Sposób wymiarowania przewodów.

Podzielenie instalacji na odcinki obliczeniowe,

Wyznaczenie przepływów obliczeniowych dla tych odcinków

Dobór średnicy przewodów na odcinkach obliczeniowych

Wyznaczenie strat ciśnienia

Wyznaczenie min. Ciśnienia wody dla instalacji

Wyznaczenie przepływu obliczeniowego q[dm³/s] wg wzoru:

q=0,682(∑q_n)^0,45-0,14 [dm³/s] dla 0,07≤∑ q_n≤20 [dm³/s] oraz dla armatury o q_n<0,5 [dm³/s]

q=1,7(∑q_n)^0,21-0,7 [dm³/s] dla ∑ q_n>20 [dm³/s] oraz dla armatury o q_n≥0,5 [dm³/s]

q_n- normatywny wpływ wody

Zalecane prędkości przepływu wody.

Prędkość przepływu wody nie powinna być większa niż:

w połączeniach pionów do pkt czerpalnych 1,5 m/s

w pionach 1,5 m/s

w przewodach rozdzielczych 1 m/s

w przyłączach wodociągowych 1 m/s

Wyznaczając starty ciśnienia na odcinkach obliczeniowych należy wyznaczyć liniowe i miejscowe starty ciśnienia.

Układy instalacyjnej wodociągowej sieci wewnętrznej.

Woda z sieci poziomej dolnej górnej lub z sieci pierścieniowej. Jeżeli ciśnienie w sieci miejskiej jest wystarczające stosujemy bezpośrednie zaopatrzenie instalacji w wodę, jeśli jest niewystarczające stosujemy pośrednie zaopatrzenie i instalujemy w wodę poprzez: zbiornik wyrównawczy otwarty górny dla zmiennych okresowo ciśnień w sieci wodociągowej ulicznej; urządzenie hydroforowe; wewnętrzne instalacje wodociągowe strefowe.

Rozdział dolny wody: poziomy wodociągowe, w piwnicy pod sufitem; jeżeli ciśnienie jest stale za małe to urządzenia hydroforowe.

Rozdział górny wody: w sieciach wielostrefowych z urządzeniami zbiornikowymi górnymi. Wodociągowa instalacyjna sieć pierścieniowa: najkorzystniejsza pod względem dostarczania i rozdziału wody; sieć o jednoczesnym dolnym i górnym rozdziale; w sieciach p. poż.

Zbiorniki.

Otwarte górne (stalowe, w najwyższych częściach budynków by zapewnić minimalne ciśnienie wylotowe), zamknięte ciśnieniowe.

Urządzenia hydroforowe.

Usytuowane w podziemiach budynków i w połączeniu z zespołem pomp i rur uruchamiane i zatrzymywanych automatycznie tworzą urządzenia hydroforowe. Przerwy w pracy pomp potrzebne są dla ekonomicznego pracowania, na ten czas zbiornik gromadzi potrzebną ilość wody. Sprzężone powietrze utrzymuje w nim ciśnienie wystarczające do doprowadzenia wody do najwyższego pkt czerpalnego. Nie może być jednak bezpośrednio połączony do wodociągu ulicznego.

Wewnętrzne wodociągi strefowe stosuje się gdy ciśnienie w sieci ulicznej jest zawsze lub okresowo niewystarczające, znaczne wysokości budynków powoduje ze 1-strefowe dostarczenie wyowałaloby zbyt duże ciśnienie wewnętrzne.

Jeżeli zawsze jest zbyt małe ciśnienie przez zbiornikiem stawiamy pompę lub urządzenie hydroforowe.

Próba szczelności, odbiór wewnętrznej instalacji wody zimnej.

Instalację należy wypełnić wodą od najniższego pkt jednocześnie odpowietrzając przewody. Nad przyborami instalacja jest otwarta na najwyższej kondygnacji – wychodzi powietrze, korki są otwarte. Gdy pojawia się woda – korkujemy, wtedy nie ma powietrza.

Podwyższenie ciśnienia w przewodach do ciśnienia wymaganego należy wykonać za pomocą pompy hydraulicznej przy zakorkowanej instalacji sprawdzając wskazania manometru tarczowego, odcinamy pompę po osiągnięciu wymaganego ciśnienia.

Instalacje wodociągowe należy badać na ciśnienie o 0,2MPa wyższe od ciśnienia statycznego w przyległym punkcie miejskiej sieci wodociągowej mierzonego od poziomu przewodu wodociągowego w miejscu wprowadzenia do budynku. Wyniki próby należy uznać za pozytywne jeżeli ciśnienie w sieci budynku nie opadnie w ciągu 20min więcej niż 5% ciśnienia próbnego i nie będzie przecieków.

