Temat: Pogodowe psoty. Zapoznanie dzieci z historyjką „Burza” z książeczki

J.Cutting pt. „Burza”

Cele ogólne:

- doskonalenie sprawności umysłowych : spostrzegania, próby uogólnienia,

analizy i syntezy, porównywania.

- odkrywanie własnych możliwości, osiąganie sukcesu w trakcie globalnego

czytania historyjek, zdań, wyrazów.

- Kształtowanie u dzieci pełnego uczestnictwa w życiu grupy, wyrabianie

umiejętności porozumiewania się bez słów.

- Stworzenie klimatu zapewniającego wszystkim dzieciom swobodę

wypowiedzi.

- Wprowadzenie różnych sposobów komunikowania się.

- Rozwijanie otwarcia na innych, zgoda na fizyczny kontakt z innymi]

Cele operacyjna:

- nabywanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zadaniowo problemowych

(analiza i synteza wzrokowa)

- udział w grupowym słuchaniu

- wyczulenie na zmiany, dostrzeganie i rozpoznawanie ich

- wyrażanie siebie w ruchu przy akompaniamencie muzyki

- współdziałanie, poszanowanie partnera

- akceptacja reguł gry, przestrzeganie nakazu milczenia.

Metody pracy:

- ćwiczenia aktywizujące;

- pogadanka.

Formy pracy:

- praca indywidualna;

- praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

Wielka Księga Słonecznej Biblioteki J.Cutting „Burza”, napisy do

globalnego czytania, ilustracje przedstawiające zjawiska pogodowe, podpisy do

ilustracji, wizytówki dzieci, karty pracy, kredki, klej, nożyczki, płyty CD z

podkładem muzycznym, zagadki tematyczne, trójkąty, gazety, butelki.

Uczestnicy:

- wychowankowie Domu Dziecka.

Czas trwania: 120 min.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie gości piosenką „Poznajmy się nawzajem”

2. Wysłuchanie utworu pt.”Wicher”

Wicher

Wicher gwizdał i wiał mocno po drogach

I przewrócił Anię i pomknął na swych szybkich nogach.

Ania zapłakała, lecz wicher pędził jak szalony,

Dziadziowi dla żartu zwiał kapelusz z głowy.

Zerwał trzy czerwone dachówki z dachu,

Rozćwierkanym wróblom napędził strachu.

Jamnika, który przecież nie chodzi daleko,

Zagnał w wąską uliczkę, aż nad samą rzeką.

Ania wciąż płakała, skamlał jamnik głośno,

Dziadzio pięścią groził, wicher wiał radosny.

A gdy się rozpędził po ciemnym zaułku,

Mur gruby tu z przed nim wyrósł niespodziewanie.

Uderzył weń głową : To boli! Ratunku!!!

Padł wiatr pod murem, skończyło się wianie!

Dziadzio się nie ucieszył, ucieszyła się Ania.

Wreszcie ktoś zatrzymał tego drania.

3. Krótkie omówienie treści wiersza. Zwrócenie uwagi na szkody jakie poczynił

również w naszej sali : pomieszał podpisy pod obrazkami na tablicy

4. Wspólne uporządkowanie „bałaganu” – ćwiczenia utrwalające znany dzieciom

materiał.

5. Spróbujemy uświadomić wiatrowi, gdzie jest jego miejsce i jakie ma obowiązki

– wspólny śpiew piosenki „Wietrzyk-psotnik”

6. Wysłuchanie fragmentu utworu pt.”Burza” (płyta CD) Co to za zjawisko?

7. Krótka rozmowa z dziećmi :

- jaka jest dziś pogoda ?

- po czym poznajecie, że zbiera się na deszcz?

- Czy widzieliście kiedyś pioruny? Słyszeliście grzmoty?

- Co robiliście w czasie burzy?

8. Wysłuchanie opowiadania nauczycielki

Pewien rolnik obudził się któregoś poranka bardzo wcześnie. Wyjrzał przez

okno i zobaczył wielkie, czarne chmury pędzące po niebie.

