faz elektroda/roztwór lub na skutek adsorpcji jonów jednego rodzaju a także polarnych cząstek rozpuszczalnika.

Na powierzchni ciała zanurzonego w elektrolicie jest zaadsorbowana warstwa jonów. Ta warstwa przylega ściśle do powierzchni i tworzy tak zwany ładunek powierzchniowy. Dalej od powierzchni jest warstwa dyfuzyjna ("rozmyta") jonów o ładunku przeciwnym do ładunku powierzchniowego. Całkowita algebraiczna suma ładunku elektrycznego jest zerowa. Nierównomierne rozmieszczenie ładunku powoduje różnicę potencjału elektrycznego na granicy miedzyfazowej.

1. Woltamperogram narysować , co to prąd graniczny i E1/2

2. Co oznaczamy za pomocą spektroskopii uv i vis

Metodą spektrofotometrii UV-Vis można oznaczać substancje organiczne (np. wiele związków

posiadających wiązanie π lub elektrony n, w tym węglowodory aromatyczne, aldehydy, ketony,

kwasy i aminy) i nieorganiczne (np. pierwiastki ziem rzadkich, ozon, SO2) wykazujące absorpcję

w nadfiolecie, związki absorbujące promieniowanie w zakresie widzialnym, w tym barwne

związki organiczne (barwniki) i barwne sole metali (np. KMnO4, CuSC4) oraz substancje, których

formy absorbujące promieniowanie uzyskuje się na drodze reakcji chemicznych. Do celów tych najczęściej wykorzystuje się reakcje kompleksowania.

-analiza ilościowa kationów metali – oznacza się je najczęściej w postaci barwnych kompleksów chylatowych z odczynnikami organicznymi, barwnych kompleksów par jonowych, a także barwnych kompleksów z prostymi ligandami nieorganicznymi.

-analiza ilościowa anionów nieorganicznych, najczęściej azotany (V), azotany (III), fosforany, fluorki, krzemiany.

-analiza ilościowa związków organicznych – spektrofotometria, w szczególności w nadfiolecie, stosowana jest w analizie ilościowej związków organicznych. Analiza mało selektywna, prowadzona w połączeniu wysokosprawnego chromatografu cieczowego ze spektrofotometrem UV.

1. Jak powstaje widmo atomowej emisji

Widmo atomowe powstaje na skutek przejścia elektronów pomiędzy poziomami energetycznymi. Dostarczenie energii do układu powoduje przejście elektronu z orbitalu o niższej energii na orbital o wyższej energii. Następuje wzbudzenie atomu na skutek absorpcji energii. Przejście elektronu z orbitalu o wyższej energii na orbital o niższej energii powoduje emisję energii Eem o wartości równej różnicy energii pomiędzy energiami orbitalu początkowego Ep i końcowego Ek:

Eem = Ep − Ek =hv, (1)

gdzie: h– stała Plancka, v– częstotliwość emitowanej fali elektromagnetycznej. Energia ta wyemitowana jest w postaci fotonu o określonej długości fali λ = c/v, c – prędkość światła w próżni. Powstaje w ten sposób widmo emisyjne.

1. Na czym polega technika chromatograficzna

Techniki umożliwiające rozdzielenie a w połączeniu z układem detekcji identyfikację i oznaczenie składników złożonej próbki. Postawą jest podział substancji pomiędzy fazą nieruchomą (złoże) i fazę ruchomą, który następuje podczas wędrówki mieszaniny przez złoże. Składniki mieszaniny są rozdzielane na podstawie różnej szybkości, z którą przenoszone są przez fazę stacjonarną za pomocą strumienia fazy ruchomej (gazowej lub ciekłej), różnic w powinowactwie substancji rozdzielanych do fazy stacjonarnej i przepływającej przez nią fazy ruchomej.

