selen czarny, szary (α) i czerwony (β)

Selen odkrył J. J. Berzelius w 1817 roku, jego nazwa pochodzi od greckiego słowa – selene, oznaczającego księżyc, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, a tellus znaczy ziemia. Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 0,05 ppm jako zanieczyszczenie niektórych rud siarczkowych. Przemysłowo pozyskuje się go jako produkt uboczny rafinacji rud miedzi i siarki.