Właściwości aerodynamiczne nasion- wynikające ze wzajemnych zależności między nasionami a przepływającym powietrzem. Zależą one od masy nasion i ich rozmiarów. Higroskopijność- jest to zdolność nasion do pochłaniania i wydzielania pary wodnej. Przewodzenia ciepła- przekazywanie energii cieplnej w masie nasiennej. Właściwości sorpcyjne- określają zdolność nasion do wchłaniania i przyswajania gazów i par różnych substancji. Tekstura- rodzaj powierzchni okrywy nasiennej. Wytrzymałość na zgniatanie- zależy od budowy nasion a szczególnie od struktury okryw nasiennych których sprężystość decyduje o wielkości i trwałości uszkodzeń. Gęstość nasion( ciężar właściwy)- stosunek masy nasion do ich objętości g n =M/Vn . Sypkość nasion- zdolność wzajemnego przemieszczania się ich pod wpływem działania sił zewnętrznych (zależy od siły tarcia i w mniejszym stopniu od siły przyczepności). Określają ją przede wszystkim dwie wielkości: kąt tarcia nasion (najmniejszy kąt nachylenia płaszczyzny przy którym ziarno zsuwa się po jakiejś powierzchni); kąt nachylenia stoku- usypu- kąt między podstawą a tworzącą stożka powstającego przy swobodnym spadaniu ziarna na poziomą płaszczyznę. Prędkość krytyczna- prędkość nasion równa takiej prędkości strumienia powietrza skierowanego pionowo z dołu do góry który wywiera na nasiona siłę równoważącą ich ciężar. Dorodność nasion- ilość w masie nasiennej nasion dobrze wypełnionych i wyrównanych pod względem wielkości i masy. Samosortowanie masy nasiennej na frakcje- następuje pod wpływem sił zewnętrznych i związane jest z cechami fizycznymi nasion. W zależności od czynników zewnętrznych masa nasienna rozdziela się na frakcje różniące się kształtem, wielkością itp. Zawartość warstwy nasion- stosunek objętości nasion w warstwie do całkowitej objętości warstwy nasion. Z=100V n /V. Gęstość warstwy nasion- stosunek masy nasion do objętości warstwy zajmowanej przez te nasiona (wraz z powietrzem) g w =M/V w . Porowatość warstwy nasion- stosunek objętości powietrza znajdującego się w przestrzeniach między nasionami do całkowitej objętości warstwy nasion (wraz z powietrzem) p=100-(V- V n)/V. 5. Pojęcia statyki: Skalar – do wyznaczenia jej wielkości potrzebna jest jej wartość. Można je zaznaczyć na skali, np. wzrost Wektory – nazywamy taką wielkość fizyczną do której wyznaczenia potrzebne są minimum 3 cechy. Każdy wektor powinien mieć 3 cechy. Każdy wektor powinien mieć linię działania, leżeć na jakiejś prostej. Układ jednostek SI Metr- jest długością równą 660763,73 długości fali w próżni promieniowania odpowiadającego przejściu pomiędzy poziomami 2px α 5d₅ atomu kryptonu 86 Kilogram- jest masą międzynarodowego wzorca tej jednostki przechowywanego w międzynarodowym biurze miar w Serves pod Paryżem Sekunda- jest czasem trwania 9182631770 okresów promieniowania odpowiadającego przejściu między dwoma nadsubtelnymi poziomami stanu podstawowego atomu cezu 133 Amper- jest natężeniem prądu elektrycznego nie zmieniającego się który płynąc w dwóch równoległych przewodach prostoliniowych nieskończenie długo, o przekroju okrągłym znikomo małym w odległości jeden\ Kelwin jest 1/273,16 temp termodynamicznej punkta potrójnego wody Kandela- jest światłością która ma w kierunku prostopadłym pole powierzchni ciała doskonale czarnego promieniującego w temp krzepnięcia platyny pod ciśnieniem 101325paskali Mol- jest ilością substancji układu zawierającego liczbę cząstek lub cząstek równą liczbie atomów zaw. w masie 0,012 czystego węgla ¹²C Radian- w układzie SI uzupełniająca jednostka kąta płaskiego. Jest to kąt płaski zawarty pomiędzy promieniami koła, wycinający z okręgu tego koła łuk o długości równej promieniowi. Steradian, jednostka kąta bryłowego. 1 steradian to kąt bryłowy o wierzchołku w środku kuli, wycinający z tej kuli powierzchnię równą kwadratowi jej promienia. Steradian jest jednostką uzupełniającą układu SIPomiar tarcia tocznego polega na wyznaczeniu straty energii ΔE przy przebyciu drogi s kulki w wahadle matematycznym, którą można obliczyć ze wzoru: ΔE = Ts. Całkowita energia wahadła w wychyleniu maksymalnym jest równa tylko energii potencjalnej i można ją wyznaczyć mierząc wysokość h na jaką wznosi się masa m. Po pewnej liczbie wahnięć wystąpi zmniejszenie kąta maksymalnego wychylenia, a to oznacza stratę energii równą ΔE = mgΔh gdzie Δh jest różnicą wysokości odpowiadającą wychyleniom (amplituda początkowego wychylenia) i (amplituda wychylenia po n-wahnięciach).

