ZAMKNIĘCIE ZAKŁADU W KRÓTKIM I DŁUGIM OKRESIE
Przedsiębiorstwo ustala wielkość swojej produkcji na poziomie Q1, przy którym krótkookresowy koszt krańcowy jest równy utargowi krańcowemu. Następnie sprawdza czy podjęcie produkcji ma sens z ekonomicznego punktu widzenia. Jeżeli cena jest wyższa od krótkookresowych przeciętnych kosztów całkowitych (SATC1), to wolumenum produkcji wynosi Q1. A przedsiębiorstwo osiąga zyski. Jeżeli cena ustali się na poziomie między SATC1 a SAVC1 przedsiębiorstwo ponosi wprawdzie straty, ale częściowo pokrywa swoje koszty stałe. Produkcja więc powinna być utrzymana na poziomie Q1. Natomiast w sytuacji gdy cena spadnie poniżej SAVC1 produkcja powinna wynosić 0. Przy tej cenie bowiem przedsiębiorstwo nie jest w stanie pokryć nawet swoich kosztów zmiennych. Przedsiębiorstwo przestaje produkować, a w długim okresie powinno być zlikwidowane.
W długim okresie przedsiębiorstwo wybiera poziom produkcji określony przez punkt B, w którym MR jest równy LMC. Następnie sprawdza czy przy produkcji Q1 nie ponosi strat. Jeśli cena jest równa lub wyższa od LAC, czyli długookresowych kosztów przeciętnych dla produkcji Q1 to przedsiębiorstwo nie ponosi strat i utrzymuje się na rynku. Jeśli cena jest niższa od LAC1, to produkcja przedsiębiorstwa powinna w długim okresie wynosić 0, co oznacza jego likwidację.
MODEL SWEEZY’EGO
# Kiedy jedno przedsiębiorstwo podnosi cenę na swoje produkty, pozostali producenci nie podnoszą swoich cen lub robią to w mniejszym stopniu; # Jeżeli jeden z oligopolistów obniża cenę wówczas konkurenci także to robią; #Krzywa popytu na produkty firmy - elastyczna przy cenach wyższych od wyjściowej (brak reakcji rywali sprawi, że podwyższając cenę utraci klientów) i słabo elastyczna przy cenach niższych od wyjściowej; #Przyjęcie powyższych założeń odnośnie reakcji oligopolistów oznacza, że krzywa popytu przedsiębiorstwa traci ciągłość (załamuje się).
# DD- krzywa relacja – cena; wielkość sprzedaży kiedy wszystkie przedsiębiorstwa podnoszą lub obniżają ceny;
# dd – popyt na produkty przedsiębiorstwa wówczas, gdy przedsiębiorstwo zmienia cenę swoich produktów, natomiast konkurenci nie zmieniają cen;
# UKDD – utarg krańcowy odpowiadający krzywej DD;
# UKdd – utarg krańcowy odpowiadający krzywej dd;
# Qe – wielkość produkcji maksymalizująca zysk;
# Pe – cena, która pozwoli max zysk.
# E – punkt przecięcia DD i dd; wyznacza max zysk;
# KK – koszt krańcowy;
# Miejsce przecięcia DD i dd wyznacza wielkość Qe i Pe maksymalizującą zysk (punkt E); #Jeżeli przedsiębiorstwo podniesie cenę powyżej Pe wówczas konkurenci pozostaną przy wcześniejszym poziomie cen (właściwą krzywa na popyt przedsiębiorstwa w takim przypadku jest odcinek dE (odcinek krzywej dd)); #Jeżeli przedsiębiorstwo obniży cenę poniżej Pe wówczas konkurenci również obniżą swoje ceny (w tym przypadku krzywą popytu będzie odcinek krzywej DD, a mianowicie DE);
# Krzywa popytu przedsiębiorstwa przybiera postać załamanej krzywej dED; # Odcinek dE krzywej popytu jest bardziej elastyczny niż odcinek ED ( reakcja konsumentów przy podwyżce ceny jest silniejsza niż przy jej obniżce); #Krzywa przychodu krańcowego traci swoją ciągłość; #Załamanie się krzywej popytu i wynikająca stąd nieciągłość krzywej UK – cena max zysk pozostaje stała. #W granicach nieciągłego odcinka krzywej UK przedsiębiorstwo nie reaguje na wzrost kosztów krańcowych (Przypuśćmy, że w sytuacji wyjściowej firma przy kosztach KM1 max zysk wytwarzając Qe po cenie Pe (KM=UK – optimum).Kiedy KM wzrosną KM=UK dla wartości Qe i Pe)
MODEL FIRMY DOMINUJĄCEJ