11.10.12
Egzamin: na ostatnim wykładzie, test (ok. 20 pytań -> 4-5 otwarte)
Początki bankowości inwestycyjnej:
Wielka Brytania- koniec XVII w.- gwarantowanie handlu.
USA- XVIII w./koniec XIX w.- brak środków na budowę kolei.
Rozwój do 1929 r., później zakaz łączenia działalności depozytowo-kredytowej z inwestycyjną. Powrót do tego w 1999 r. (Clinton podpisał umowę)- pękł model bankowości anglosaskiej.
Brak banków inwestycyjnych w Polsce oraz brak ustawodawstwa na ten temat. W 1990 r. przyjęto model banku uniwersalnego (w oparciu o model bankowości niemieckiej)- banki brały udział w prywatyzacji (spółki córki).
Bankowość inwestycyjna oparta jest o rynki kapitałowe na zlecenie klientów.
Bankami inwestycyjnymi w UE są:
Instytucje kredytowe- druga dyrektywa podaje obok działalności depozytowo-kredytowej pełny zakres usług związanych z papierami wartościowymi.
Obrót, na rachunek własny i klienta, instrumentami rynku pieniężnego.
Obrót zbywalnymi papierami wartościowymi.
Udział w emisji akcji i świadczenie usług z tym związanych.
Doradztwo związane z fuzjami i nabywaniem przedsiębiorstw.
Usługi pośrednictwa finansowego.
Zarządzanie i doradztwo w zakresie port folio klientów.
Firmy inwestycyjne- szeroko pojęte czynności z dyrektywy bankowej, a także czynności, które mogą być oferowane pod warunkiem otrzymania licencji. Są to usługi kustodialne (depozyty papierów wartościowych) związane z gwarantowaniem oraz usługi wymiany walut związane z działalnością inwestycyjna.
Czynności, które banki mogą wykonywać:
Obejmować lub nabywać akcje i prawa z akcji, udziały innej osoby prywatnej i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.
Zaciągać zobowiązania związane z emisją papierów wartościowych.
Dokonywać obrotu papierami wartościowymi.
Nabywać i zbywać nieruchomości.
Świadczyć usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych.
Świadczyć usługi certyfikacyjne w zmianie ustawy o zapisie elektronicznym.
Świadczyć inne usługi finansowe.
Rodzaje działalności banków inwestycyjnych:
Organizowanie pierwotnej emisji na rynku kapitałowym:
Analiza sytuacji i zaprojektowania emisji.
Dane i prospekt do KNF.
Ubezpieczenie emisji.
Sprzedaż i dystrybucja.
Obrót na rynku wtórnym- to z dyskontem:
Broker- kojarzenie oferty dla zbywców i nabywców- prowizja.
Dealer- handel na własną rękę- zysk to różnica i tzw. zysk kapitałowy (aprecjacja papierów wartościowych).
Private placement- oferowanie i sprzedaż przez banki papierów wartościowych wybranym inwestorom (do 99).
Sekurytyzacja aktywów.
Fuzje i przejęcia- efekt synergii:
Wynajdowanie kandydatów.
Doradzanie stronie zainteresowanej (aktywnej).
Bronienie strony pasywnej.
Pomagania spółce przejmującej w znalezieniu funduszy.
Ustalanie wartości firmy przejmowanej.
Bezpośrednie finansowanie (merchant banking)- angażuje własne fundusze, np. przy kredytowaniu pomostowym (bridge financing), gdy trzeba gwałtownie zdobyć środki na przyjęcia.
Konsultant i doradca- kapitał banku to ludzie, doświadczenie i informacje.
Zarządzanie funduszami.
Inne czynności.
18.10.12
Private banking- zindywidualizowana obsługa finansowa klienta zamożnego. Majątek-> doradca.
Personal banking- stosunkowo wysoki dochód miesięczny-> opiekun.
Cechy klientów personal banking:
Mniej zamożni ale perspektywistyczni.
Mają wysokie dochody, ale nie mają w pełni zaspokojonych potrzeb.
Dużo wydają, biorą duże kredyty.
Doradca finansowy- nie- brak planu finansowego na lata.
Opiekun-tak- dbanie o sprawy klientów w banku.
Podstawowa oferta dla klientów private banking:
Dedykowany doradca-opiekun.
Prestiżowe podstawowe konto bankowe.
Ekskluzywne karty płatnicze, kredytowe.
