Scenariusz zajęć z komunikacji społecznej przeznaczony dla klasy VI szkoły podstawowej.

1. Temat: Istota łączenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

2. Cele zajęć.
   2.1. Cele ogólne:
   - Uczeń dowiaduje się czym jest komunikacja.
   - Uczeń poznaje podział komunikacji na werbalną i niewerbalną.
   2.2. Cele szczegółowe:
   - Uczeń potrafi odróżnić komunikację werbalną od niewerbalnej.
   - Uczeń wyróżnia rodzaje komunikacji werbalnej.
   - Uczeń zauważa istotę łączenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

3. Metody i techniki kształcenia:
   - gra w podziale na grupy
   - rozmowa
   - elementy dramy

4. Środki (materiały dydaktyczne):
   - kartki z wypisanymi emocjami: złość, radość, smutek
   - kartki z hasłami do zabawy trzeciej

5. Czas: 45 minut

6. Przebieg lekcji:
   6.1. Część wstępna - wprowadzenie:
   - Nauczyciel poprzez gesty i słowa zadaje pytanie. “Jak myślicie, co będzie tematem dzisiejszej rozmowy?”
   Słowa pisane z liter wielkich mówimy a to, co w nawiasach pokazujemy.

JAK myślicie(pokazuje na uczniów a potem palcem dotyka głowy), CO BĘDZIE tematem(ukazuje gest pisania w powietrzu) DZISIEJSZEJ rozmowy(ukazuje gest rozmowy dłoni z dłonią)?
- Po uzyskaniu odpowiedzi po zadanym pytaniu bądź podpowiedzi, nauczyciel rozpoczyna rozmowę o temacie zajęć. Informuje uczniów, że komunikacja werbalna i niewerbalna wzajemnie się uzupełniają i oba te rodzaje są bardzo istotne.

6.2.Część główna - omówienie:

- Nauczyciel zadaje uczniom pytania: Czym różnią się te dwa rodzaje komunikacji? Co zawiera się w komunikacji niewerbalnej? Czy posługiwanie się jednym rodzajem komunikacji sprawiałoby nam trudność i dlaczego?

- Nauczyciel informuje uczniów, że przeprowadzone badania psychologiczne stwierdziły, że komunikat przekazywany jest słownie jedynie w 35% a 65% przekazu stanowi komunikacja niewerbalna.

- Po rozmowie nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy i informuje, że teraz przeprowadzi trzy zadania.
ZADANIE PIERWSZE:
Pierwsza zabawa polegać będzie na tym, iż wybrani uczniowie losują kartki z wypisanymi emocjami: złość, radość, smutek. Mają oni za zadanie zaprezentować je swojej grupie bez używania komunikacji niewerbalnej.
Nauczyciel zadaje pytania:
“Czy pokazywanie emocji bez elementów komunikacji niewerbalnej było skuteczne?”
Uczniowie odpowiadają m.in, że takie wyrażanie emocji nie wygląda szczerze ani nie jest tak wyraziste, jak być powinno.

- Zadanie to ma ukazać, jak istotna jest komunikacja niewerbalna w okazywaniu emocji.
ZADANIE DRUGIE:
Uczniowie mają dla kontrastu podobne zadanie. Tym razem mają ukazać emocje z zadania 1. w sposób niewerbalny
Nauczyciel pyta “Który sposób wyrażania emocji jest bardziej przekonujący?”.
ZADANIE TRZECIE:
Ostatnie zadanie ma na celu pokazanie uczniom, jak ważna jest komunikacja niewerbalna przy opisywaniu i tłumaczeniu.
Z każdej grupy uczniów wybierany jest jeden przedstawiciel. Każdy otrzymuje 3 karteczki a na nich słowo, które musi swej grupie przedstawić. Nie wolno przy tym gestykulować, a dodatkowym utrudnieniem jest to, że na karteczkach razem ze słowem do opisania zostają podane słowa, których w opisie użyć nie wolno. Przykładowo: NIEBO: góra, Bóg, samolot, latać, niebieski; GITARA: struny, basowa, instrument; SKRZYDŁA: latać, anioł, ptak, pióra; OKULARY: nos, wzrok, oczy, patrzeć.

Nauczyciel pyta “Czy trudno było przekazać te słowa swojej grupie?”
6.3. Część końcowa - podsumowanie
- Nauczyciel zadaje pytania: Czy komunikacja werbalna i niewerbalna mogą zachodzić bez siebie? Jak istotne jest ich łączenie i w czym pomaga? Czy są jeszcze jakieś wnioski, jakie nasunęły wam się po tej lekcji?