Prokury nie można przenieść na inną osobę, prokurent może natomiast udzielić innej osobie pełnomocnictwa szczególnego do poszczególnej czynności.
Podmioty uprawnione do udzielania prokury mogą także udzielać zwyczajnych pełnomocnictw.
Rodzaje prokury
-prokura samodzielna (samoistna) - prokurent działa samodzielnie;
-prokura łączna - dla dokonania czynności prawnej konieczne jest współdziałanie wszystkich prokurentów. W praktyce funkcjonuje także, zaakceptowana przez Sąd Najwyższy, prokura łączna nieprawidłowa, która polega na tym, że dla dokonania czynności konieczne jest współdziałanie prokurenta z inną osobą, która prokurentem nie jest (np. z członkiem zarządu, wspólnikiem);
-prokura oddziałowa - zakres umocowania prokurenta ograniczony jest do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa.
Powstanie, odwołanie i wygaśnięcie prokury
Prokura powstaje z chwilą jej udzielenia na piśmie pod rygorem nieważności, sam wpis do rejestru ma jedynie charakter potwierdzenia.
W spółkach osobowych dla ustanowienia prokury konieczna jest zgoda wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki, a w spółkach kapitałowych - zgoda wszystkich członków zarządu.
Dla odwołania prokury wystarcza oświadczenie - odpowiednio - jednego wspólnika lub członka zarządu.
Prokura wygasa na skutek wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru, a także ogłoszenia upadłości, otwarcia likwidacji oraz przekształcenia przedsiębiorcy oraz wraz ze śmiercią prokurenta. Częściowa lub całkowita utrata przez prokurenta zdolności do czynności prawnych również powoduje wygaśnięcie prokury.Prokura uregulowana jest obecnie w art. 1091 - 1099 kodeksu cywilnego.
-Firma – w ujęciu prawnym, jest to nazwa podmiotu gospodarczego ujętego w Kodeksie cywilnym. Natomiast w języku potocznym i ekonomii określenie "firma" jest synonimem przedsiębiorstwa.
W ujęciu prawnym
Zgodnie z definicją legalną zawartą w Kodeksie cywilnym firmą jest imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwa osoby prawnej czy ułomnej osoby prawnej.
-Konsument (łac. consumens) – w ekonomii, osoba nabywająca od przedsiębiorcy towar lub usługę. Nie istnieje uniwersalna, prawna definicja konsumenta – w polskim prawie pojęcie konsumenta zostało zdefiniowane w kodeksie cywilnym jako "osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową".
Konsument jest, obok producenta, podstawowym uczestnikiem rynku. Relacje między tymi dwoma podmiotami są istotą funkcjonowania rynku. Gdy wielkość oferty sprzedaży oferowanej przez producentów przekracza zapotrzebowanie konsumentów mówi się o rynku konsumenckim. Gdy sytuacja jest odwrotna, to znaczy na rynku występują silne niedobory produktów i usług mówi się o rynku producenta. W sytuacji, gdy na rynku dominuje jeden producent, który może dyktować ceny i asortyment towarów mówi się o rynku monopolistycznym. W ekonomii i marketingu konsument jest pojęciem statystycznym, tzn. nie analizuje się konsumentów indywidualnie lecz jako pewien zbiór konsumentów, w którym występują znane tendencje i typowe zachowania.
-Konkurencja - proces, w którym podmioty rynkowe współzawodniczą ze sobą w zawieraniu transakcji rynkowych poprzez przedstawianie korzystniejszej od innych podmiotów oferty rynkowej celem realizacji swoich interesów.
Konkurowanie może się odbywać w oparciu o wiele cech oferty rynkowej, takich jak cena, jakość, forma płatności i wiele innych. W zależności od struktury rynku, na którym zachodzi proces konkurencji, wyróżnia się różne modele konkurencji.
Pojęcie konkurencji dotyczy zarówno producentów, jak i konsumentów. Kupujący także konkurują między sobą o to, aby nabyć ograniczoną ilość dóbr na najkorzystniejszych warunkach. Przykładem ilustrującym konkurowanie między sobą kupujących jest aukcja dzieła sztuki. Jednostkowy charakter dzieła sztuki powoduje, że kupujący mają do czynienia z dobrem rzadkim, w związku z czym muszą złożyć ofertę lepszą od pozostałych uczestników aukcji, jeżeli chcą nabyć dobro dostępne w ograniczonej ilości.
