dr Irena Hübner
Wykaz zagadnień do egzaminu
z Rozwoju teorii literatury od czasów najdawniejszych po współczesność
dla studentów filologii polskiej (I rok studiów II stopnia)
w roku akad. 2010/2011
Antyk
Sofistów (Gorgiasz) opozycja poezji i retoryki.
Poglądy Platona (wpływ ontologii i epistemologii na teorię poezji; koncepcja mimesis; podział sztuk i podział wypowiedzi poetyckich).
Poetyka Arystotelesa – charakter, zawartość, podstawowe kategorie opisowe; katharsis i mimesis.
Filologia (przedmiot, cel, metody).
Poglądy Horacego z Listu do Pizonów.
Średniowiecze i renesans
Funkcja „wieków średnich” wobec poetyk antycznych.
Poetyki renesansowe: Scaliger, Tasso.
Wiek XVII i wiek XVIII
Klasycyzm francuski – jego związek z poetykami antycznymi (Arystotelesa i Horacego) oraz filozofią (Kartezjusza).
Manieryzm hiszpański.
Barokowa poetyka Sarbiewskiego.
Kryzys klasycyzmu i narodziny estetyki w dyskusji nad literaturą: Kant (dwa rodzaje estetyki; formalizm kantowski; bezinteresowność aktu twórczego).
Romantyzm
Krytyka organiczna i jej przedstawiciele (Herder, Schleglowie).
Krytyka idealistyczna (związek z krytyką organiczną, wpływ językoznawstwa i filozofii).
Pozytywizm. Przełom antypozytywistyczny
Charakterystyka ogólna literaturoznawstwa pozytywistycznego pod kątem tez krytykowanych w okresie przełomu (postulat „monometodologii”; idiografizm; determinizm; prymat genetyzmu i biografizmu).
Poglądy Taine’a na twórcę i literaturę (objaśnienie pojęć: rasa, środowisko, moment).
Mity przełomu antypozytywistycznego (mit „radykalnego cięcia” oraz mit „symetrii”).
Neoidealizm Diltheya i jego koncepcja Geisteswissenschaften; opozycja wyjaśniania i rozumienia; charakterystyka interpretacji jako metody nauk humanistycznych.
Intuicjonizm i witalizm (filozofia życia) Bergsona; koncepcja osobowości; źródła oraz funkcje symbolu.
Croce (formy rzeczywistości; forma wewnętrzna i forma zewnętrzna; poezja jako wyraz).
Dzieje hermeneutyki: a) pochodzenie (starożytna filologia i egzegeza biblijna); b) Flacius (zasada kręgu hermeneutycznego), Schleiermacher (rozumienie jasnowidzące i komparatystyczne; rozwiązanie dylematu kręgu), Dilthey (hermeneutyka jako metodologia humanistyki).
Wiek XX – hermeneutyka a filozofia: Husserl, Gadamer, Heidegger, Ricoeur.
Hermeneutyczny model interpretacji tekstu.
Koncepcja psychologiczna Z. Freuda: struktura osobowości, charakterystyka jej poszczególnych składników; pojęcie kultury „jako źródła cierpień” (definicja kultury, jej pochodzenie i celowość).
Dzieło literackie wg Freuda: sztuka jako kompensacja (przyczyny i mechanizm procesu twórczego); funkcje dzieła z punktu widzenia autora i odbiorcy; cele i metody badań literackich.
Teoria psychologiczna Junga: odmienność w stosunku do koncepcji Freuda; pojęcie nieświadomości kolektywnej, archetypu, kompensacji.
„Psychologia dzieła”: twórczość psychologiczna i wizjonerska, charakter i funkcje twórczości wizjonerskiej; sposoby przejawiania się archetypu w dziele.
Psychologia twórcy – artysta jako człowiek kolektywny.
Związki formalizmu literaturoznawczego z językoznawstwem (funkcjonalna odmienność języków: praktycznego i poetyckiego).
Definicja sztuki.
Cele sztuki (estetyczny i humanistyczny) i sposoby ich realizacji.
Pojęcie formy, chwytu (rodzaje chwytów).
Formalistyczne badania prozy (pojęcie sjużetu i skazu).
Definicja i cechy struktury (niepowtarzalność, hierarchiczność, dynamiczność, funkcjonalność – tu: charakterystyka funkcji, znakowość – tu: objaśnienie pojęcia).
Strukturalizm jako światopogląd.
Dzieło literackie jako struktura i znak (nowe ujęcie fikcji literackiej).
Konsekwencje pojmowania literatury jako struktury (in. kontekstu).
Strukturalizm francuski – narratologia – i jego krytyka.
Znak – definicja „wyjściowa”, trudności związane z pojęciem znaku.
Referencyjna i relacyjna teoria znaczenia (stanowisko Peirce`a i de Saussure`a).
Peirce`owska typologia znaków.
Semiotyka strukturalna – charakterystyka podstawowych założeń kierunku (definicja systemu; aspekt komunikacyjny znaku; polemika z Peirce`em).