Powyższe wzory można do siebie przyrównać i otrzymać wzór na T:

$$T = \frac{mgh}{s}$$

Ze wcześniejszych obliczeń znany jest również wzór na N:

N = mgcosβ

Po podstawieniu wzór na współczynnik tarcia przyjmuje postać:

$$f = r\frac{T}{N} = r\frac{mgh/s}{\text{mg}\cos\beta} = r\frac{l\sin\beta}{s\cos\beta} = r\frac{l}{s}\tan\beta$$

Po powiązaniu s i Δl z amplitudami wychyleń α oraz liczbą wahnięć n wzór na Δl można zapisać w postaci:

$$l = l\frac{\alpha_{0}^{2} - \alpha_{n}^{2}}{2} = \frac{l}{2}\left( \alpha_{0} - \alpha_{n} \right)\left( \alpha_{0} + \alpha_{n} \right)$$

Wstawiając powyższy wzór do wzoru na współczynnik tarcia otrzymuje się wzór na współczynnik tarcia tocznego w postaci:

$$f = r\tan\beta\frac{\alpha_{0} - \alpha_{n}}{4n}$$

Podstawą fizyczną do wyznaczenia współczynników statycznego i kinetycznego tarcia ślizgowego jest prawo Amontonsa-Coulomba:

T = μN

Przekształcając powyższy wzór, a także wykorzystując do obliczenia współczynnika równię pochyłą, można dojść do następującego wzoru:

$$\mu = \frac{T}{N}$$

N = Gcosα

F = Gsinα

w stanie równowagi: F = T

$$\frac{F}{N} = \frac{G\ \sin\alpha}{G\cos\alpha} = \tan\alpha$$

μ = tanα

Pomiar w przypadku współczynnika statycznego przeprowadza się w następujący sposób: klocek umieszcza się na równi pochyłej i zwiększa powoli kąt pomiędzy równią a podłożem. Kąt, który można użyć do obliczeń, aby uzyskać prawidłowe wyniki nazywa się kątem granicznym i jest to największy kąt, przy którym klocek jeszcze nie zsuwa się po równi. W przypadku pomiaru współczynnika kinetycznego kąt użyty do obliczeń musi być kątem, przy którym klocek zsuwa się po równi ruchem jednostajnym. Jest to kłopotliwe ze względu na trudności w stwierdzeniu i utrzymaniu ruchu jednostajnego na równi pochyłej. Można więc obliczyć współczynnik pozwalając na zsuwanie się klocka ruchem jednostajnie przyspieszonym. Ruch ten będzie się odbywał pod wpływem siły F-T ze stałym przyspieszeniem wynikającym z prawa Newtona:

$$a = \frac{F - T}{m}$$

Drogę s jaką przebędzie klocek można wyliczyć ze wzoru:

$$s = \frac{at^{2}}{2}$$

i przekształcając go otrzymać:

$$a = \frac{2s}{t^{2}}$$

Po ostatecznych przekształceniach otrzymujemy:

$$\mu_{k} = \frac{T}{N} = \tan\alpha - \frac{2s}{gt^{2}\cos\alpha}$$

Młynek

1 - wentylator, 2 - zasuwa regulacyjna wielkości zasilania, 3 - karbowany wałek

wygarniający, 4 - pochylnia gładka lub sito sortujące, 5 - przegrody nastawne; Mw - masa

wejściowa, P - wylot oczyszczonej masy podstawowej (ziarna), Zd - zanieczyszczenia duże

(poślad), Zl - zanieczyszczenia lekkie (zgoniny, poślad), Zbl - zanieczyszczenia bardzo lekkie

(pył)

