Spalling (łuszczenie) – proces niszczenia warstwy wierzchniej metalowych elementów maszyn współpracujących w warunkach cyklicznego obciążenia. Skutkiem tego procesu są miejscowe ubytki materiału, powstałe w wyniku rozwijania się mikropęknięć zmęczeniowych, spowodowanych nakładaniem się naprężeń w miejscach nieciągłości strukturalnej materiału.

Pitting (gruzełkowanie) – proces niszczenia warstwy wierzchniej metalowych elementów maszyn polegający na powstawaniu miejscowych ubytków materiału w wyniku rozwijania się mikropęknięć zmęczeniowych oraz dynamicznego oddziaływania substancji smarującej.

Fretting (zmęczeniowo-ścierno-korozyjne) – to proces niszczenia warstwy wierzchniej metalowych elementów maszyn, wykonujących względem siebie niewielkie ruchy względne. Polega na powstawaniu miejscowych ubytków materiału w wyniku intensywnego korozyjnego oddziaływania środowiska oraz

• działania drgań w elementach pasowanych ciasno

• niewielkich poślizgów lub cyklicznego oddziaływania obciążenia podczas ruchów postępowo – zwrotnych elementów pasowanych suwliwie lub luźno

Obciążenie zespawane (Pz) – powyżej 800 kG. Najniższe obciążenie nadane w kG (80 kG), przy którym nastąpi zespawanie obracającej się kulki z trzema kulkami nieruchomymi, wskazujące na przekroczenie poziomu największego nacisku jaki jest w stanie przenieść warstwa smarująca.

Jeżeli nie nastąpi zespawanie kulek, za obciążenie zespawania przyjmuje się obciążenie nadane (P), gdzie średnica skaz osiągnie 4 mm.

Klin smarny – polega na wciskaniu się smaru pod czop co powoduje jego uniesienie. W smarze musi powstać duże ciśnienie, które wzrasta ze wzrostem prędkości obrotowej. Dodatkowymi warunkami powstania klina smarnego jest odpowiednia ilość i jakość smaru oraz odpowiednia gładkość powierzchni.

W chwili rozruchu czop łożyska styka się z panewką w pkt. E, znajdującym się po przeciwnej stronie przyłożonego obciążenia. Następuje wzrost prędkości obrotowej czopa i wału jego przesunięcie w górę w kierunku pkt. A. Powoduje to utworzenie klina cieczy smarującej, rozdzielającej czop od panewki. Ciśnienie hydrodynamiczne w klinie smarnym powstaje w wyniku dławienia przepływu strumienia cieczy smarującej. Ponieważ pola przekroju klinowej szczeliny w pkt. A, D, E są różne, więc w miarę zmniejszania przekroju poprzecznego tworzy się strefa nadciśnienia, a w miarę jego zwiększania strefa podciśnienia.

Warstwa graniczna – jest przypowierzchniową, uporządkowaną, kilku do kilkudziesięciocząsteczkową warstewką cieczy o grubości ok. 0, 25, znajdującą się w zasięgu pola sił powierzchniowych ciała stałego. Jest odrębną fazą cieczy smarującej tworzącą się w strefie przyściennej ciała stałego, różniącą się składem od „objętościowej” części cieczy.

Własności warstwy granicznej zmieniają sie w zależności od odległości od powierzchni przylegania. Wysoki stopień uporządkowania, orientacja cząsteczek oraz ich powiązanie z podłożem nadają zaabsorbowanej cieczy cech ciała quasi-krystalicznego.

Zużycia adhezyjne:

I rodzaju „na zimno” – to proces niszczenia warstwy wierzchniej współpracujących ślizgowo metalowych elementów maszyn, w wyniku powstawania i rozrywania tworzących się między wierzchołkami nierówności połączeń adhezyjnych oraz tarciowych.

II rodzaju „na gorąco” – to proces niszczenia warstwy wierzchniej współpracujących ślizgowo metalowych elementów maszyn, w wyniku powstawania i rozrywania tworzących się między wierzchołkami nierówności połączeń adhezyjnych, a także uplastycznienie lub stopienia powierzchni roboczych.

Zużycie przez utlenianie – proces niszczenia warstwy wierzchniej – powstawanie powierzchniowych ubytków materiału poprzez tworzenie się na powierzchniach roboczych, twardych tlenków oraz ich natychmiastowego usuwania.