Komunikowanie- jest procesem porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, inf. I ideami. Proces ten odbywa się na różnych poziomach, przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.

Dobek Ostrowska-to proces porozumiewania się jednostek grup lub instytucji, cel- porozumiewanie.

Cechy kom. Społecznego:

Proces społeczny- odnosi się przynajmniej do 2 jednostek, przebiega zawsze w środowisku społecznym.

Zachodzi w określonym kontekście- jest uwarunkowany przez liczbę i charakter ludzi, może być kontekst interpersonalny, grupowy, instytucjonalny, publiczny, masowy, międzykulturowy.

Proces kreatywny- budowanie nowych pojęć i przyswajanie wiedzy o otaczającym świecie.

Dynamiczny-przyjmowanie, rozumienie i interpretowanie informacji.

Proces ciągły- trwa od chwili narodzin do śmierci.

Symboliczny- posługuje się symbolami i znakami.

Interakcyjny-między uczestnikami tworzą się określone stosunki, które mogą mieć charakter partnerski(kom. Symetryczne) lub opierać się na stosunku podporządkowania i dominacji(kom. Niesymetryczne).

Celowe i świadome- działania to określone motywy.

Nieuchronne- ludzie zawsze i wszędzie będą się ze sobą komunikować bez względu na zmiany.

Proces złożony- wieloelementowy, wielofazowy, może mieć charakter dwustronny, jednostronny,.

Nieodwracalny- nie da się go cofnąć, powtórzyć czy zmienić przebiegu.

Funkcje komunikowania:

Informacyjna- w procesie tym pozyskiwanie są inf. Niezbędne do podejmowania decyzji regulujących interakcje społeczne, osiąganie celów itp.

Motywacyjna- elementem komunik. Jest przekazywanie zachęt do osiągania różnego rodzaju celów.

Kontrolna- treści komunikowania społecznego zawierają inf. o sferze powinności, obowiązkach ludzi, grup, organizacji i społeczeństw względem siebie. Określają zarazem podmiot, normy, zakres kontroli społecznej.

Emotywna- możliwość wyrażania emocji i uczuć a tym samym zaspokojenie istotnych psychospołecznych potrzeb ludzkich.

Poziomy procesu komunikowania wg McQuaila:

1.proces biologiczny i psychiczny, komunik. Zachodzące między jednostkami ludzkimi. Leży u podstaw piramidy i dotyczy odbierania i reakcji centralnego ośrodka nerwowego na bodźce np. głód, ból.

2. międzyosobowe:

-medialne/pośrednie

-bezpośrednie- proces przekazu inf. między osobami, powstają skutki, sprzężenie zwrotne(werbalne, niewerbalne),potrzebna jest obecność uczestników-min.2 os., charakter dwustronny, rozpatrujemy na poziomach emocjonalnych i instrumentalnych.

3.Mała grupa społeczna ,powstało przez życie jednostki w grupie, np. w rodzinie. Zaczęły się wykształcać formy i wzory ludzkich interakcji, pojawił się problem powiązań i kontroli.

4.Duże, liczebne grupy, w których nie wszyscy członkowie mają osobiste, bezpośrednie styczności. Najczęściej SA to wspólnoty lokalne, stowarzyszenia czy związki o bardzo różnym charakterze, np. polityczne, społeczne.

5.Dotyczy zamkniętych struktur, zarządzający/zarządzani. Powstało przez wyodrębnienie władzy politycznej i jej struktury organizacji, gdzie zaczął obowiązywać podział pracy. Władza i kontrola ustalona, role nadawcy i odbiorcy ustalone, zagadnienia interakcji, formowania norm i standardów są pierwszoplanowe.

6.Jest to najwyższy poziom komunikowania i najmłodszy sposób komunikowania się ludzi. Jest to najszerszy sposób komunikowania w społeczeństwie, najwięcej ludzi, zabiera najwięcej czasu.

Formy komunikowania:

Werbalne ( ustne, pisemne):

-Język- podst. Środek kom. Werbalnego. (Odbywa się trakcie takich czynności jak: mówienie, pisanie, czytanie, słuchanie) Dzięki niemu wyrażone są znaczenia komunikowanych idei i uczuć, pod warunkiem, że dźwięk i symbole są rozumiane przez wszystkich uczestników. Jest on używany, aby: określać, wyznaczać i definiować myśli, uczucia i przedmioty, mówić o języku, jego składni i strukturze. Kom. Werbalne- jest zdeterminowane przez pewne czynniki- kultura i płeć.