Czyszczalnia przedstawiona na rycinie 5 popularnie nazywana jest młynkiem. Składa się ona z kosza zasypowego, zasuwy regulującej ilość podawanej masy, wałka wygarniającego,

mającego za zadanie wyrównanie masy zsypującej się z kosza zasypowego, wentylatora

wytwarzającego strumień powietrza oraz dwóch nastawnych przegród, których położenie

dostosowane jest do gatunku i wymiarów czyszczonych nasion. Przegrody mają za zadanie

rozdzielenie zanieczyszczeń na lekkie i bardzo lekkie oraz nasion na właściwe (nasiona celne)

i poślad. Ziarno wygarniane wałkiem spływa równomierną strugą w dół i dostaje się w strefę

działania strumienia powietrza. Strumień powietrza wytworzony przez wentylator posiada

parametry dostosowane do składu i gatunku czyszczonej masy. Mieszanina poddana działaniu

strumienia powietrza jest rozdzielana na frakcje, których tory są w różnym stopniu odchylane

(ryc.5). Prędkość strumienia powietrza (m/s) oraz położenie przegród są tak dobrane, że

materiał podstawowy (ziarno celne) spada przed przegrodę pierwszą (od strony wentylatora), ziarno połamane i nie w pełni rozwinięte (poślad) spadają w komorę pomiędzy przegrodę

pierwszą i drugą, a zanieczyszczenia lekkie (plewy) wyrzucane są poza przegrodę drugą.

Prędkość strumienia powietrza przy czyszczeniu zbóż zawiera się w granicach 7 - 10 m/s-1.

Wialnia

- wentylator

- kosz zasypowy

- zasuwka do regulacji wielkości strumienia ziarna

- mieszadło

- kosz sitowy

- sito piaskowe

Zasada działania wialni jest następująca: masa wejściowa z

kosza zasypowego poprzez regulowaną szczelinę spada na sito pierwsze będące sitem

wstępnego czyszczenia. Na sicie tym owiewanym strumieniem powietrza wydzielane są

zanieczyszczenia lekkie (Zl) porywane przez strumień powietrza i zanieczyszczenia duże

zatrzymane na sicie i skierowane do wylotu (Zg). Masa, która przesiała się przez sito pierwsza

spada na sito drugie również owiewane strumieniem powietrza wytwarzanym przez

wentylator. Na sicie drugim oddzielone są zanieczyszczenia wymiarowo większe od nasion

celnych (Zg) i kierowane do wylotu. Nasiona celne i nasiona drobne spadają na sito trzecie i

na nim wydzielane są zanieczyszczenia drobne (Zd), natomiast nasiona właściwe zsuwają się

z niego i wypadają przed maszynę. Jeżeli jest czwarte sito, to spełnia ono rolę sita sortującego. Strumień powietrza ułatwia rozdzielenie nasion od zanieczyszczeń dużych i

wydziela zanieczyszczenia lekkie, które wynosi poza maszynę. W wialni wykorzystano własności aerodynamiczne i cechy geometryczne czyszczonej mieszaniny.

Czyszczalnia fotoelektryczna

a - schemat działania, b - budowa komory sortującej; 1 - kosz zasypowy, 2 - dozownik

wibracyjny, 3 - podajnik taśmowy, 4 - komora oświetleniowa, 5 - fotokomórki, 6 - płytki

wzorcowe dla barwy, 7 - elektroda, 8,9 - naładowane elektrycznie płyty odchylające, 10 -

zastawki, 11 - wzmacniacz; I - pierwszy gatunek nasion, II - drugi gatunek nasion

Zasada działania czyszczalni jest następująca. Nasiona z kosza zasypowego (1) poprzez dozownik wibracyjny (2) podawane są na podajnik taśmowy (3), który równomiernym strumieniem kieruje je do komory sortującej (4). W komorze sortującejkażde z nasion jest "oglądane" przez dwie fotokomórki (5), na tle wzorca o jasnym kolorze (6). Po wystąpieniu różnicy kolorów, wszystkie nasiona ciemniejsze od wzorca otrzymują dodatni ładunek elektryczny z igły elektryzującej (7). Następnie strumień nasion przepływa pomiędzy dwoma naładowanymi płytami odchylającymi (elektrodami). W polu elektrycznym płyt (8,9) następuje odchylenie toru nasion naelektryzowanych dodatnio (przyciągnięcie), a nasiona bez ładunku spadają pionowo. Wylot rozdzielony jest nastawną przegrodą (10) na wyloty I i II. W miejsce odchylania toru elektrostatycznego może być zastosowane sprężone powietrze, które dyszą w postaci cienkiego strumienia wydmuchuje nasiona o barwie innej niż wzorcowa.