Preferencyjne, negocjowane warunki cenowe.
Dedykowane produkty depozytowe, kredytowe, inwestycyjne.
Segmentacja zamożnych klientów:
Rynek masowy- poniżej 50.000 USD.
Klienci perspektywisty cni- od 50 do 250.000 USD.
Klienci stabilni- od 250 do 500.000 USD.
Klienci zamożni- od 500 tys. do 1 mln USD.
Klienci bardzo zamożni- powyżej 1 mln USD.
Klienci zamożni:
Bardzo zamożni- HNWI (High Net Worth Individuals)- 1-5 mln USD.
Wyjątkowo zamożni- 5-35 mln UDS.
Super bogaci- powyżej 35 mln USD.
Etapy orientacji na klienta:
Zarządzanie wiedzą pracownika o kliencie KM- Knowledge Management.
Zarządzanie relacjami z klientami CRM- Customer Relationship Management:
Cross-selling- (sprzedaż wiązana) produktów komplementarnych.
Up-sellingo- sprzedaż wzbogacona.
Zarządzanie wiedzą klienta CKM- Customer Knowledge Relationship.
Formy współpracy:
Bank jako decydent- klienci powierzają bankowi aktywa finansowe, a ten zarządza środkami obierając określoną strategię inwestowania.
Bank jako doradca- klienci posiadają uprawnienia decyzyjne, od banku oczekują doradztwa, bank wykonuje zlecenia i doradza.
Bank jako administrator- klient podejmuje decyzje i zleca ich realizację bankowi.
25.10.12
Sekurytyzacja aktywów:
Emisja papierów wartościowych, które są zabezpieczone określonym pakietem aktywów oraz wprowadzenie ich na rynek kapitałowy.
Następuje zmiana struktury aktywów bez zmiany pasywów, co powoduje przyrost gotówki w późniejszym terminie.
Rodzaje sekurytyzacji:
Prosta (bilansowa)
Złożona (pozabilansowa)
Sekurytyzacja prosta- polega na emisji papierów wartościowych w oparciu o aktywa, ale zostają one w bilansie aranżera. Ryzyko kredytowe pozostaje w bilansie aranżera.
Sekurytyzacja złożona- następuje emisja papierów wartościowych, ale następuje przeniesienie aktywów na podmiot zewnętrzny a wraz z nim przenosi się ryzyko kredytowe.
Przekazanie aktywów finansowych.
Ustanowienie agenta usługowego, który administruje płatnościami związanymi z sekurytyzowanymi aktywami finansowymi.
Ocena zdolności kredytowej emitenta i jakości wprowadzonych przez niego do obrotu papierów wartościowych.
Dodatkowe zabezpieczenie zobowiązań emitenta najczęściej w formie ubezpieczenia lub gwarancji bankowej.
Pozyskanie przez spółkę celową środków pieniężnych przez zaciągnięcie kredytu albo emisję papierów wartościowych.
Przekazanie środków pieniężnych aranżerowi.
Spłata przez dłużnika swoich zobowiązań.
Przekazanie środków pieniężnych pochodzących od dłużnika spółce celowej.
Spłata kredytu lub wykup papierów wartościowych.
Celem sekurytyzacji jest stworzenie przedsiębiorstwom o rozbudowanych aktywach finansowych możliwości korzystnego z punktu widzenia kosztów pozyskiwania kapitału, a także odseparowanie aktywów od aranżera po to, by została ograniczona jego ewentualna niewypłacalność i zapewniony przepływ gotówki z aktywów.
Multi seller conduits- mówi o grupowaniu aktywów.
Elementy procesu sekurytyzacji:
Utworzenie i aranżacja spółki specjalnego przeznaczenia.
Wybór agenta emisji.
Opracowanie finansowych aspektów programu emisji papierów wartościowych.
Określenie zasad doboru aktywów do programu.
Opracowanie ??? pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w programie.
Uzyskanie korzystnego ratingu.
Cechy aktywów w procesach sekurytyzacji:
Termin wpływów środków pieniężnych i poszczególnych ??? można ????
Udział opóźnionych płatności lub niedoborów kredytowych jest niezmiernie niski.
Aktywa mają przeciętny okres płatności ponad rok.
Rozrzut dłużników pod względem demograficznym i geograficznym jest wysoki.
Aktywa mają postać ??? pod względem charakteru dłużników.