TECHNIKI WYCHOWANIA RESOCJALIZACYJNEGO
Antropotechnika wychowania resocjalizacyjnego
Antropotechnika Antropotechnika Antropotechnika interakcji dwuosobowej grupy środowiska
1.Wychowawcza technika 1. Wychowawcza technika 1. Wychowawcza technika osobowa. grupowa. środowiskowa.
2.Opiekuńcza technika 2. Opiekuńcza technika 2. Opiekuńcza technika osobowa. grupowa. środowiskowa.
3. Psychoterapeutyczna 3. Psychoterapeutyczna 3. Psychoterapeutyczna technika osobowa. technika grupowa. technika środowiskowa.
Kulturotechnika wychowania resocjalizacyjnego
Kulturotechnika Kulturotechnika Kulturotechnika aktywności szkolnej aktywności rekreacyjnej aktywności pracowniczej
1.Uczenie się przez utwalenie. 1. Sport i rekreacja. 1. Praca zawodowa.
2.Uczenie się przez odkrywanie 2. Rekreacja wypoczynkowo- 2. Praca społecznie i przeżywanie. – rozrywkowa. użyteczna.
3. Uczenie się przez praktykę. 3. Zajęcia kulturalno - 3. Praca porządkowo –
- oświatowe. - gospodarcza.
METODY WYCHOWANIA RESOCJALIZACYJNEGO
Psychotechnika wychowania resocjalizacyjnego
Metody ukierunkowujące Metody podtrzymujące aktywność wychowanków i intensyfikujące aktywność wychowanka
1.Przekazywanie decyzji. 1. Organizowanie doświadczeń.
2. Przekonywanie. 2. Oddziaływanie dyscyplinarne.
3. Doradzanie wychowawcze. 3. Metoda wpływu osobistego.
Socjotechnika wychowania resocjalizacyjnego
Metody ukierunkowujące Metody podtrzymujące wpływ grupy i intensyfikujące wpływ grupy
1.Zarządzanie i samorząd 1. Podnoszenie prestiżu grupy. 2. Kształtowanie celów, norm 2. Podnoszenie poziomu spoistości grupy. i struktury grupy. 3. Integrowanie grup.
Systemy wychowania resocjalizacyjnego
System izolacyjno – dyscyplinarny
Procedury:
izolacja – pokazuje wychowankom, jak wielką wartością jest wolność,
dyscyplina – oparta o stosowanie kar zewnętrznych, przez wychowawców oceniane są zewnętrzne przejawy zachowania, nie interesuje ich motywacja tych zachowań ani utrwalanie ich.
praca polega tu na pilnowaniu porządku i trzymaniu dyscypliny wśród wychowanków. Zależność między wychowawcą a wychowankiem ma charakter zewnętrzny, formalny.
System progresywny
jest odmianą systemu izolacyjno – dyscyplinarnego,
oddziaływania są oparte na dyscyplinie, ale środkiem jest nagroda zewnętrzna w postaci przechodzenia z grupy do grupy, np. z zamkniętego na półotwarty,
oceniane są zewnętrzne przejawy zachowań, muszą robić to, co chcą wychowawcy, jeśli nie następuje regres do grupy niższej,
wadą dla wychowanków jest to, że nie jest nawiązywana relacja rówieśnicza między innymi ze względu na przenoszenia,
między wychowawcą a wychowankiem jest zależność formalna.
System socjo – pedagogiczny
oparty jest na wpływach grupy na wychowanka. Centralną pozycję spełnia wychowawca, który jest liderem grupy, przez co jego relacja musi być formalna i nieformalna,
środki oddziaływań to: samorząd wychowawczy, praca i nauka,
efektem resocjalizacji jest tu wytworzenie u wychowanków zamiłowania do pracy, jednak nie zmusza się ich do niej, choć daje niewymierne korzyści. Dobry dla zaburzeń psychopatycznych.