W ekonomii konkurencję uważa się za podstawę wolnego rynku, który zakłada wolność współzawodniczenia ze sobą na wszystkich podmiotów gospodarczych na wszystkich obszarach handlu i usług. Teoretycznym ujęciem wolnego rynku jest model konkurencji doskonałej.
Zakłada się, że przedsiębiorca pragnie maksymalizować realizację swoich interesów na subiektywnie postrzeganym rynku. Aby to uczynić musi zaoferować produkt lepszy od konkurentów. Wiąże się to zarówno z doskonaleniem samego produktu jak i z całym zestawem działań mających skłonić klienta do zakupu: od ulepszania metod sprzedaży po działania marketingowe takie jak reklama danego dobra (usługi lub towaru), odpowiednia dystrybucja produktu czy jego cena.
W języku potocznym konkurencja to także grupa przedsiębiorstw tej samej branży, współzawodnicząca z danym podmiotem na tym samym rynku. W szerszym znaczeniu przedsiębiorstwo konkuruje nie tylko z innymi przedsiębiorstwami na swoim rynku, ale także z potencjalnymi uczestnikami rynku, producentami dóbr substytucyjnych, dostawcami, odbiorcami i innymi podmiotami tworzącymi otoczenie konkurencyjne.
3. Przedsiębiorca - w ujęciu prawnym podmiot prawa, który prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 431 KC; art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).
Przytoczoną tu definicję uważa się za wspólną dla całego systemu prawa - niektóre akty prawne definiują pojęcie przedsiębiorca odmiennie jak to zestawiono w poniższej tabeli, ale każda z tych definicji znajduje zastosowanie tylko i wyłącznie przy wykładni przepisów aktu, który ją zawiera.Kodeks cywilny
4. Art.551 Definicja przedsiębiorstwa
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
5. Działalność gospodarcza- jest to zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
6. Formy działalności gospodarczej:
* indywidualna działalność gospodarcza,
* spółka cywilna,
* spółka jawna,
* spółka partnerska,
* spółka komandytowa,
* spółka komandytowo-akcyjna,
* spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,
* spółka akcyjna.
7. Krajowy Rejestr Sądowy (KRS), to rejestr prowadzony w systemie informatycznym przez sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujący podmioty, na które przepisy ustaw nakładają obowiązek uzyskania wpisu do tego rejestru.
Krajowy Rejestr Sądowy składa się z:
rejestru przedsiębiorców,
rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
rejestru dłużników niewypłacalnych (Rozdział 1, Art. 1, 3, Ustawy o KRS)
Kto prowadzi ewidencję działalności gospodarczej?
Ewidencję działalności gospodarczej prowadzi gmina oraz miasta na prawach powiatu właściwe dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy albo miejsca wykonywania działalności gospodarczej.
Organem dokonującym wpisu jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
Kto podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej
Wpisowi do rejestru podlegają wszystkie osoby fizyczne chcące rozpocząć działalność gospodarczą oraz spółki kapitałowe w organizacji.
8. REGON (akronim od Rejestr Gospodarki Narodowej) - Krajowy Rejestr Urzędowy Podmiotów Gospodarki Narodowej, rejestr statystyczny prowadzony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Pod pojęciem REGON-u rozumiany jest także numer REGON, czyli dziewięciocyfrowy numer statystyczny podmiotu gospodarczego w powyższym rejestrze.
Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) – dziesięciocyfrowy kod, służący do identyfikacji podmiotów płacących podatki w Polsce. Nadawany jest przez naczelnika urzędu skarbowego.
PESEL – skrót od nazwy "Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności". Jest on prowadzony w Polsce od 1979 przez organy państwa na mocy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.)[1] i zawiera dane osób przebywających stale na terytorium RP, zameldowanych na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące, a także osób ubiegających się o wydanie dowodu osobistego lub paszportu, a także osób, dla których odrębne przepisy przewidują potrzebę posiadania numeru PESEL.
9. SPÓŁKA HANDLOWA - to prawna forma współdziałania w celu zarobkowym co najmniej dwóch podmiotów w rozumieniu prawa cywilnego powstająca na skutek zawarcia właściwej umowy uregulowanej przepisami prawa handlowego (w Polsce ustawy Kodeks spółek handlowych). Rozróżniamy osobowe i kapitałowe spółki prawa handlowego.
SPÓŁKA OSOBOWA - Spółki osobowe opierają swą działalność na osobistej pracy wspólników w przedsiębiorstwie spółki. Spółki osobowe to: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna. Cechy: brak osobowości prawnej, spółkę reprezentują wspólnicy (w partnerskiej może to być zarząd), istnieje stał więź między wspólnikami, wspólnicy muszą być ujawieni, wnoszą wkłady. Spółka cechuje się osobistą (majątkową) odpowiedzialnością wspólników za zobowiązania spółki i osobistym prowadzeniem jej spraw. Majątek spółki stanowi wspólny majątek wspólników. Podstawą powstania spółki jest umowa.
