Kierunek

Budownictwo

Data

18.04.2013

Temat ćwiczeń : Badanie czasu wiązania spoiwa gipsowego.

Imię i nazwisko studenta:

Ocena :

Wstęp

Spoiwa gipsowe nazywane także siarczanowo-gipsowymi, należą do spoiw powietrznych, co oznacza, że po rozrobieniu z wodą wiążą i twardnieją tylko na powietrzu. Spoiwa gipsowe powstają ze skały osadowej - kamienia gipsowego (CaSO₄ • 2H₂O) lub anhydrytu (CaSO₄). Istnieje także drobnokrystaliczna odmiana gipsu – alabaster, który służy do wyrobu gipsów wysokogatunkowych oraz estrychgips, który nosi nazwę gipsu hydraulicznego (otrzymywany z kamienia gipsowego, wypalany w temp. 1000 ).

Gips budowlany uzyskuje się po mechanicznym rozdrobnieniu i wypaleniu surowca – kamienia gipsowego ( 1) – otrzymywanie, 2) – wiązanie).

1) $\text{CaS}O_{4} \bullet \ H_{2}\text{O\ }\text{\ CaS}O_{4} \bullet \ \frac{1}{2}H_{2}O\ + \ \frac{3}{2}H_{2}\text{O\ \ }$

2) $\text{CaS}O_{4} \bullet \ \frac{1}{2}H_{2}O\ + \ \frac{3}{2}H_{2}\text{O\ \ \ }\text{\ CaS}O_{4} \bullet \ {2H}_{2}O$

Anhydryt poddaje się tylko procesowi rozdrobnienia.

Estrychgips wiąże wolniej niż gips budowlany ale po 28dniach uzyskuje dużo wyższa wytrzymałość. Mieszany z piaskiem i żużlem służy do wyrobu cekoli.

Wyroby gipsowe są nieodporne na działanie wody.

W przeprowadzonym badaniu sprawdzimy jaki wpływ na czas wiązania maja dodatki tj. NaCl, kwasek cytrynowy i Na₂HPO₄.

Opis

Odważyliśmy cztery próbki gipsu budowlanego po 200g każda.

Pierwszą próbkę rozrobiliśmy ze 120 cm³ wody ( tak, że $\frac{W}{G} = 0,6$ ) i mieszaliśmy przez 1 minutę nie wyłączając stopera. Bez dodatków przelaliśmy ją do pierścienia Vicata ustawionego na szkiełku wcześniej wysmarowanego olejem. Wyrównaliśmy powierzchnię gipsu i ustawiliśmy całość pod igłą aparatu Vicata. Za początek wiązania uznaję się moment, kiedy igła aparatu opuszczona swobodnie tuż nad powierzchnią gipsu w pierścieniu zanurzy się maksymalnie 22 ± 2mm ponad dnem pierścienia, czyli szkiełkiem. Następnie, w krótkich odstępach czasu, za każdym razem w innym miejscu, opuszczamy igłę swobodnie nad powierzchnia gipsu. Za koniec wiązania uznaje się moment kiedy igła aparatu zanurzy się w gipsie nieznacznie (1mm). W tym momencie zatrzymujemy stoper.

Z drugą próbką postępujemy podobnie. Różnica polega na tym że do w wodzie, którą rozdrabniamy gips, rozpuściliśmy 0,5g kwasku cytrynowego.

Do trzeciej próbki dodaliśmy 1g NaCl.

Natomiast do czwartej próbki dodaliśmy 0,5 g Na₂HPO₄.

Uzyskane czasy zapisujemy w tabeli.

Wyniki

Tabela wyników nr 1 „Pomiar czasu wiązania spoiwa gipsowego”
Wyniki dla podgrupy „B”
Nr
1.
2.
3.
4.

Analiza wyników i wnioski

Analizując otrzymane w badaniu wyniki wyraźnie widać jaki wpływ na czas wiązania maja dodatki.

Kwasek cytrynowy znacznie opóźnia proces wiązania, który w czasie naszego badania nawet się nie rozpoczął, mino upływu około 20 minut. Wyraźnie ponad powierzchną gipsu wydzieliła się woda, której z czasem przybywało.

Sól kuchenna kilkukrotnie przyśpiesza proces wiązania. Dzieje się tak z uwagi na właściwości fizyczne chlorku sodu tj. higroskopijność, która przyspieszyła proces wiązania pochłaniając wodę. Już minutę po rozrobieniu napotkaliśmy trudność z przełożeniem masy do pierścienia Vicata.

Wodorofosforan sodu nieznacznie opóźnia czas wiązania ponieważ jest substancją silnie higroskopijną.

Literatura

1. Budownictwo ogólne, praca zbiorowa, wyd. Arkady, ISBN : 978-83-213-4334-1, Warszawa 2008

Podpis