Chromatografia jest metodą rozdzielania mieszanin, w której rozdzielane składniki ulegają podziałowi między dwie fazy, z których jedna jest fazą nieruchomą (stacjonarną) a druga fazą ruchomą (mobilną) układu chromatograficznego. Fazą stacjonarną może być ciało stałe, ciecz na nośniku lub żel, a fazą ruchomą – gaz, ciecz i gaz lub ciecz w stanie nadkrytycznym (fluid). Jest to metoda zarówno rozdzielania, jak i analizy ilościowej i jakościowej mieszanin.

1. Elucja izokratyczna i gradientowa jonizacja twarda i miękka
   

W różnych metodach chromatografii cieczowej czas retencji składników próbki regulujemy przez odpowiedni dobór mocy elucyjnej eluentu. Wyróżniamy dwa przypadki:

1. Skład eluentu jest jednakowy przez cały czas chromatografowania próbki – elucja izokratyczna.

2. Skład eluentu zmienia się podczas chromatografowania próbki – elucja gradientowa.

Wykresy ze skryptu

Jonizacja twarda - przekaz energii wystarczającej do przeprowadzenia cząsteczek analitu w stan wzbudzenia. Proces relaksacji ze stanu wzbudzonego powoduje zerwanie wiązań i utworzenie wielu jonów o masie mniejszej niż jon molekularny; dostarcza informacji o grupach funkcyjnych i strukturze analitu

Jonizacja miękka - powoduje niewielkąfragmentacjęanalitu, zazwyczaj widmo składa sięz piku jonu

molekularnego i niewielu pików pochodzących z fragmentacji; służy do wyznaczania masy

cząsteczkowej analizowanej substancji.

1. Walidacja i selektywność

Walidacja – pojęcie obejmuje proces, który polega na eksperymentalnym udokumentowaniu stopnia wiarygodności metody analitycznej i wykazaniu, że metoda jest przydatna do rozwiązywania danego zadania analitycznego. Walidacji podlega cały proces analityczny i wszystkie jego etapy. Proces walidacji powinien uwzględniać wybór krzywej kalibracyjnej, określenie zakresu prostoliniowości krzywej kalibracyjnej, wyznaczenie czułości metody, badanie dokładności i precyzji metody i inne.

Selektywność – możliwość zastosowania metody do wykrywania lub oznaczania tylko pewnej niewielkiej liczby składników. Możliwość oznaczenia jednego składnika (lub grupy składników) wobec innych, w złożonej próbce rzeczywistej, bez interferencji składników towarzyszących.

1. Różnice miedzy polarografia i woltamperometrią

Polarografia

-elektrodą pracującą jest elektroda ciekła (Hg) z powierzchnią odnawiającej się w sposób ciągły lub okresowy

Woltamperometria

-elektrodami pracującymi są elektrody stacjonarne (np. stałe lub stacjonarna elektroda rtęciowa)

1. Na czym opiera się pomiar woltamperometryczny

W metodach woltamperometryczych mierzy się zależność natężenia prądu od przyłożonego do elektrod napięcia, czyli I=f(E), przy czym elektrodą pracującą jest elektroda stacjonarna.

1. Elektroforeza- na czym polega jakie 2 rodzaje

Elektroforeza to metody rozdzielania cząsteczek obdarzonych ładunkiem, czyli jonów, oparte na różnicy w prędkościach poruszania się jonów w stałym polu elektrycznym.

Elektroforeza żelowa – ośrodkiem, w którym przemieszczają się badane substancje , jest żel elektroforetyczny, uformowany w płytkę. Kroplę analizowanej mieszaniny nanosi się w zagłębie w żelu, próbka rozpuszczana jest wtedy w roztworze o większej gęstości, po włączeniu zasilania migruje jako wąsko prążek. W zależności od płytki cały żel lub jego końce zanurzone są w przewodzącym prąd roztworze buforowym, wzdłuż krawędzi żelu biegną elektrody, do których przykłada się asymetryczne pulsujące napięcie elektryczne.

