Ćw. nr: 41
Zagadnienia do samodzielnego opracowania.
Podstawowe wielkości fotometrii energetycznej i wizualnej:
Energia promienista Qe jest energią przenoszoną pod postacią fali elektromagnetycznej. Jej jednostką jest dżul – J.
Gęstość energii promieniowania we jest to energia promienista przypadająca na jednostkę objętości; we=dQ/dV. Jednostką gęstości energii jest J/m3.
Moc promieniowania Φc nazywana również strumieniem energii, jest to energia promienista przenoszona w jednostce czasu mierzona w watach, W = J/s.
Strumień świetlny Φw jest to moc promienista oceniana na podstawie wywoływanego przez nią wrażenia wzrokowego w oku ludzkim; Φ = 4ΠI. Jednostką strumienia świetlnego jest lumen – lm.
Moc widmowa (spektralna) Maλ źródła światła jest to moc promieniowania przypadająca na jednostkowy przedział długości fali; Maλ = dΦ/dλ. Mierzy się ją w W/nm.
Światłość (natężenie źródła światła) Iw jest w fotometrii wizualnej odpowiednikiem natężenia promieniowania i jest to strumień świetlny wysyłany przez źródło punktowe w granicach jednostkowego kąta bryłowego. Jednostką światłości jest kandela – cd.
Luminacja energetyczna Le (gęstość powierzchniowa natężenia promieniowania) jest to stosunek natężenia promieniowania w określonym kierunku od pola rzutu powierzchni emitującej na płaszczyznę prostopadłą do tego kierunku.
Luminacja (jasność) Lw jest w fotometrii wizualnej odpowiednikiem luminacji energetycznej. Jej jednostką jest kandela na metr kwadratowy – cd/m2.
Światłość źródeł światła mierzymy porównując ją ze światłością wzorca (np. kandeli) czy też źródła światła o znanej światłości. Przyrządy służące do porównywania światłości różnych źródeł światła nazywamy fotometrami.
Jednym z najbardziej znanych i zarazem najprostszym fotometrem jest fotometr Bunsena. Składa się on z dwóch zwierciadeł ustawionych w taki sposób, aby można było oglądać jednocześnie obie strony kartki papieru. Na kartce tej jest zatłuszczona plama. Jeśli natężenie oświetlenia jest jednakowe z obu stron kartki, to tłusta plama przestaje być widoczna.
gdzie: r1 i r2 – odległości obu źródeł od kartki.
Tabele oraz obliczenia
I | r | rx | Ix | Φx |
---|---|---|---|---|
[cd] | [m] | [m] | [cd] | [lm] |
19 | 0,571 | 0,124 | 0,90 | 11,25 |
0,574 | 0,121 | 0,84 | 10,60 | |
0,567 | 0,128 | 0,97 | 12,16 | |
0,569 | 0,126 | 0,93 | 11,70 | |
0,563 | 0,132 | 1,04 | 13,12 | |
0,576 | 0,119 | 0,81 | 10,19 | |
0,571 | 0,124 | 0,90 | 11,25 | |
0,564 | 0,131 | 1,03 | 12,87 | |
0,567 | 0,128 | 0,97 | 12,16 | |
0,574 | 0,121 | 0,84 | 10,60 | |
0,570 | 0,125 | 0,91 | 11,48 | |
0,562 | 0,133 | 1,06 | 13,37 | |
0,568 | 0,127 | 0,95 | 11,93 | |
0,573 | 0,122 | 0,86 | 10,82 | |
0,576 | 0,119 | 0,81 | 10,19 |
$$I_{x} = I\frac{r_{x}^{2}}{r^{2}}$$
Φx = 4πIx
$r_{sr} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}r_{i} = 0,570$[m]
$r_{xsr} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}r_{xi} = 0,125$[m]
$u\left( r \right) = \sqrt{\frac{1}{n(n - 1)}\sum_{i = 1}^{n}{{(r}_{i} - r_{sr})}^{2}} = 0,001$[m]
$u\left( r_{x} \right) = \sqrt{\frac{1}{n(n - 1)}\sum_{i = 1}^{n}{{(r}_{\text{xi}} - r_{xsr})}^{2}} = 0,001$[m]
$I_{xsr} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}I_{xi} = 0,92\ $[cd]
$\Phi_{xsr} = \frac{1}{n}\sum_{i = 1}^{n}\Phi_{\text{xi}} = 11,58\ $[lm]
Ixsr = 0, 92 ± 0, 03 [cd]
Φsr = 11, 58 ± 0, 38 [lm]
Wnioski
W ćwiczeniu mieliśmy za zadanie wyznaczyć natężenie nieznanego źródła światła Ixśr , oraz wielkość całkowitego strumienia świetlnego wysyłanego przez badane źródło φ. Po dokonaniu pomiarów i obliczeń, można uznać zadanie za poprawne, mimo niedociągnięć, które były spowodowane m.in. częściowo oświetlonym pomieszczeniem. Nawet niewielka ilość światła z zewnątrz spowodowała niewielki wynik natężenia światła badanego źródła.