- forma ustna- większe możliwości ekspresji uczuć i myśli, następuje natychmiastowa reakcja z 2 stron(sprzężenie zwrotne), dogodniejsze warunki do nawiązania kontaktów.

-forma pisemna- częściej charakter formalny, w kom. Interpersonalnym ma postać listu, faxu, a w kom. Instytucjonalnym, politycznym i publicznym są to wszystkie oficjalne pisma np rozkaz, polecenie. Zaletą jest trwałość i możliwość starannego przygotowania.

Niewerbalne- uzupełnienie i wzmocnienie bezpośredniego i ustnego kontaktu werbalnego. Jego wstępowanie wiąże się z zaangażowaniem zmysłu wzroku, nie towarzyszy pisemnemu komunikowaniu. Tworzy kilka grup sygnałów:

- kinezjetyka- mowa ciała,mimika twarzy, gestykulacja

- parajęzyk- cechy wokalne głosu(ton, barwa, wysokość)

-samoprezentacja człowieka- wygląd, budowa ciała

- dotyk- ważny sygnał wyrażający się w uścisku dłoni, poklepywaniu lub obejmowaniu, świadczy o stosunkach emocjonalnych.

-proksemika- zastosowanie dystansu i relacji przestrzennych

-chronemika- czas, punktualność

- elementy otoczenia- temp., oświetlenie, kolor- wpływają na zachowanie ludzi.

Komunikowanie informacyjne:

Podst. Cel to kreowanie wzajemnego porozumienia i zrozumienia między uczestnikami, dzielenia się wiedzą, wyjaśnianie i instruktaż. Ma spełniać funkcję „stricte” informatyczną- wykorzystane w nim dane, wiedz czy fakty są zaprezentowane w sposób naturalny, rzeczowy i obiektywny. Posługuje się metodami, które są odpowiednio dobierane przez nadawców:

-narracja- opis wydarzenia, historii

-opis- dotyczy konkretnej osoby bądź grupy ludzi.

- demonstracja- wykonywane czynności ilustrujący dany komunikat np. prezentacje kulinarne.

-definiowanie- wyjaśnianie pewnych pojęć, ich klasyfikacja i rozróżnienie.

Komunikowanie perswazyjne:

To kompleksowy, interaktywny proces, w którym nadawca i odbiorca są połączeni werbalnymi i niewerbalnymi symbolami, przez które perswadujący próbuje wpłynąć na drugą osobę w celu zmiany jego zachowania i reakcji. Obiektem perswazji są ludzie, przedmioty, idee, wszystko co można wartościować na płaszczyźnie intelektualnej, emocjonalnej i moralnej.

3 typy perswazji:

- przekonująca-obie strony dążą do wzajemnego porozumienia, nawet kosztem odstąpienia swoich przekonań

-nakłaniająca- intencją nadawcy jest przyciągnięcie odbiorcy do idei, postaw i zachowań.

- pobudzająca- jej celem jest narzucenie odbiorcy określonego wzoru zachowań.

Funkcje mediów:

Informacyjna: dostarczanie inf. lokalnych dotyczących danej społeczności, wydarzenia, zjawiska, problemy

Opiniotwórcza-związana z funkcją inf., kształtowanie opinii o wydarzeniach, zjawiskach, problemach, realizacja, stymulowanie odbiorców

Kontrolna- towarzyszy funkcji inf i opiniotwórczej, monitorowanie władzy samorządowej, nieprawidłowości życia lokalnego.

Integracyjna-odrębność i wyjątkowość wspólnoty lokalnej, tożsamość kulturowa, budowanie solidarności.

Promocyjna- inicjowanie aktywności, propozycje mediów, poszukiwanie poparcie przez org. Społeczne.

Rozrywkowa-rozrywka, czas wolny, hobby, konkursy,

Reklamowo- ogłoszeniowa

Reklamy przedsiębiorstw, ogłoszenia urzędowe np. o przetargach, ogłoszenia org. Społecznych i kulturalnych.

Komunikowanie masowe: proces przesyłania komunikatu od masowego komunikatora, nadawcy medialnego, do publiczności środków masowego przekazu za pośrednictwem mass mediów.

Cechy komunik. Masowego:

-ograniczona liczba zmysłów odbiorcy, zaangażowanych w procesie przekazu do wzroku i słuchy.

-uczestnicy procesu są wyizolowani, nie znają się i nie mają ze sobą styczności.

-funkcją gate- keepera (selekcjoner środków masowego przekazu).

-opóźnione sprzężenie zwrotne.