SPÓLKA KAPITAŁOWA - forma prawna organizacji podmiotów gospodarczych, najczęściej wykorzystywana w prowadzeniu dużych przedsiębiorstw, a także w wewnętrznej organizacji grup kapitałowych. Należy do nich spółka akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Cechy: posiadanie kapitału zakładowego, posiadanie osobowości prawnej, posiadanie zgromadzonego majątku odrębnego od majątków osobistych wspólników lub akcjonariuszy, ponoszenie przez spółkę odpowiedzialności za zobowiązania całym swym majątkiem, wyłączenie z wyjątkami odpowiedzialności wspólników/akcjonariuszy za zobowiązania spółki, prawa i obowiązki udziałowców/akcjonariuszy reguluje z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązującym norm prawa, umowa spółki/statut zwane – konstytucją spółki.
SPÓŁKA JAWNA – jest spółką osobową, prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą lecz nie jest inną spółką handlową. Umowa spółki powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. Posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Firma powinna zawierać nazwiska lub nazwy firm wszystkich wspólników albo nazwisko albo firmę jednego/ kilku wspólników + sp.j. spółkę rejestruje się w Krajowym Rejestrze Sądowym. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidnie z pozostałymi wspólnikami oraz spółką. Każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę (dot. wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki).
SPÓŁKA PARTNERSKA – jest to spółka osobowa, utworzona przez partnerów w celu wykonywania wolnego zawodu. Umowa powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Partnerami mogą zostać wyłącznie osoby fizyczne uprawnione do wykonywania wolnych zawodów np.: adwokat, aptekarz. Nie ma określonego minimalnego kapitału. Firma powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera + oznaczenie „i partner/partnerzy” , sp.p., oraz określenie wolnego zawodu. Spółkę rejestruje się w Krajowym Rejestrze Sądowym, spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce.
SPÓŁKA KOMANDYTOWA - Jest spółka osobowa prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Umowa spółki komandytowej w formie aktu notarialnego podlega rejestracji w KRS. Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Brak minimalnego kapitału zakładowego. Firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie "spółka komandytowa”. Nazwisko komandytariusza nie może być zamieszczane w firmie spółki. Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli tylko do wysokości sumy komandytowej. Natomiast odpowiedzialność komplementariuszy jest nieograniczona, za zobowiązania spółki odpowiadają oni całym swoim majątkiem.
SPÓŁKA KOMANDYTOWO – AKCYJNA - spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jedenwspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki. Komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. Statut spółki komandytowo-akcyjnej sporządza się w formie aktu notarialnego (rejestracja w KRS). Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Kapitał zakładowy powinien wynosić co najmniej 50.000 złotych. Firma spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać nazwiska jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie "spółka komandytowo-akcyjna", używać można w obrocie skrótu "S.K.A.". Spółkę jest reprezentowana przez komplementariusza, który z mocy statutu nie jest pozbawiony prawa do reprezentowania spółki. Akcjonariusz reprezentować może spółkę jedynie jako pełnomocnik.
SPÓŁKA Z O. O. - Może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Spółka z o.o. nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu notarialnego i rejestracja spółki z o.o. w KRS. Spółka nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu. Kapitał zakładowy spółki wynosić co najmniej 5 000 złotych. Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 złotych. Kapitał zakładowy spółki dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej. Firma spółki jest obrana dowolnie, powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie "spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" lub "sp. z o.o.". Za zobowiązania spółki z o.o. odpowiada spółka całym swoim majątkiem, mogą dopowiadać solidarnie członkowie zarządu, ale tylko wtedy, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna. Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Spółka reprezentowana jest przez Zarząd, który składa się z jednego albo większej liczby członków. Do zarządu może być powołana osoba spośród wspólników lub spoza ich grona. Członka zarządu powoływuje się i odwoływuje uchwałą wspólników.