Poglądy szkoły tartuskiej: semiotyczny charakter kultury, język naturalny jako prymarny system modelujący; pojęcie wtórnych systemów modelujących; sztuka jako język.
Fenomenologia E. Husserla jako zaplecze filozofii R. Ingardena: ontologia (przedmiot realny, idealny, intencjonalny); epistemologia (redukcja transcendentalna – jej charakter i skutki poznawcze, intuicja ejdetyczna – charakterystyka).
Intencjonalność i przedmiot intencjonalny w ujęciu Ingardena.
Dwuwymiarowość dzieła literackiego i jej uzasadnienia.
Struktura warstwowa dzieła – charakterystyka warstw.
Dzieło literackie jako twór schematyczny: przyczyny, konsekwencje.
Charakterystyka procesu konkretyzacji dzieła.
Funkcja estetyczna jako cel właściwy dzieła literackiego – argumentacja.
Teoria quasi – sądów (podobieństwo formalne do sądów rzeczywistych, odmienność funkcji) a funkcja poznawcza dzieła literackiego.
Pojęcie aktu mowy wg J. Austina: konstatacje i performatywy; lokucja, illokucja, perlokucja.
Wpływ na badania literackie: definicja literatury według R. Ohmanna: literatura jako akt; problem pasożytnictwa.
J. Searle’a głos w dyskusji o fikcji (tu też mimesis jako games of make-believe K. Waltona).
S. Fish: tzw. stylistyka afektywna i pojęcie wspólnot interprtacyjnch..
W. Iser a fenomenologiczna koncepcja dzieła literackiego (Ingarden).
Twórcy teorii intertekstualnej (teoretycy, praktycy) i jej źródła (rola poglądów M. Bachtina).
Szeroka i wąska definicja intertekstualności. Pojęcie tekstu.
Warunki intertekstualności: intencyjność, czytelność (problem kompetencji odbiorcy), funkcjonalność (różnica między intertekstualnością a komparatystyką; strukturalno – semantyczny charakter intertekstualności).
Intertekstualność jako propozycja literaturoznawcza, intertekstualność a strukturalizm.
Amerykańska dekonstrukcja literaturoznawcza (krytyk jako „żywiciel i pasożyt”; biografia jako „od – twarzanie”).
Dekonstrukcja jako praktyka interpretacyjna.
Feminizm, gender studies, queer
Charakterystyka ideologii feministycznej: opozycja męski/żeński, nieprzekładalność perspektyw męskiej i żeńskiej oraz języków (symbolicznego języka mężczyzn i semiotycznego języka kobiet), pojęcia opresji i dominacji.
Rozwój feminizmu w literaturoznawstwie: krytyka kobieca, pisarstwo kobiet (écriture feminine), pisarstwo (uciskanych) mniejszości.
Feminizm a Gender Studies i Queer Studies.
„Zwrot kulturowy” w literaturoznawstwie: uklulturowienie (literatura jako praktyka kulturowa) i upolitycznienie dzieła literackiego, lektury, badań literackich (A. Gramsci, L. Althusser, E. Said).
Historyczność tekstów (materializm kulturowy R. Williamsa) i tekstowość historii („Metahistoria” i tropologia – poetyka badań historycznych – H. White’a).
Inność, mniejszość, lokalność vs. (fałszywa) tożsamość, większość, uniwersalność – podstawy etniczności i postkolonializmu jako przejawów „antropologizacji” literaturoznawstwa.
LEKTURY PODSTAWOWE:
Podręcznki:
A. Burzyńska, M. P. Markowski, Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, Kraków 2006.
Z. Mitosek, Teorie badań literackich, Warszawa 1995 (wyd. III rozszerzone).
E. Sarnowska–Temeriusz, Zarys dziejów poetyki (od starożytności do końca XVII wieku), Warszawa 1985; Przeszłość poetyki. Od Platona do Giambattisty Vica, Warszawa 1995.
S. Skwarczyńska, Kierunki w badaniach literackich, Warszawa 1984.
Po strukturalizmie. Współczesne badania teoretycznoliterackie, pod red. R. Nycza, Wrocław 1992.
Z problemów teorii literatury. Kierunki w badaniach literackich, pod redakcją S. Tomali, Warszawa 1993.
Artykuły:
S. Skwarczyńska, * Systematyka głównych kierunków w badaniach literackich, Łódź 1948; ** Kierunki w badaniach literackich od romantyzmu do połowy XX wieku, Warszawa 1984; *** Rzut oka na rozwój teorii badań literackich od kierunków romantycznych do postpozytywistycznych do roku 1945, [w:] Teoria badań literackich za granicą, t. II, cz. 1 i 2.
H. Markiewicz, * Rzut oka na współczesną teorię badań literackich za granicą,[w:] Współczesna teoria badań literackich za granicą, t. I; ** Rzut oka na najnowszą teorię badań literackich za granicą, [w:] Literaturoznawstwo i jego sąsiedztwa, Warszawa 1989.
Słownik literatury polskiej XX wieku, Wrocław 1992 (artykuły dotyczące fenomenologii, hermeneutyki, strukturalizmu, semiotyki).