Tryjer

-kosz zasypowy

-wałek dozujący

-wentylator

-sito wstępne

-bęben tryjera

-rynienka

-ślimak

-sito cylindryczne

Materiał wejściowy znajdujący się w koszu zasypowym wygarniany jest w postaci równomiernej strugi przy pomocy karbowanego wałka. Z kosza masa zsypuje się na sito płaskie a dodatkowo podczas spadania owiewana jest strumieniem powietrza, który wydziela z niej zanieczyszczenia lekkie np. plewy, kurz. Na sicie następuje wydzielenie zanieczyszczeń wymiarowo większych niż ziarno gatunku podstawowego np. zgoniny. Z sita masa spada na pochylnię kierującą ją do cylindra tryjera. W cylindrze roboczym następuje właściwy proces rozdzielania masy na frakcje wymiarowo mniejsze niż nasiona gatunku podstawowego: nasiona chwastów, poślad oraz na nasiona celne gatunku podstawowego. Frakcja domieszek krótkich jest wynoszona we wgłębieniach cylindra i spada do rynienki, skąd przenośnikiem ślimakowym wyrzucana jest na zewnątrz. Natomiast frakcja ziarna celnego zsuwa się po wewnętrznej stronie cylindra i kierowana jest do wylotu. Z wylotu ziarno spada na cylindryczne sito sortujące je na dwie lub trzy wymiarowo różne frakcje.

1. cylinder z wgłębieniami

2. rynienka pochodząca przez wgłęb. dł. cylindra

3 - ścianka z rowkami (przekrój)

4 - cząstka mieszaniny sypkiej

Żmijka

jest beznapędową pochylnią spiralną, służącą do rozdzielenia nasion okrągłych od podłużnych oraz cięższych i lżejszych nasion kulistych.

Zasada działania żmijki jest następująca: mieszanina ziarnista z kosza zasypowego (7)

poprzez wylot (9) spada na stożkowy rozdzielacz (10) służący do równomiernego

rozdzielenia nasion. Z rozdzielacza (10) nasiona spadają na pochylnie wewnętrzne (2)

stanowiące ślimacznice w liczbie 3 - 5 nawinięte na maszcie (1) będącym stalową rurą,

pochylone do poziomu pod kątem 45o. Pod pochylniami wewnętrznymi znajduje się większa

od nich pochylnia zewnętrzna (4) z kołnierzem. Nasiona spadające na pochylnie wewnętrzne

przesuwają się po nich w dół. W miarę zwiększania prędkości ich ruchu po linii spiralnej (ryc.

37B) nasiona wskutek działania siły odśrodkowej będą się oddalały od osi żmijki. Nasiona o

kształtach kulistych lub zbliżonych do kulistego będą oddalały się od osi bardziej niż nasiona

płaskie lub podłużne. Zwiększenie prędkości przesuwania się nasion kulistych spowoduje

zwiększenie siły odśrodkowej działającej na nie, przesunięcie ich ku krawędziom pochylni

wewnętrznych i ostatecznie wypadnięcie z nich do pochylni zewnętrznej zaopatrzonej w

kołnierz zapobiegający wypadaniu nasion z toru. Pochylnią wewnętrzną nasiona kierowane są

do wylotu (5) zaopatrzonego w regulowaną przegrodę (4). Przegroda dzieli wylot nasion na

dwie części. Częścią wylotu położonego bliżej osi żmijki wypadają nasiona toczące się bliżej

środka i wśród nich mogą być nasiona podłużne. Natomiast częścią wylotu położonego dalej

od osi żmijki wypadają duże nasiona okrągłe. Nasiona podłużne o niższej prędkości ruchu i

mniejszej sile odśrodkowej na nie działającej przesuwają się na pochylniach wewnętrznych i

wypadają wylotem (6). Żmijka rozdziela więc mieszaninę na nasiona kuliste i nasiona

podłużne. Przyczyną rozdziału są różnice prędkości ruchu nasion i różnica współczynników

tarcia. Nasiona podłużne wykonują najczęściej ruch ślizgowy, z którym związane jest tarcie

posuwiste (suwliwe), natomiast nasiona kuliste wykonują ruch obrotowy (toczny), z którym

związane jest tarcie potoczyste (toczne), które jest mniejsze od tarcia posuwistego.

