Katarzyna Cielek
Joanna Olchówka
Zuzanna Stogowska
Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych z mikrobiologii
Cel ćwiczenia
Zapoznanie się z metodami oczyszczania ścieków oraz co wchodzi w skład osadu czynnego jak również jakie procesy w nim zachodzą aby mógł powstać i prawidłowo funkcjonować w komorze osadu czynnego. Ćwiczenia miały również na celu zapoznanie się ze schematem oczyszczalni ścieków w osadem czynnym.
Opis
Do leja Imhoffa wlać 1 dm3 zawartość komory osadu czynnego,
Pozostawić na 30 minut w celu sedymentacji,
Odczytać wynik
Badanie aktywności enzymatycznej osadu czynnego. –
Zadanie 4
Aktywność dehydrogenazowa (test TTC)
Do probówki wlać pipeta 1 cm3 buforu Tris i 1 cm3 osadu czynnego,
Dolać 0,4 roztworu TTC i inkubować probówkę w termostacie 37oC – 30 minut.
Aktywność oksydazowa
Wlać do probówki 1 cm3 osadu czynnego,
Dodać kilka kropel 1% roztworu pirokatechiny (5 kropel),
Inkubować w temperaturze 40oC – 15 minut.
Aktywność katalaowa
Do probówki wlać 1 cm3 osadu czynnego,
Dodać kilka kropel roztworu H2O2 (5 kropel), obserwować probówkę.
Aktywność proteazowa
Posiać osad metodą kłutą na słupek żelatynowy,
Inkubować tydzień w temperaturze pokojowej, obserwować efekt.
Aktywność ureazowa
Wprowadzić ezą próbkę osadu czynnego do pożywki,
Inkubować w temperaturze 37oC.
Makroskopowa i mikroskopowa analiza osadu czynnego. –
R.Enyzmu | Osad 1 | Osad 2 |
---|---|---|
Oksyd. | 1 ++ | + |
2 ++ | - | |
Dehydrogen. | 1 +++ | + |
2 ++ | - | |
Katal. | 1+ 2 ++ | 1 +++ 2 ++ |
Zadanie 5
Określić barwę osadu, zapach, wygląd cieczy nadosadowej,
Wykonać preparat przyżyciowy i obserwować osad pod mikroskopem.
Wyniki – oznaczenie objętości osadu czynnego
Według odczytu
w Leju numer 1 osad zajmuje 260 ml czyli 0,26 dm3;
w leju numer 2 osad zajmuje 580 ml czyli 0,58 dm3.
Nad zmierzonym osadem znajduje się ciecz nadosadowa.
0,58-0,26=0.32
J=v/s.m
J=1dm3/ 0,32dm3=3,13 dm3
3.2.Wyniki – zestawienie wyników aktywności enzymatycznej osadu czynnego.
Nie zaobserwowano pojawienia się czerwonego zabarwienia zatem osad nie jest aktywny dehdrogenazowo,
Nie zaobserwowano pojawienia się brunatnego zabarwienia próba przyjęła barwę brudno zieloną/oliwkową zatem osad nie jest aktywny oksydazowo,
Zaobserwowano uwalnianie się pęcherzyków gazu (tlenu) co oznacza, że osad czynny jest aktywny katalazowo, rozkłada szkodliwą wodę utlenioną (H2O2) do wody i uwalnianego tlenu.
Część żelatyny została upłynniona co oznacza, że żelatyna jest białkiem, które pod wpływem proteazy ulega hydrolizie.
Próba przyjęła kolor amarantowy co pośrednio świadczy o aktywności ureazowej próby.
Wnioski
Osad czynny składa się z kłaczków i płynu nadosadowego na początku osad po mimo iż miał formę zawiesiny był cały mętny. Po przelaniu go do leja Imhoffa i odczekaniu 30 minut można zaobserwować proces sedymentacji kłaczków osadowych i dobrze widoczną warstwę płynu nadosadowego. Objętość jaką wlano do leja to 1 dm3 dla osadu 1 i 2 objętość odczytana o sedymentacji to odpowiednio dla osadu 1 - 0,26 dm3 natomiast dla osadu numer 2 - 0,58 dm3.
A) Dehydrogenazy to enzymy katalizujące odłączanie wodoru od utlenianego substratu. Aktywność dehydrogenazową określa się za pomocą sztucznego akceptora wodoru, który przejmuje go od dehydrogenazy i na skutek redukcji zmienia swoje zabarwienie. Tym akceptorem jest chlorek trifenylotetrazolowy – TTC. Bezbarwny TTC ulega redukcji do czerwonego formazanu. Nie zaobserwowano pojawienia się czerwonego zabarwienia zatem osad nie jest aktywny dehdrogenazowo.
B) W omawianej próbie wykrywana była pewna specyficzna grupa oksydaz - oksydazy fenolowe. Przenoszą one elektrony i protony ze związków fenolowych na tlen. Związki fenolowe w wyniku utlenienia przechodzą w chinony, które ulegają spontanicznej polimeryzacji z wytworzeniem ciemno zabarwionych barwników melaninowych. Nie zaobserwowano pojawienia się brunatnego zabarwienia próba przyjęła barwę brudno zieloną/oliwkową zatem osad nie jest aktywny oksydazowo.
C) Katalaza, podobnie jak dehydrogenaza i oksydaza, należy do oksydoreduktaz. Mechanizm działania katalazy polega na oderwaniu tlenu od jednej cząsteczki H2O2 i przeniesieniu go na drugą cząsteczkę H2O2. W efekcie dochodzi do rozpadu obu cząsteczek nadtlenku wodoru i wytworzenia dwu cząsteczek H2O oraz wydzielenia tlenu. Zaobserwowano uwalnianie się pęcherzyków tlenu co oznacza, że osad czynny jest aktywny katalazowo, rozkłada szkodliwą wodę utlenioną (H2O2) do wody i uwalnianego tlenu.
D) Proteaza jest hydrolazą katalizującą hydrolizę białek. Żelatyna jest białkiem, które pod wpływem proteazy ulega hydrolizie, co przejawia się jej upłynnieniem. Część żelatyny została upłynniona co oznacza, że żelatyna jest białkiem, które pod wpływem proteazy ulega hydrolizie.
E) Ureaza jest hydrolazą katalizującą rozkład mocznika. W wyniku reakcji uwalniają się grupy aminowe, które w roztworze wodnym przyjmują postać kationów amonowych alkalizujących środowisko. Zmiana odczynu na zasadowy, wykrywana zmianą zabarwienia indykatora obecnego w pożywce, pośrednio świadczy o aktywności ureazowej. Próba przyjęła kolor amarantowy co pośrednio świadczy o aktywności ureazowej próby.
Wykrycie w preparacie wrotków świadczy o tym, że obserwowany osad czynny jest dobrze natleniony i jest stabilny. Wykrycie tych form świadczy o dobrej pracy osadu.
Badanie ścieków z oczyszczalni w Janówku
Zad.1 Do 40 ml ścieków dodaliśmy 5 ml bulionu oraz 5 ml zawiesiny E.Coli
50ml-40ml
0,1-x
x=0,08 ml
103 - 49
0,00008 ml - 49
1ml- x , x=612,500 w 1ml
W ściekach w Janówku stwierdzono 0,612*106 pfu/cm3