Komunikowanie się w organizacji:

Obejmuje tylko zamkniętą strukturę, np. firmę

Mamy odczynienia z kom. Wewnętrznym na dwóch poziomach: interpersonalnym i grupowym. K.INTERPERSONALNE- wiąże się z osobistymi kontaktami członków systemu i przekazywaniem informacji od kierownika (menedżera)w dół struktury. Od tego typu styczności zależy efektywność procesów komunikowania, w których rolę znamiennie odgrywa porozumiewania się przełożonych z podwładnymi, otwartość podejmujących decyzje na sugestie i opinie uczestników systemu, a także sprzężenie zwrotne. Typy kierowników: autorytarny, permisywny, zapatrzony w siebie i w swoje pomysły, typ demokratyczny. K.GRUPOWE- Wielkość każdej organizacji może być zróżnicowana: od małych instytucji- wszyscy znają się osobiście, aż po olbrzymie struktury np. partia polityczna. W łonie jednej struktury powstają, i działają, rożne grupy. o char. formalnym lub nieformalnym. Gr. formalne gr. nakazowe i zespoły zadaniowe gr. nieformalne- gr. interesów i gr. przyjacielskie, towarzyskie.

Akty prawne- Zasady funkcjonowania mediów w Polsce określają zapisy w konstytucji. Art. 54 zapewnia każdemu wolność słowa, a także zdobywania i rozpowszechniania informacji. Zakazuje stosowania cenzury w Polsce. Innymi normami prawnym, regulującymi działalność mediów w Polsce jest kodeks karny. Przewiduje on m. n. Karę pozbawienia wolności do 2 lat z publiczne znieważenie najwyższych urzędów państwowych (prezydenta, rządu czy parlamentu). Prawo prasowe, ustawa z dnia 26.01.1984* Ustawa o radiofonii i telewizji 29.12.1992.

ElementyKom.

*kontekst*uczestnicy* *komunikat*kanał*szumy

*sprzężenie zwrotne

Kontekst warunki, w jakich odbywa się proces k.

Można mowie o kilku aspektach kontekstu kom. -Aspek fizyczny wyznaczany przez otoczenie, temp.

- Aspekt historyczny- odwoływanie się do epizodów z przeszłości-Aspekt psychologiczny

- Aspekt kult. jest systemem wiedzy, ktora jest udziałem relatywnie szerokiej

grupy ludzi czy w sobie wierzenia, wartości, symbole i zachowania

Uczestnicy – nadawcy i odbiorcy. . Kaida jednostka,

jako uczestnik p. kom, jest produktem swojego indywidualnego

doświadczenia, uczuć, idei, nastrojów, zawodu religii. Z tego powodu komunikat wysyłany i odebrany może mieć takiego samego znaczenia.

Komunikat- jest pomiędzy nadawcą i odbiorcą. Kom, nazywany także przekazem

kom, jest kompleksową strukturą, na ktorą składają się

znaczenia, symbole, kodowanie i dekodowanie, forma i organizacja.

Szumy-źródło zakłóceń. Mogą być: zewn, wewn, semantyczne. Każdy z nich blokuje proces kom. Na etapie dekodowania.

*Szum. zewn: czynniki zew. Hałas temp, chłód,upał.

*Szum.wewn.: uczucia i predyspozycje psychiczne uczestnik6w pro kom.

jak np. bó1 głowy, zmęczenie

uczucie złości, nienawiści, stereotypy i uprzedzenia

*Sz. Semantyczne: jest konsekwencji! zamierzonego lub niezamierzonego złego

użycia przez nadawcy znaczenia, kt6re blokuje jego precyzyjne odkodowanie

przez odbiorcy.

Kanał: droga przekazu i środki transportu, za pomocą których przekaz pokonuje drogę od nadawcy do odbiorcy. Wszystkie zmysły

Sprzężenie: reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu.

Mówi on nam, czy przekaz został usłyszany, zobaczony

i zrozumiany. Powoduje, ze proces komunikowania ma charakter transakcyjny.

Public Relations- wg S.Black- to sztuka I nauka osiągania harmonii z otoczeniem poprzez wzajemne porozumienie oparte na prawdziwej I pełnej inf.

Cele: kreowanie wizerunku firmy/ organizacji przez przekazanie inf. do otoczenia na temat firmy, jej produktów, usług lub bezpośrednio przy użyciu mediów. Proces zarządzania inf, który ma za zadanie stworzenie w świadomości odbiorcy konieczności istnienia organizacji i jej integralności z otaczającym środowiskiem.