Zapamiętaj wreszcie raz, żeby pisać tak:

brzytwa, brzydal, brzeg i brzask,

chrząstka, chrzan i krzyk, i krzak.

Kto to wie z dyktanda drwi, dobrze pisze:

drzewo, drzazga, drzemka, drzwi,

Grzegorz, grzejnik, grządka, grzmi.

Rada będzie mama twa, że już dwójek zniknął rząd:

przynieś, przepisz, przód, przeprawa,

wytrzyj, ujrzyj, spójrz i prządź.

Nauczyciel powie w głos: "Piątkę stawiam wreszcie Ci."

Trzepak, trzoda, trzon i trzos,

Wrzenie, wrzawa, wrzask i wrzos.

1. Wyrazy z  ch, h, ó, rz, ż wymiennym

Zapamiętaj, proszę, słowa,
Niech ci dobrze wpadną w ucho:
Pióro - pierze, główny - głowa,
Blacha - blaszka, suszyć - sucho.
Kiedy dręczy cię niepewność,
Zawsze sobie przypominaj:
Wierzyć - wiara, drzewo - drewno,
Błahy - błazen, druh - drużyna.
A nuż głoski się odmienią?
Sprawdź, gdy piszesz, to pomaga!
Wożę - wóz, pieniężny - pieniądz,
Stożek - stóg, wahadło - waga.

"Ó"

Nikną wszelkie niepokoje,
Kiedy stwierdzę: dwójka - dwoje.
Nie drży także mi stalówka
Pisząc: -ówna,  -ów  i  -ówka.
Zaokrąglam ó w dwu słowach:
Ósmy, ów, bo osiem, owa.

"U"

Zapamiętaj, zawsze tu
Pisz otwarte, zwykłe u
W słowach: skuwka i zasuwka,
Gdyż wyjątkiem są te słówka;
W cząstkach: -unka,  -un  i  -unek:
Opiekunka, zdun, pakunek.
Pisz je także: w cząstce -ulec,
Więc: budulec i hamulec;
W ulu, dwu, gdzie u litera
Wyraz kończy lub otwiera.
Wreszcie - niech nikt nie kreskuje
W czasowniku cząstki -uje.

"Rz"

Niech pamięta każdy z was,
Kiedy pióro puszcza w tan:
Brzoza, brzydal, brzytwa, brzask,
Chrząstka, chrząszczyk, chrzest i chrzan.

Kto to wie, ten z dwójek drwi,
Zapamięta bowiem w lot:
Drzemka, drzazga, drzewo, drzwi,
Grzegorz, grzanka, grzebień, grzmot.

Wesół będzie tata twój,
Że już zastęp dwójek znikł:
Wejrzyj, ujrzyj, wyjrzyj, spójrz,
Przejazd, przejście, przetak, prztyk.

A profesor powie w głos:
"Piątkę dam, niech ma ją raz!"
Trzęsawisko, trzoda, trzos,
Wrzosowisko, wrzenie, wrzask.

"H"

Kłopotliwe samo h
Dość szczególną skłonność ma;
Lubi "hałaśliwe" słowa:
huk, harmider, hałasować,
Heca, hurmem, hej, hop, hura,
Hola, horda, hejnał, hulać,
Hasać, halo, hop, wataha...
W tych wypadkach się nie wahaj!

Kłopotliwe samo h lubi także słowa związane z ruchem wahadłowym: wahadło, wahać się, huśtawka, huśtać się.

wierszyki ortograficzne

W wyrazach z "ę" lub "ą" bardzo łatwo zrobić błąd. Nawet w błędzie błąd się zdarzy, więc poćwiczmy wszyscy razem: Pisz "ę" albo "ą" kolego w czasownikach czasu przeszłego: krzyknąłem, minęło, wziął, spędziłem, utonął, zdjął. Kiedy ó, a kiedy u? Nikną wszelkie niepokoje, kiedy stwierdzę: dwójka - dwoje. Nie drży także ma stalówka pisząc: -ówna, -ów i –ówka. Zaokrąglam ó w dwu słowach ósmy, ów, bo: osiem, owa.

Kłopotliwe samo h, Dość szczególną własność ma, lubi hałaśliwe słowa: hak, harmider, hałasować, heca, hurmem, hej, hop, hura, hola, horda, hejnał, hulać, hasać, halo, hop, wataha ... W tych wypadkach się nie wahaj. Tułacz wędruje, pies poszczekuje, Kucharz gotuje, zupy próbuje, Murarz muruje, domy buduje, Stolarz hebluje, deski piłuje, Krawcowa szyje, pruje. Jeżeli dość masz tego -uje, O tym, że -uje się nie kreskuje pamiętaj zawsze, a pocałuje Cię mama za to i podziękuje, Żeś wreszcie przestał przynosić dwóje.

Zapamiętaj wreszcie raz, żeby pisać tak: Brzytwa, brzydal, brzeg i brzask, chrząstka, chrzan i krzyk, i krzak. Kto to wie, z dyktanda drwi, dobrze pisze: Drzewo, drzazga, drzemka, drzwi, Grzegorz, grzejnik, grządka, grzmi. Rada będzie mama twa, że już dwójek zniknął rząd: Przynieś, przepisz, przód, przeprawa, wytrzyj, ujrzyj, spójrz i prządź. Nauczyciel powie w głos: Piątkę stawiam wreszcie Ci Trzepak, trzoda, trzon i trzos, Wrzenie, wrzawa, wrzask i wrzos.