System indywidualny
bardzo dużą wagę przywiązuje się do wychowanka, jako indywidualnej jednostki,
ważne są motywacje i przyczyny zachowań, a nie ich zewnętrzne przejawy, dlatego u podstaw tego systemu leży sporządzanie diagnozy,
kontakt wychowawcy z wychowankiem ma mieć walor psycho – terapeutyczny, wymaga zależności wewnętrznej między nimi,
rolą wychowawcy jest budowanie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania, tak by dać mozliwość zaspokajania potrzeb wychowankom,
dobry dla neuropatów,
grupa służy tu jako wsparcie oddziaływań.
System homogeniczny
tworzone są w nim grupy z wychowanków o podobnych typach zaburzeń, dlatego tworzony jest dla nich jeden model oddziaływań, oparty o diagnozę,
w ramach modelu tworzymy dla indywidualnych jednostek program,
wychowawca jest o cechach podobnych do wychowanków, np. wygląd zewnętrzny.
System komplementarny (eklektyczny)
zakłada, że żaden z systemów nie jest idealny, dlatego trzeba wykorzystywać wszystkie elementy z każdego,
u jego podstaw leży diagnoza indywidualna, potem tworzy się program oddziaływań i prognozę, a realizacja poddawana jest ocenie okresowej.
Wychowanie osób niedostosowanych społecznie – zasady.
I Zasady dotyczące strategii wychowania resocjalizacyjnego
Strategia wychowania – to postulowane zdarzenie, które musi wystapić, by zaistniał rezultat końcowy.
Zasada oddziaływań etiotropowych – celem realizacji tych działań jest usunięcie przyczyn, czyli czynników powodujących wystepowanie zaburzeń.
Zasada oddziaływań ergotropowych – celem jest ukształtowanie pożądanych zachowań,
Zasada oddziaływań saniotropowych – nakazuje ona utrwalanie wcześniej wyuczonych zachowań pozytywnych.
II Zasady dotyczące procedur wychowania resocjalizacyjnego
Procedura – sposób, za pomocą którego chcemy osiągnąć cel.
Zasada akceptacji – nakazuje traktować jednostkę niedostosowaną nie jako osobę z marginesu społecznego, a jako jednostkę obarczoną wzmożonymi trudnościami, co wymusza na wychowawcy odpowiednie działania. Wychowawca ma akceptować wychowanka takim, jakim on jest. Nie wolno go krytykować. Ocena możliwa jest tylko w formie diagnozy.
Zasada respektowania – nakazuje ona liczenie się z wychowankiem jako osobą, która musi odegrać zasadniczą rolę w wychowaniu resocjalizacyjnym. Wychowawca ma starać się inspirować procesy samowychowania tak, by jednostka stała się aktywnym uczestnikiem procesu wychowania, by sama chciała też podejmowac działania zmierzające do zmiany swego zachowania.
Zasada wszechstronnej i perspektywicznej opieki – nakazuje wychowawcy liczyć się ze wszystkimi potrzebami wychowanka, przy czym w oddziaływaniach wychowawca musi uwzględniać zarówno aktualne potrzeby, jak również potrzeby, które u wychowanka pojawią się w przyszłości. Nakazuje uczyc wychowanka zaspokajania własnych potrzeb.
Zasada wymagań – nakazuje wychowawcy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych uwzględniać interesy społeczne grup, w których przyszło wychowankowi żyć.
III Ogólne zasady wychowania resocjalizacyjnego
Zasada reedukacji – nakazuje wychowawcy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych opierać się o mechanizmy i czynniki uczenia się reedukacyjnego, które polega na kształtowaniu wzorów zachowań opartych na konstruktywnej aktywności uwarunkowanej ponownym wytwarzaniem się pozytywnych nastawień motywacyjnych. Ponadto zasada ta nakazuje inspirowanie procesu uczenia się edukacyjnego, ukierunkowanego na zaniedbałe do tej pory zdolności jednostki.
Zasada wszechstronnego rozwoju osobowości – nakazuje tak prowadzić oddziaływania resocjalizacyjne, aby doprowadzić do wszechstronnego rozwoju osobowości wychowanka poprzez korektę zaburzonych sfer osobowości oraz rozwój sfer niezaburzonych.
Zasada traktowania penitencjalnego – nakazuje wychowawcy sprawować ograniczona kontrolę nad wychowankiem w taki sposób, by chronić społeczeństwo przed wychowankiem oraz wychowanka przed społeczeństwem.