- O mój Boże! Nadciąga burza - pomyślał – czy zagoniłem wczoraj wszystkie

zwierzęta?

Zaczął sobie przypominać.

- Krowy są w oborze – to już dobrze! Kury są w kurniku – to już dobrze! Burek jest

w budzie – to już dobrze! Mruczek jest w kuchni na piecu – to już dobrze!

Kiedy rolnik wstał i ubrał się, burza rozszalała się na dobre. Grzmiało i błyskało

co chwila.

- Dobrze, że nie jestem na dworze w taką pogodę.

Nagle przypomniał sobie, że Kasztan, jego ukochany koń, został na łące.

- Musze biec po niego!

Włożył kapelusz, kurtkę, kalosze i wybiegł. Pioruny waliły jeden za drugim.

Wreszcie dotarł do przerażonego kasztana. Błyskało okropnie i biedny Kasztan

strasznie się bał.

- nie bój się! Chodź tu – powiedział rolnik. Chwycił konia za uzdę i zaprowadził go

do stajni.

- teraz jest naprawdę dobrze! Wszyscy są pod dachem – powiedział rolnik.

- po czym rolnik poznał, że nadchodzi burza?

- Czemu Kasztan był przerażony?

- Jak myślicie, dlaczego rolnik zapomniał o Kasztanie?

- Co waszym zdaniem mógł powiedzieć rolnik po wejściu do stajni?

- Co spowodowało, że Kasztan nie tylko przestał się bać, ale nawet się

uśmiechnął?

9. Omówienie ilustracji Wielkiej Księgi Słonecznej Biblioteki pt.”Burza”, czytanie

przez nauczycielkę, czytanie wspólne z nauczycielką.

10. Rozwiązywanie zagadek dotyczących podstawowych zjawisk pogodowych.

Prezentacja ilustracji przedstawiających te zjawiska. Globalne czytanie

podpisów do ilustracji

Co tak o szyby dzwoni Jakie białe piórka

Kiedy chmura łzy roni gubi zimą chmurka?

(deszcz) (śnieg)

Gonię po niebie chmury, mknie po niebie

Latawce podrywam do góry. Wciąż ją popycha,

Schylam w sadzie drzewa, dmucha jej do ucha

Czasem gwiżdżę, czasem śpiewam wietrzysko.

(wiatr) Ucieka biedna,

Jasno jest na świecie

Jeśli spadnie, będzie w niebie

Dziura niebieska.

(chmura)

Kiedy rankiem wstaje

Jasno jest na świecie. Zamknięte okno, drzwi

Złota buzia, złoty promyk Błysnęło! Grzmi!

Kto to taki? Czy już wiecie wiatr zgina stare drzewa.

(słońce) deszcz zacina, ulewa.

I tak ciemno na dworze,

Że już ciemniej być nie może.

(burza)

11. Tworzenie dźwięków ilustrujących odgłosy poszczególnych zjawisk

pogodowych :

Wiatr – dźwięk szarpanego papieru, dmuchanie w butelki

Krople deszczu – pukanie palcami w gazetę

Burza – uderzanie w talerze

Śnieg – gra na trójkątach

12. Zabawa ruchowa przy akompaniamencie muzycznym „Lepimy bałwana”. –

dzieci dobierają się parami, jedno stoi nieruchomo udając bałwanka, drugie

próbuje go „rzeźbić”. W rytm muzyki dzieci nabierają śnieg i oblepiają nim

bałwanka, przyklejają mu guziki, nos, oczy, wkładają kapelusz, itd. Po

przerwie w muzyce następuje zmiana ról.

13.Indywidualne karty pracy. Zadaniem dzieci jest pokolorowanie ilustracji, a

następnie rozcięcie podpisów, dopasowanie ich do ilustracji przedstawiających

zjawiska pogodowe i naklejenie ich na kartę pracy, podpisanie swojej pracy.

14. Zakończenie zajęć. Samoocena.