CYTOGENETYKA CZ. IV
Komórka interfazowa to taka, która znajduje się w fazie G0
W interfazie nie widać chromosomów tylko chromatynę jądrową
Technika FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja In situ) - technika cytogenetyczna, służącą do wykrywania w badanym materiale genetycznym określonej sekwencji DNA za pomocą fluorescencyjnych sond DNA
W 1949 r Barr i Bertram zauważyli w komórkach interfazowych policzka kobiety grudkę zasadochłonnej chromatyny, która przylega do błony jądrowej – ciałko X (Barra)
Ciałko Barra – jeden z chromosomów X, który jest nieaktywny genetycznie i mocno skondensowany
20-60% komórek ma ciałko X (komórki nerwowe – 90%)
Lionizacja – wyrównanie ilości informacji genetycznej w 2 chromosomach X kobiety w stosunku do I chromosomu X u mężczyzny (jeden z chromosomów X ulega inaktywacji)
Mały fragment ramion dystalnych może nie podlegać inaktywacji (PAR)
Teoria Lyon
Inaktywacja jednego z chromosomów X u człowieka zachodzi w 16. dniu życia zarodkowego
W komórkach kobiety następuje losowa inaktywacja jednego z chromosomów X (Xpat lub Xmat)
Organizm kobiety pod względem chromosomów X jest mozaiką składającą się z komórek zawierających nieaktywny chromosom Xpat i komórek mających nieaktywny chromosom Xmat
Raz przebyta inaktywacja chromosomu X będzie przebiegała w komórkach potomnych
Geny odpowiedzialne za inaktywację
XIC na Xq13 (chromosom pozbawiony tego regionu nie jest inaktywowany)
XIST (odpowiedzialny za produkcję RNA, który rozprzestrzeniając się wzdłuż chromosomu powoduje jego inaktywację)
Inaktywacja wiąże się z metylacją (czynnik epigenetyczny) DNA (zwłaszcza reszt cytozynowych)
Rodzaje heterochromatyny płciowej w komórkach interfazalnych
46, XX
Ciałko Barra
barwi się wyraźnie metodą Feulgena (oparta na kwasowej hydrolizie DNA, które barwi się na czerwono)
Pałeczka dobosza X
skupiona heterochromatyna w komórkach granulocytów obojętnochłonnych
46, XY
Ciałko Y
skondensowana heterochromatyna chromosomu Y, która ma zdolność do fluorescencji
Pałeczka dobosza Y
skondensowana heterochromatyna chromosomu Y wyrzucona poza jądro (ma zdolność do fluorescencji)
ZESPOŁY DELECJI
ZESPÓŁ WOLFA-HIRSCHHORNA
Przyczyna – delecja terminalna końca ramion krótkich z chromosomu pary 4 w miejscu p16.3
Kariotyp
46, XX, del(4)(p16.3)
46, XY, del(4)(p16.3)
Częstość występowania
2:1 u kobiet w stosunku do mężczyzn
1/50000 urodzeń
Fenotyp
Opóźnione wzrastanie w okresie płodowym i postnatalnym
Wrodzona hipotonia średniego stopnia
CECHY DYSMORFICZNE
Wypukła gładzina czoła
Szerokie szpary powiekowe
Hiperteloryzm
Szczelina tęczówki
Zez
Uniesiony łuk brwiowy
Szeroka nasada nosa
Niedorozwój żuchwy
Wysokie, wąskie podniebienie
Nisko osadzone małżowiny uszne
WADY ROZWOJOWE
Wady serca
Anomalie rozwojowe płuc
Niedorozwój lub jednostronny brak nerki
Wodonercze
Anomalie przewodu pokarmowego
Deformacje stóp i palców u stóp
U 50% płci męskiej spodziectwo i wnętrostwo
Zaburzenia rozwoju gałki ocznej i nerwu wzrokowego
Opóźniony rozwój psychoruchowy
Chód zaburzony, trudności w poruszaniu się
Trudności w nabywaniu umiejętności werbalnych
ZESPÓŁ CRI DU CHAT (zespół monosomii 5p)
Przyczyna – delecja terminalna części ramion krótkich chromosomu 5 w miejscu p15
Kariotyp
46, XX, del(5)(p15)
46, XY, del(5)(p15)
Ponad 80% tych delecji to delecje de novo
Częstość – 1/37000 – 50000
Duża śmiertelność wśród niemowląt