SPÓŁKA AKCYJNA - Może ją zawiązać jedna albo więcej osób, nie może jej zawiązać wyłącznie jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Statut spółki akcyjnej sporządzic należy w formie aktu notarialnego dalej rejestracja spółki akcyjnej w KRS, po zarejestrowanu spółka nabywa osobowość prawną. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 100 000 złotych, przy czym nominalna wartość akcji nie może być niższa niż 1 grosz. Kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej. Firma spółki może być obrana dowolnie; powinna zawierać dodatkowe oznaczenie "spółka akcyjna" lub "S.A.". Za zobowiązania spółki odpowiada spółka całym swoim majątkiem, akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Spółkę reprezentuje oraz prowadzi jej sprawy zarząd. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków, mogą być powołane osoby spośród akcjonariuszy lub spoza ich grona. Członków zarządu powołuje i odwołuje rada nadzorcza, chyba że statut spółki stanowi inaczej. Członek zarządu może być odwołany lub zawieszony w czynnościach także przez walne zgromadzenie.
10. KONCESJA - oznacza upoważnienie do wykonywania jakiejś działalności, głównie gospodarczej, wydawane przez władze administracyjne osobie fizycznej lub prawnej. Zakres koncesji: poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania kopalin w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją, oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią, ochrony osób i mienia, rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych, przewozów lotniczych.
ZEZWOLENIE - uprawnienie do wykonywania oznaczonej działalności w sposób i na warunkach przewidzianych prawem. Organ zezwalający nie może odmówić wydania zezwolenia na podjecie i wykonywanie określonej działalności gospodarczej, jeśli przedsiębiorca spełnia wymogi określone przepisami prawa.
DZIAŁALNOŚC REGULOWNA - Działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa. I uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej.
DZIAŁALNOŚC REGULOWANANA W ZAKRESIE TURYSTYKI - działalność polegająca na świadczeniu usług turystycznych obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i polowania za granicą. Działalność ta wymaga wpisu do rejestru polowań, a organem prowadzącym rejestr jest marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania przedsiębiorcy.
11. <bezradny>
13. RĘKOJMIA – odpowiedzialność sprzedającego względem kupującego za wady fizyczne oraz prawne sprzedawanej rzeczy. Stosowana przy umowie sprzedaży, ma również odpowiednie zastosowanie do innych stosunków prawnych. W polskim prawie cywilnym jest uregulowana w art. 556-576 Kodeksu cywilnego.
GWARANCJA - to pisemne zobowiązanie gwaranta do bezpłatnego usunięcia wady lub wymiany towaru na niewadliwy. Gwarancja jakości chroni konsumenta tylko wtedy, gdy gwarant tej ochrony udzielił - wszystkie uprawnienia i tryb ich realizacji określa karta gwarancyjna. Oświadczenie gwarancyjne powinno być sformułowane w języku polskim, w sposób zrozumiały i nie wprowadzający w błąd.
NIEZGODNOŚĆ TOWARU Z UMOWĄ - oprócz wad fizycznych i wad pranych obejmuje również nieprawidłowość w zamontowaniu i uruchomieniu. Niezgodnością towaru z umową jest również wydanie rzeczy w stanie niekompletnym, gdy nie spełnia warunków, np. estetycznych.
14. MIKROPRZEDSIĘBIORCA - w myśl art. 104 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to przedsiębiorca który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 2 mln euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych 2 lat nie przekraczający równowartości w złotych 2 mln euro.
MAŁY PRZEDSIĘBIORCA - określenie osoby prowadzącej działalność gospodarczą w niewielkim rozmiarze. W myśl art. 105 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to przedsiębiorca, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 10 mln euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych 2 lat nie przekraczający równowartości w złotych 10 mln euro.
ŚREDNI PRZEDSIĘBIORCA - w myśl art. 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to przedsiębiorca który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 50 mln euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych 2 lat nie przekraczający równowartości w złotych 43 mln euro.
15. Formy prowadzenia działalności gospodarczej przez cudzoziemców na terytorium RP:
Przyszły przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do:
Rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym
Rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki
3. Ewidencji Działalności Gospodarczej
Rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym podlegają:
spółki prawa handlowego
oddziały przedsiębiorców zagranicznych.
Prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki prawa handlowego uregulowane zostało w Kodeksie Spółek Handlowych. W kodeksie spółek handlowych unormowane zostały dwa typy spółek: osobowe i kapitałowe. Określono też sposób ich powstawania, łączenia się, przekształcania i podziału. Spółkami osobowymi są: jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna. Natomiast spółkami kapitałowymi są: spółka z o.o. i spółka akcyjna. Osobowość prawną mają tylko spółki kapitałowe. Spółki osobowe nie mają takiej osobowości,
a ich wspólnicy za zobowiązania spółki odpowiadają całym swoim majątkiem.