Płótniarka

-kosz zasypowy

-wałek napędzający

-płótno

-wałek napinający

Częścią roboczą płótniarki jest płótno żaglowe (lub inne) o dużej przyczepności i

zwiększonym oporze tarcia. Płótno napięte jest na dwu wałkach równoległych do poziomu,

ale umocowanych na dwóch poziomach, tworząc równię pochyłą. Płótno wykonuje ruch pod

górę przeciwny do kierunku spadku. Podczas ruchu płótna, nasiona o małym współczynniku

tarcia staczają się po nim w dół, natomiast nasiona szorstkie lub części łodyg o dużym

współczynniku tarcia płótno zabiera w górę i zrzuca poza maszynę. Jeżeli płótno nachylone

do poziomu pod kątem a porusza się w górę z prędkością V, to przy ruchu ziarna po

powierzchni płótna.

Czyszczalnia M307 Cezet Major

- poślad

- sito sortujące

- zgoniny

- zbiornik zasypowy

- aspiracja

- wentylator

- cyklon

- cylinder tryjera

- zgoniny

Czyszczalnia elektromagnetyczna

1 - kosz zasypowy, 2 - rynienka zsypowa, 3 - bęben elektromagnetyczny, 4 - prądnica prądu

stałego, 5,6,7,8 - wyloty nasion, 9 - lejek do proszku, 10 - lejek do wody, 11 - ślimak

mieszający, 12 - zbiornik mieszalnika

Działanie czyszczalni magnetycznej jest następujące: mieszanina

ziarnista z kosza zasypowego (1) przez regulowaną szczelinę spada do mieszalnika (2). W

mieszalniku zaopatrzonym w ślimakowe mieszadło następuje wymieszanie masy ze

sproszkowanym najczęściej żelaznym proszkiem podawanym przez lejek (4). Jeżeli zachodzi

konieczność nasiona zwilżane są wodą (5), olejem (6) lub obydwoma płynami naraz w

kolejności woda - olej. Po wymieszaniu nasion z proszkiem, ślimak kieruje je na pochylnię,

skąd przenośnikiem czerpakowym (7) są podnoszone i rurą zsypową kierowane do kosza zasypowego pierwszego bębna magnetycznego (8). Z kosza zasypowego (1) przez

regulowaną szczelinę, wałkiem wygarniającym (9) nasiona równomierną warstwą przez

pochylnię kierowane są na pierwszy obrotowy bęben roboczy (10). Na około połowie bębna

wytwarzane jest pole magnetyczne. Pole wytwarza magnes (11). Nasiona spadające z

pochylni dostają się natychmiast w sferę działania pola magnetycznego, gdzie rozpoczyna się

właściwa separacja. Pole magnetyczne przytrzymuje na powierzchni bębna nasiona pokryte

proszkiem (są to zwykle nasiona chwastów), które razem z obracającym się bębnem

przenoszone są do wylotów III i IV. Wylotem III wypada proszek żelazny a wylotem IV

nasiona chwastów i nasiona poślednie. Natomiast nasiona wolne od proszku (materiał

podstawowy) spadają wylotami I i II. Z wylotu I nasiona kierowane są na drugi bęben

roboczy (11) poprzez wstrząsaną pochylnię. Natomiast z wylotu II nasiona wypadają na

zewnątrz. Bęben drugi działa identycznie jak bęben pierwszy, z tą tylko różnicą, że rozdziela

masę na dwie frakcje. Nasiona gatunku podstawowego częściowo pokryte proszkiem

przenoszone są do wylotu II, natomiast nasiona celne wylotem spadają na pochylnię i dalej

podnośnikiem czerpakowym (13) do workownic. Proszek przylgnięty do powierzchni bębnów

zgarniają szczotki (12). Czyszczenie nasion w tej czyszczalni polega na wykorzystaniu

przyczepności proszku żelaza do powierzchni nasion. Nasiona o chropowatej powierzchni

pokrywane są warstwą proszku i są przyciągane przez magnes, zaś nasiona gładkie nie

zatrzymują proszku i zachowują własności ciał diamagnetycznych i nie są przyciągane przez

pole magnetyczne.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Olej z nasion pomidorów i jego kosmetyczne właściwości
Właściwości fizyczne nasion
Zarządzanie w Administracji Publicznej Rzeszów właściwe
właściwości polimerów
Właściwości fizykochemiczne białek
Właściwości fizyczne materiałów budowlanych
wersja wlasciwa
3b Właściwości optyczne półprzewodników
właściwości białek mięśniowych
Właściwości hydrauliczne
wlasciwosci chemiczne alkenow 1 ppt
8 Właściwa Praca, moc, energia całość
Wykład 9 Kultura typy i właściwości
02 Właściwości fizyczne
!!!Właściwości nasyconych kwasów karboksylowych
Zasady przechowywania ziarna zbóż, nasion roślin strączkowych i oleistych

więcej podobnych podstron

Właściwości�rodynamiczne nasion