Fenotyp
Mała masa urodzeniowa
Nasilona hipotonia mięśniowa
Płacz noworodka przypomina miauczenie kota
Zaburzenia budowy i funkcji krtani
Zaburzenia strukturalne i rozwojowe OUN
Skąpe owłosienie łonowe
Ginekomastia
CECHY DYSMORFICZNE
Małogłowie (u niemowląt)
Okrągła twarz (w późniejszym wieku podłużna)
Zmarszczka nakątna
Hiperteloryzm
Szpary powiekowe ustawione skośnie w dół
Zez zbieżny
Małżowiny uszne małe, nisko osadzone
Krótka szyja
Płaska nasada nosa
U niemowlęcia mała, cofnięta bródka
WADY ROZWOJOWE
Wrodzone wady serca
Różne wady kośćca
Wnętrostwo
Spodziectwo
Przerost łechtaczki, niedorozwój warg sromowych większych, macica dwurożna
Wraz z wiekiem narasta spastyczność kończyn
Fenotyp behawioralny
Brak prawidłowego wykształcenia się mowy (występuje lepsze rozumienie mowy)
Opóźniony rozwój psychoruchowy
Niepełnosprawność intelektualna (IQ 24-34)
Ok. 10 roku życia dzieci komunikują się krótkimi słowami
Częste napady złości
Nadwrażliwość na dźwięki
Samouszkodzenia
Brak koncentracji i uwagi
ZESPOŁY MIKRODELECJI
Mikrodelecja to to mały ubytek materiału genetycznego w chromosomach, który przekracza zdolność uwidocznienia go w mikroskopie świetlnym
ZESPÓŁ PRADERA-WILLIEGO
Przyczyny
mikrodelecja q11-q13 w chromosomie ojcowskim pary 15
46, XX, del(15)(q11-q13)pat
46, XY, del(15)(q11-q13)pat 65-75%
uniparentalna dysomia
46, XX, upd(15) mat
46, XY, upd(15) mat 20-25%
*RODZICIELSKIE PIĘTNOWANIE GENOMU*
W przypadku większości genów autosomalnych geny pochodzące od ojca i matki są równocenne.
Jednak pewna grupa genów (0,1-1%) związana jest z ekspresją tylko 1 allelu rodzicielskiego (2 allel jest inaktywowany – napiętnowany).
Zjawisko to zachodzi w czasie gametogenezy i wczesnego rozwoju zarodkowego.
Może być rozpatrywane na poziomie chromosomu lub genu.
W przypadku chromosomu
uniparentalna heterodysomia (UPHD)
uniparentalna izodysomia (nondysjunkcja w 2. podziale mejotycznym) - UPID
Częstość – 1/15000-30000
Cechy fenotypowe
hipotonia mięśniowa
słabe ruchy płodu
u noworodków i niemowląt
słaby odruch ssania
słaby przyrost masy ciała
opóźniony rozwój psychoruchowy
w wieku 2-3 lat narasta łaknienie
migdałkowate szpary powiekowe
długie rzęsy
wąskie podniebienie
małe zęby
niski wzrost (mężczyźni 155 cm , kobiety 148 cm)
małe dłonie i stopy
dystalne części paliczków zaostrzone
hipopigmentacja skóry i włosów
nadwaga
skolioza
hipogonadyzm
pierwotny lub wtórny brak miesiączki
bezpłodność
dziecko kłótliwe, uparte
ZESPÓŁ ANGELMANA
Przyczyny
delecja interstycjalna długiego ramienia chromosomu pary 15 (który jest pochodzenia matczynego) w regionie q11-q13
46, XX, del(15)(q11-q13) mat
46, XY, del(15)(q11-q13) mat 75%
uniparentalna disomia chromosomu 15 pochodzenia ojcowskiego
46, XX, upd(15) pat
46, XY, upd(15) pat 2%
mutacje genu UBE3A (mutacje inprintingowe pochodzenia matczynego) 10%
Częstość – 1/25000 urodzeń
Fenotyp
ok. 70% noworodków ma trudności w ssaniu
wymioty po posiłkach
małogłowie i krótkogłowie
u kilkuletnich dzieci cechy dysmorficzne twarzy
głęboko osadzone gałki oczne
zez
duże usta
często wystający język
nadmierne ślinienie
jasna karnacja skóry
duże przerwy między zębami
chód na szerokiej podstawie
skolioza
do 3. roku życia napady padaczkowe
opóźniony rozwój psychoruchowy
dziecko siada około 2. roku życia
chodzi 3-5 rok życia
nadmierna ruchliwość
fascynacja wodą
wkładanie przedmiotów do buzi