Instalacja musi być odpowietrzona

Po próbie instalację należy wypłukać, chlorować.

Elementy urbanistyki podziemnej.

Przewody wodociągowe

P. ciepłownicze

Kanały sanitarne

K. deszczowe

K. Kan. Ogólnospławnej

Gazociągi

Prowadzone są przeważnie wzdłuż ciągów komunikacyjnych pod chodnikiem, pod pasem zieleni.

Systemy kanalizacyjne.

Kanalizacja:

Ogólnospławna (wody z opadów, byt. Gosp., przemysłowe ścieki), rozdzielcza (2 || pracujące sieci (sanitarne, deszczowe), półrozdzielcza (faza przejściowe między dwiema poprzednimi).

Systemy zaopatrzone w wodę.

2 postacie kanalizacji ogólnospławnej: pełna (odprowadza wszystkie ścieki i opady), niepełna (co pewien czas na sieciach stosujemy elementy odciążające – przelewy burzowe).

System kanalizacji półrozdzielczy: 2 || pracujące kanały, po przepełnieniu jednego nadmiar wód przejmuje sieć odciążająca przez separatory.

Pod względem warunków hydraulicznych w przewodach sieci Kan można dzielić na: Grawitacyjne, ciśnieniowe (przy niekorzystnych warunkach terenowych), mieszane.

Elementy składowe systemu kanalizacji.

Z budynków ścieki płyną do zbieracza przykanalikami a z nich do kolektora a potem do kolektora głównego, oczyszczalni i oczyszczone do odbiornika.

Przy przepływach grawitacyjnych rury wykonuje się z kamionki, betonu, żelbetu.

Kształt kanałów dzieli się na: kołowe (odprowadzanie stałych przepływów), jajowy (dobry przy zmiennych obciążeniach, mało deszczu, ścieków), gruszkowy (pozwala szybko doprowadzić dużą ilość wody do Kan deszczowej), prostokątny (przy budowie przepustów pod jezdnią).

Uzbrojenie sieci kanalizacyjnej.

Maksymalna odległość między studzienkami rewizyjnymi: 50m

Oczyszczanie ścieków.

Oczyszczanie mechaniczne polegające na usuwaniu cząstek stałych, ścieki przepływają przez kraty o różnych szerokościach oczek.

Oczyszczanie chemiczne polega na dodawaniu związków przyspieszających osiadanie, redukcję bakterii.

Oczyszczanie biologiczne związane z wykorzystaniem aktywności mikroorganizmów w glebie przez urządzenia chłonne, odbywa się to w środowisku sztucznym przez złoża biologiczne.

Ujęcia wody powierzchniowej.

Źródła: zbiorniki wodne, rzeki, strumienie, wody opadowe, wody morskie.

Ujęcie wody jest tak zlokalizowane aby pobierana woda była czysta ale aby też wahania sezonowe nie odbijały się na pracy obiektów. Wodę pobieramy w nurcie

Ujęcia wody podziemnej.

Ujęcia poziome (sztolnie i z drenaży <gdy woda płytko zalega) i pionowe (składają się z pojedynczych studzienek ujmujących).

Studnia wiercona z filtrem – komunalne ujęcia wody są z nich wykonane, należy dowiercić się do warstwy wodonośnej; wiercenie w stalowych rurach, grunt się wybiera, obciąża rurę i ona schodzi w dół, do wnętrza rury osłonowej wprowadza się przewód rurowy zakończony filtrem.

Uzdatnianie wody – oczyszczanie wody – doprowadzenie właściwości wody do poziomu określonego przez obowiązujące przepisy, musi być pozbawiona bakterii chorobotwórczych.

Uzdatnianie wód podziemnych sprowadza się do odżelaziania i odmanganiania wody gruntowej.

Uzdatnianie wód powierzchniowych: powolna filtracja odbywająca się przez złoże filtracyjne przy bardzo małych prędkościach. Procesem kończącym uzdatnianie wody: dezynfekcja – redukcja bakterii przy całkowitej eliminacji bakterii chorobotwórczych. Woda po oczyszczeniu podawana jest przewodem tranzytowym do sieci magistralnej.

Zbiorniki.

Magazynowanie wody w celu wyrównania sezonowych wahań wydajności źródła zaopatrzenia, wahań konsumpcji w ciągu doby.

Pod względem położenia w stosunku do miast i systemu: a) początkowy <w dzień poziom wody będzie opadał> b) pośredni c) pośredni d) końcowy d) przepływowy e) bocznikowy f) terenowy g) wieżowe h) hydrofonowe.

Przewody wodociągowe.

Technologiczne, tranzytowe, magistralne, rozdzielcze.

Ze względu na materiał: żeliwne, stalowe, tworzywa sztuczne, żelbetowe.