Absolutny próg słyszenia
Audiometr – urządzenie do badania ubytków słuchu dla różnych zakresów częstotliwości dźwięku
Badania audiometryczne – w tych badaniach mierzymy częstotliwość i natężenie dźwięku (wartości subiektywne) oraz odczucie wysokości i głośności dźwięku (wartości obiektywne). Podstawowym celem badań jest wyznaczenie progu słyszenia.
Częstotliwość dźwięku – liczba okresowych zmian ciśnienia lub prędkości cząstkowej w ciągu 1 s. Od częstotliwości zależy wysokość tonu. Częstotliwość wyrażamy w hercach (Hz).
Dźwięk – wrażenie słuchowe wywołane drganiami akustycznymi. Wyróżniamy:
Ton – dźwięk prosty
Infradźwięki
Ultradźwięki
Szum
Efektywny próg słyszalności – najmniejszy poziom ciśnienia akustycznego sygnału dźwiękowego bezpieczeństwa, przy którym jest on słyszalny w hałasie otoczenia.
Hałas słyszalny – nieprzyjemne, uciążliwe, dokuczliwe lub szkodliwe dźwięki oddziałujące na narząd słuchu i inne zmysły oraz części organizmu człowieka. 16-20 kHz hałas lub szum słyszalny.
Hałas infradźwiękowy – hałas, którego widmie występują składowe o częstotliwościach infradźwiękowych od 2-20 Hz oraz o niskich częstotliwościach słyszalnych (do 50 Hz)
Hałas ultradźwiękowy – hałas, w którego widmie występują składowe o wysokich częstotliwościach słyszalnych i niskich ultradźwiękowych (10-40 kHz)
Krzywe progowe Wegela – metoda oceny utraty słuchu. Ubytek słuchu dla określonej częstotliwości jest wyznaczany poziomem natężenia dźwięku dolnej granicy słyszenia względem poziomu natężenia dźwięku dolnej granicy słyszalności ucha normalnego.
Mechanizm odbioru bodźców słuchowych :
Ucho zewnętrzne zbiera i przewodzi dźwięki na błonę bębenkową
W uchu środkowym dźwięk jest przenoszony z błony bębenkowej poprzez młoteczek, kowadełko, strzemiączko do ucha wewnętrznego
W uchu wewnętrznym fale o określonej częstotliwości wygasają w odpowiednich miejscach ślimaka
Natężenie dźwięku - wartość energii fali akustycznej przepływającej jednostce czasu przez powierzchnię o polu jednostkowym, prostopadle do kierunku rozprzestrzeniania się fali. Wyraża się w [W/m2]
Normalny próg słyszalności – próg słyszalności osób otologicznie normalnych w wieku 18-25 lat. Wynosi od ok. 16-20 Hz do 19-21 Hz. Jest ograniczony budową anatomiczną ucha.
Poziom natężenia dźwięku - wielkość używana do określenia intensywności fali akustycznej pod względem energetycznym. Jednostką jest decybel [dB]
Prawo Webera – Fechnera a odczuwanie bodźców akustycznych – wg tego prawa odczucie głośności bodźca jest logarytmem jego wielkości
L=lg(l)
L- subiektywny poziom wrażenia dźwięku
l – fizyczna wartość natężenia dźwięku
Prawo posłużyło do ustalenia jednostek stosowanych w audiometrii (oktawa i decybel)
Próg bólu – Jest to minimalne natężenie dźwięku, przy którym występuje uczucie bólu w uszach. Wyznacza go górna krzywa izofoniczna na poziomie 130 dB dla dźwięków sinusoidalnych i 120 dB dla szumów
Próg słyszenia – minimalne natężenie dźwięku, przy którym dany ton jest słyszalny. Wyrażany jest w decybelach i jest różny dla różnych częstotliwości:
Najniższy dla tonów o zakresie 1000 – 2000 Hz
Najwyższy w pobliżu górnej i dolnej granicy słuchowej, osiąga maksimum w zakresie 3 Hz – 5 kHz
Skutki oddziaływania hałasu na organizm człowieka :
Skutki funkcjonalne – wpływają na jakość i wydajność pracy (poziom komfortu, możliwość porozumiewania się, orientacja w środowisku)
Skutki zdrowotne – (choroby, schorzenia) powodują obniżenie sprawności psychomotorycznej, pogorszenie stanu psychicznego, ogólnego stanu zdrowia oraz stanu somatycznego narządu słuchu
Środowisko akustyczne – ogół szmerów i dźwięków o różnej sile i głośności oraz o różnym przeznaczeniu, odbieranych przez człowieka.
Ucho – budowa :
Ucho zewnętrzne (małżowina uszna, przewód słuchowy zewnętrzny)
Ucho środkowe (młoteczek, kowadełko, strzemiączko
Ucho wewnętrzne (błędnik)
Upośledzenie słuchu – ograniczenie w funkcjonowaniu człowieka spowodowane brakiem lub ograniczeniem odbioru informacji akustycznych za pomocą narządu słyszenia.