16 zasady ogolne prowadzenia działalności gospodarczej
Zasada 1. Odpowiedzialność w prowadzeniu działalności gospodarczej: od odpowiedzialności wobec akcjonariuszy ku koncepcji odpowiedzialności wobec interesariuszy
O społecznej wartości danego przedsięwzięcia gospodarczego decyduje poziom zamożności i zatrudnienia, jakie ono zapewnia, jak również dostarczane na rynek produkty i usługi o cenie odpowiadającej ich jakości. Aby wytwarzać taką wartość, firmy muszą utrzymać swoją ekonomiczną kondycję i potencjał, jednakże samo przetrwanie nie jest tu celem wystarczającym.
Firmy mają do odegrania istotną rolę w poprawie warunków życia wszystkich swoich klientów, pracowników i akcjonariuszy poprzez dzielenie z nimi wytworzonego w procesie gospodarczym bogactwa. Także dostawcy i konkurenci mają prawo oczekiwać od firm honorowania zobowiązań w duchu uczciwości i rzetelności. Firmy, jako odpowiedzialni członkowie społeczności - lokalnych, narodowych, regionalnych i globalnych - mają swój udział w kształtowaniu ich przyszłości.
Zasada 2. Ekonomiczne i społeczne oddziaływanie biznesu: ku innowacjom, sprawiedliwości i wspólnocie światowej
Firmy zakładane za granicą w celu podejmowania działalności produkcyjnej lub handlowej również tam powinny - poprzez tworzenie nowych miejsc pracy i zwiększanie siły nabywczej obywateli - powinny przyczyniać się do społecznego postępu. Firmy także wspierać prawa człowieka i edukację oraz przyczyniać się do wzrostu zamożności i ożywienia gospodarczego krajów, w których działają.
Firmy winny przyczyniać się do rozwoju ekonomicznego i społecznego nie tylko tych krajów, w których działają, ale także - poprzez efektywne i rozważne wykorzystywanie zasobów naturalnych, stosowanie się do zasad wolnej i uczciwej konkurencji, a także położenie nacisku na innowacje w technologii, na metody produkcji, marketingu i komunikacji - do rozwoju całej wspólnoty światowej.
Zasada 3. Postępowanie w biznesie: wyjście poza literę prawa ku duchowi zaufania
Akceptując słuszność uregulowań prawnych dotyczących tajemnicy handlowej, firmy powinny uznać, że szczerość, otwartość, prawdomówność, dotrzymywanie obietnic i przejrzystość (transparency) działania przyczyniają się nie tylko do zwiększenia własnej wiarygodności i stabilności, ale także do łagodzenia napięć pomiędzy firmami i usprawniania zawieranych przez nie transakcji, szczególnie na poziomie międzynarodowym.
Zasada 4. Poszanowanie dla reguł prawnych
Dla uniknięcia napięć oraz w celu promowania coraz swobodniejszego handlu, równych warunków konkurencji, jak również uczciwego i bezstronnego traktowania wszystkich uczestników, firmy powinny szanować zarówno prawo międzynarodowe, jak i lokalne. Ponadto powinny one uświadomić sobie, że niektóre działania, chociaż legalne, mogą przynieść niepomyślne skutki.
Zasada 5. Wspieranie wielostronnej wymiany handlowej
Firmy powinny wspierać wielostronne układy handlowe ustalone przez GATT/Światową Organizację Handlu i podobne międzynarodowe porozumienia. Powinny współuczestniczyć w staraniach na rzecz promowania postępowej i rozsądnej liberalizacji handlu oraz złagodzenia tych lokalnych ograniczeń, które w sposób bezzasadny szkodzą globalnej wymianie. Winny jednak respektować przy tym cele polityki narodowej.
Zasada 6. Szacunek dla środowiska naturalnego
Każda firma powinna chronić i - gdzie to jest możliwe - przyczyniać się do poprawy stanu środowiska, promując zarazem jego długofalowy rozwój i nie dopuszczając do marnotrawstwa zasobów naturalnych.
Zasada 7. Unikanie działań sprzecznych z prawem
Firma nie powinna brać i dawać łapówek ani też osłaniać tego rodzaju procederu, nie powinna uczestniczyć w praniu brudnych pieniędzy czy innych działaniach korupcyjnych. Przeciwnie, powinna nawiązywać współpracę z innymi firmami i organizacjami w celu eliminowania tych praktyk. Nie powinna handlować bronią lub materiałami, które mogą zostać użyte w działalności terrorystycznej, handlu narkotykami oraz przestępczości zorganizowanej.
17.<bezradny>