Elektroforeza kapilarna – zwana elektroforezą w wolnym buforze, służy najczęściej do rozdziału niewielkich cząsteczek. Rozdział mieszanin prowadzony jest w cienkiej kapilarze kwarcowej. Kapilara ta wypełniana jest buforem. Próbka wprowadzana jest do wlotu kapilary, po czym jest do niej przykładane wysokie napięcie elektryczne. U wylotu kapilary znajduje się detektor. Bufor płynie przez kapilarę ze stałą szybkością w stronę jednej z elektrod.

1. Chromatografia- podział ze względu na różnice w powinowactwie

-różnice w adsorpcji rozdzielanych składników znajdujących się w fazie ruchomej do fazy stacjonarnej – chromatografia adsorpcyjna.

-różnice ze względu na oddziaływanie jonów z jonitem – chromatografia jonowymienna

-różnice między rozpuszczalnością rozdzielanych związków w fazie ruchomej i w ciekłej fazie nieruchomej, osadzonej na nośniku, czyli różnice w wielkości współczynnika podziału składników rozdzielanych między fazę mobilną, a cieczą umieszczoną na nośniku, stanowiącą fazę stacjonarną. Chromatografia podziałowa

-róznice między rozmiarami i kształtami cząsteczek – chromatografia wykluczania, sitowa.

1. Spektrofotometria - analiza ilościowa i jakościowa

Analiza ilościowa- oparta na pomiarze absorbancji A badanego roztworu przy określonej długości fali i wykorzystaniu zależności Lamberta-Beera zgodnie z którą A=epsilon * c * b (epsilon – molowy współcz absorpcji przy danej długości fali )

Wyróżnia się

-metodę krzywej wzorcowej przy danej długości fali

-metodę dodatku wzorca

Mierzy się absorbancję Ao próbki badanej o stężeniu cx i absorbancji Ai próbki badanej o stężeniu cx z dodatkiem wzorca o stężeniu Cs.

-miareczkowanie spektrofotometryczne -

Analiza jakościowa- elektronowe widmo absorpcyjne jest cechą charakterystyczną związku chemicznego i określa jednoznacznie związek jednorodny. Analiza jakościowa opiera się na analizie charakterystycznych pasm związków organicznych zwłaszcza w zakresie UV.

1. Różnice - elektroda metaliczna i jonoselektywna

Metaliczna – potencjał ustala się w wyniku wymiany elektronów (reakcji redoks) zachodzącej w warstwie przyelektrodowej pomiędzy jonami z roztworu a materiałem elektrody. Wyróżniamy:

I rodzaju – odwracalne względem kationu, metal zanurzony w roztworze swoich jonów

II rodzaju - odwracalne względem wspólnego anionu –metal pokryty warstwą swojej trudno rozpuszczalnej soli zanurzony w roztworze dobrze rozpuszczalnej soli o wspólnym anionie

III rodzaju - odwracalne względem wspólnego kationu, metal pokryty warstwą trudno rozpuszczalnej soli oraz warstwą drugiej, lepiej rozpuszczalnej soli, mającej wspólny anion z pierwszą, elektroda jest zanurzona w roztworze soli zawierającej ten sam kation co sól zewnętrznej warstwy elektrody.

Elektrody redoks – metal szlachetny potencjał tych elektrod zależy od potencjału układu redoks w roztworze.

Elektrody jonoselektywne

-potencjometryczne sensory

-źródłem potencjału jest potencjał membranowy, wynikający z równowag jonowych ustalających się pomiędzy cienką warstwą roztworu a membraną elektrody.

-najważniejszy element – jonoczuła membrana, zawierająca składnik aktywny oddziaływujący z analitem i bezpośrednio wpływający na czułość elektrody. Wyróżniamy:

-stałomembranowe (szklane –czułe na H+, Na+, K+…), krystaliczne (homogeniczne, heterogeniczne))

-ciekłomembranowe (z zastosowaniem wymieniaczy jonowych lub z zastosowaniem jonoforów)

-uczulane(gazowe-oznaczanie CO2, NH3, enzymatyczne-biosensory np. oznaczanie mocznika)

