Luty

Chleb świętej Agaty od ognia strzeże chaty.

Deszcze na świętego Błażeja, słaba wiosny nadzieja.

Gdy ciepło w lutym, zimno w marcu bywa, długo trwa zima, to rzecz niewątpliwa.

Gdy luty ciepły i po wodzie, wiosna późno nastąpi i będzie po chłodzie.

Gdy luty z wiatrami, rychła wiosna przed nami.

Gdy mróz w lutym ostro trzyma – wtedy już niedługo zima.

Gdy na Gromniczną jest ładnie, dużo śniegu jeszcze spadnie.

Gdy na święty Waldek deszcze, mrozy wrócą jeszcze.

Gdy święta Jagata, bezpieczna tam chata.

Gdy święty Maciej lodu nie roztopi, będą długo chuchali w zimne ręce chłopi.

Gdy w gromnice pięknie wszędzie, tedy dobra wiosna będzie.

Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, to się zima długo wlecze.

Gdy w lutym wiatry północne wieją, są urodzajów nadzieją.

Gdy w początku lutego burze i śniegi, początek wiosny już niedaleki, ale gdy słońce ciepło świeci, wiosna tak prędko nie przyleci.

Gdy w wstępną środę deszcz pada, to rój gąsienic kapustę zjada.

Idzie luty – włóż ciepłe buty.

Jak w zimie piecze, to w lecie ciecze.

Jacek lody znosi, a jak ich nie ma to przynosi.

Jak na Matkę Boską Gromniczną, tak na Świętego Józefa.

Jak śnieg w świętego Błażeja, pogodna będzie Wielka Niedziela.

Kiedy luty – obuj buty.

Kiedy w Gromniczną gęś chodzi po wodzie, to będzie na Wielkanoc chodzić po lodzie.

Luty gdy wiatrów i mrozów nie daje, prowadzi rok słotny i nieurodzaje.

Luty stały – latem upały.

Na dzień świętej Doroty ma być śniegu nad płoty.

Na świętego Ludwika na grudzie koń utyka.

Na świętego Macieja niosą gęsi pierwsze jaja.

Na świętego Macieja pierwsza wiosny nadzieja.

Na święty Łukasz tylko wiatru jesiennego w pustym polu szukasz.

Na święty Maciej lody wróżą długie chłody, a gdy płyną już strugą, to i zimy niedługo.

O świętej Dorocie pojedziesz po błocie.

Po świętej Dorocie wyschną chusty na płocie.

Sól świętej Agaty broni od ognia chaty.

Święta Dorota wypuszcza skowronka za wrota.

Święta Weronika – słonko pomyka.

Święty Maciej zimę traci albo ją bogaci.

W dzień Agaty, jeśli słonko przez okienko zajrzy do chaty, to wiosenka na świat podgląda zza zimowej kraty.

W lutym aura burzliwa, wiosna rychliwa.

W lutym gdy zagrzmi od wschodniego boku, burze i wiatry walne są w tym roku.

W lutym wody wiele, w lecie głodne i ciele.