Patologia płuc
NIEDODMA (Atelectasis)
Podział na podstawie mechanizmu powstawania:
niedodma resorpcyjna
niedodma z ucisku
mikroniedodma
niedodma z obkurczenia
Niedodma resorpcyjna : zaczopowanie uniemożliwia przedostanie się powietrza do dystalnego odcinka dróg oddechowych. Najczęściej zaczopowanie przez czopy śluzowe lub śluzowo-ropne.
Po operacjach ,powikłanie astmy oskrzelowej, rozstrzenia oskrzeli, przewlekłego zapalenia oskrzeli, aspiracji ciał obcych lub skrzepu krwi w czasie operacji i znieczulenia.
Nowotwory ( rak oskrzela), powiększone węzły chłonne (gruźlica), tętniaki naczyniowe.
Niedodma z ucisku (bierna)
spowodowana gromadzeniem się płynu lub powietrza w jamie opłucnowej, co powoduje mechaniczne zapadnięcie się przylegającego miąższu płuca.
Płyn w przypadku zastoinowej wady serca, odma opłucnowa, niedodma podstawna (wysokie ustawienie przepony u obłożnie chorych, u chorych z płynem w jamie otrzewnowej).
Mikroniedodma (niedodma zatorowa)
ogólna utrata możliwości rozprężenia się płuca, wynikła głównie z niedoboru surfaktantu.
Ostry i noworodkowy RDS (respiratory distress syndrome), zapalenia śródmiąższowe płuc, niedodma pooperacyjna.
Niedodma z obkurczenia (bliznowacenia) - w przypadku miejscowych lub uogólnionych zmian włókniejących płuca lub opłucnej.
Utrudnia rozprężanie w czasie wdechu i wyrzut powietrza podczas wydechu.
ROZEDMA PŁUC
Rozedma płuc - trwałe powiększenie przestrzenie powietrznej obwodowo w stosunku do oskrzelików końcowych, któremu towarzyszy uszkodzenie ich ścian.
Powiększenie przestrzeni powietrznej , bez uszkodzenia - nadmierne upowietrznienie.
Podział rozedmy ze względu na lokalizację w gronku i płaciku:
rozedma środkowej części zrazika
rozedma całego zrazika
rozedma dalszej części zrazika
Rozedma środkowej części zrazika:
zajęcie środkowych części zrazika, przy zaoszczędzeniu obwodowych pęcherzyków
zmiany najbardziej nasilone w płatach górnych, segmentach szczytowych
najczęściej u palaczy, bez wrodzonego niedoboru alfa1-antytrypsyny
Maciek
21. Podział ze względu na:
Mikrobiologiczny charakter organizmów (wirusowe, bakteryjne, grzybicze, pierwotniakowe)
Sposobu rozprzestrzeniania się (płatowe, odoskrzelowe)
Klasyfikacji klinicznej:
Środowiskowe (S. pneumoniae, H. influenzę, L. pneumophilus, S. aureus, M. pneumoniae, C. pneumoniae, C. psittaci)
Wewnątrzszpitalne (Klebsiella, Pseudomonas, E. Coli, Proteus, Serratia)
Oportunistyczne przy immunosupresji
Zachłystowe
Bronchopneumonia:
Zakażenia szpitalne
Małe dzieci
Osoby starsze
Czynniki etiologiczne: S. aureus, Klebsiella, E. Coli, Pseudomonas
Płatowe zapalenie płuc – górny lewy płat
- najczęściej pneumokoki
- osoby młode i w średnim wieku
Stadia patologiczne płatowego zapalenia płuc
nawał (przekrwienie i obrzęk)- erytrocyty w poszerzonych przegrodach, płyn surowiczy w pęcherzykach
zwątrobienie czerwone w pęcherzykach (erytrocyty, granulocyty, włóknik)
zwątrobienie szare (dużo włóknika i granulocytów w świetle pęcherzyków, uciśnięte przegrody)
zwątrobienie żółte- etap krytyczny ( stłuszczenie i rozpad granulocytów)
rozejście (fagocytoza bakterii trawienie włóknika – cofnięcie się zmian)
Wirusowe zapalenie płuc
limfocytarny naciek zapalny w przegrodach międzyzrazikowych i międzypęcherzykowych, brak wysięku w pęcherzykach
klinicznie bark produktywnego kaszlu
czynniki etiologiczne: influenza, parainfluenza, adenovirus, respiratory syncytial virus (RSV- u dzieci), cytomegalowirus- u osób z upośledzona odpornością
.
Powikłania
zapalenie opłucnej
włóknienie płuca (organizacja włóknika)
bakteriemia
ropnie płuc
ropniak
wysięk
zgon
Samoistne włóknienie płuc
niejasna etiologia
w połowie przypadków brak czynników poprzedzających
czasem towarzyszą schorzeniom autoimmuniol.
uszkodzenie obwodowych struktur płuc (pneumocytów I, obrzęk ściany p.p., nacieki zapalne)
proliferacja fibroblastów i tworzenie kolagenu
proliferacja pneumocytów II
Diagnostyka i leczenie
pobranie za pomocą torakokamery wycinków ze zmienionej tkanki płucnej
czasem obecność immunoglobulin w ścianach pęcherzyków płucnych
Samoistne włóknienie płuc
zwyczajne śródmiąższowe zapalenie płuc
złuszczające śródmiąższowe z. p.
ostre śródmiąższowe z.p.
Nieokreślone śródmiąższowe z. p.
Zwyczajne śródmiąższowe zapalenie płuc
najczęstsze
rozsiane zmiany w płucach poprzedzielane niezmienioną tk. płucną
wieloogniskowe różne fazy zaawansowania
czasem w świetle pęcherzyków fagocyty i treść białkowo-śluzowa
w ścianach pęcherzyków: kolagen, fibroblasty, myofibroblasty ułożone równolegle do ściany oraz myksoidalne podścielisko
Złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc
jednorodny obraz wszystkich zajętych ognisk
głównie dolne płaty płuc
w świetle pęcherzyków liczne makrofagi zaw. brunatnożółty barwnik
częste u palaczy papierosów