1. Co to widmo absorpcji

Widmo absorpcyjne – powstaje podczas przechodzenia promieniowania

elektromagnetycznego o widmie ciągłym przez ośrodek absorbujący

promieniowanie. Niektore częstotliwości zostają pochłonięte przez badaną

substancję, przez co w widmie obserwujemy ich wygaszenie. Najczęściej

obserwuje się je jako czarne linie na tle widma ciągłego

1. Atomizery ASA i ESA

ASA – stosuje się

atomizery płomieniowe-składa się z urządzenia rozpylającego próbkę-nebulizera i komory mgielnej i palnika. Próbka wprowadzana w sposób ciągły, uzyskuje się sygnał stały w czasie. Roztwór próbki rozpylany jest do komory mgielnej za pomocą pneumatycznego nebulizera, gazem rozpylającym jest gaz utleniający. Większe krople są usuwane przez przeszkody na drodze strumienia aerozolu. Gaz palny i utleniający zostają zmieszane w komorze mgielnej, przed wprowadzeniem do palnika. Najczęściej stosowany płomień powietrze-acetylen.

Atomizacja w piecu grafitowym – atomizerem jest Rurak grafitowa, umieszczona na drodze wiązki promieniowania, ogrzewana przez przepływ prądu elektrycznego o wysokim natężeniu.

Atomizacja po chemicznym wytworzeniu par –

ESA:

Fotometr płomieniowy – atomizacja i wzbudzenie jednocześnie

1. Dokładność metody analitycznej.

Dokładność-- WALIDACJA

1. Co jest podstawą

1. Analizy ilościowej

2. Analizy jakościowej

W chromatografii kolumnowej?

1. Porównanie pola powierzchni pod pikiem z wielkością pola powierzchni pod pikiem substancji wzorcowej o znanym stężeniu . metody: krzywej wzorcowej, dodatku wzorca, wzorca wewnętrznego,

2. Charakterystyczne dla danej substancji piki – czas retencji, charakterystyczny dla

1. Co jest podstawą, tj. co jest porównywane w trakcie analizy jakościowej w emisyjnej spektrometrii atomowej?

emisja promieniowania elektromagnetycznego przez atomy – powstaje widmo atomowe, emisja dla danego pierwsiatka jest Dana długość fali emisyjnej

1. Na czym polegają techniki spektrometrii atomowe? Co to jest atomizacja?

Podstawą technik spektroskopii atomowej jest pomiar

Atomizacja –

1. Narysuj schemat blokowy spektrofotometru

Do czego służy układ rozdzielczy (np. monochromator w spektrofotometrze)?

1. W jaki sposób prowadzony jest pomiar wolt amperometryczny? Dlaczego konieczne jest usunięcie tlenu przed przystąpieniem do pomiarów wolt amperometrycznych?

Pomiar wolt amperometryczny prowadzony jest w układzie elektrody pracującej i elektrody odniesienia zanurzonych w roztworze badanym, zawierającym oznaczaną substancję i elektrolit podstawowy. Elektroda porównawcza jest niepolaryzowana (np. e.kalomelowe), a pracująca jest polaryzowaną obojętną (kroplowa elektroda, no rtęć). Pomiar natężenia prądu w obwodzie elektrycznym w funkcji potencjału do elektrody pracującej

Usunięcie tleny z próbki konieczne jest ponieważ tlen rozpuszczony w analizowanym roztworze jest polarograficznie aktywny . Redukcja tlenu w procesie anodowego rozpuszczania powoduje duży prąd tła, tlen może utleniać metale w amalgamacie, jonu OH- powstające w wyniku redukcji O2 w czasie elektrolizy mogłyby spowodować hydrolizę jonów metali w pobliżu elektrody. Usuwanie tlenu: przepuszczanie gazu obojętnego przez roztwór. (np. azot)

1. Co to jest krzywa kalibracyjna elektrody jonoselektywnej? Narysuj przykładową

Krzywa kalibracji – ustalona doświadczalnie zależność siły elektromotorycznej ogniwa złożonego z elektrody wskaźnikowej i elektrody odniesienia od logarytmu aktywności (lub stężenia) oznaczanego jonu (analitu). Wyznacza się ją, mierząc potencjał elektrody czułej na oznaczany jon w roztworach wzorcowych tego jonu o różnych stężeniach. W pewnym zakresie ma przebieg prostoliniowy i w tym zakresie może być wykorzystana jako krzywa kalibracji.

Rysunek:

1. Wyjaśnij pojęcia:

Kalibracja metody analitycznej- KALIBRACJA

polega ona na odtworzeniu zaleŜności pomiędzy

sygnałem analitycznym a stęŜeniem lub ilością (masą) substancji

oznaczanej w celu wyznaczenia stęŜenia lub zawartości tej

substancji w analizowanej próbce badanego materiału.

REALIZACJA

poddanie kompletnemu procesowi analitycznemu np.

roztworu wzorcowego lub materiału referencyjnego o znanym

stęŜeniu, który jest traktowany jako próbka i monitorowanie

odpowiedzi przyrządu lub systemu pomiarowego.

Interferent- w analizie chem. czynnik powodujący zaburzenie sygnału analitycznego badanej substancji, a w konsekwencji systematyczny błąd wyniku analitycznego.

1. Co to jest chromatogram? Jaka wielkość pozwala na:

1. Identyfikację składnika rozdzielanej mieszaniny

2. Ilościowe oznaczenie składnika rozdzielanej mieszaniny w chromatografii kolumnowej?

Zależność liniowa między sygnałem z detektora, którego miarą jest wysokość piku lub jego powierzchnia, a stężeniem substancji analizowanej.

1. Jakie są stosowane detektory w chromatografii gazowej? Wymień przynajmniej 2. Opisz działanie jednego z nicach

1. Katarometr, detektor termokoduktometryczny

2. Detektor płomieniowo-jonizacyjny

3. Detektor płomieniowo-fotometryczny

4. Detektor wychwytu elektronów

5. Detektor termojądrowy

Detektor płomieniowo fotometryczny – selektywny, służy do wykrywania związków zawierających siarkę i fosfor. Detektor ten wykorzystuje zjawisko emisji promieniowania występujące gdy związki zawierające S lub P spalają się w płomieniu wodorowo-tlenowym. Powstają wówczas niestabilne fragmenty S2, HPO, które emitują światło o określonej długości fali.

1. Co określa (jaki parametr) czułość metod spektrofotometrycznych? Co to jest szerokość spektralna wiązki?

Czułość określa - Czułość metody definiuje się jako najmniejsze oznaczalne stężenie substancji lub

najmniejsza różnica w stężeniach substancji, którą można oznaczyć za pomocą danej metody. Dla

metod spektrofotometrycznych obiektywnym, liczbowym wyrażeniem czułości jest molowy

współczynnik absorpcji (ε). Molowy współczynnik absorpcji nie może przekroczyć wartości 1,5.105

(ta wartość wynika z teorii). Najmniejsze stężenie substancji (mol/l) oznaczalne

spektrofotometrycznie można obliczyć ze wzoru Lamberta-Beera.

Szerokość spektralna wiązki- zakłada się, że funkcja szczelinowa monochromatora mającego równe szczeliny wejściową i wyjściową ma kształt trójkątny. Wierzchołek trójkąta odpowiada natężeniu promieniowania przy nominalnej długości fali, na którą nastawiony jest monochromator. Szerokość trójkąta w połowie wysokości określa spektralna szerokość wiązki promieniowania delta lambda.

1. Opisz krótko w jaki sposób prowadzony jest pomiar absorpcyjnej spektrometrii atomowej? Wymień stosowane najczęściej atomizery. W jakim celu stosowana jest lampa deuterowa?

Absorpcja atomowa jest zjawiskiem fizycznym polegającym na absorpcji

promieniowania elektromagnetycznego o długości fali specyficznej dla

danego pierwiastka przez wolne atomy tego pierwiastka.

Zasada pomiarów metodą AAS polega na tym, Ŝe linia rezonansowa oznaczanego

pierwiastka o natęŜeniu I0, emitowana ze źródła promieniowania przechodzi przez atomizer, w

którym jest absorbowana przez obecne tam wolne atomy. Ta część promieniowania (linii

rezonansowej), która nie została pochłonięta przez wolne atomy, dociera poprzez monochromator

do detektora, który mierzy jej natęŜenie (I). Porównanie I i I0 daje absorbancję (wzór 2)

proporcjonalną do stęŜenia oznaczanego pierwiastka (wzory 3 i 4).

Lampa deuterowa:

Promieniowanie emitowane przez lampę może być usuwane z wiązki na skutek innych procesów niż proces absorpcji przez analizowany element (absorpcja przez cząstki stałe i molekuły, rozpraszanie). W rezultacie, mierzony sygnał jest zawyżony. Korekcja tła może być wykonana przy użyciu lampy deuterowej.

Lampa deuterowa emituje promieniowanie w szerokim zakresie(190 – 400 nm) które nie jest absorbowane przez atomy próbki w sposób znaczący, podlega natomiast rozproszeniu i innym procesom związanym z generacją tła.

• Promieniowanie z lampy katodowej oraz z lampy deuterowej oświetla równocześnie próbkę (pomiar jest przesunięty w czasie)

1. Podaj i opisz krótko dwie podstawowe metody potencjometryczne stosowane w analizie ilościowej.

Krzywa kalibracji – ustalona doświadczalnie zależność siły elektromotorycznej ogniwa złożonego z elektrody wskaźnikowej i elektrody odniesienia od logarytmu aktywności (lub stężenia) oznaczanego jonu (analitu). Wyznacza się ją, mierząc potencjał elektrody czułej na oznaczany jon w roztworach wzorcowych tego jonu o różnych stężeniach. W pewnym zakresie ma przebieg prostoliniowy i w tym zakresie może być wykorzystana jako krzywa kalibracji.

Metoda dodatku wzorca - polega na pomiarze SEM ogniwa w roztworze próbki i w roztworze próbki z odpowiednim dodatkiem roztworu wzorcowego oznaczanego pierwiastka. Na podstawie tych pomiarów, przy użyciu prostych matematycznych równań, można obliczyć nieznaną zawartość badanego pierwiastka.

- czym różnią się widma atomowe od widm cząsteczkowych, wyjaśnić z czego wynikają te różnice
-wyjaśnić pojęcia czułość i precyzja 
-co to jest chromatogram i jaka wielkość pozwala na identyfikację składników rozdzielanej mieszaniny
-w jaki sposób prowadzi się pomiar potencjometryczny
-co jest podstawą analizy jakościowej w emisyjnej spektometrii atomowej
-co to jest prąd faradajowski w woltoamperometrii? Co to jest prąd pojemnościowy
-narysuj przykładowy woltoamperogram, zaznacz i zdefiniuj prąd graniczny, potencjał półfali
-do czego służy układ rozdzielczy (np. monochraomator) w spektrofotometrze
Szanowny profesor był sam i się bardzo nie skupiał na studentach

pytania z dziś 
-czułość i precyzja 
-podwójna warstwa elektryczna co to i po co 
-woltamperogram narysować , co to prąd graniczny i E1/2 
-co oznaczamy za pomocą spektroskopii uv i vis 
-jak powstaje widmo atomowej emisji 
-na czym polega technika chromatograficzna 
-elucja izokratyczna i gradientowa jonizacja twarda i miekka 
chyba było jeszcze jedno, ale nie pamiętam

na zarówce: 
-walidacja i selektywność 
-różnice miedzy polarografia i woltamperometrią 
-na czym opiera się pomiar woltamperometryczny 
-elektroforeza- na czym polega jakie 2 rodzaje 
-chromatografia- podział ze względu na różnice w powinowactwie 
-spektrofotometria - analiza ilościowa i jakościowa 
-różnice - elektroda metaliczna i jonoselektywna 
-co to widmo absorpcji 
-czym się różni widmo cząsteczkowe od atomowego 
-atomizery ASA i ESA